kurmaca bir hayat hikayesiiii

up

up

up

Koltukta oturup
yine böyle şeylere kafa yorup kendi kendimi sorgularken dışarıya çıkıp biraz dolaşmak geldi içimden hani olur ya bazen durduk yere moraliniz
bozulur hiçbir şey yapmak istemez, yaptığınız şeylerden de zevk alamazsınız işte öyle bir kafa yaşıyordum. Dışarısı kış kıyamet tabi, giydim montu
çıktım dışarı, bu montu yıllardır giyerim çok şekilsiz bir şey ama üzerimde garip bir etki yaratıyo,tam olarak bir mutluluk değil ama tuhaf bir his
oluşturuyor üzerimde.Çok anımız vardır aslında bu montla,ilk buluşmamız bile başlı başına bir hikaye zaten. Herkesin vardır böyle uğurlu bir eşyası
yada inandıkları, onlara şans getiren bir şeyler normalde çok saçma gelir bu tarz şeyler bana ama ister istemez sende kaptırıyorsun kendini böyle
olaylara.

Boş beleş bir adamım
sonuçta, 33 yaşına gelmiş ama hala iş güç sahibi olamayan bir adam, yada olmak istemeyen desek daha doğru olur sanırım, tahsilimde var hani ama
yok yani bana göre değil çalışmak, başkalarının emri altında çalışmak desek daha doğru olur aslında. insan kendini köle gibi hissediyor birisini emri
altında çalışınca aslında bir nevi kölesindir o durumda tek fark yaptığın işin karşılığında para dediğimiz günümüzün yaşam kaynağı olan maddeyi
kazanmaktır. insan hiç parası olmadan yaşayabilirmiydi? Hep bu soruyu sormuşumdur kendime ama her defasında yanıt olumsuzdu.

anlat panpa dinliyoz

Kirayı hazırlamıştım zaten çıkardım verdim buyur ismet abi dedim,o da birşey söyledi ama ben pek anlamadım zaten yıllardır anlamıyorum
adam o kadar hızlı konuşuyor ki ilk söylediği cümleyi düşünüp anlayana kadar konuşması bitiyo,kim bilir yıllardır ne anlatmaya çalışıyo, ufak tefek de
bir şey, bildiğin tıfıl hep dövmek istemişimdir. Aldı parasını çekip gitti, kapattım kapıyı bende geçtim içeri

Kapıyla sevişiyodu sanki pekekent, açmıyor lan kimse gibtir git işte neden ısrarla basıyosun zile. Biraz daha beklesin dedim,
ellerimi yıkadıktan sonra gittim açtım kapıyı sakince. Karşıma çıkan kişiyi görünce çokta şaşırmamıştım açıkcası. Lavuk bizim ev sahibi
ayda bir görürüm haliyle kirayı istemeye gelmiş puşt. Kirayı 2 gün geciktirsen ırzına geçer bu pekekent o derece paragöz bir herif, adamın 7 katlı
3 tane binası var sadece benim bildiğim, dolaylı da olsa var bu ipneyle bir mazimiz, az parasını yemedim dolaylı yoldan tabi.

up

Evet üzerimde ayların biriktirmiş olduğu bir abazalık
vardı elbette. Meleğimle biraz başbaşa kalıp derdimi anlatmak için ekranda bunu yakalayıp dondurdum, başladım yavaştan buna derdimi
anlatmaya, halden de anlıyo kevaşe,tam aramızda derin bağlar oluşmaya başlamışken kapı çalıverdi. Dünya gibimde değil tabi meleğime ulaşmaya
saniyeler kalmışken kalkıpta kapıya bakıcak değildim heralde. Nihayet kısa süre içinde birbirimize kavuştuk çok erken oldu ama dedim ya halden
anlıyo bu kevaşe bozuntuya vermedi tabi.Bir dakika lan noluyo, ne diyorum ben, o esnada kafa gitti haliyle 2 dakikalık bir boşluktaydım o an hani o
bildiğiniz işte neyse anladınız siz onu. Oturduğum yerden kalkıp ellerimi yıkamak için lavaboya doğru ilerlerken kapıda ki huur çocuğunun hala
orda olduğunu farkettim.

rezerved

var mı dinleyen binler hikaye tam olarak bitmedi.

kurmaca bi hikaye zaten

Kendime gelmiştim biraz. Yavaş yavaş zihnimden siliyordum o anı. Tamamen unutup, belleğime yeni şeyler eklemek için hatunu süzmeye başladım.
Tam karşımda oturuyordu, çocukta yanında. Yüzü çocuğa dönüktü ben profilden bakıyordum, üzerinde boynuna kadar kapalı, vücuduna tam oturmuş,
tüm hatlarını belli eden, koyu yeşil straptez bir elbise vardı. Göğüsleri hazır ola geçmiş vaziyette dimdik duruyordu. Kollarıda kapalıydı sol kolunda göz alıcı
bir künye vardı üzerinde birşeyler yazıyordu ama çok küçük olduğu için okuyamıyordum. Sarı saçları tıpkı televizyonda gördüğüm gibi dalgalı dalgalıydı.
Dudaklarında ki kıpkırmızı rujdan başka makyaj yoktu suratında. Kısık ve yemyeşil gözleri insanı kendine çekmeye yetiyordu. Masadan kalktığı zaman
üzerindekilere çok fazla dikkat etmemiştim ama elbisesinin boyunun çok kısa olduğunu farketmiştim

Biraz telaşlıydım elbette. Hatuna her baktığımda dışarı çıkmadan önce yaptıklarım geliyordu aklıma.O anı aklımdan çıkarmam lazımdı.
Konsantre olamıyordum hatuna. Masada ufak bir çocuk da vardı. Hatunun hakkında pek bir şey bilmediğim için çocuk onun mu değil mi bilemedim,
hiç benzemiyorlardı birbirlerine ama şimdi tahminde bulunmanın zamanı değildi. Evde yaşadığım o süreci aklımdan çıkarmam lazımdı.
Hatun, çocukla ilgileniyordu, hiç konuşmuyor sürekli çocuğa birşeyler yediriyordu. Durum böyle olunca bende önümde ki kıytırık şeylerden bir iki lokma yemeye başladım.

Kendime geldiğimde hatunun masadan kalktığını farkettim. Hemen olaya müdahale ederek, lütfen kalkmayın
ben kabalık ettim hata tamamen benim rica ediyorum oturun masaya gibi şeyler söyleyip hatunu ikna etmeye çalıştım. Masaya geri dönmesi
çokta uzun sürmedi.Ama bir şartı vardı. Hayatımda görüp görebileceğim en güzel şarttı sanırım bu.Hatun, masaya benimde oturmamı istedi.
Böyle bir şartlanma karşısında elim kolum bağlı bir şekilde oturmuştum bende masaya. Telefonumu cüzdanımı ve sigara paketimi koydum.
Arabam olsaydı onun anahtarınıda koyardım ama malesef uzun zaman önce satmıştım.

Bu yere baktı,ilk başta ne demek istediğime bir
anlam verememişti, biraz düşündükten sonra şaşkın bakışlarla özür dilemeye başladı. Hemen kalkıyoruz kusura bakmayın, gerçekten çok özür dileriz
diyerek kalkmaya hazırlanırken, ben durumun şaşkınlığı içerisindeydim. Hatun, sanki çok büyük bir suç işlemiş gibi davranıyordu bende hiçbirşey
söylemeden öylece onu izliyordum, çünkü böyle bir olaya ilk defa tanık oluyordum Türkiye'de. 2 yıl italya'da yaşamış birisi olarak böyle durumlarla
çok kez tanıklık etmişimdir. Gevurun kızı başka oluyor tabi. Neticede Türkiye gibi bir ülkede böyle bir durumla karşılaşınca öylece olduğunuz yerde
kalakalıyorsunuz.

up

up

Yok artık bu kadarıda olmaz heralde deyip kendime bir tokat yapıştırdım ama
nafile, gördüğüm manzara hala aynıydı. Masamda oturan kişi televizyonda tanıştığım meleğimden başkası değildi elbette.Ben ayakta öylece dikilirken
beni farkedip bozuk türkçesiyle bişeyler söyledi bu, ben anlamadım tabi ilk başta ikinci defa söylediğinde anlamıştım, beni fotoğraf çektirmek isteyen
bir hayranı sanmış.O an şaşkınlığımı yitirip surat ifademle buna bir gibtir çektim sen kimsin ki seninle fotoğraf çektiricem dercesine. Bilinçsizce
yaptığım bir hareketti tabi bu, anlık bir tepkiydi.Bu seferde hatunun şaşkın ama bir o kadar da kızgın bakışlarına maruz kaldım, hemen toparlamaya
çalışıp aynı surat ifadesini biraz değişirdikten sonra kafamla yerde duran montumu işaret ettim.

@23 eyv panpa