kurulunda anlatayım hakiki orospu çocukları

iyi yaziyosun yavsak. begendim.

çünkü gittiğimiz her yerde tanıştığımız anarşik huur evlatlarının yarısından fazlası parayla ilgili çok büyük meblalar olmasa da onlar için çok büyük görünen meblalarda sıkıntı içindelerdi. bütün paralarını karıya kıza yedirmiş, borç içinde yüzüyorlardı. eğer onları borçlarından kurtarırsam daha inançlı bir topluluk elde ederim diye düşündüm. tıpkı reco denilen tırsak pekekentin dölüne yaptığım gibi. düşündüm düşünmesine de bu dıbına koduğumun parası düşününce çat diye eline gelmiyor ki sevgili huurnun kunnadıkları. yine de kafamda değişik planlar var demiştim ya onları uygulayabilme ihtimalim var. fakat bunun için işlerin nasıl yürüdüğünü iyice öğrenmem gerekiyor, kenarından köşesinden bir açık bulmam ve o açıktan içeri bakire amcığı incitmeden bozan yarak gibi girip, hissettirmeden kızın ciks hayatını başlatmam gerekiyordu. ama nasıl?

jim afalladı. birden kafasını kaldırdı. "ya abi sen miydin. annem sandım" dedi. "ben de öyle davranmaya çalıştım ama senin ananın huur olduğu gerçeğini unutarak normal bi anaymış gibi yaklaştım ama beni çileden çıkardın huurnun doğurduüğu seni.

nevzat yattıktan bir saat sonra jimin anası her pozisyonda gibişmiş olan liseli yeğeni uyandı geldi. bu sefer zütünde beyaz slip don vardı da gibi daşşa ortalıkta değildi. "ne uyandın la sabahın köründe dıbına koduğumun evladı" dedim. "saat kaç yoa. servis geldi mi. okula gitcem" dedi. "sen okula gitsen ne gitmesen ne 20 ay küyla bi gib olmaz oğlum. git yat uyu" dedim. "geldi mi servis yaoo" dedi. "yok lan gelmedi daha git önlüğünü giy gel" dedim. "önlük ne yeaa" dedi bastı kahkahayı. "elimin altında duran telefonu kaptığım gibi bunun alnının ortasına yerleştirdim. 20 metreden. "gak gibtir git. adamın asabını bozma" dedim. gitti giyinmeye.

???
selamın aleyküm tüm dünya.

hay ananı skiym nası bi kafadasın arkadaş sen ya

2debir telefonla fon müzik yapmana da bitiyorum amk cok ince ayrıntı :DDDDDD

"ayıp ediyon abi." dedi. "iyi hadi bakalım o zman nevzat. şu paraları sırt çantalarına yükle ne var ne yoksa çıkar sadece paralar olsun. gidelim bir an önce" dedim. nevzat hazırlandı. bini çağırdım yanıma. "gel lan buraya dıbına kodumun ergeni" dedim. "al" dedim "şu bin yüroyu. adam gibi harca. git bi milli falan ol" dedim. "şu internette de aradığımda bulayım seni" dedim. aldı parayı gitti koşup bilgisayarın başına mal. nevzatla giyinip jim le vedalaşarak atladım reconun taksiye. hava alanının yolunu tuttuk...

hani özet orosbunun evladı

rezerve

edicek tabi yarram edicek te ne zaman edicek onu söyle

devam edecek

Rozerverd

koştum gittim paralara şöyle bi baktım. hemen 4 kalıp parayı çıkardım. koydum yere. nevzatla bu işte ilk günden beri adetimizdir. yan yana geçtik. indirdik fermuarları. çıkardık. paraların üstüne işemeye başladık. evin anasını avradını gibtik. daha oturulmaz o evde amk. jimle reco şaşırdı tabi. bunlar iyice akıllarını kaybetmiş. pgibopatın allahı olmuş bunlar diye düşündüler. sonra gittim paralardan 2 milyon yüroyu "al lan jim" dedim

dayılardan biri aşağıya indi. ordan bunlar telefonla konuşa konuşa bağladılar interneti. "oldu internetiniz. hadi hayırlı uğurlu olsun" dediler. o arada çaylar geldi. "oturun dayı çayı için de öyle gidin" dedim. hemen kuruldular. "dayı sorun çıkmaz demi internette. ferrelara falan rahat girer miyiz" dedim. "dns ayarını değiştirin girersiniz" dedi. "vay ferreci züt veren. eşşek kadar adam utanmıyon mu lan bıyıklarından. nası da biliyon hemen ferreya nası girildiğini" dedim. "hadi şununkileri de değiştirin de uğraştırmayın beni sonra" dedim. nevzat "ben biliyom abi. ben hallederim" dedi. dayı tam kalkmaya niyetlenmişti o ara. "otur dayı otur. nevzat halleder sonra. hem şimdi sen o ellerle düğmelere neyim dokunma. ferreci sapık pis herif" dedim. ben böyle deyince sessizlik oldu. çaylar içilmeye devam etti. salih de biraz tiksindi bence iş arkadaşı bıyıklı dayıdan...

"senin bunlar. yalnız biliyosun ki aynı hayatını devam ettireceksin. hiç dikkat çekmeyeceksin. o saçlar da memoli gibi kalacak. tamam mı lan?" dedim. "tamam abi" dedi. aldı parayı. "gel lan buraya reco" dedim. "al sana da yüz bin dolar. koy cebine" dedim. reco amı zütü kaybetti. "abi çok sağol. büyüksün abi." demeler. elimi öpmeler falan. "senin" dedim. "batıkentliliğini de gibeyim. siyasal mezunluğunu da gibeyim. bi adam ol lan. bi dur" dedim. "al şu elli bin yüroyu da o bizi aldığın yerin altındaki pizzacının üstünde bizim cuma var. git onu bul. ona ver bu parayı yarın bi gün lazım olursa aradığımda bulayım onu. onunla irtibatı koparma. sen de buralarda takılmaya devam et. niv yorka gediğimde daha uçak inmeden pistte seni görmezsem ananı avradını giberim" dedim.

http://inciswf.com/1296317785.swf

"selamın aleyküm internet size mi bağlanacak" dedi. "beni mi gözüne kestirdin dıbına koduğumun dayısı. eve bağlasana interneti" dedim. dedi "onu diyom zaten yeğnim işte. nerde sizin telefon girişi?". dedim "ne bileyim dayı telefoncu olan sensin. gel içeri gir bak. çay içer misin?". "valla iyi olur." dedi arkasına dönüp "saaliiih gel olum. gel bi çay içek." dedi. hop salih beleş bişeyi duyunca anında ışınlandı amın oğlu. "iyi o zaman mutfak şu tarafta git çay koy kendine dayı. hadi kolay gelsin" dedim. "la yeğnim ben şunu yaparken sen de koy işte. ben şimdi onla mı uğraşayım" dedi. "gibtir lan altı üstü kablo bağlıycan amk. biriniz yapsın biriniz de çay koysun, içek işte amk" dedim. "iyi öyle yapak. sen nerelisin yeğnim?" dedi. "sana ne la dıbını avradını gibtiğimin oğlu sana ne?" diyecektim. büyüğümdür diye demedim. "bıkmadınız insanlık olarak nereli olmamı sormaktan. ne fark eder dayı. ne fark eder amk?" dedim. sosyal mesajı geçirdim arada dayıya. "yau sen sinire kesmişin. böyle hayat geçmez yeğnim. çok sıkıntı etme her şeyi kendine. bak bizim ercanlar verdi bu kartı bana. al bu kartı. masaj salonu bura. mutlu son garanti." dedi. cebinden çıkardığı kartı uzattı. aldım kartı şöyle bi baktım. " deme ya! tamam dayı geç sen içeri ben çayı koyuyom." dedim. dayılar geçti içeri. "nevzat çay koy." dedim. nevzat "tamam abi." dedi.

bütün bu yerleşme mevzusu bitince. gelen giden biraz azalmaya başlayınca şöyle bi rahatladım. yine hayat normal standartlarına dönmüştü. döndüm nevzata "lan dıbına koduğumun oğlu. ben bi bilgisayar istiyom. yarın git bana güzel bi bilgisayar al. şöyle kullanışlı olsun. tuşları falan bozuk olmasın. bi de nternet bağlat eve" dedim. "tamam abi yarın hallederim" dedi. ertesi gün nevzat sabahın köründe kutularla girdi içeri kurdu bilgisayarı. açtı. "hani lan internet" dedim. "abi bugün bağlayacaklar" dedi. "onlar ayrı ayrı" dedi. "iyi lan iyi" dedim. "stiit faytır var mı la bunda. kapışak o zman" dedim. "kurarız abi" dedi. "iyi kur" dedim. koştu gitti dışarı bişeyler aldı geldi. kol mol. oyun moyun. derken biz başladık stiit faytıra. anasını gibiyorum nevzatın kenle. gibtikçe keyif alıyorum. gibtikçe gibesim geliyor. aduketler taktaktuketler havada uçuşuyo amk...

nevzatla üniversiteye tekrar sardık. yine üniversitenin köyden indim şehire kızlarını yaladık yuttuk. bazılarını "la bi gibtir git köyüne ne güzel hayat var orda yarak mı var burda" diye geri gönderdik. kimi ne de. "gel bakiim kucağıma. kordinatları belirtiyorum sen otur yorma beni" dedik. tekrar üniversite yıllarına geri döndük resmen amk. tek fark. nevzat musluk tamir etmiyordu artık. evin su tesisatında sorun olduğundan birinin bakması gerekiyordu. "nevzat bi el at şuna" dedim de. "abi çağıralım bi muslukçu yapsın" dedi. elektrik süpürgesinin borusuyla bunun ağzına bi tane yerleştirdikten sonra oturdu kendi tamir etti su tesisatını. dıbına koduğumun oğluna ben kendimizi kaybettik dedikçe neler yapıyo. böyle böyle adam edicem eski nevzata döndürcektim onu.

herkes ekmeğini bilindik yollardan çıkarmaya başlamış. memur zihniyeti olmayan adamı okul sonrasında memur zihniyetine istesen de sokamazsın. okul memuriyete hazırlar seni ama bunu istemeyenlere de çok bi şey vaadedemez. bi de aslında memuriyete hazırlamıyomuş gibi davranır dıbına koduğumun okulu fakat başka alternatif sunmaz. öyle de bi giber kafanı. ambale eder biraz seni. sana bırakır sonra her bi ziki. sen de bakkal olursun. kafeci olursun...