başıyla onaylayıp gülümsedi haafifden kıllandım ipneden
yola koyulduk eve varmadan 2 sokak alttan sesleri geliyodu bahsedilen delinin, ağıt tarzında yaklastıkca arttı kümes gibi bi yerin tepesine çıkıp eve girdikleri deligi gösterdiler
-ben kendime çılgın diyodum ama sizi deli gibmis olum buraya gırilirmi lan
delik 1 metre vardı banyo tarzı bi yere giriliyodu bense kışın bu adamın böyle bi evde nası yaşadını düsünüyodum
ahmete bu adam nasıl ölmüyolan açlıktan diye sordum oda nermin abla getiriyo 2 öğün yemeğini dedi ne iyi kadınmıs bu nermin abla diye düsündüm ardından hava kararıyo bi an önce gireceğimiz evi seçelim dedim tam mezarlığın yanında terkedilmiş okul tarzı bisey vardı zifiri karanlıkta el fenerlerimizle camında içeri ışık tutuyoduk odalar staker oynayanlar bilir aynı ordaki yerler gibi incin viraniydi girişi kolay kimsenin hanesi değil diyerek burası iyi dedim sağımızda mezarlık onümüzde okul tarzında bi yer camdan atladım ilk ben girdim cesaret vermek adına o zaman cep telefonları o kadar yaygın değil olanlarında kamerası yerlerde zaten şuan oraya gırsem elimde mükemmel görüntüler olurdu neyse feneri yaktım içeriye bakıp girin işareti yaptım kendimi operasyona gelmiş swat gibi hissediyorum herkes bunu dememi bekliyomus sankı amk hepsı atladı içeri

benim buraya girme nedenim tek katlı olamsıydı ilk hedef için gayet el verişli bi yerdi ancak planda ters giden şeyi işe bütün odaları gezip bi gibim bulamadıktan sonra farkettık tabi ne aradıgımızıda bilmiyoruzda ahmet yanıma gelip aşagı ınen bı merdıven var dedi üst katta bu kadar kalabalık bir grubla gezmek benim için cok kolaydı nerdeyse tüm camlardan kacma imkanım vardı ama aşağı inmek tehlike anında kacmamızı cok zorlaştıracaktı bi yandanda merak ediyodum önde faruk olmak üzere sırayla aşağıya indik boş odalarda olabıldıgınce yavaş şekilde dolanırken üst kattaki kapıların hızla açılıp kapandını duyduk arkada biri kaldımı diye sordum feneri yüzlerine tutarak hepsinin gözleri fal taşı gibiydi bu korkumu iki katına cıkardı sorumu tekrarlayınca hepımız burdayız işte dedi ahmet

cesaretimi toplayım kapıya yöneldim ayın ışığı üs katı aydınlatıyodu merdivenin ucunda bi gölge görmem ve kosarak geri dönmem 5 sn yeden az bi süreyi kapladı en fazla saat gecenin üçüydü ama ben coktan cıkmak için sabahı bekleme fıkrını kabul etmiştim sıra yanımdakıler ikna etmekteydi
+ beyler bence bekleyelım burda
-(ahmet) iyide ne kadar
+ gerektiği kadar amk
-(faruk) beni annemgil merak eder diyip ağlamaya basladı
hic teselli edecek durumda değildim sert bir şekilde
+bizimki etmez sanki amk baska caremizmi var
dedim ahmet ayaga kalktı hızlıca koşarak kacabılırız dedı
basta mantıklı gelmesede dakikalar geçtikce üstümdeki baskı artıyordu onları buraya ben getirmiştim bisey olursa vicdan azabından felan değilde suc bana kalabilirdi zaten ahmetin ailesi bana karsı tavırlı tamam dedim siz önden gidin ben hemen arkanızdayım ilk ahmet fırladı arkasından faruk onun arkasında samet en son hüseyin tam ben fırlıycakken etrafa bakındım loş ışığı siyahlığıyla ezen en az 2 bucuk metre bir gölge vardı o an aklımı yitirmediğime hayret ediyorum amk kostum ve camdan atladım düşmüştüm ama gibimde değildi koşarak ötekilerin yanına gittim herkesin iyi oldugundan emin olunca dağıldık

eve giderken bile artık zütüm yusuf yusufdu bahçe kapısını geçtim kömürlük tarafına bakmamaya çalışıyodum kapıya vurdum açan yok saat 4 e gelıyo tabı herkes uyuyo uyanmazlarsa sıçtık uyansalar nerde kaldın bi ton tatava vazgeçtim eve girmekten gittim cami avlusuna bi banka tünedim sabah namazına gelen cemaat görmesin diye uyuyamadımda orda mürvet teyzelerin kapısının önündeki kanepe geldi aklıma ama oraya kadar gidebilirmiydim köy o kadar sessizdiki yavaşca dogruldum yola koyuldum çıt çıksa tedirginim sonunda eve vardım mürvet teyzede mahmut amcada uyumus hemen yumuldum kanepeye sabah oldugunda kimse uyanmadan uyanmıstım hemen eve gıttım bida uyudum evdekıler nerdeydın butun gece felan dedıler ahmetle gezdik dedim ahmete güveniyolardı o yüzden üstelemediler
sonraki 2-3 gün evden cıkmadım ankaraya dönmek kararı aldım ve köyde herkezle vedalaşmak için yola koyuldum

evden cıktım ahmetgilin evi hemen karşıdaydı ilk mi onlara gitsem sonmu onlara gitsem karar veremedim kahveye dogru devam ettım camı avlusunda bir cok yaslı akrabaları gördüm onlarla vedalastım ne güzel duruyodun nıye gidiyon alısmıstık bız sana felan dedıler ama ankarada ıslerım var felan dıye geçiştirdim ardından her zamankı grub toplanmıstı bizim ahmet ve merve hariç gittim yanlarına
hepsıyle vedalatım helallik aldım bu arada yaklasık 3-4 gündür anası gibik mehmeti göremiyordum nerde diye sorunca bunun bi hastalığı varmış iyice azmış zaten deli gibiydi simdi baya kafayı yemiş evden pek cıkarmıyolarmıs
ahmet niye gelmedi dedim oda kendini pek iyi hissetmiyo dediler onca yaşananlardan sonra hak verdim onada onların yanından ayrılınca mervegilin evine doğru ilerledim bahçede çamaşır asıyodu size biraz merveyi tarif edeyim

https://www.google.com.tr...icia-day%252F%3B650%3B848
bu karının 4-5 yaş genç halini düşünün saçları kendindenmi kızıl yoksa boyamı bilmiyorum birazda kendımden bahsedıyım sarı saç yeşil göz 1.90 boy ama bu özelliklerin yanında en büyük eksim kilom zayıfım ginede kız konusunda zorlanarakda olsa yolumu bulan birisiyim
konuya dönersek merveye seslendim döndü
+biraz dolaşalımmı
heycanını gizlemeye çalışarak
-olur
dedi onu kuytu bir köşeye zütürme fikrinin tam sırasıydı
güzel manzaralı bir köşeye oturduk biraz havada sudan konustuktan sonra ona ne kadar güzel oldunu söyledim utandı teşekkür bile etmedi sokuk sonra saçlarıyla oynamaya basladım tipik bir köylü kızı kıvamında olmaz dedi sanki ırzına gectim amk
+ ne olmaz ?
- yapamam
+ bisey yaptımız yok
morali bozuldu eve gitmem lazım dedi arkasından ben ankaraya dönüyorum dedim arkasını dönüp
- güle güle dedi ve gibtir olup gitti şok yasıyodum amk ben oda benden etkılendı zannederken gibtir oldu gitti ama bu tür şeyleri cok kafaya takmam ahmetgilin evine doğru yola koyuldum

ahmetgilin evine geldim gene ananesi karsıladı
- olum ahmet zor günler geciriyo ne olduysa bana anlat
dedi
+ ne gibi zor gunler teyze
- geceleri evde geziniyo dışarı çıkmak için kapıları zorluyo kapı kitli olmasa kacıp gidecek bidada bulamıycaz diye korkuyorum diyodu
bunları duyunca çok kötü oldum acaba bunların tüm sorumlusu ben miyim diye düşünemeye başladım
- bu cocuga noldu olum
diye ağlamaya başladı kadın o halinide görünce iyice üzüldüm
+ bizimle dolaşırken iyiydi baya garip bi durum yoktu teyze dedim
pek tatmin olmus görünmüyordu bi görüşe bilirmiyim dedim biraz düşündü ve başıyla onayladı içeri girdiğimde ahmet uyuyordu sayıklar gibi inliyodu annesi başındaydı beni görünce yüzü düştü biraz bi an oğluma naptın felan deyip saldırmasın diye düşünürken
- hos geldin mert gec otur dedi
+ hos bulduk ayça teyze durumu nasıl
- gittikçe kötüye gidiyor ankaraya dönücez bugun
+ iyi olur bi doktora zütürülmesi şart gibi duruyo dedim

ahmetin basına gelenlerden sorumlu olarak kendımı tutman bana bişey kazandırmaz varsa bişeyi doktorlar halleder diye düşünüp valizi toplamaya başladım yarın ankaraya dönecektim ahmeti son bir kez görmeye gitmeliyim diye düşündüm kapılarını çaldım açan ahmetti çok şasırdım
+ hos geldın
- hos bulduk noldu olum sana dün geldim yatıyodun
+ biraz ateşlendim heralde bizimkiler telaş yapmış
- iyisin yani
+ iyiyim olum sadece biraz ateşlendim
tv fenerbahçe maçı vardı delicesine izleyip vedersonun attıgı gole ölümüne sevinip birbirimizi kucaklamıstık annesi ve ananesinin ahmeti böyle görmesi onlarında içini rahatlatmıştı macın ardından keloğlan basladı başrolünde http://www.hurriyethaberl...com/images/album/9_65.jpg bu reisin oynadı keloğlan gibimsonik çizgi filmdeki değil onuda sonuna kadar heycanla izledikten sonra ahmete ankaraya döneceğimi söyledim morali ciddi halde bozuldu belli etmemeye çalışıyodu ama cok net belliydi hayırlı be kardeş dedi benimde içim burkulmuştu babamı arayıp yarın benı almasını söyledim bende günü değerlendırmek istiyordum köyün üst mahalesindeki rıfat amcanın evinde aldım soluğu çay içtik sonra onlar tarlaya gitti bende evlerinde tv izlemeye basladım tvde maske oynuyordu ne filmdi amk http://img-13.onedio.com/...1897c33f913c91f9c2317.gif
rıfat amca dönünce bana bahçesini gezdirdi arılarının yanına zütürdü o ara kollarına gözüm takıldı o kadar büyük sislikler vardıkı bi an adamdan tırstım ama nedeninide sormaya cekindim

bak olum giberim böyle işi ilk basta sadece tak surata yazıyomusun gibi oluyodu simdide sadece ndmozkn a yazıyorum sankı amk ordasanız ses verın yada yazmaya ara verıyım böyle olmaz duvara anlatıyo gibiyim etmeyin eylemeyin

rıfat amcaylada vedalasıp yanında ayrıldım simdi sıra mustafa amcadaydı onun yanına gittim onun karısını bir türlü çözemedim asıl karısı uzun zaman önce ölmüş bu yenı karısınıda tahminimce evde işleri tutsun yokluktada gibiyim diye almış olması lazım çünkü Allah günah yazmasın karı hem gerizekalı gerçek anlamda gerizekalı hemıde üzülerek yazıyorum hakkı bulutun daha cok gıderı var neyse gittim mustafa amcanın yanına kulaga baya zor duyuyor adam taş çatlasa 50 yaşında hoş beş derken motorla tarlaya gidicem gelsene sende dedi hayatımın en güzel yolculuguna cıkacagımda habersiz olur tabi dedim son günümya macera arıyorum amk
motora bındık bu motoru calıstırdı surmeye basladı inanılmaz keyif alarak tarlaya dogru yola koyulduk çayın kenarından geçerken çay dediğim http://www.deretepe.net/w...loads/2300-melen-suyu.jpg söyle bisey cahil binler aramızda olabilir neyse
çayın ne kadar yükseldini ve delicesine akdını izliyordum hafif ürktüm aradan 3-4 dakka gectiki ankarada gördüğüm en güzel yere geldık saat 2 cıvarıydı agaclık bır yerın arasından gecıyorduk agaclar gokyuzunu perdelemıstı aradan ışıklar süzülüyodu o an hayattan aldıgım hazı hic bi yerde almadım amk 10 dk sürdü yol sonra tarlaya geldık ben acayip sıkılmaya başladım ve ormanlık alan diye tabir edebileceğim tabi ankarada ne kadar orman olabılır bunuda göz önünde bulundurun ağaçlık bir alana tek başıma daldım

ağaclık alana girdim cinden periden cok yılandan korkuyodum orda ilerledikçe korkum artmaya basladı sonra ilerde otları devirerek bişeyin geldini farkettim cüsseli bişey oldugu belliydi ancak bayada hızlı olması beni sıçırtmaya yettı ve ölümüne kosmaya basladım ara ara çaya bağlanan derin oldunu düşündügüm kanallar vardı üstlerinden atlarken zütüm üç bucuk atıyodu tam gaz kosmaya devam ettim zütümden soluyarak mustafa amcayı görecek noktaya geldim avazım cıktıgı kadar bağırıyorum adama adım atacak takatimde kalmadı adam duymuyo amk kulagında zaten kulagı kaplayan daha önce bi kac kişidede gördüğüm aletten var ben bundan ümidi kestim sağlam bi sopa buldum kosmaya devam arada arkamı yokluyorum hışırtılar felan kesildi bende rahatladım gittim mustafa amcanın yanına
+ mustafa amca gidelimmi artık
- biraz daha işim var az bekle
+ tamam (amk senın)
işi bitince yola koyulduk ben eve vardıgımda babam gelmıstı bu arada babam acayıp balık meraklısı benı gorunce napıyon nedıyon bı halımı hatrımı sordu sonra hemen balık tutmaya getırdı lafı ben bıda çaya gitmem beni bisey kovaladı diyorum yanında koskoca baban var diyo ne desem dınlemedı başta bahsettiğim mercedesin bagajını açtı en az 6 olta 8-9 adette adını tırı vırı dıye bıldıgım sıkımsonık balık tutma aletlerı var çay taşmış dıbına koyuyum nası tutacak bu balığı diye düşünürken kendimi yolda buldum gitmemiz 1 saat sürdü saat oldu 4 1 saate bu hazırlık yaptı 5 sonra oltaları salladı sabıtledı bi taşa oturduk beklıyoruz ben sıkıntıdan patlıyorum tabı 6 oldu gıdelım az daha 7 az daha hava kararacak amk benim züt josef josef

+ baba bak daha ankaraya gidecez hadi gidelim artık
- sokuyum ankaraya işten güçten bıktım bı kafa dahıtacam kafamı gibtin dur az daha ben bi arabaya gidip geliyorum
bacını gibiyim araba en az 5 dk uzaklıkta
+ bende geliyimmi
- sen oltalara bak
+ senide gibiyim oltanıda gibiyim dedim kısık sesle coktan yola koyulmustu bıle
geri geldiginde 35 lık votka elınde oturdu yanıma
- hic bakma sana yok dedi
+ isteyenmi oldu dedim
bu içmeye başladı kafa zum araba sürmeyi bırak çaya düşmesin diye ben mukayet oluyorum amk dedım bu gece ikimizde sağ cıkamıycaz bu sızınca bı agacın altına yatırdım ve düşünmeye başladım kurt ulumaları tarzında bakın dikkatinizi cekerim kurt demiyorum köpekte olabilir çeşitli sesler ve aralıklarla domuzları korkutmak için tarlalarda bulunan patlayıp ses cıkaran gerilimide hat safaya taşıyan mekanizmalar eşliğinde düşünmeye devam ediyordum aklım bana oyunlar oynamaya coktan başlamıştı bile çeşitli gölgeler görüyordum simsiyah gölgeler özellikle çayın karşısında resmen bana aldırıs etmeden gezinen gölgeler vardı gözlerimde yaşlar aka aka babamı kucaklamayı denedim artık öleceğime emin gibiydim babamı kaldırmayı denesem bile o 85 ben 65 kiloydum nereye kaldırıyon amk sürüklemeye başladım araba uzaktan hafif hafif görünemye başlamıstı gölgelerin etrafımda olduklarını iyice hissetmeye başladım fısıltılarda başlamıstı ve gittikçe artıyodu her şeye rağmen babamı suruklemeye devam edıyordum takı o derin kanallardan biri karşımı cıkana kadar

devammı yetermı beyler devam diyenler şuku bugunluk yeter diyenler çüküye bassın süre 15 dk
başladı

babam hafif ayıkır gibi olunca bi ümitledim bugün bana yaşattıklarının hırsıyla sağlı sollu sağlam tokatlarla girişiyorum bu bıraz daha ayıldı baba uyan dedim gözleri acıldı noldu ne var dedi arabaya gitmeliyiz ananem hastalanmıs demekte buldum çareyi bi iki adım attı sonra gene başı döndü giberim böyle işi deyip babamı arkada bırakarak arabaya dogru kostum arabaya gelınce anahtarların babamda kaldını farkettım havada iyice karardı artık o anları anlatacak kelime yok yani yaşamayan bilemez felanda diyemiycem o anları yaşıyanları cogu ya ölür yada aklını kacırır ben nası atlattım hala bilmiyorum arabanın yanından bi kanal daha oldugunu suyun sesınden anladım yanlız bu kanalda üstünden geçilmesi için tahta vardı hemen tahtayı alıp babamın iyi olması için dua ederek kostum diğer kanalın başına babam yerde sayıklar vazıyette yatıyordu tahtayı yerleştirip üzerinden sürükleyerek geçirdim arabaya ulastık sesler kesilmis sayılmazdı ama baya azalmıstı uzun zamandırda gölge felan görmüyordum babamı arkaya yatırıp şöför koltuğuna oturdum araba sürmeyi bilmiyordum ama bizim araba otamatik vitesti bi kac sürmüşlügüm vardı arabayı çalıştırdım farları yaktım bin anda sağa solan kacan şeyler gördüm inanılmaz hızlılardı yada aklım bana oyun oynamaya devam edıyordu ne köyün yolunu nede nereye gideceğimi biliyordum arabayı geldimiz yöne cevirdim kapıları kitledim oltarıda geride burakarak gaza kötledim sağa sola bakarak ilerlerken ağaçlık alanlarda gözler görüyordum

ama arabanın verdiği güvende tarif edilemezdi ilerde yol ikiye bölünüyordu köyün sol tarafta oldunu bildigimden sola direksiyonu kırdım ancak siyah gölgeni biri yavaşca toprak yolun bi ucundan diğer ucuna gecti farı kapattım benı görmemesini umarak yolun öteki ucuna gecince bi anda kafasını kaldırıp arabaya baktı yüz hattıyla ilgili en ufak bı belirti yok hemen farı acıp gaza kökledim dikiz aynasından baktıgım bi gibim göremedim bi 10 dk daha sürdüm sonra asfalt yola cıktım Allah a binlerce kez sükür ederken köyün girişine geldim hemen evin önüne arabayı cektım bı yandan ananemle dedemin babamı bu halde görmesinin dogru olmuycanı dusunuyodum bı yandanda gibimdemi bu amcık diye ikilemde kalırken acele şekilde ananem ve dedemle vedalaşıp yola koyulma kararı aldım eve cıktım hazır valizimi aldım babam kendı anne babasıda dahil olmaz üzere herkese karşı soguk bir adamdır dedemin felan eliniz öpmez yani onlarda babamın cıkısını yadırgamadıklar arabayı benım surdumu gorunce ananem bı kuskulandı ama o daha bısey dıyemeden yola koyuldum beypazarında durdum ve tenha bı kosede bufeden bıseyler alıp yedım sonra uyudum sabah babam uyandıgında ben hala uyuyodum nerdeyiz biz diye sordu cok büyük bi hayretle beypazarı dedim ne işimiz var olum burda nası geldik buraya felan olayların hepsını anlatasım geldı ama ınanmassa sıctık dedım ve gölgelerın oldugu kısımları atarak kurt ve diğer hayvanlardan korktuğum icin gittim ordan dedim bana büyük hayretle baktıktan sonra
+ buraya kadar arabayı senmı surdun ?
- evet
çenesini sıvazlayarak bagaja gitti aha dedim sıçtık
+ oltaları aldın demi?
- aceleye geldi biraz alamadım
şaskınlıgını hala üzerinden atamamıstı
sabah kahvaltısı yaptıktan sonra
+ geri almaya gitmeliyiz oltaları dedi
düşündüğüm zaman bayada para gitmiş oluyodu cidden ama o kadar sey yaşadıktan sonra oraya gitmek pek mantıklı gelmıyodu

şimdi aksiyon kastınız ne bilmiyorum ama hollywood filmlerindeki gibi bi aksiyon yok onu bekleyenler simdiden okumayı bıraksınlar
tedaviye felan verecek paramı var mantıklı acıklama olayına suan için cevap vermek istemiyorum
sabah değil akşam devam ederim

akşam 8 de tam gaz devam
salın rezervuar köpeklerini

beyler burdamısınız birazdan başlıycam
edit: ses yok ama bizde söz sözdür başlıyorum

kahvaltıyı yaptık tekrar köy yoluna döndük 120 - 130 arası yardırıyoruz bu arada bizim mercedes bu arabayla aynı http://origin.fstatic.com...os-impecavel_755e839f.jpg çay yoluna girdik dün yaşadıklarımın etkisiyle sağa sola bakarak gidiyorum olağan üstü bi durum yok babam ruhsuz gibi araba sürmeye devam ediyo her zamanki gibi sonra çaya ulaştık oltalar duruyodu bende dünkü yaşananları gölgeler ve olağan üstü olaylar haric detaylıca babama anlatıyorum hayreti 2 katına çıktı hatta bu denli bir duygusuz adamın gözleri yaşlı oldu amk o an için bunlar benim gibimde değil tabide simdi düşününce farkediyorum neyse oltaları çekmeye başladı banada dokundurmaz pek o denli bintir kendisi 15 dk felan oldu
telefon geldi arayan ananem
+ mert oğlum nasılsın
- iyiyim anane sizler nasılsınız
+ bizde iyiyiz yanımda ahmetin ananesi var
- hayırdır bişeymi oldu
+ ahmet 6-7 saattir kayıpmış olum senin ankaraya döndünü söyledim ama dinlemedi belkı yanındadır bi ara sor dedi
bu arada sağsalim döndünüz demi
aklımda deli sorular dönmeye başlamıstı bile babamın yanından uzaklastım simdi dönmedim dersem ve çayda oldumu söylersem ahmetin benle beraber oldunu felan sanmalarından korkuyorum bende careyi
+ beypazarındayız babam yorulduda dün geceyi orda geçirdik
demekte buldum ananemde
- yanında değilmiş beypazarındaymıs onlar
dedi aklım ahmetteydı bu kadar yakınken köye dönüp bi baksammı diye düşünemeye başladım telefonu kapatmadan bi durum olursa benide haberdar et anane deyip kapattım
babamın yanına dönünce nolmus dedi ahmetin kayboldunu bayadır haber alınamadığını söyledim oda hemen bilgi almak için ahmetin babasını aradı adam ankaradaymış babam
+ biz hertürlü yardımda bulunucaz sen merak etme
deyip kapatınca şasırdım amk her ne kadar sert görünmeyede çalışşa sert kişiliğinin altında yatan iyiliği gördüm sonuçta onunda bir oğlu vardı

otlaları arabaya atıp köye döndük hemen bilgi almak için ananemin yanına fırladım bahçe kapısının önünde oturuyolardı hepsi gergin gözüküyodu
+ noldu anane haber varmı
- yok olum sabah erkenden arkadaşlarının yanına gitmis bidada görmemişler
hemen faruk ve diğerlerini bulup sormak geçti aklımdan ve köy meydanına doğru yola koyuldum ortalıklarda kimse yoktu evlerınide tam bilmediğimden geri döndüm ahmetin ananesi ve anneside bahçe kapısının önünde dokunsan ağlıycak vaziyette bekliyolardı onları öyle görünce benide bi hüzün kapladı
+ geçmiş olsun çıkar birazdan bi yerden üzülmeyin siz
- inş olum inş
10 15 dk sonra yolun sonuna dogru bakarken deli mehmeti gördüm tam ahmetin yerini sormak için ayağa kalkmıştımki ahmetin ailesini görünce koşarak ordan uzaklaştı peşinden koşmayı düşündüm ama deli işte diye üstelemedim bu hareketini aile fertleri farkettimi onuda bilmiyorum
saatler ilerledikçe herkesin gerginliği artıyordu bişey olduğu belliydi köydeki herkes aramak için seferber oldu ve geniş çaplı bir arama başladı hava hafif kararmaya başladı köyde bakılacak yer kalmayınca çaya doğru inmeye başladık polisi aradılarmı lan acaba diye içimden geçiriyordum ama bunu dışa vurmadım çaya iyice yaklaştık havada iyice kararmıştı köy 3-4 kişiye ayrılıp dağılarak arıyodu o ara biri ahmetin kıyafetlerini buldu iç çamaşırlarıda dahil