O gün yol yorgunu hayvan gibi uyumuşum. Yalan olmasın geçmiş zaman, 1 hafta kadar sürekli aklımda Rabia vardı. Onunla uyuyup, onunla uyanıyordum. Okulların açılmasına kısa bi zaman vardı, verdiği adres aklıma geldi, hemen üstümü giyinip çıktım dışarı, adrese gittim. Ulan 10 sene önce be dıbınakoyim, sokakta bitane çocuk yok. Nasıl bir ruhsuzsunuz geçmişini gibtiklerim. Bomboş sokak neyse morelim bozuk gittim sokağa, geldikten sonra göremediğim arkadaşlarla falan konuştum çıktım eve..

Edit: Bomboş sokak neyse morelim bozuk gittim sokağa, geldikten sonra göremediğim arkadaşlarla falan konuştum çıktım eve.. (2. sokak kendi sokağım)

Bi süre böyle sokağa çıkıp sohbet etmek devam etti. Okullar açıldı, üzerimde bi okul streesi, zaten lise1 e yeni geçmiştim. Açıkcası maddi durumumuz da oldukça kötüydü ve bu daha çok boğuyordu beni. Hatta okula bazen 1 bazen 2 YTL (o zamanın parası) ile gidiyordum. Okulda ki zengin huur çocuklarının kantinde döke döke yedikleri yemekleri görmeye tahammülüm kalmadı diyerek bigün okula giderken döndüm yolun yarısında bi sinirle internet kafeye gidip oturdum. Akşam çıkışta saatini ayarlayıp eve döndüm, biraz tedirginim ya anladılarsa? diye. Belli etmemek için normal davranıyorum, okul nasıl geçti diyorlar iyi diyorum gibi..

Ertesi gün aynı şekilde üstümü giyindim, bu sefer nereye gideyim diye düşünüyorum kendi kendime.. Derken aklıma Rabianın okul geldi.. Bizim eve 5 dakika mesafesi vardı, kaçta okula gittiğini bilmiyordum ama başladım onun okuluna doğru gitmeye..

Okulun önüne geldim.. Ya çıkışına denk gelecektim ya da okula yeni geliyor olacaktı. 15-20 dakika kadar bekledim, bi anda 'ne yana yatarsa' diye seslendi birisi, ben kim bu diye etrafıma bakarken, Rabia'yı yanımda fark ettim. "napıyosun burda" dedi, heyecanla "bi arkadaşı bekliyorum." dedim. "anladım, dersim var benim, geç kalmiyim." dedi. "görüşürüz" dedim girdi içeri.

Ulan içimde yine bi sevinç belirdi amk. Bak ben tanımadım o tanıdı beni diyerek çıldırıyorum, o an aklımda sevdiği olduğu yok.

Yine aynı şekilde eve döndüm, sanıyorum biraz erken dönmüş olucam ki babamın dikkatini çektim, "ne işin var senin bu saatte evde" dedi, "ders yok baba erken döndüm" dedim, ilk günler olduğu için üstelemedi ama aşırı derece de korkmuştum. Ayakkabıları balkona aldığı için evde olup olmadığını da anlamıyosun amk.

Bi süre daha okuldan böyle kaçtıktan sonra evin yakınlarındaki su bayisine eleman arandığını öğrendim. Gittim konuştum adamla, yorulursun ama paranı akşdıbına alırsın dedi. Para zaten yok el mahkum kabul ettim. Okulda devamsızlık işlenedursun ben paramı kazanıyor akşam eve yorgun argın geliyordum. Babamda çok yoruluyor herhalde okulda diyerek ses etmiyordu. (Dükkana giderken üst, baş getiriyordum. Üstümdekiler kirlenmesin diye. Okulun çıkış saatine doğru da dükkan kapanıyordu zaten)

Ta kii bi gün okul müdür babamı arayıp haberdar edene kadar. Söylemiş pekekent ne varsa, bi akşam işten geldim bütün evin gözü üstümde. Babam atladı lafa bağırarak;

B: Nerdesin lan sen pzevenk?
Ben: Okuldaydım baba ne oldu?
B: Senin yalanının dıbına koyarım. (diyerek ayaklandı üstüme yürüdü)
Ben: Okuldaydım baba nerde olucam başka.
B: Lan bana yalan söyleme, bugün müdür aradı. Devamsızlığın kaç gün haberin var mı senin?
Ben: Baba tamam az kızma anlatıcam. (kollarımı kalmıştım vurmasın diye, gözlerimde dolmuştu)
B: Anlat lan, ne anlatıcan.
Ben: işe başladım ben sucuda çalışıyorum 15, 20 gündür.
B: Çok mu ihtiyacın var lan senin çalışmaya ( dedi ve bana bi sinir geldi)
Ben: Var tabi. Okulda ki bütün pekekentler elinde sigara, hamburger, ayran dolaşıyo. Yeter be ! Canım çekiyo kimsenin yanına yanaşıp, bi parça ver diyemiyorum. Okula giderken 1-2 lira para alıyorum onunla ne alayım ben? Su mu alayım karnımı mı doyurayım sen söyle? ( ağlaya ağlaya konuştum. hala unutmam)

Babam ne diyeceğini şaşırmış bi halde baktı yüzüme, bi sigara yaktı. O sigarayı öyle bir çekişi vardı ki, kelimelere dökemem..

Neyse çok yoruldum, uykumda geldi özet geçiyorum..

Babama kabul ettirdim durumu seneye okurum vs diyerek.. Bi süre sonra bizim soförle samimi olduk, enseye tokat bi hale geldik hatta aramızda çok yaş farkı vardı ama eğlenceli birisiydi, Rabiayı anlatmıştım, sürekli onun okulunun oralarda dolaşırdık, sürekli dediğim sipariş olmadığı zamanlarda.. Rabiayı ara sıra görüyor mutlu oluyordum.. Bi gün bi deli cesaretiyle yanına gittim buluşmak istediğimi söyledim, sebebini sordu, söylemedim kabul etti biraz ısrar edince.. Yanımda ki abinin tembihi üzerine güzel ve öz kelimeleri seçerek akşam çıkış saatinde yanına gittim, durumumu anlattım ona karşı, biraz şaşırmıştı beklemiyordu tabi ki.. O zamanlar öyle faceymiş falan nerdeee amk.. Telefon bile yaşıtlarımda yoktur o zamanlar..

Düzgün bi insan olduğumu söyleyerek bi süre düşündükten sonra kabul etti.. Bi süre platoniğini sevdiğini biliyordum ama Rabiayı kendime çekecek şeylerle sevdirdim kendimi, 14 yaşımdan, 16 yaşıma kadar devam ettik.. Sonrasında ailesi öğrendi, yaşının küçük olduğunu söyleyerek ayırdılar.. Okula gitmedim, sürekli çalışmaya devam ettim..