Adamı kollarından yavaşça kaldırıp eve soktum hanımda kolonya getirdi ve adamın burnuna kolonya koklatıp kendine getirmesini sağladık. Bir kaç dakika sonra kendine geldi ve soluk soluğa olanları anlatmaya başladı.

- Hocam gözünüzü seveyim yardım edin! Köydeki herkez lime lime parçalara ayrıldı, kimisinin kafası ezildi kimileri ise kendini kesiyordu! Oğlum hocam oğlumu ve karımı da öldürdüler! Lütfen yardım edin! Neler olduğunu bilmiyorum köydeki herkez kafayı yemiş gibiydi birbirlerini kesiyor ve öldürüyorlar! Hepsi bir ağızdan "dökülen kanlar henüz bitmedi"  deyip başlarını kesiyorlardı! Köyden zor kaçtım hocam tek çarem sizdiniz! Köyden beri peşimdeler tüm yol boyunca beni gözetlediler! (adam camdan dışarı baktı o ara ve birden bağırmaya başladı) hocam orda! Orda! Beni takip edenler orada allahım yardım et lütfen ordalar hocam görmüyor musunuz işte oradalar!

12.bölüm

Hanım candan dışarı baktı ve kimsenin olmadığını söyledi. Durumu anlamıştım. Bir musallat vakası daha fakat bu farklıydı. Bu vaka da bir iki yada üç kişi değil bütün köy musallat altındaydı.

Bir cin kabilesi tarafından istila edilen köyde kanlar dökülüyor ve ritüeller düzenleniyordu. Hanıma 2 ev yandaki ablasının yanında kalmasını ve sürekli kuran okumasını söyledim. ibadet ne kadar güçlüyse o kadar sağlamdık.

Hanımı ablasının yanına sabah bırakıverdim. Adama sıcak suyla gusüllenmesini söyleyerek banyoya zütürdüm. Sıcak suyu açtım ve temiz bir havlu verdim

Yaklaşık 10 dk sonra adam kurulanmış vaziyette dışarı çıktı bende o sıra diğer hoca arkadaşlarımı arıyordum. Ne kadar çok kişi o kadar güç demektir.

Can yoldaşım ve bu işlerin piri hocalar yaklaşık 2-3 saat içinde köyümüze ayak basmışlar ve evimde toplanmışlardı. Olanı biteni adam iyice anlattı ve bunu duyan hoca arkadaşlarım yapılması gerekenleri  biliyordu, biliyorduk.

Yaklaşık 10 hoca ve Ahmet (köyden kaçan adam) hocalardan samet hocanın minibüsüne atlayıp köyde doğru kuran okuma eşliğinde yola koyulduk.

Her geride bıraktığımız bir metre herkesi korkutuyordu.
Ne ile karşılaşacağımızı bilmiyor hatta belki son günümüzün olacağını dahi bilmiyorduk.

13.bölüm

Köy yoluna girdiğimiz de etrafta hayvan parçalarını gördük. Bu kanımızı dondurmuştu daha köye varmamıştık bile! Kimi köpeklerin kafaları kesilmiş, kedilerin bağırsakları çıkarılıp ağaçlara asılmıştı.

Büyük ağaçlar altında çemberler çizilip etrafında kandan çizilmiş şekiller vardı. Kanımız donmuştu.
Ahmet ağlamaya başlamış ve kekelemeye bize birşeyler anlatmaya çalışıyordu. Fakat dili tutulmuş ve ebbebebebebe gibi şeyler söylüyordu anlamıyorduk ama camdan dışarısını ağaçların altını gösteriyordu.

Kuran'ı sesli okuyan mert hocaydı ve etrafı gördükçe sesini artırıyor hatta bağırıyordu.

Köye girdik! Gördüklerimiz ve daha görecekelerimiz olayın ne kadar büyük olduğunu gösteriyordu.

Köyün meydanın da tarif edilemez bir kan kokusu!

Beyler cumadan sonra seri devam edicem kendinizi belli edin yorum atın amk az motivasyon verin de hızlı yazayım.

14.bölüm

Köy meydanına varmıştık, her yerde kanlı et parçaları ve bağırsaklar vardı. Çok korkuyorduk ve etrafta birkaç insan belirdi.

Ahmet bağırmaya başladı

- işte onlar! Köyümüzün katledenler cinler onlar!

Yavaş yavaş cin kabilesi kendini belli etmeye başlamıştı, etrafta gözler beliriyor ve hava soğumaya başlıyordu.

Samet hoca kuranıyla arabadan indi ve fetih suresini okumaya başladı sesli ve gürce!

Birden sağdan soldan çığlık sesleri yükselip bize taş atılmaya başladı, karanlığın içinden taşlar yağıyordu kafamıza!

7.bölüm

Ben ve Mahmut neden böyle birşey yaptı diye sorgularken mahmutun babası hasanın ağzını sıkıca tutmaya çalışıyor ve Hasan da ellerini ağzını kapatan büyük elleri açmaya çalışıyordu.

Mahmutun babası sessiz olun ve hiçbirşey demeyin hemen bizim eve gelin dedi ve hasanın ağzından ellerini indirdi.

Biz korkudan konuşmazken mahmutun babası etrafı kolaçan edip eve girdik. Girdiğimiz gibi boş ve korkulu gözlerle mahmutun babasına doğru hepimiz gözümüzü diktik. O da bunu farkeedecek oldu ki ve bize içeri oturmamızı söyledi.

Hasan ben ve Mahmut içeri oturma odasına geçip oturduk arkamızdan mahmutun babası geldi. Mahmutun annesi de sanırım köylü karılarla sohbete gitmişti. Hasan ağlamaklı bir ses tonuyla yüksek sesle mahmutun babasına geceki sesi ve sabah gördüklerimizi anlattı.

- Hümmal abi geceki ses neydi! Ya peki sabah köyün çıkışındaki kanlı ete sarılmış kağıt! Peki ya çalının arkasında gördüklerimiz!! Abi noluyor köyde! Ne yaptınız! Açıklayın bize bunlar da oluyor! (ağlıyor) anlatsana hümmal abii!

Bugünlük bu kadar yarın görüşürüz arkadaşlar. Yazdıklarım etkiledi beni uyumam gerekiyor.

8.bölüm

Mahmut ve bende korkudan ağlayacak duruma gelmiştik. Mahmutun babası yavaştan anlatmaya başlamıştı. Dün geceki sesden başladı öncelikle..

- Bakın gençler dün gece duyduğunuz sesi herkesin bilmemesi gerekiyor! Dışarda sessiz olun ve kimseyle konuşmayın! Diyerek başladı kan donduran olayları anlatmaya..

- Dün gece 5 kişiydik ve köyü korumak için kötü şeyler yapmak zorunda kaldık. Buna mecburduk! Eğer yapmazsak sizleri kaybedebilir hatta ölümünüzü bile görebilirdik! Hilmi, ben, Mustafa abi (dedem), burhan ve çilli fatma kadın ile köyü kurtarmaya çalışıyorduk.

Çıt çıkmadan neler olduğunu öğrenmeye çalışan gözlerle hümmal abiyi dinlerken mahmut atladı ve sessizliği bozdu.

- Baba neden siz? Neyden korumaya çalışıyorsunuz, neden bizi de çağırmadınız ne oluyor bana! Neler oluyor köyümüzde! Ya sana bişey olsaydı ben ve annem ne yapardık ha ne yapardık! (ağlamaklı bir sesi vardı mahmutun, babasını kaybetme düşüncesi ağlayarak bağırmasına ve ardından babasının boynuna sarılmasına neden olmuştu.)

Hümmal abi devam etti konuşmasına

- Köyümüze cinler dadandı ve bizim bunu anlamamız uzun sürdüğünden köydeki bazı kişiler cinlendi. Her gece sırayla köylülerin ahırlarından hayvanlarını birer birer çalıp kan döküyor ve ayin yapıyorlardı. Bunu deden bile farkettik (adım ishak olsun ifşa olmayalım köye falan gelirsiniz aman.) ishak. Önce Hilmi emmiyi gözümüze kestirdik ve onun da cinlenip cinlenmediğini araştırmaya hatta izlemeye başladık. Hilmi emmi normal gözüküyordu ama yan evde oturan koca faruk kendini değiştirmişti. Yanımıza geldiğimde fitne fesat yapıp insanların aralarını bozmaya çalışıyor, kavga edip küfürler saydırıyordu. Çok pis kokuyor ve geceleri köyde gezerken görüyorduk. Deden ben ve Hilmi her gece köy meydanını izliyor ve cinlilerin kimler olduğunu anlamaya çalışıyorduk.

9.bölüm

Pür dikkat anlattıklarını dinliyor ve aklımıza gelen binbir soruyu sormak için sabırsızlanıyorduk. içimizdeki korku bizi ağlatmaya yetmişti. Üniversite sınavı önce bu olaylar beni oldukça etkilemiş ve pgibolog takviyesi almaya başlamıştım.

Devam etti hümmal abi

- Cinliler geceleri 3 ile 4 arası yaklaşık 15 dakikalık bir köy meydanın da gözüktükden sonra her biri dağlar arasındaki köy yollarına yürüyordu. Köyün delisi ise devrez yoluna gidiyordu. Onlar köy de iken köpekler öldüresiye bağazlarını yırtarak gibi havlıyordu. Bazen bir bakışları zavallı köpeklerin acı çekerek inlemesine sebep oluyordu.

Bu olanları gördükçe ne yapacağımızı düşünmeye başlamıştık. Köyde kardeşlik dostluk ve bereket kesilmiş yerini fitne fesat ve iğrençlik almıştı. Sonunda 3 kişi karar verip 2 köy uzakta büyük bir zat-ı muhteremin yattığı yerkuyu köyüne gittik.

Orada çok bilgili ve imanlı Hamza hoca ile görüştük. Hamza hocayı hem duyardık ama görmek hiç nasip olmamıştı. Hoca ile konuşup olayları anlattık. Bize önce abartı gibi görünen olayların aslını öğrenmek ve elinden geleni yapacağını söyledi.

Hoca ibadet ettiği odasında birkaç telefon görüşmesi ve kitaplara bakarak yanımıza geldi. Ve hemen köye gitmemizi acilen bu işi en hızlı şekilde zararsız çözmemizi söyledi.

Mustafa abi (dedem)  hocanın elinden tuttu ve..
-Hocam kusura bakmayın ama neler oluyor! Neden bizim köyümüz! Ne yapmaya çalışıyorlar! Ailelerimizin başına ya bişey gelirse! Diye bağırmaya başladı.

10.bölüm

Hoca bu soruların cevabını köye gittiğinde vereceğini söyledi. Yanına birkaç parşömen ve ayet kitapları alıp arabaya gittik. Ardından gecenin kör karanlığında yola koyulduk. Gece ay'ı bulutlar kapattığından köyden inen yolda tek bir ışık bile yoktu.

Yol sessizdi.. Kimse tek kelime etmiyor ve olanları düşünüyordu.

Köye girmiştik. Etrafta bize bakan gözler vardı. Saat 3 ü gösteriyordu. Sizler uyuyordunuz ve hoca konuşmaya başladı yavaş yavaş köyün içinde ilerleyen arabanın içinde..

- Bakınız arkadaşlar şuan olanlar basit birşey değil. Belki yapacaklarımız bize zarar verebilir. Ama bundan kaçışımız yok! Olacakları çok önceden biliyordum ama hangi köyde olacağı mechuldu.

Hemen mustafa abi atladı...

- Hocam daha önce biliyordum derken neyi kastettiniz ?

- Çok önceden başka bir köyde tepelerde 2 dağ arasında kalan çayın yakınlarında bir köydü. Nüfusu 50 kişi kadardı ve herkez işinde gücünde devam ediyordu hayatına..

(arabayı köy evinin önüne çektik ve bizi tellerin arasından izleyen simsiyah vücutlarının sadece kırmızımsı gözlerini farkedeceğimiz kadarını belli eden cinliler den hızlı davranıp köy evinin içine girdik.)

Hoca nefessiz kalacakki hemen yakınında bulunan sedir oturup soluklandı, ardından sözüne kaldığı yerden devam etti.

- Bir gece kapının güm güm diye çalmasıyla hanım uyanmış ardından beni de uyandırdı. Töbe besmele çekerek gecenin bu saatinde kimin olduğunu öğrenmek için kapıyı açtığımızda karşımızda bir adam vardı. Hafif tombul ve beyaz sakallı biriydi. Hemen boynuma atılarak hocam lütfen yardım edin köydeki herkez katledildi diye bağırarak bayıldı!