Evet beyler anlatıyorum. Bu ilk entryim, inş tak gibi olur, iyi seyirler

O zaman küçüktüm ve bir düğüne gitmiştik. Masa da uslu uslu oturarak pastamı beklerken Baktım herkes halay çekiyor. Ulan dedim bende gireyim diyerek heves edip sokuldum bir halayın bir yerine. Bakışları benim üzerime çekmeyi nasıl olduysa başarmıştım, tebessüm oluşturuyordum, mutluydum bu durumdan yanlış birşey yapmıyordum yada sevimli görünüyordum herhalde. Bundan güveni alarak Millete bakarak birşeyler yapmaya çalışıyorum falan, bir eksiğim yoktu gayet aynısı yapıyordum. Son kontrol olarak sonra yanımdaki kızın ayak hareketlerine bakarken bir beyazlık dikkatimi çekti. Bu beyazlık gözümü alıyordu adeta. Sonra baktım ki Bu beyazlık benim açık kalan fermuarımdan geldiğini farkettim. Ama nasıl açılmış hareket ettikçe aq, sanki ameliyat oluyormuşum gibi enlemesine açılmış, birde annemin yıkıyışından ötürü beyaz ışık saçıyordum aq. o bakışların ve tebessümlerin kaynağını bulmuştum meğer ben değil parlayan külodummuş aq. Benden iyi iş yaptı şerefsiz, Hemen halaydan çıkıp ıssız bir yere koştum orda kapattım dükkanı. Söz verdim ardından Bir daha da düğünde oynamıcaktım, cool cool oturacaktım masada düğünlerde. O günden bugüne kilot giymiyorum beyler.
Merak etmeyin zenci değilim, siyah baksır giyiyorum, gayet rahat tavsiye ederim.

Edit: çugulayanlar gibimi kilodun arasından çıkartıp gibtiklerim