Ee noldu aonra

yaz amk okuyoz.

devam lan internet kesildi amk

Rezzzervedddd

başıyla onaylayıp gülümsedi haafifden kıllandım ipneden
yola koyulduk eve varmadan 2 sokak alttan sesleri geliyodu bahsedilen delinin, ağıt tarzında yaklastıkca arttı kümes gibi bi yerin tepesine çıkıp eve girdikleri deligi gösterdiler
-ben kendime çılgın diyodum ama sizi deli gibmis olum buraya gırilirmi lan
delik 1 metre vardı banyo tarzı bi yere giriliyodu bense kışın bu adamın böyle bi evde nası yaşadını düsünüyodum
ahmete bu adam nasıl ölmüyolan açlıktan diye sordum oda nermin abla getiriyo 2 öğün yemeğini dedi ne iyi kadınmıs bu nermin abla diye düsündüm ardından hava kararıyo bi an önce gireceğimiz evi seçelim dedim tam mezarlığın yanında terkedilmiş okul tarzı bisey vardı zifiri karanlıkta el fenerlerimizle camında içeri ışık tutuyoduk odalar staker oynayanlar bilir aynı ordaki yerler gibi incin viraniydi girişi kolay kimsenin hanesi değil diyerek burası iyi dedim sağımızda mezarlık onümüzde okul tarzında bi yer camdan atladım ilk ben girdim cesaret vermek adına o zaman cep telefonları o kadar yaygın değil olanlarında kamerası yerlerde zaten şuan oraya gırsem elimde mükemmel görüntüler olurdu neyse feneri yaktım içeriye bakıp girin işareti yaptım kendimi operasyona gelmiş swat gibi hissediyorum herkes bunu dememi bekliyomus sankı amk hepsı atladı içeri

Yardir panpa okuyoruz

Aga yaz yaz

Gerildim amk ama okuyorum yinede.

Up up kamoooon

Aynen amk ben de gerildim

benim buraya girme nedenim tek katlı olamsıydı ilk hedef için gayet el verişli bi yerdi ancak planda ters giden şeyi işe bütün odaları gezip bi gibim bulamadıktan sonra farkettık tabi ne aradıgımızıda bilmiyoruzda ahmet yanıma gelip aşagı ınen bı merdıven var dedi üst katta bu kadar kalabalık bir grubla gezmek benim için cok kolaydı nerdeyse tüm camlardan kacma imkanım vardı ama aşağı inmek tehlike anında kacmamızı cok zorlaştıracaktı bi yandanda merak ediyodum önde faruk olmak üzere sırayla aşağıya indik boş odalarda olabıldıgınce yavaş şekilde dolanırken üst kattaki kapıların hızla açılıp kapandını duyduk arkada biri kaldımı diye sordum feneri yüzlerine tutarak hepsinin gözleri fal taşı gibiydi bu korkumu iki katına cıkardı sorumu tekrarlayınca hepımız burdayız işte dedi ahmet

Hagibtir akşam akşam gerildim amk

cesaretimi toplayım kapıya yöneldim ayın ışığı üs katı aydınlatıyodu merdivenin ucunda bi gölge görmem ve kosarak geri dönmem 5 sn yeden az bi süreyi kapladı en fazla saat gecenin üçüydü ama ben coktan cıkmak için sabahı bekleme fıkrını kabul etmiştim sıra yanımdakıler ikna etmekteydi
+ beyler bence bekleyelım burda
-(ahmet) iyide ne kadar
+ gerektiği kadar amk
-(faruk) beni annemgil merak eder diyip ağlamaya basladı
hic teselli edecek durumda değildim sert bir şekilde
+bizimki etmez sanki amk baska caremizmi var
dedim ahmet ayaga kalktı hızlıca koşarak kacabılırız dedı
basta mantıklı gelmesede dakikalar geçtikce üstümdeki baskı artıyordu onları buraya ben getirmiştim bisey olursa vicdan azabından felan değilde suc bana kalabilirdi zaten ahmetin ailesi bana karsı tavırlı tamam dedim siz önden gidin ben hemen arkanızdayım ilk ahmet fırladı arkasından faruk onun arkasında samet en son hüseyin tam ben fırlıycakken etrafa bakındım loş ışığı siyahlığıyla ezen en az 2 bucuk metre bir gölge vardı o an aklımı yitirmediğime hayret ediyorum amk kostum ve camdan atladım düşmüştüm ama gibimde değildi koşarak ötekilerin yanına gittim herkesin iyi oldugundan emin olunca dağıldık

Bitti mi lan

Hadi dostum

https://www.youtube.com/watch?v=5DVo_Tkht6Y Bununla okuyun

eve giderken bile artık zütüm yusuf yusufdu bahçe kapısını geçtim kömürlük tarafına bakmamaya çalışıyodum kapıya vurdum açan yok saat 4 e gelıyo tabı herkes uyuyo uyanmazlarsa sıçtık uyansalar nerde kaldın bi ton tatava vazgeçtim eve girmekten gittim cami avlusuna bi banka tünedim sabah namazına gelen cemaat görmesin diye uyuyamadımda orda mürvet teyzelerin kapısının önündeki kanepe geldi aklıma ama oraya kadar gidebilirmiydim köy o kadar sessizdiki yavaşca dogruldum yola koyuldum çıt çıksa tedirginim sonunda eve vardım mürvet teyzede mahmut amcada uyumus hemen yumuldum kanepeye sabah oldugunda kimse uyanmadan uyanmıstım hemen eve gıttım bida uyudum evdekıler nerdeydın butun gece felan dedıler ahmetle gezdik dedim ahmete güveniyolardı o yüzden üstelemediler
sonraki 2-3 gün evden cıkmadım ankaraya dönmek kararı aldım ve köyde herkezle vedalaşmak için yola koyuldum

devam kardeşim hikaye bitiyor mu yoksa daha var mı bu geceyi geçirelim en azından amk

Biterse zaman kaybi olur daha aksiyon birsey olmadi kardesm

Gece olsun etraf sessizliğe bürünsün daha heyecanlı olur hikayen o yüzden kesme hikayeyi gecede devam et ben okurum şukularınıda veririm