Rezervasyonu

Ap ap ap

Devam ulan da uzun yaz biraz aminiyüm

Bikaç zenci vardı evet bana geliyorlardı aman Tanrım dedim çıplaklardı

Ben hala üsttr gördüğüm yüzük ile burdaki aynımı onu merak ediyordum yüzüğü almak için tekrar elimi uzattığımda arkamdan bir ses geldi sanki birisi tahtanın üzerine zıplamıştı döndüğümde geceden bile karablık bir siluet karşımdaydı o an ki korkuyla bağırarak kapağa koşmaya başladım kapak hızlıca kapandı ve Selim\'in bana bıraktığı el feneri artık çalışmıyordu içerisi zifiri karanlıktı ve ben adım dahi atamıyordum o an tek hissettiğim ölüceğimi düşünmemdi böyle şeylere inanmayan birisi olarak aklıma Allah\'a yalvarmak ve dua etmeye çalışmak geldi çalışmak diyorum çünkü o heyecanla bildiğim duaları bile edemiyordum.

Arkadaşlar devdıbını gece yazıcam okuduğunuzu belli edin ve çoğu bu tür hikayede olan garip yaşanmışlıkları unutun evet bu bir tramvaydı ve her zaman yaşanmıycak türden bir olaydı ama okuduklarınız korku filmlerinden çalınmış gibi fazla abartılı ve gerçek dışı. Gece görüşelim.

Edit: Artık finale doğru geliyoruz yavaş yavaş fazla uzatmadan size olayın yaşandığı anları anlattım bazı yazarlar gibi 24 sayfa bir kızı gibmesini anlatabilirdim ama vakit önemli dediğim gibi finale doğru geldik okuyucu olursa gece devamı gelecek.

Bu yukarda gördüğüm yüzük ile aynı yüzük olmalıydı şaşırdım ve yüzüğü incelemeye başladım içinde arapça olduğunu tahmin ettiğim şeylwr yazılıydı yüzük eski gözükmesine rağmen gökyüzü gibi aydınlıktı yerine bıraktım tam o sırada küçük tahta kapak üstümüze kapandı o korkusuz Mahmut birden bağırıp kapıya koşmaya başlamıştı kapağa vurup itmeye çalışıyordu sonunda açmayı başardı ben hala pozitif düşünerek rüzgar çarpmıştır dedim (şimdi yazın rüzgar mı olur diyen bile çıkar yukarda buna benzer bir huur çocuğu var bi orayı okusun.) ama Selim ve Mahmut bu fikrime katılmadı ve artık gitmemiz gerek dedi bende tamam siz çıkın taşın orda bekleyin ben 5 dakikaya geliyorum diyip orada buluşmak üzere sözleştik Mahmut ve Selim hızlı adımlarla bu küçük ve çürümeye bırakılmış okulu terk ettiler.

Aşağı inmek istemiyordum ama heyecanıma yenik düştüğümü her bir adımımdan sezebiliyordum o gün orda bizimle gelmeyip evlerine dönenlere şuan nasıl özeniyorum bir bilseniz. Selim ve Mahmut'un titrediklerini görebiliyordum bende onlarla beraber titriyordum aşağı indiğimizde tahtanın çıkardığı gıcırtılar içimizi ürpertmek için yeterliydi ama daha fazlası vardı burada etrafı incelemeye başladık masaya benzer ama masa demeye bin şahit bir tahta parçasının üzerinde parıldayan bir cisim gözüme batmıştı incelemek için yaklaştım.

En sonunda kapiyi acicak karşisina 5 zenci cikicak

Üzüldüm lan kimse okumamis

yaz lan yaz verdim şuku

Yukarı yukarı yukarı