FiNAL BÖLÜMÜ 2/2

Tepelerin temizlenmesi ile Hz. Mehdinin ordusuna katılmak için hızla ilerledik.
Araçtayken telsizden aldığım bilgiye göre Hz. Mehdi ve orduları görülmüştü.

Daha da cesaretlendik, savaş lehimize gidiyordu
Ve araçlardan inin Hz. Mehdinin ordusuna katılın emri ile hızlıca aracı boşalttık.
Etraf toz duman içinde kalmıştı tek duyduğum bağırışlar, silah ve patlama sesleriydi.
Ve Beyaz atlı bir kişi görmüştüm
sanki uçuyordu?
Beyaz giysili askerler vardı
Sanki hepsi nurani bir varlıktı

Tüm gücümüz ile saldırıyorduk
Zafer yakındır! bağırışlarını duymam ile düşman cephesine doğru koşmaya başladım.
Bir taşın arkasına saklandım düşmana doğru ateş ediyordum.
Ve o savaşta son gördüğüm Beyaz atlı birinin, dünyaya gelmiş en büyük fitne olan Deccal'i yenmesiydi.
O günden daha başka bir şey hatırlamıyordum.
---
1 AY SONRA
yaklaşık 1 hafta komada baygın olarak kalmıştım. Eylül ise halen tedavi ediliyor, sonlara gelindi. Ben hastaneden dışarıya çıktıktan sonra
içim huzur dolmuştu.
Bu dünya nasıl bu kadar güzelleşmişti ki
sanki o kişilerin nuru tüm dünyaya yayılmıştı.

Gökyüzü mas mavi , serinleten hafif bir rüzgar eşliğinde her şeyin başladığı o meydana yürüdüm.
Dev ekranın başında toplanmıştı herkes

Büyük bir yazı yazıyordu 3. Dünya Savaşı bitti diye.
Armageddon bitmişti, Türkiye Cumhurbaşkanı açıklama yapıyordu
Tarihin en büyük siyonist devleti olan Amerika birleşik devletleri yıkıldı, her eyalet bağımsız bir devlet olmuştu.

Deccal ve ordusu mağlup edilmiş, Dünyada siyonizm bitirilmişti. Hz. Mehdi ve Hz. isa dünyayı Huzur, adalet ve barış içinde yönetiyordu. Artık minik çocuklar ölmüyor
yuvalar yıkılmıyor
deniz kıyısına cesetler vurmuyordu.
Artık, aç insan yoktu.

Artık garip yoktu, ezilen yoktu. Gerçek adalet vardı.
Kazanmıştık
Kıyametten önce ki insanlığın son savaşını kazanmıştık.

Biz, bu tarihi anlara eşlik etmiş, elimizden geldiğince yardım etmiştik.
Mutluydum, artık o gece ki gördüğüm pislik mahluklar ile aynı havayı solumuyordum. Bu dünya güzel bir yer olabiliyormuş.
Tüm insanların yüzü gülmüştü
ne Dolara tapan kalmıştı
ne de para için onurunu satan.

Güneşin aydınlattığı yer yüzü, mas mavi gökyüzü, kuşların cıvıltısı, insanların mutluluğu,
dünya yeniden şekillenmişti.
Kötü günler mazi de kalmıştı.

Ve hikayemiz burada son bulur, okuduğunuz için teşekkür ederim.
Hikayeye ne yazık ki çok yanlış bir zamanda başladım. Herkesin vakit ayırabileceği bir tatil günü bu hikaye tekrar karşınızda görürseniz şaşırmayın. Doğaçlama olarak yazdım o an aklıma ne gelirse.
Ve doğaçlama olarak yazıp hikayeye konuya bağlı kalarak finale bağlamak kolay bir iş değil. Saçma özensiz hikayeler ile trende çıkan halen çok kişi var.
Bu da bizim farkımız olsun.
Başka hikayelerde
görüşmek üzere...