Helal be koca yürekli huur çocuğu ne barıyon milletin içinde kardeşimi çekemiyorum ben san napıyosu pekekent

geleceğim adına parsel no 2

Bu olay olalı baya zaman geçti panpalar. Küçük bir köpeğim vardı. Onu da çok zor bulmuştum. Biz ilçede yaşıyorduk çok ücra bir köşede bulmuştum. Çok zayıftı nerdeyse kemikleri sayılacak derecedeydi.

Onu aldım bi güzel yıkadım ve besledim. Aradan 2-3 ay geçtikten sonra biraz da olsa köpek kendisine gelmişti. Ne bulsam birazını ben yer birazını köpeğe verirdim. Gider utanmadan kasaplardan et isterdim onun için. Onu internetten gördüğüm kadar ile eğitimiştim. Artık gideceğim yere onla gidiyordum. Neyse böyle çok güzel zamanlar geçirmiştik. Taki o üzücü olay gerçekleşesiye kadar.

Yine annem beni bakkala göndermişti. Bunu da yanımda zütürüyordum. Benden önce giderdi gideceğimiz yere. Neyse alacağımızı aldık eve dönüyorduk ki huur çocuğunun teki benim köpeğimi ezdi. Oysaki yavaş geliyordu. Durma imkanı da vardı. Arkasından sövüyorum bu bine. Köpeğim gözümün önünde can çekişiyordu. Kurtarmak için hiçbirşey yapamazdım çünkü çok küçüktüm. Bende sesim çıktığı kadar bağırıp ağlıyorum. Ardından sesimi duyan 2-3 genç geldi ve onu bizim veterinere zütürdük.Ama oradaki imkanlarla birşey yapılmayacağını söyledi. Ardından oradan Ali diye bi abi geldi. Halen kendisiyle görüşürüm.Çok iyi bir adamdır. Benim ağlamama dayanamayıp Konya merkez'e gittik ve oradaki veterinere verdik.2-3 ay sonra iyileşmiştı iyileşmesine ama artık ona bakamazdım. çünkü artık dairede yaşıyorduk. Ama her fırsatta onu görmeye giderim.
Lütfen beyler can çekişen hayvan gördünüz mü elinizden geleni yapın.