Çalıştığım yerde şahit olduğum bir olayı anlatacağım. Batmanda orta çapta bir kuyumcuda çalışıyorum.
Bir gün gencin biri dükkana girdi. Üzerindeki kıyafetlerden yoksul bir aileden geldiği belli.Ama alışık olmadığım derecede iyi ve akıcı türkçe konuşuyordu.
Dükkana girdiğinde ben başka müşteriyle ilgilendiğim için onunla dükkan sahibi ilgilendi. Patronum:P
Öğrenci:ö olsun
P. hoş geldiniz, nasıl yardımcı olabilirim
Ö. Abi ben çeyrek altın alacaktım
P. Bir tane mi
Ö. Evet abi, yalnız kartla ödeyeceğim,pos cihazı var mı
P. Evet var dedi.
(ilgilendiğim Müşteri gitti bende onu izliyorum)
Çocuk ziraatın öğrencilere verdiği genç kartı uzattı. Patronum parayı çekti. Çeyrek altını paketleyip tekrar çocuğa uzattı.
Çocuk önce aldı sonra
Ö. Abi altını satacam alır mısınız dedi
(Patronumun önce yüzü bozuldu sinirlendi belli ki. Çocığun dalga geçtiğini sanmış olmalı)
P. Olum hem alıyor hem satıyorsun dalga mı geçiyorsun
Ö. Yok abi ben öğrenciyim burada üniversite okuyorum .
P. Eee ne oldu
Ö. Abi babam çok hasta eve gitmem lazım nakitim olmadığı için böyle yaptım.
(Meğerse ziraat bankası 400 liralık kyk bursunu öderken bir sonraki ayın bursundan alışveriş yapabilmek için 350 liralık avans veriyormuş. Nakit olmadığı için sadece alışverite geçerli)
Durumu öğrenince
P oğlum neden söylemiyorsun. Biz de insanız biz de okuduk zamanında, durumunu anlatsan yardım ederiz
Sonra kasadan 250 lira çıkarıp çocuğa verdi(çeyrek fiyatı 175 liraydı)
P. inşallah baban hemen iyileşir. gidince de babane selam söylersin
Ö. Abi buyrun çeyrek altını alın
P. Yok oğlum sende kalsın o da yol harçlığın
(Çocuk kabul etmeye yanaşmadı ama patron almazsan bizi kırarsın falan dedi.)

öğrendiğime göre arkadaş sinopluymuş. Babası kronik böbrek yetmezliğinden o gitmeden önce vefat etmiş ailesi saklamış ondan(Allah rahmet eylesin)

Bu da benim şahitlik ettiğim bir anıydı

Edit:biraz uzun olmuş helal edin