kültürlü ve kütüphanesi olan panpalar bu

baslıga baksın 2 dakka.

lan picler kitap okumayı gercekten cok seviyorum. ve benim icin en degerli hediye kitap olmustur su fani ve bir o kadar yorucu hayatta ne bileyim okurken bir roman kahramanı gibi mutlu oluyorum bu biteviyelikten bir nebzede olsa uzaklasıp farklı dünyalara sürükleniyorum.

evet kitaplar aşırı pahalı oldugundan ögrenme ve bilgiye ac olan su kardesinize kitap yardımı yapmak isterseniz pm atabilirsiniz, her türlü kitaba eyvallah ama gibi sokum gelisim kitapları istemiyorum, kafka okurum dostoveski, sartre louis ferdinan celine bukowski john fante elias canetti oguz atay yusuf atılgan vesaire.. kargo parasi benden yeterki kitap yollayın lan bana

@2 adam feweri liselilerde okuyor

@3 canın sagolsun karşim

@6 panpa okudugun tek kitap ders kitapları olmasın, onlar seni bir yere kadar sallar asıl hayatı ve hayatın farklı anlamlarını romanlarda anlarsın. yanlıs anlama bu cılız bedenimle sana akıl hocalıgı yapıcak degilim kisisel bir tavsiye

ben de var olmak istedim. başka bir şey istemedim hatta; işe yaşantımın gizli nedeni: aralarında bağ yokmuş gibi tüm bu çabalanışların altında aynı isteği buluyorum: bir saksofon notasının sesini nihayet açık, belirli bir hale sokmak için varoluşu benliğimden dışarıya atmak, dakikaların yağlarını boşaltmak, onları sıkıp kurutmak, kendimi arıtmak ve sertleştirmek. öğütlü bir öykü olabilir bu hatta: zavallı bir adamcağız varmış, yanlış dünyaya gelmiş. o da öbür insanlar gibi, parkların, meyhanelerin, ticaret kentlerinin dünyasında var olmaktaymış. ama başka yerde yaşadığına; tabloların bezleri ardında tintoretto'nun dükaları ile, gazzolini'nin babacan floransalıları ile; kitapların sayfaları ardında fabriae del dongo ve julien sorel ile; gramofon plaklarının ardında cazların sert, uzun iniltileriyle yaşadığına inandırmak istiyordu kendini. derken, aptalmış gibi davrandıktan sonra anladı, gözlerini açtı, yanlışlık olduğunu gördü: tam o sırada bir meyhanede, bir barda ılık biranın karşısındaydı. peykenin üstüne yığılıp kaldı: "aptalın biriyim ben," diye düşündü. tam o sırada varoluşunun öbür yanında, uzaktan görülebilen fakat hiç yanına varılamayan öteki dünyada küçük bir melodi başladı oynayıp şarkı söylemeye: "benim gibi olmak gerek; ölçüsü ile acı çekmek gerek..

neden kardeşim ne mahsuru var? senin derdin kitaplarım var ama vermeyecegim mesajı vermek bir yannan kafalı kisvesi altına sıgınıp aptalca kelamlarınla beynimizi germek. söyler misin yaşama sebebin ne ? şekilsiz hüvviyetini sergilemekten baska ne ise yarar anlamsız benligin?

ulan am var deseydim dolup tasmıstı simdi buralar kaderin cilvesine bak;)

@15 bu kanıya nasıl vardın yarraaaaaaaaaaaaaaaaaaaaam anlat bakayım

@16 canımsın lan

@19 buraya takılan kisilerin hepsini kendin gibi ortaokullu sandıgından kaynaklanabilir.

@22 ya bi gibtir git seninlemi ugrasacam bin süslü püslü cümleciklerini gibtirtme bana hadi ilerlee