köprü üzerinde tekbirlerle kovalanan askerler vardı. bütün gece ne kadar korksam da endişe etsem de tek bir damla gözyaşı akıtmamışken önde koşan türk askeri arkada kovalayan türk vatandaşını gördüğüm anda içim yandı ağladım. çok ağrıma gitti benim türk askeri kovalanıp kaçıyordu. kovalayan bizlerdik türk vatandaşlarıydı. ulan huur çocuklari kendi askerinizdi onlar kendi. uzun süre ağzımı açıp konuşamadım, bizi bize nasıl kırdırırlar buna nasıl izin verebiliriz.
buna sebep olanların hepsinin allah belasını versin. hepsi önce kendi evlatlarının acılar içindeki ölümünü görsünler sonra taklarında boğulsunlar. bu gece ellerimi açıp bütün bunları yapan huur çocuklarına beddua ettim. allahım sen sebep olanların belasını ver, ölmeyelim artık öldürmeyelim birbirimizi.

O asker vatanina sahip cikan asker degil vatanina ihanet eden askerdir .

askeri kovalayanlar Türk Halkı değil, çomaristan halkkıdır