Hikaye başımdan geçen olayın etkilemesiyle yazmaktayım.

4 gün önce Çankırı da Ilgazın yakınlarında köydeydim.
Orada kış erken geliyordu. istanbul da daha yeni yağmaya başlayan kar Çankırı da çoktan yapmıştı.
Hava -4 dereceyi gösteriyordu sabah. Geçen günlere göre biraz daha sıcaktı diyebilirim. Bu sabah farklıydı. Köy sessiz ve insansız gibi duruyordu. içimden kar yağdığı içindir heralde diye geçirmiştim.

Babaannemin kahvaltıya çağırıyordu. Tereyağşı yumurta yapmış yanına sıcak bazlama (başka kültürlerde tepsi ekmeği yada fırın ekmeği diye geçebilir) ve yazın yetiştirdiği bahçe domatesi ve biberleriyle sofrayı donatmışyı. Çok iyi gibi gözükmeyebilir ama o kahvaltı benim için çok güzeldi. istanbulda böyle yumurta bulamazdım. Heleki kıtır kıtır olan ince narin biberleri..

Dedem içerden geldi ve sofraya oturduk. Güzel sohbetle sabah kahvaltısı yaparken dedeme neden bu sabah köyün bu kadar sakin olduğunu sordum. Oda kar dandır evladım deyip geçiştirdi. Ama içime kurt düştü. Dün gece bilmediğim bir sebepten dolayı saat 2-3 sularında eve gelmişti. Korkuyor gibi görünüyordu. Ama soramadım.

Gece dedem gelmeden bi 45 dakika kadar önce anlamsız bir ses olmuştu. Tiz bir ses ama ne olduğu belli değildi. içimi ürperti almıştı çünkü kaynağı belirsiz ve ıssız bir köyde ne sesiydi ki bu?

Hikayeyi sanırım 3-5 kişi takip ediyor eğer öyleyse direk özet geçeyim uzatmadan ve çok iyi yerleri yazmadan sonunu bilin.

Takip edenler şuku atsın göreyim pandalar kaç kişiyiz. +10 falansak yazmaya devam edem uzunca..

Beyler şukularınıza ve yorumlarınıza teşekkür ediyorum.. bugün çok yoruldum ve izin verirseniz yatıp dinlemek istiyorum. Yarın sabah dershaneye gidicem teneffüs aralarında devdıbını yazarım.. Okuyanlar belli etsinde çok bi kişi yoksa direk sonucu yazayım ama bi tadı kalmaz bayağ bi takip eden arkadaş varsa sağlam ayrıntılar ve gerçekler ile devam ederim.
Hikaye hertürlü bitecek arkadaşlar..

Hasan ve Mahmut yere bakarak konuşmaya başladı. Mahmutun babasının son yaptıkları çok garipti. Sessiz olun hiçbir şey demeyin demesi. Dün olanlar aklımdan gitmiyordu, Hasan'ın o elleri açmaya çalışması

Köyün yakınlarında mescit gibi ama kullanılmayan metruk bir bina vardı. Mahmutun babası sürekli oraya gider gelirdi. inşaat malzemesi falan depoladığını söylüyordu biz de çok üzerinde durmuyorduk. Ara sıra mahmutun annesi bize babasının nereye gittiğini sorardı gördünüz mü falan derdi. Bazen geceleri telefonla annemi arardı kocam gelmedi gibisinden.

O metruk bina olayını Hasan ve Mahmut'a anlattım. Ne olursa olsun olayın altından ne çıkacağını bulmayı kafaya koymuştuk yoksa delirecektik. Metruk binaya gittik. Tek katlı bir yer. Binanın girişinde mermer bir eşik vardı oraya Hasan basınca ayağı kaydı düştü, biz çok tırstık. Bir baktık içeride Mahmutun babası kendini zebaniye gibtiriyor. Zebani ara sıra gibini mahmutun babasının zütünden çıkarıp sıvazlayıp geri sokuyordu. Bir yandan da zütünü okşuyordu. Bu eşsiz manzara eşliğinde Mahmut babasının gibilmesini izlerken bir sigara yaktı. Sigarasını bitirince o da katıldı. Sonra Hasan'la biz de katıldık beşli oldu.

En son zebani Mahmutun babasından çok memnun kaldığını sürekli bunu yapalım dedi, tekrar buluşmak üzere sözleştik

Üzerimi iyice kalın giyerek dışarı çıktım. Köyden hasan ve mahmutu çağırmak için evlerine doğru karın içinde yürümeye başladım.

Hasan ve Mahmut benimle aynı yaştalar ama doğma büyüme köydeler. Benden çok şey bilirler köy ve çevresi hakkında.

Hasanların evinin bahçe kapısına vardığımda köpeklerinin yerinde olmadığını ve zincirinin kopuk olduğunu gördüm. Önce içimi inanılmaz bir korku aldı. Ya zinciri koşarım etrafta serbestse? Hemen hasanların evine koştum ve kapı tokmağına hızlıca vurmaya başladım.

Hasan kapıyı büyük telaşla açtı ve noldu olum diye korkarak bağırdı. Lan olum sizin köpek yok zinciride kırık noldu bu köpeğe dedim, dalga mı geçiyorsun deyip kulübeye baktı ve babasına seslendi.

- baba köpek yok zincirleri de kırılmış köpeği çalmışlar yada köpek kaçmış dedi.

Babası koşarak geldi ve baktı biraz zinciri falan kurcaladı ve olum bunu köpek kıramaz demeye falan başladı.

Neyse biz hasanla evden ayrıldık ve mahmutun eve yöneldik. Hasana dün geceki sesi sordum ve o da ne olduğunu anlayamamış. O saatte köpekleri kocabaş ummarsızca havlıyor ve huysuzlanıyormuş.

Mahmut camda bizi bekliyordu o arada da küçük kardeşi ile de vakit geçiriyordu. Bizi görünce beyler hemen iniyorum diyerek bi çırpı aşağı indi. Ve olayı mahmutu da anlattık. Ondada gariplikler vardı. Babasını geç geldiğini geceki sesi duyarak uyandığını söyledi. Üçümüz de birbirimize anlamsızca bakarak gece neler olduğunu soruyorduk.

ilerlerken karda ufak kan lekeleri gördük ve sanırım sansar fare tavuk falan yemiştir diye düşündük. Köyün çıkışına doğru yürürken sol tarafta küçük et parçalarının ve yerde çeşitli simgeler çizili kağıtlar bulduk. Çok ürpermiştik. Parça etkilerin yanına vardığımızda çok pis bir koku vardı. Hava buz gibi ve her yer kar. Et bozulmuş olamazdı. Bu koku bu koku et parçalarından geliyor olamazdı. Göreceklerimiz başlayacakların habercisi olduğunu bilmiyorduk..

Okuyan belli etsin de beyler ona göre devam edeyim.

Kenardan köşeden uzuncana sopalar bulup karıştırmaya başladık et parçalarını. Karın altında deştikçe daha kötü şeyler çıkmaya başlamıştı. ilk olarak karşımıza kanlı kemikli ete bağlı bir kağıt parçası çıktı. Kağıdın üzerinde daire içinde bir varlığı andıran resimler, ayrıca kenarlarında simgeler bulunuyordu.

içini açıp daha dikkatli bakmak geçti içimizden ama çalıların arkasından bir çatırdı geldi. Bu kertenkele yada kuşun çatırtısı değil hırlama hışırtı hırıltı gibi bir sesti. Önce korktuk ve nerden geldiğini öğrenmek için çalının arkasına doğru baktık. Kanımız donmuştu. Gördüklerimiz bizi yere sabitlemiş ağzımızdan tek kelime bile çıkmıyordu. Bir kaç dakika kadar sonra hasan sessizliği bozarak noluyor lan ananı gibim noluyorr diye bağırmaya başladık. Kendine geçmişti ve ayakları üzerine çöküp ellerini kafasına vurarak bağırmaya başladı. Biz. Mahmutla bir kaç saniye birbirimize baktıktan sonra korku ve telaşla hasan sakinleştirmeye çalışıyorduk.

Dostlar hızlı yazamıyorum ders çalışıyorum uzun süre yazmaya çalışırsam aklıma gelenler benim uzaklara dalıp olanları tekrar göz önüne gelmesine neden oluyor. Saat 12 gibi hızlı yazarım. 12 ye kadar normal defterine parça parça yazıp yayınlarım değerli arkadaşlar.

Ben ve Mahmut neden böyle birşey yaptı diye sorgularken mahmutun babası hasanın ağzını sıkıca tutmaya çalışıyor ve Hasan da ellerini ağzını kapatan büyük elleri açmaya çalışıyordu.

Mahmutun babası sessiz olun ve hiçbirşey demeyin hemen bizim eve gelin dedi ve hasanın ağzından ellerini indirdi.

Biz korkudan konuşmazken mahmutun babası etrafı kolaçan edip eve girdik. Girdiğimiz gibi boş ve korkulu gözlerle mahmutun babasına doğru hepimiz gözümüzü diktik. O da bunu farkeedecek oldu ki ve bize içeri oturmamızı söyledi.

Hasan ben ve Mahmut içeri oturma odasına geçip oturduk arkamızdan mahmutun babası geldi. Mahmutun annesi de sanırım köylü karılarla sohbete gitmişti. Hasan ağlamaklı bir ses tonuyla yüksek sesle mahmutun babasına geceki sesi ve sabah gördüklerimizi anlattı.

- Hümmal abi geceki ses neydi! Ya peki sabah köyün çıkışındaki kanlı ete sarılmış kağıt! Peki ya çalının arkasında gördüklerimiz!! Abi noluyor köyde! Ne yaptınız! Açıklayın bize bunlar da oluyor! (ağlıyor) anlatsana hümmal abii!

Bugünlük bu kadar yarın görüşürüz arkadaşlar. Yazdıklarım etkiledi beni uyumam gerekiyor.

Köpek sesi gördüklerimizi aklımıza getirmişti. Birimize korkulu gözlerle bakıyorduk. Arkamızı bir hışımla köpeğin havladığı yöne doğru döndük. Hilmi emmilerin serbest bıraktıkları av köpeğiydi. Saçma bir şekilde uzaktan baktığımız köpek köyün en eski evinin duvarına doğru havlıyordu.

Hasanın kollarından yavaşça kaldırıp köpeğe doğru yürümeye başladık. Yakınlaştıkça duvarda yazı ve simgelerin olduğu gözümüze ilişiyordu. Köpeğin dibine kadar geldiğimiz de köpek inleyerek kaçmaya başladı. Sanki göremediğimiz bişey kuyruğuna basmışta o acıyla kaçıyordu.

Eski evin duvarında ki yazı ve simgeler daha önce yoktu, olamazdı. Daha önce hiç görmemiştik! Simgeler kemiğe sarılmış kanlı kağıttaki simgeler ile aynıydı yada birçoğu aynıydı. Biz çıldıracak kadar korktuğumuzda arkadan mahmutun babası seslendi.

- hoop gençler napıyorsunuz?

Biz mi irkildik sonra hasan abi çabuk gel deyip duvarı gösterdi ve bağırarak gördüklerimizi anlatmaya başladı. Hasan anlatmaya başlarken mahmutun babası koştu ve hasanın ağzını eliyle sıkıca kapadı.

Beyler 1 saat sonra uzun bi part atıcam, şukucu değilim şukulamanıza gerek yok..
Şurda başımızdan geçeni anlatıyoruz anlatırken etkisi halen sürüyor ve uzun uzun ard arda yazamıyorum.
Laf edenleri burda zorla tutmuyoruz okuyorsanız okuyun okumuyorsunuz gibtirip gidiniz.

Simdi bu hikaye yazan panpalarimdaki ders calisiyorum hizli yazamiyorum. Uykum geldi. isim vardi. Gibi laf soyleyenlerin bi tur anasini gibeyim oncelikle be huur cocugu ders calisiyosan niye hikaye yaziyosun. Uykun varsa baslama word de yaz yarin part part at anasini avradini gibtiklerim sizi mi beklicez lan biz got oglanlari.

Köy yoluna girdiğimiz de etrafta hayvan parçalarını gördük. Bu kanımızı dondurmuştu daha köye varmamıştık bile! Kimi köpeklerin kafaları kesilmiş, kedilerin bağırsakları çıkarılıp ağaçlara asılmıştı.

Büyük ağaçlar altında çemberler çizilip etrafında kandan çizilmiş şekiller vardı. Kanımız donmuştu.
Ahmet ağlamaya başlamış ve kekelemeye bize birşeyler anlatmaya çalışıyordu. Fakat dili tutulmuş ve ebbebebebebe gibi şeyler söylüyordu anlamıyorduk ama camdan dışarısını ağaçların altını gösteriyordu.

Kuran'ı sesli okuyan mert hocaydı ve etrafı gördükçe sesini artırıyor hatta bağırıyordu.

Köye girdik! Gördüklerimiz ve daha görecekelerimiz olayın ne kadar büyük olduğunu gösteriyordu.

Köyün meydanın da tarif edilemez bir kan kokusu!

Beyler cumadan sonra seri devam edicem kendinizi belli edin yorum atın amk az motivasyon verin de hızlı yazayım.

Gördüklerimiz bizimde ağlamamıza sebep olacak kadar kötü bir görüntüydü. Ama hasanın dikkatimizi dağıtması bize engel oldu.

Hasan yerde kendini görüklerine karşı soyutlamaya çalışırken bizde onu sakinleştirmeye ve ağlamasını kesmeye çalışıyorduk. Tuttuk kollarınından hasanın ve köyün ortasında bulunan caminin yanındaki çeşmeye karın içinde bata çıka bata çıka zütürdük.

Sürekli hızlı akan çeşme buz tutmaz (bilen bilir) hasanın yüzüne soğuk su şokunu yenmesine yardımcı olduk. Biraz sonra çeşmenin yanında bulunan cami bahçesindeki üzeri kapalı çardağa geçtik ve biraz sessizlikten sonra ben dün akşamki sesin, hasanların köpeğin, dedemin ve mahmutun babasının olayla bir bağ olup olmadığını öğrenmek için konuyu başlattım.

Gördüğümüz iğrenç ve korkunç görüntü bize cümle kurmamız da bile engel oluyordu. Üçümüz de çok korkmuş vaziyette olanları tartışıyor ve bir rastlantı üzerinde duruyorduk.

Takii arkamızdan köpeğin duvara doğru havlamasına kadar..

Qumbikler takipte misiniz? Bizim burda bi at kafası kahve işleten adam kendini asmış amk ona koştuk oyuzden yazamadım

Mahmut ve bende korkudan ağlayacak duruma gelmiştik. Mahmutun babası yavaştan anlatmaya başlamıştı. Dün geceki sesden başladı öncelikle..

- Bakın gençler dün gece duyduğunuz sesi herkesin bilmemesi gerekiyor! Dışarda sessiz olun ve kimseyle konuşmayın! Diyerek başladı kan donduran olayları anlatmaya..

- Dün gece 5 kişiydik ve köyü korumak için kötü şeyler yapmak zorunda kaldık. Buna mecburduk! Eğer yapmazsak sizleri kaybedebilir hatta ölümünüzü bile görebilirdik! Hilmi, ben, Mustafa abi (dedem), burhan ve çilli fatma kadın ile köyü kurtarmaya çalışıyorduk.

Çıt çıkmadan neler olduğunu öğrenmeye çalışan gözlerle hümmal abiyi dinlerken mahmut atladı ve sessizliği bozdu.

- Baba neden siz? Neyden korumaya çalışıyorsunuz, neden bizi de çağırmadınız ne oluyor bana! Neler oluyor köyümüzde! Ya sana bişey olsaydı ben ve annem ne yapardık ha ne yapardık! (ağlamaklı bir sesi vardı mahmutun, babasını kaybetme düşüncesi ağlayarak bağırmasına ve ardından babasının boynuna sarılmasına neden olmuştu.)

Hümmal abi devam etti konuşmasına

- Köyümüze cinler dadandı ve bizim bunu anlamamız uzun sürdüğünden köydeki bazı kişiler cinlendi. Her gece sırayla köylülerin ahırlarından hayvanlarını birer birer çalıp kan döküyor ve ayin yapıyorlardı. Bunu deden bile farkettik (adım ishak olsun ifşa olmayalım köye falan gelirsiniz aman.) ishak. Önce Hilmi emmiyi gözümüze kestirdik ve onun da cinlenip cinlenmediğini araştırmaya hatta izlemeye başladık. Hilmi emmi normal gözüküyordu ama yan evde oturan koca faruk kendini değiştirmişti. Yanımıza geldiğimde fitne fesat yapıp insanların aralarını bozmaya çalışıyor, kavga edip küfürler saydırıyordu. Çok pis kokuyor ve geceleri köyde gezerken görüyorduk. Deden ben ve Hilmi her gece köy meydanını izliyor ve cinlilerin kimler olduğunu anlamaya çalışıyorduk.

Adamı kollarından yavaşça kaldırıp eve soktum hanımda kolonya getirdi ve adamın burnuna kolonya koklatıp kendine getirmesini sağladık. Bir kaç dakika sonra kendine geldi ve soluk soluğa olanları anlatmaya başladı.

- Hocam gözünüzü seveyim yardım edin! Köydeki herkez lime lime parçalara ayrıldı, kimisinin kafası ezildi kimileri ise kendini kesiyordu! Oğlum hocam oğlumu ve karımı da öldürdüler! Lütfen yardım edin! Neler olduğunu bilmiyorum köydeki herkez kafayı yemiş gibiydi birbirlerini kesiyor ve öldürüyorlar! Hepsi bir ağızdan "dökülen kanlar henüz bitmedi" deyip başlarını kesiyorlardı! Köyden zor kaçtım hocam tek çarem sizdiniz! Köyden beri peşimdeler tüm yol boyunca beni gözetlediler! (adam camdan dışarı baktı o ara ve birden bağırmaya başladı) hocam orda! Orda! Beni takip edenler orada allahım yardım et lütfen ordalar hocam görmüyor musunuz işte oradalar!

Pür dikkat anlattıklarını dinliyor ve aklımıza gelen binbir soruyu sormak için sabırsızlanıyorduk. içimizdeki korku bizi ağlatmaya yetmişti. Üniversite sınavı önce bu olaylar beni oldukça etkilemiş ve pgibolog takviyesi almaya başlamıştım.

Devam etti hümmal abi

- Cinliler geceleri 3 ile 4 arası yaklaşık 15 dakikalık bir köy meydanın da gözüktükden sonra her biri dağlar arasındaki köy yollarına yürüyordu. Köyün delisi ise devrez yoluna gidiyordu. Onlar köy de iken köpekler öldüresiye bağazlarını yırtarak gibi havlıyordu. Bazen bir bakışları zavallı köpeklerin acı çekerek inlemesine sebep oluyordu.

Bu olanları gördükçe ne yapacağımızı düşünmeye başlamıştık. Köyde kardeşlik dostluk ve bereket kesilmiş yerini fitne fesat ve iğrençlik almıştı. Sonunda 3 kişi karar verip 2 köy uzakta büyük bir zat-ı muhteremin yattığı yerkuyu köyüne gittik.

Orada çok bilgili ve imanlı Hamza hoca ile görüştük. Hamza hocayı hem duyardık ama görmek hiç nasip olmamıştı. Hoca ile konuşup olayları anlattık. Bize önce abartı gibi görünen olayların aslını öğrenmek ve elinden geleni yapacağını söyledi.

Hoca ibadet ettiği odasında birkaç telefon görüşmesi ve kitaplara bakarak yanımıza geldi. Ve hemen köye gitmemizi acilen bu işi en hızlı şekilde zararsız çözmemizi söyledi.

Mustafa abi (dedem) hocanın elinden tuttu ve..
-Hocam kusura bakmayın ama neler oluyor! Neden bizim köyümüz! Ne yapmaya çalışıyorlar! Ailelerimizin başına ya bişey gelirse! Diye bağırmaya başladı.

Hoca bu soruların cevabını köye gittiğinde vereceğini söyledi. Yanına birkaç parşömen ve ayet kitapları alıp arabaya gittik. Ardından gecenin kör karanlığında yola koyulduk. Gece ay'ı bulutlar kapattığından köyden inen yolda tek bir ışık bile yoktu.

Yol sessizdi.. Kimse tek kelime etmiyor ve olanları düşünüyordu.

Köye girmiştik. Etrafta bize bakan gözler vardı. Saat 3 ü gösteriyordu. Sizler uyuyordunuz ve hoca konuşmaya başladı yavaş yavaş köyün içinde ilerleyen arabanın içinde..

- Bakınız arkadaşlar şuan olanlar basit birşey değil. Belki yapacaklarımız bize zarar verebilir. Ama bundan kaçışımız yok! Olacakları çok önceden biliyordum ama hangi köyde olacağı mechuldu.

Hemen mustafa abi atladı...

- Hocam daha önce biliyordum derken neyi kastettiniz ?

- Çok önceden başka bir köyde tepelerde 2 dağ arasında kalan çayın yakınlarında bir köydü. Nüfusu 50 kişi kadardı ve herkez işinde gücünde devam ediyordu hayatına..

(arabayı köy evinin önüne çektik ve bizi tellerin arasından izleyen simsiyah vücutlarının sadece kırmızımsı gözlerini farkedeceğimiz kadarını belli eden cinliler den hızlı davranıp köy evinin içine girdik.)

Hoca nefessiz kalacakki hemen yakınında bulunan sedir oturup soluklandı, ardından sözüne kaldığı yerden devam etti.

- Bir gece kapının güm güm diye çalmasıyla hanım uyanmış ardından beni de uyandırdı. Töbe besmele çekerek gecenin bu saatinde kimin olduğunu öğrenmek için kapıyı açtığımızda karşımızda bir adam vardı. Hafif tombul ve beyaz sakallı biriydi. Hemen boynuma atılarak hocam lütfen yardım edin köydeki herkez katledildi diye bağırarak bayıldı!

Hikaye yeni başlıyor beyler rezleri alalım yemek yiyip geliyorum.

Beyler telefonun not değerinden yazıyorum kopyalayıp yapıştırıyorum yanlışlıkla 2.yi tekrar yapıştırmışım kusura bakmayın.