Eksi başlıklar gibi alt alta yazıcam okumak isteyen olursa belli etsin kendini çokta önemli değil

Geçen hafta babamla kötü tartıştım konuşmuyoruz arabası bende gerçi onun dediğine göre benim arabam ama hep emanet gözüyle baktım dün bir daha tartıştık durduk yere kedim evden kaçtı diye buldum ama bana demediğini bırakmadı bende sinirden üzerine pazar poşetlerini fırlattım

Panpalarım beni çoğunuz tanır burada nasılsam dışarıdada öyleyim ortama göre şekil almıyorum yani

iyi biri olmaya çalıştım insanlarla tartışmamaya ama ailem ve çevremdeki insanlar durmadan benimle tartışmanın peşindeler

Panpalarım sinirden ne yaptığımı bilemedim normalde çok sakin biriyimdir gelip beni dövseniz bile size bir çay ısmarlar sorunu çözmeye çalışırım ama babam haftalardır demediği kalmadı yapmadığı kalmadı sabrım taştı

Babamla haftalardır kötüyüz cebimde son 65 liram kaldı istanbul gibi bir yerde zor geçer zaman hele ki arabanız varsa

Okulda gayet taktan durumda diğer insanlar geziyor tozuyor içip gibişiyor vizelerden 70 80 alıyorlar ben okuldan eve gelip saatlerce çalışıyor 30 40 alıyor kafamı gibeyim nasıl yapamıyorum anlamıyorum zaten arkadaş ortamıda tak gibi

Kimseye güvenmiyorum kimseyi sevmiyorum kimseye özenmiyorum kuru odun gibi yaşıyorum hayatımda heyecan yok

Ne garip geçen oturuyoruz bak olaya bak ben eski flörtüm ve onun yeni flörtü sohbet felan ediyoruz senaryoya bakarmısın ne kadar pis bir ortam ya gelde kafayı yeme

Burası kadar samimi ortam yok okulda evde dışarıda hep inci deyim 24 saatin nereden baksan 6 7 saati aralıksız buradayım asosyallik mi yoksa başka birşey mi umurumda değil

Bazen diyorum ki ya Serkan vaz geçseydi işin tehlikesini gördüğünde canımı sokakta mı buldum lan deyip vazgeçseydi ne tak yerdim diye kime içimi dökerdim nerede mizahımı yapardım diye Serkan iyiki vazgeçmemişsin

Dini olarakta boşluktayım beni üzen konulardan biride o o kadar tanrıdan yardım istedim o kadar yalnızım dedim destek ver dedim en ufak yardımı olmadı

Dört duvar arasından tek parça çıktım ama aklımı orada bıraktım hala geceleri uyanıyorum rüyalar hayaller görüyorum ne kötü şey bu duvarlar tanrınız korusun sizi

Ailem soktu zaten beni ondandır hiç sevgim kalmadı onlara karşı yazık bana

Uzun zamandır sevgi nedir bilmiyorum çok arkadaşım var öyle zannediyorum belki de çok insan var etrafımda sözüm para gibi geçiyor heryerde ama sevilmediğim kanaatindeyim neden böyle oluyor anlamıyorum

Mesela bir kızla tanışıyorum iyi güzel ikimizde hoşlanıyoruz birşeyler yapıyoruz karşılıklı olarak ama ne oluyorsa ikinci plana düşüyorum bu beni çok üzüyor bunu hissettiğim an o kız ile bütün samimiyetimi bitiriyorum belki yanlış anlıyorum yazık oluyor bana

içmek istiyorum ama her gün arabada olduğum için gibtiğimin zıkkımını içemiyorum

Çalıştığım yerden de çıktım daha fazla ders çalışmak için para konusunda sıkıntıdayım kyk yada başvurmayı unuttum bakalım ikinci dönem başvurmayı düşünüyorum çıkarsa bir nebze rahatlarım

Ama bak okuduğum bölüm güzel havacılık eğer bitirebilirsem iyi bir maaşa hem gezip hem çalışacağım güzel olacak

Okuyan düşünen benim için bir nebze olsa bile vaktini harcayan varsa çok teşekkür ederim eğer bir fikriniz varsa buraya veya pm kutuma iliştirebilirsiniz burası benim mabedim ve ne olursa olsun buraya sırtımı dönmem seviliyorsunuz