12-13 yaşlarındayım evimiz Trabzonda o zamanlar, yaz aylarındayız her Karadenizli erkeğin çocukluğunun katili olan fındık döneminin sonundayız.Bir yazın en sıcak dönemini plajlar yerine fındık tarlasında geçirmişiz. Sinirlerim maraz Ali gibi ceza fark var eşliğimde beynimi dövüyo Fındığı toplamışız bitmiş, ama çektiğimiz çile bitmemiş aksine daha yeni başlıyor. Köyde fındığı toplamışız inmişiz trabzonun ilçesi Araklı merkeze fındığı çatıya çıkarmış hem kurutuyoz hem ayıklıyoz. Ama güneş tepemizde fındık yemekten sürekli ishal oluyom, çıldırıyorum zaten Kendi Mahallemdeyim, dışarda arkadaşlarımın sesi ama ben gidemiyorum fındık ayıklamaktan. Altın kafese konmuş bülbül gibiyim sürekli kaçmak için bişeyler diyom ama kimse beni anlamıyor. Sinirim tepemde, Kaynamış volkan gibi patlamak üzereyim yanıma şerefsiz ismet geliyo ismet çocukluk hayatımın gulyabanisi amk şerefsizi. Akbaba gibmeye çalışan kör güvercin gibi ne zaman başım derde girse gelir arkama geçer bi zarar vermeye çalışır illaki. Bu pekekentlerin fındığı erken bitmiş benle dalga geçiyo. Bana nispet yapıyor

pezevek, diyoki “bizim fındık bitti,Ben sürekli geziyom, annem boncuklu tabanca aldı Alttan lazeride var falan. Beni kıskandırmaya çalışıyor. Amk kıskanmıyorum ama sinirleniyorum buna diyomki git ismet beni rahat brak, ben çilelerin çocuğuyum benle uğraşma Yoook, ismet beni brakmıyo benim ayıkladığım fındıklardan alıyo avuç avuç diyoki, bak sen eşşek gibi ayıkla ben kral gibi yicem. Yeme fındığı diyom. Dayımın fındığı sanane falan diyo daha çok çıldırıyom ben, tepemdede güneş var zaten ishalim, sinirden kıpkırmızı olmuşum Kalktım çatıda ismeti kovaladım bu kaçtı. Ben gene devam ediyom. 5 dk sonra geldi bu gene elinde benim ayıkladığım Fındık’lar bunları benim kafama atıyo. Benimde yanımda balık kasası dolu böyle parçalanmış kenarda duruyo mangal falan yapılırsa lazım olur diye. Elime gelen ilk kasa parçasını ismete doğru bütün gücümle salladım, gitti ismetin kafaya vurdu. ismet bi bağırıyor sanki Doğum yapıyo aq. Kafayı bi kaldırdı kasanın çivileri çok ince olduğu için iğne gibi kafasına girmiş tahta kafasında kalmış. Unicorn gibi dolanıyo ortalıktaBenim felsefemdir, kimseye çelme takmam ama düşeni tekmelerim.

Baktım ismet savunmasız şekilde beni bekliyor. Aldım bi avuç fındık kabuklu kabuklu bunun ağzına sokuyom al lan dayının Fındık’larını ye diye bağırıyom buna bu bebek gibi ağlıyo. Baktım kafasıda kanamaya başladı korktumKorktum ama hala sinirimi alamamışım, kaçıcam ordan annem gelirse beni çok pis yapar çünkü. Dedim buna ismet seni buraya kitliyom kan kaybından öl burda. Ben kapıyı kitlerken bu gene ağlaya ağlaya peşime koşuyo ama yetişemedi kitledim çatıya bunu koşarak aşağı indimSokaktan yukarı bakıyom ismet kafayı uzatmış çatıdan aşağı kafasında 30 cm falan tahta var hala ağlaya ağlaya yardım istiyo ben hiç arkama bakmadan anneannemin yanına kaçtım. ismeti hastahaneye zütürmüşler 7 dikiş Atılmış kafasına