kürt

evvet, bir kez daha kadim sorularımızı sorduk, ve kürtlerden özeleştiri bekliyoruz. şu özeleştiriyi bir alsak rahatlayacaz, bir gece huzurlu uyuyacaz, niye çok görüyorsunuz arkadaşım bize?
verin artık özeleştirinizi, siz de rahatlayın biz de. her şeyden önce, niye kürtsünüz arkadaşım? akıl var mantık var, insan niye kürt olur lan? şu dünyada nerden baksan binlerce etnik köken var, niye gidip mal gibi kürt oluyosunuz? bi kere her şeyden önce bunun cevabını vermelisiniz. (burda masaya vuruyorum, sonra arkama yaslanıyorum.)
niye cahilsiniz? niçin kabasınız? neden kötü kokuyosunuz? niçin o anlamadığımız dili konuşmakta ısrar ediyosunuz? niye törörle aranıza mesafe koymuyosunuz? bak ben törörle arama nerden baksan 1500 kilometre mesafe koydum, atlıyosun otobüse gidebildiğin kadar batıya gidiyosun, bu kadar basit lan? yani nedir ki ben anlamıyorum arkadaş, koyun artık şu mesafeyi.
neden okuyup, doğru düzgün parfüm sıkıp, giyiminize kuşdıbınıza dikkat ederek, modayı, zeki triko'nun yaz kreasyonlarını takip edip, kişisel gelişiminize özen gösterip, bize yakışır, bize layık insanlar olmuyosunuz? hadi yaptın bir hata kürt oldun, e bari hatanda ısrar etme? bak benim bir arkadaşım vardı diyarbakırlı, kürttü ama bir görsen, hiç kürde benzemiyordu, yani tanısan kürt olacağını hiç düşünmezsin, normal senin benim gibi insandı. kendisini bol bol eğitmişti, çift anadal üstüne iki master dört doktora yapmıştı, sporunu aksatmıyordu, özellikle pilates üstadıydı, devlet opera ve balesinin müdavimiydi. yani çocuk kürtlüğünden kurtulmak için fazlasıyla çaba sarfediyor, üstüne düşeni fazlasıyla yerine getiriyor, azmiyle, çabasıyla hepimizin takdirini kazanıyordu. ancak hala konuşulmamış şeyler vardı aramızda, yaşanmışlıklar vardı, sonuçta ne de olsa, kürt olduğunu biliyorduk, ve derinlerde bir yerimiz sızlıyordu hep. fazla yüzüne vurmuyorduk çocuğun, ama biliyorduk içten içe üzülüyordu o da, utanıyordu. derken bir gece içtik epey beraber, bu bir ağlamaya başladı, bir döküldü, bir özürler diledi, inanır mısın beni de ağlattı. sarıldık birbirimize epey ağladık, öylece uyuyakalmışız. sabah kalktığımızda ikimiz de çok rahatlamıştık ve kendimizi dinç hissediyorduk. üstümüzden büyük bir yük kalkmıştı adeta.
evet, o da bir kürttü, ama kendisini eğitmiş, kürtlüğünü elden geldiğince törpülemişti. ve bu sayede, kürtlere saydırdığım zaman o işin içine dahil olmayabiliyordu.
yani yapan yapıyor arkadaşım, sen niye yapamıyorsun? niye bir özrü çok görüyosunuz bizden?
bunlar sorularımız, sorunlarımız. cevap bekliyoruz. her birinizden, tek tek cevap bekliyoruz. çünkü biliyoruz ki, her bir kürt, bütün kürtlerin temsilcisidir, hepsinin yaptıklarından gayrikabil-i rücu sorumludur, ve her biri ayrı ayrı hesap vermelidir.
bize bir iyilik yapın ve verin artık şu özeleştirilerinizi. yarın o raporları masamda görmek istiyorum. şu törörle de aranıza artık duvar mı çekersiniz, pimapen mi takarsınız, bi izolasyon sağlayın artık, beni üzüyorsunuz. hadi selametle.

not:alıntıdır
maarri