kurulunda anlatayım hakiki orospu çocukları

ananası gibim başka bişey demiorum

"dur lan" dedim "ben şu jimi eve sokarken sende köşedeki marketten 6lı bira kap gel. siyah poşete koydur ama bak! konu komşu görmesin." dedim. "tamam abi" dedi. jimin ceplerini arayıp evin anahtarını buldum kapıyı açtım. içeri girdim ve ışığı yaktım. yakmaz olaydım. o rezaleti görmez olaydım...

"vaay ben de siyasal bilgiler mezunuyum abi" dedi. " vay anasını gibeyim. ee türkiyede ne iş yapıyodun lan sen taksici değil miydin?" dedim. "zenci dediğime bakma abi o işin taşak kısmı. taksicilikten ekmeğimizi çıkarmamız gerekiyordu. elimiz mahkumdu başladık işte" dedi. "vay anasını gibeyim çok hüzünlendim lan recep. ama yapmak istediğim işte sana ihtiyacım olabilir. tanıştığımız iyi oldu lan. sen şimdi gibtir et oteli jimin evine geldik. gel bizle iki dumanlan. cuma huur çocuğu çıkarken ayrıyetten bi güzellik yaptı. ben de sana yapmış olayım" dedim. "zaten benim iş de bitti eve gidecektim abi. memleketlim gelmiş sizle takılmıycam da kimle takılcam" deyip hemen yancı olmaya dünden razıymış gibi yavşak yavşak hareketler yaptı recep. açık konuşmak gerekirse ordan biraz not kırdım...

"ne işim olacak oğlum ottur taktur çözmeye geldik. cumanın tekiyle karşılaştık ağırladı bizi. yolumuzu alıyoruz" dedim. "yok abi onu demiyorum türkiyeden sen niye geldin onu soruyorum" dedi. "gerçeği söylersem zütünle güleceğin için. sen zütünle gülünce ben arabayı durdurtup seni kıtır kıtır keseceğim için. bunu bilmemen senin hayrına" dedim. "abi sen okumuş bi abiye de benziyon" dedi. "yok oğlum kamu yönetimi terk. valilinin görevlerini bilmem ama sistemin yanlışlarını iyi öğrendim." dedim.

"senin dıbını ırzını gibeyim. hiç yakışıyo mu lan batıkentli bi taksiciye böyle hareketler. hiç kendine yedirebiliyon mu lan bunları? adın ne la senin?" dedim. "recep abi" dedi boynunu öne eğip. "kafanı kaldır kaza yapcaz dıbına kodumunu" diye bağırdım. kaldırdı. "senin ne işin var abi asıl buralarda" dedi...

"ee" dedim "bilader ankaranın neresindensin?" dedim. "ankaralı olduğumu ne bildin la?" dedi. " o sondaki la, nota mı dıbına kodumun oğlu" dedim. "doğru diyon abi. batıkent taraflarında oturuyodum ben. sonra takıldık bi karıya geldik buralara" dedi. "la" dedim. çünkü ankaralıyla konuşurken ben de hemen ankaralı olan bi insanım. "la olum buralar hep zenci sen kime vuruldun amk. vurulan geliyo" dedim. "sorma abi. ilk böyle zenci fetişliğiyle başladı bu iş. bütün varımı yoğumu zenci amcığı gibebilmek için harcadım ilk. sonra kendime zenci bi manita yaptım. ordan da buralara kadar geldi olay" dedi.

"taksici arkasını dönüp "la bebe burası senin çin çine benzemez. valla ayaktayken 4 farklı yerinden giberler. adamın ruhu bile duymaz la" dedi yüzüme yüzme ankara türkçesiyle. ben hiç beklemediğim anda ankara türkçesi görünce korkan bir insan olduğum için "ananı avradını skim" diye küfürlü refleks gösterdim. "lan dıbına kodumunu. sen türk müsün? ne söylemiyon bi saattir" dedim. " la bebe ben sordum sana. abi sen yabancıya benziyon nerelisin? dedim. sen yavşak yavşak yok dünya insanıyım, yok anasının amıyım dedin. giblemedin. ben de çok da gibimdeydi deyip döndüm önüme" dedi. "taktir ettim lan bu davranışını amın oğlu." dedim. o arada mahalleden çıktık. "ooh" dedim

"hayırdır bilader ne var" dedim. "bilader lir kuşu arıyormuşsun. elimde çok temiz iki tane var" dedi. "lan ben onu taşak geçmek için söylemiştim. nerden buldunuz olum lir kuşunu" dedim. "abi babaanneni iste 15 dakika sonra kızlığı dikilmiş halde getireyim sana" diye, ömrüm boyunca unutamayacağım çok pis bir ayar verdi bana zenci kahpenin doğurduğu... "e o zaman almak zorundayız de mi şimdi biz bu kuşları?" dedim. "taşak mı geçiyon lan sen bizle? alayım 100 dalır." dedi. "al lan al amın feryadı. aal" dedim verdim 100 doları. döndüm tekrar ticariye. "yürü" dedim "arabacı. yürü. çıkalım burdan hemen her şeyimizi kaptırmadan"

beyaz şahinin içinden 4 zenci indi taksiye doğru yaklaştı. bana doğru elini yuvarak yuvarlak çevirerek camı aç işareti yaptı. açtım camı. "siz bi beş dakka insenize arabadan" dedi zenci bana. eli de camın orda. inmesem alacak bi çırpıda camdan beni. tırstım ama belli etmedim. sonuçta ortam görmüş çocuğuz. biz de raconumuzu keseriz icabında diye düşündüm. indim arabadan.

jim hemen seslendi. o ara zenci bi ergen kenardan atladı. "aradığınız nedir. halledelim abi" dedi. "lir kuşu arıyorum dıbına koyayım. bulcan mı? lan yürübigibtirgit" dedim. döndüm arkamı gelen ticariye bindim jimle. dedim "beni otelime bu huur çocuğunu da evine burakacaksın arabacı". dedi "50 dalırını alırım. peşin söliim". "tamam lan anlaştık arabacı" dedim, devam ettik. taksici "hayırdır abi buraların yabancısınız belli. nerelisiniz?" dedi. "dünya insanıyım ben güzel kardeşim. her yer benim evim" diye cevap verdim. uzatmadı. zaten belli. bu mahalleden müşteriye çok alışık değil... tam mahallenin çıkışına geldik birden önümüzü beyaz şahin kesti.

"abi taksiye para mı verilir. çok pis giber taksici bizi burda. gece tarifesi çarpı dört" dedi. "lan oğlum en fazla kırk yapar" dedim bastım kahkahayı. jim huur çocuğu hiç bişey anlamadığı için öyle mal mal baktı tabi. "neyse" deyip ciddileştim hemen. "çevir ordan bi ticari jim sen. ben ödüyorum" dedim.

"tamam lan. haklı olunca hemen nutuk atma giberim senin belanı. hadi jim. amın zütün dağıldı. seninle daha da bi yere gelmem ben bu ne amk?" dedim . jim kalktı. montlarımızı giyip kapıya kadar geldik. cumaya döndüm. "cuma" dedim. "iyi bak kendine bu yaban ellerde. bırak bu işleri temiz bi iş bul kendine. şu saçı sakalı kes. olmadı türkiyeye gelince ara beni. seni işe sokayım ben orda sigortalı" dedim. "eyvallah abi. takılıyoruz burda. sen yolun düşerse hemen beni bul. her türlü malzeme çözeriz. ayıpediyon" dedi. "aferim cuma. sen bu kafayla git ananın dıbını tersten görürsün yakında" deyip çıktım kapıtan jimle birlikte. kafamız taşak gibi. ben niv yorkun en pislik sokaklarında olduğumuzu unutmuşum tabi. birden o gerçekle yeniden yüzleştim. "taksi mi çevirsek" dedim jime.

"lan uzatma yat yere dıbına kodumun oğlu" dedim. bu ellerini kafasında birleştirip yattı yere. ben başladım gülmeye. bu döndü arkasını baktı ben gülüyorum. "böyle huur çocukluğu yapılır mı ama yaa? ya ama bu insanlığa sığar mı yaa? ödüm takuma garıştı. böyle şaka yapılır mı abi? başkası olsaydı senin ananı avradını giberdi. hiç yakıştı mı liseli gibi şakalar?" dedi.

"nası ya. niye kaldırıyorum ya" dedi. "yat lan yere çok konuşma polis" dedim.

reserved

çünkü bu cuma huur çocuğu o kadar yer görmüş insan. gerçekten bir aydın olabilir, enteresan bir konuşmayla hayatımı değiştirebilirdi. uzun bir süre sessizlik oldu ısrarla anlatmasını bekledim. kafamda güzel ya dalmışım amk. 45 dakika susmuşuz. saate bakıp 45 dakikayı fark edince bende ampül yandı. "senin" dedim "ben gelmişini geçmişini gibeyim emi cuma gibi. aslında hiç bişey düşünmüyon demi? rol yapıyon dıbına kodumun oğlu. gibtiğimin cuması. tam cumasın lan sen. sana sadece tipten dolayı cuma demiyolarmış amk" dedim. "evet abi şimdi o kadar poz kestim boş çıkmasın diye bi hikaye sallıycaktım ama hiç bişey bulamadım" dedi. "lan" dedim "senin dıbına koayayım. kaldır lan ellerini" dedim.

oğlum bak bi sıkıntın varsa çekinme anlat. bize anlatmıyacaksın da kime anlatacaksın. dıbına koduğumun yerinde seni en yi ben anlarım" dedim. "e abi biraz önce de içine at diyodun" dedi. "o başka bu başka cumacım. orda resmen kafa gibiyorsun. bi de yozgatlı gibi konuşuyor olman beni çok rahatsız ediyor. dilersen sohbete ingilizce devam bile edebiliriz sırf bu sebepten. derdin neyse uzatmadan özet geç ananı gibmeyim şimdi" dedim. kafasını iyice öne eğip düşünür gibi yaptı. bu her düşünür gibi yaptığında aklım gidiyordu.

"git" dedim "cuma mısın negibimsin elini yüzünü yıka. yakışıyo mu erkek adama bu muhabbette ağlamalar falan" dedim. gitti elini yüzünü yakadı geldi. "ee" dedim "cumacım. nası" dedim "türkiyeyle buranın arasında ne fark var?" dedim. sustu. "niye susuyorsun lan?" dedim. kafasını öne eğdi. sustu. belli ki bu konuda söyleyeceği değişik şeyler vardı. çok meraklandım üstüne gittim...

cuma birden durumu algılayamıyor. o kadar sigara içmiş. geç algılıyor. "vay seni hemşeri diye evime alan kafamı gibeyim. sen ne büyük bir huur çocuğuymuşsun lan. seviyorum diyorum ulan sana anlıyo musun seviyorum diyorum. sen gibeyim diyosun. doğrarım seni abi" diyo bana. "lan sus giberim tahtanı şimdi senin cuma. bana fevri çıkış yapma ananla raks ederim. çaktırmadan sizin eve bakire gönderirim o arada" diyorum. bu hemen çıkış yapan bünyesini toparlıyor... "oğlum anlıyorum seviyorsun ama ööyle bıdı bıdı anlatma. öyle her yerde herkese resmini gösterme. bırak. içinde yaşa sevdanı. hem seviyorsan, git konuşsana oğlum kızla" diyorum. "tamam abi. ben kapadım artık o defteri. sen benim gözümün önündeki perdeyi kaldırdın. ben takılmış kalmışım. bundan sonra hayatımda kılodya diye bir fahişe yok abi" deyip sarılıp ağlamaya başlıyor. ben de ona sarılıyorum. sırtına vura vura telkin etmeye çalışıyorum.

cuma anlatıyor yeni sigara yanıyor. ne yeni sigara bitiyor ne cuma bitiyor amk. jim bayıldı kaldı. cuma yıkılmıyor anlatmak için. anlatıyor usanmıyor. anlatıyor üşenmiyor. en sonunda ben dayanamayıp "eeeeh cuma senin ananı, bacını, bu sevdiğin karıyı, herhangi bir şahin tepesine çıkarıp gibeyim. bu ne lan gibtin kafamı. sus lan!" diyorum.