Olay %100 gercek panpalar...

Beyler gibtiritaktan bi memlekette gibtiritaktan bi panpanizim. Hayata karsi direnen ve her gun taktan olaylarla yasamini surduren hemen hemen bi iki kisi disinda dostu olmayan yalniz ama bicok kisiden daha hirsli ve guclu biriyim. Neyse olaya geleyim. 12.siniftayim bu arada. Benim bi arkadas var okulda takildigim tek cocuk bu gecen ay manita yapti kendine okuldan birini. Bana: kanka senin yerin ayri ben kiza senden daha fazla zaman ayirarak sana ayip etmem merak etme dediydi. Gercektende bi ogle arasi gidip 15 dk falan sohbet edip geliyor. Beraber tenefuse ciksak yanina gitmiyor ama ben tenefuse cikmayinca gidiyor. Ogle arasida beni sinifa kadar gecirip gidiyor kizin yanina. Baska arkadasim yok beyler.. Neyse ben aslolan olaya geleyim. bu gun 3kisi oturuyoduk bahcede bankta 3.sahis bu cocugun arkadasi. Sonra bu 3.cocuk arkadasa bak bizim kizlar orada hadi gidelim yanlarina dedi. Benim arkadas yok aga kalsin ben sonra giderim dedi beni yalniz birakmamak icin. Sonra ben de ayip olmasin diye kanka gidiyosan git sorun yok dedim basta mirin kirin etti gitti sonra. Bu iki cocuk sevgililerinin yanina gidip kosede muhabbet sohbet esliginde gulusuyolardi. Ben de gib gibi bankta oturup kaldim. Tek basima. O esnada kolumda bi sıcaklık hissettim. Omuzlarimdan aşağıya bişeyler akıyordu. Aman tanrim bu da neydi? Kafamı sola cevirdiğimde beynimde müslüm gürses parçaları çalıyor, bi yandanda savaşta yenik düşmüş beyazıt ordusu gibi debeleniyordum. Tam baktığım anda o kokuyla beraber ağlayarak yukarı koştum. Kuş koluma sıçmıştı beyler... Bütün bahçeye ölüm sessizliği çökmüştü. En son bi çocuğun 'ıyy dıbınakoduğum o ne' deyişiyle millet kahkahaya boğulmuş ve sessizlik bozulmuştu. Okulun tuvaletinde yere oturup ağlayarak osbir çektim. Geleneği bozmayayim bu da boyle bir animdir.