Fezzzzffffff

aynısı banada oldu beyler aşağı çağrıyorlardı gel diye.. bende dayanamyıp sinirlenip ne gelicem amk kkürdü sen gel dedim

kanka allah çarpsın anlamadım ya hepsi rüya mı sen şizofren misin fight club izlemiş gibi oldum aq

Rez bi dk

Rez okurum bi ara

Ne demek bitti amk beynim yandı çocuklar noldu

rez okunur

Beyler hikaye bitti okuduğunuz için teşekkür ederim. başlığa şuku atarsanız sevinirim başka hikayelerde görüşmek üzere esen kalın panpalarım.

Direk içeri girdim ama annem yoktu elimde hala çakmak vardı arada sönüyodu ama yakıyodum odada yüzlerce gölge dolaşıyodu sanki samet tam karşımda
duruyodu bana döndüğünde gözleri kıpkırmızıydı kabusta ki gibi ama ayakları tersdi elinde bi bıçak vardı bana doğru yaklaşıyodu
nefes nefeseydim gölgeler hareketlenmeye başladı çakmağın ateşi daha fazla yanmaya başladı elim yandı yere attım çakmağı yanmaya
devam ediyodu o ışık sametin yüzüne alttan vurunca daha da korkup ağlamaya başladım dönüp kapıya koştum kapı açılmıyodu samet
ya da her neyse odanın köşesinden yavaşca gözükerek bana doğru geliyodu "bizden 1 sizden 4" sürekli bunu tekrar ediyodu ağlıyodum
elinde bıçak bana doğru geliyodu yere çömdüm gözlerinin içine bakıyodum "Ayağa kalk" dedi birileri koluma girdi zorla ayağa kaldırdılar
sametin kılığında ki şerli iyice yaklaştı gözlerinden alev çıkıyodu sanki "Bizden 1 sizden 4" diye bağırdıktan sonra bıçağı soktu
karnıma ve uyandım yatağımdaydım hemen karnımı kontrol ettim bişey yoktu ama ters giden bişeyler vardı çünkü boynumda muska vardı ve pencere açıktı...

Panpa okucam rez

Hiç bişey olmamış gibi anlattım jandarmaya inanmazlardı zaten evi aradıktan sonra teşekkür edip köyden ayrılmamı söyleyip gittiler
bende peşlerinden rıfkılara gittim annesi yıkılmıştı sürekli ağlıyodu konuşmaya çalıştım rıfkı eve geldikten sonra odasına girip
kapıyı kilitlemiş ve çıkmamış merak edip girmeye çalıştıklarında ses vermemiş babası kapıyı kırmış ama rıfkı yokmuş pencerede
içerden kilitliymiş rıfkının herşeyi duruyodu elbiseleri falan ayakkabıları da duruyodu aklıma mumlar geldi bakabilirmiyim diye çıktım
mumlar yoktu artık canıma tak etti direk çıkıp o eve gidip onlarla yüzleşmeyi planlıyodum kapıya çıktığımda sameti gördüm jandarma
onlara da gitmişti ona olanları anlattım samet bende gelcem dedi beraber hızlı hızlı gittik o eve saat 12 olmuşdu kokudan çok bitsin
artık diyodum samette aynı şekilde düşünüyodu galiba bişey demiyodu evin önüne geldik direk girdik içeri içerisi zifiri karanlıktı
çakmağımı çıkardım odaya doğru yürüdük birden bi patırdı koptu çakmak söndü tekrar yaktığımda nefes nefeseydim samet yoktu
10 saniye içinde kayboldu samet dedim ses çıkmadı ellerim titriyodu çıkmak için arkamı döndüğümde kapı kapanmışdı kırık kapı
nasıl kapanır diyodum dua okuyamıyodum yarısında unutup saçmalıyodum ağlamaya başladım koridorda donup kalmıştım içerden bi ses geldi
"gel oğlum" bu annemin sesiydi

Odaya girdik odanın tam ortasında yerde çekmecemde ki 4 müz olduğu fotoraf vardı gözlerimizin etrafı simsiyahdı ve fotoğrafda bizden
başka herşey yanmışdı sadece 4 müz vardık doğukanın eli kınalıydı samet bunu görür görmez bana dönüp sen mi yaptın lan dedi hayır
dedim fotoğrafı atıp dışarıya koştuk kapının önünde donup kaldık yerde onlarca ayak izi vardı ve hepsinin parmak uçları bize bakıyodu
bu ayak izleride rüyada ki gibi ufak ufaktı benim aklıma direk hoca geldi destur destur destur diyerek koşmaya başladım samette de
arkamdan geliyodu eve kadar durmadan koştuk kapıyı çaldım annemin sorularına cevap vermeden odama koştum çekmeceyi açtım fotoğraf yoktu
nasıl olur diye düşünmeye çalışıyodum ama kafamı toplayamıyodum dün gece yerinde duruyodu daha pencere kapalıydı annemin yanına gittim
koşarak benden başkası girdi mi diye hayır oğlum dedi samete bakıp foto yok dedim samet iyice kötü oldu rıfkı salonda oturmuş ileri geri
sallanıyodu hiç konuşmuyodu rıfkıyı alıp eve zütürmeye başladık annesi gelmişti babası akşam gelcekti ama annesi erken geliyodu yoldayken
akşam ezanı okundu sametle birbirimize baktık rıfkıyı bıraktık kapıdan samet önce beni bıraktı sonra ben kendim giderim dedi gitti
eve girdim anneme rıfkı bişey dedi mi diye sordum annem rıfkıya nasılsın dediğinde rıfkı yere bakıp gelcekler demiş ve sallanmaya devam
etmiş baya korkmuştum gece ne yapcağımı bilmiyodum babam uyandı işten geldikten sonra uyuyodu hep yemek yedik tv izliyoduk olanlar
hep aklımdaydı akşam 11 olmuşdu jandarma kapımızı çaldı rıfkı s... nın kaybolduğunu tanıyıp tanımadığımı ve ifademi alcaklarını söylediler

Rıfkı korkudan ağlamaya başladı annem ne oldu diye sordu sonra konuşuruz dedim ve çıktık rıfkı çok korkuyom gelin annemler gelesiye
kadar bizde kalın dedi bizde kabul ettik anneme söyledim hep beraber dolmuşa binip köye döndük dolmuştan tepedeki ev gözüküyodu
ve sanki beni çekiyodu gel diyodu ev sametin dürtmesiyle kendime geldim ve indik rıfkılara gittik herkes susuyodu samet odada dolaşıyodu
ben sandelyede rıfkı yatağında oturuyodu doğukana nolduğunu merak ettiğimi söyledim doktor komada demişti rıfkıyla samet doğukanı unutmuşlardı
akşam annemler gelince ararız sorarız dedi rıfkı samet rıfkıya dönüp sen dün ne yaptın rüyada dedi mumları garip bi şekilde dizip
yaktım dedi ama benim kontrolümde değildi dedi odada gölgeler dolaşmaya başladı siz geldiniz mumlar söndü o yüzden sinirlendim
doğukanın öyle olduğunu biliyodum ama nasıl olduğunu bilmiyom dedi samet mumları nerden buldun dedi yatağımın altından çıktı dedi
ve birbirmize baktık rıfkı direk ayağa kalkıp yatağın altına baktı 19 tane mum çıktı yatağının altından rıfkı direk ağlamaya başladı
gözlerim doldu ve samete baktım samette yıkılmışdı hadi dışarı çıkalım dedi samet rıfkı sadece ağlıyodu zorla çıkardık ellerim
titriyodu rıfkı konuşmuyodu samet yanıma gelip rıfkıyı annenin yanına bırakalım o eve gidelim ezan okunmadan çıkarız dedi
istemiyodum ama artık bitsin istiyodum bizden ne istiyolardı peşimizi bıraksınlar diye rıfkıyı anneme bıraktık rıfkı hala bişey demiyodu
anneme bıraktık ve kahveye gidip gelceğimizi söyledik annem tamam dedi eve doğru yürümeye başldık yaklaştık samet korkuyodu
ama kararlıydı ben ise heran geri kaçmaya hazırlamıştım kendimi yavaş yavaş kırık kapıya yanaştık kırık derken kapı altdaki menteşesi
yoktu sadece bi menteşe tutuyodu kapıyı kapıyı yavaşca aralayıp içeri girdik içerisi karanlıktı taşlar kararmıştı yanmış gibi simsiyahdı
koridor geniş ama kısaydı sağda bi oda solda bi oda tam karşıda wc vardı wc de kapı yoktu içerisi gözüküyodu ama bişey yoktu yavaş
yavaş solda ki odaya girdik arkamıza bakarak bi anormallik yoktu ta ki odaya gireseye kadar

Rıfkılara gittik rıfkıyı uyandırdık ter içindeydi kabus görmüş camdan anlatmaya başladı bizimle aynı kabusu ama o evde ayin
yapıyomuş şerlilerle konuşuyomuş beni kontrol ediyolar gibiydi dedi benim artık canıma tak etti hocaya falan gidelim dedim
bişey demediler rıfkıyıda alıp annemin yanına gittik annemi uyandırıp olayları anlattık annem bizi bi hocaya zütürceğini söyledi
ama önce kahvaltı yapın dedi kahvaltıyı yapıp hocaya gitmeye başladık dolmuşa binip merkeze gittik orda bi apartmana gittik
zili çaldık bi kadın açtı kapıyı annem hocayı görmek istediğini söyledi içeri girdik hoca bizi çağırdı annem girmedi biz bişey
demeden hoca bişeyler yapmaya başladı arapça bişeyler söylüyodu samet hocam dedi hoca hala okuyodu samet hocam dedi tekrar
hoca gözlerini birden açtı samete dik dik baktı ben hemen atlayıp selamın aleyküm hocam dedim hoca yavaş yavaş bana döndü
aleyküm selam dedi hocam diyip derdimi anlatmaya başlicakken biliyorum dedi siz o 4 gençsiniz ama diğeri nerde uzun olan dedi
biz şok olduk nerden bildi bizi tekrar gözlerini kapattı ve 15 dk boyunca bişeyler fısıldadı biz sanki orda yokmuşuz gibi davranıyodu
sadece kaşları ve dudakları oynuyodu sonra gözlerini açtığında kormuş gibi bize bakıyodu ben nerdeyse ağlicaktım korkudan
hoca anlatmaya başladı o girdiğiniz evde şerliler bidaha gelmiyelim diye arkadaşınızı korkuttular arkadaşınız abdestsiz olduğu
için ve destur çekmediği için kaçarken birinin çocuğunu öldürmüş dün size uğradılar değil mi o gördüğünüz ayak izleri tüm kabilenin
ayak izleriydi sizi öldürmeye gelcekler benim verceklerimi takın sürekli abdestli gezin akşam ezanından sonra dışarıya sakın çıkmayın
dedi rıfkıya bakıp şerliler seni seçmiş senin içine girmek için herşeyi yapcaklar çok dikkatli ol dedi 6 tane kağıda bişeyler yazdı
3 tanesini muska yaptı 3 tanesini ufak rulo yapıp bağladı muskaları takın kağıtları odanızda saklayın dedi ve çıktık

Hadi lan 6 dk oldu amk :(

Samet fazla inanmazdı böyle şeylere gel bak o eve gidelim hiç bişey yok görürsün dedi lan s*ktir git bu saatte hayatta
gitmem dedim uzaktan bakalım o zaman dedi korka korka kabul ettim belki haklıdır bişey yoktur diye içimi rahatlatmak istedim
ama eve yaklaştığımızda bir sürü ayak izi vardı ufak ufak sametle kalakaldık kafamı kaldırıp eve baktığımda kocaman sipsiyah
kırmızı gözlü bi varlık bana bakıyodu sadece bana o kadar kızgındı ki içimde hissediyodum ve samete döndüğümde onunda gözleri
kırmızı olmuştu kollarımdan tuttu "Kalk!" dedi ve uyandım sırılsıklam olmuşdum terden kabus olduğunu anladığımda bi oh çektim
su içmek için kalktım ve şok oldum pencere sonuna kadar açıktı saat 4:27 yi gösteriyodu hemen çekmeceye gidip baktım
fotoğrafımız hala ordaydı pencereyi kapatırken aklıma doğukan geldi ve üstümü giyip çıktım tam doğukanlara giderken yolda
sameti gördüm beni görünce hayalet görmüş gibi bembayaz oldu yanıma gelip sende mi rüya gördün diyince kalbim sıkıştı
bu olanlar tesadüf değildi kafamı sallayıp doğukana bakalım dedim ikimizde bişey demeden gittik tam evlerinin önünde beklerken
kahveci ismet abi gördü neyi bekliyonuz gelmez onlar dedi nereye gittiler dedim şaka mı yapıyon olum dün hastaheneye kaldırdılar
doğukanı sende burdaydın dedi yok abi ben evde yatıyodum ya dedim ağlamaklı yok olum burdaydın dedi samet neyse abi sağol dedi
samete dönüp olum neler oluyo lan diye bağırdım sakin ol dedi samet nasıl sakin kalıyodu anlamıyodum ama ben kafayı yicektim

Hepsine bastım sukuyu panpa seri okuyom

Noluyo lan diyerek köye doğru hızlı hızlı yürüdüm ambulans önümden geçip doğukanların sokağına girdi bende peşinden
doğukanların evinin önünde durdu ve içeri girdiler koşarak peşlerinden girdim annesi ağlıyodu doğukanı sedyede gördüm
elleri kınalı teni bembeyaz ve ağzından köpükler çıkmıştı gözleri açıkdı ama tepki vermiyodu doktora noldu nesi var dedim
komada diyip bana çarpıp geçtiler annesi ve babasıda peşlerinden arabaya atlayıp hastahaneye gittiler neler olduğunu
anlamıyodum yere oturdum kafamı ellerimin arasına alıp ileri geri sallanmaya başladım büyük bi şokdaydım en iyi arkadaşlarımdan
biri komaya girmişti ellerinde kına yoktu ne zaman yaptı neden öyle oldu fotoğrafımızı kim niye çaldı kafayı yemek üzereydim
hemen kalkıp sametin yanına gittim sametin odasına sessizce yanaşıp camı tıklattım ve aradım uyandı noldu olum bu saatte
dedi doğukana olanları ve eve giren hırsızdan bahsettim oda şok oldu cama çıktığında terliydi sen mi aldın lan fotoğrafı
diyerek atarlandım hayır lan kabus gördüm dedi pek inanmadım ama üstelemedim hiç değilse foto mevzusu çözüldü diyodum
kendi kendime sametide aldıktan sonra rıfkının evine doğru yürüdük saat 4 olmuş horozlar ötmeye başlamıştı rıfkının
lambası yanıyodu rıfkılar zengindi biraz evleri 2 katlıydı dublex gibi rıfkının odası 2. kattaydı ufak taş attık rıfkı
taş değer değmez çıktı ve sinirli bi şekilde ne var dedi biz olanları anlatmaya başlarken daha bitirmeden
sözümüzü kesip gülümseyip biliyorum dedi nasıl dedim gidin evinize yatın diyip camı kapatıp perdeyi çekti samet bu da
iyice mala bağladı dedi benim umrumda değildi açıkcası samete şerlilerden bahsettim köyde yürürken onlar mı yapıyodu
o eve girdikten sonra oldu hepsi ve gördüğüm o 3 çift kırmızı göz aklımdan çıkmıyodu

Seri panpa

beyler emeğe saygı 4 saat da yazdım şukunuzu ekgib etmeyin daha devamı var