kurgusal hikayeler

oldukça dik bir dağa tırmanmaya başladık. saatlerdir yürüyorduk ama o dağ en zorlusuydu. zirveye çıktığımızda herkes oturmuştu yorgunluktan. aşağıya baktığımda şimdi kamp alanı diyebileceğim bir yer gözüme çarptı. 10 metreden büyük çam ağaçlarının ortasındaki çamlar kesilmiş ve büyükçe bir boşluk açılmıştı. 3-4 futbol sahası genişliğinde gibiydi.

aşağı inerken yamançtan itibaren o zamanlar ne olduğunu tam bilemediğim mevzileri gördüm. çoğunun üzeri pançolarla örtülüydü ve içlerinde kimseler görünmüyordu. ormanlık alanı geçince ileride çadırları ve bir kaç konteynr gördüm.

ileride bizi bekleyen bir kaç adam vardı. onlara yaklaştıkça bizimle gelen adamlar bizden kopup hızlı adımlarla onlara doğru yürümeye başladılar. onlar ayrılınca biz tereddütle adımlarımızı yavaşlattık. adamlar hızlıca konuşuyorlardı el hareketleriyle bir şeyler anlatıyorlardı.

bir kaç dakika sonra bize doğru gelmeye başladılar. biri en önde yürüyordu kalanlar ise adamın sağına soluna dağılmışlardı. adam yanımıza geldi ve hoşgeldiniz dedi hemen ardından sorun çıkaran hangisiydi dedi kafasını arkasına çevirerek. arakdan biri anında canbaba dedi. adam bize bakarak canbaba dedi. nutkum tutuldu amk. benim dedim. tekrar arkasına döndü. avcı boy çukuru 3 gün zütürün dedi.

avcı boy çukuru 3 gün diye tekrarlamaya başladım. bu ne amk diye kafayı yüyordum. bu taraftan diye omzuma dokundu biri. çantanı bırakabilirsin dedi. korkmuyordum ama ne olduğunu ölümüne merak ediyordum.

çadırın birine doğru yürüdük. çadırın kapı kısmını açıp bir kürek ve kazma al yanına dedi. portatif tahkim edevat olmalıya aslında neyse dedi. portatif ne lan diyordum. içeri girdim yığınla kazma kürek balta gibi ıvır zıvır doluydu. bir kürek ve kazma aldım. yürümeye devam ettik. kurumuş göl gibiydi yürüdüğümüz yer. ayağım çimenlerin arasına gömülüyordu artık. durup bana baktı. kendi boyunda ve omuz genişliğinde bir çukur açacaksın buraya dedi.

korkmam gerekiyordu aslında ama gibimde değildi o an söyledikleri. yol boyunca tek düşündüğüm bir an evvel bu yolun bitmesi ve kafamı koyup uyumaktı. hemen mi yapmam gerekiyor o kadar yol yürüdük dedim. hemen demesiyle hırsla kazmayı aldım. akşama kadar bitmiş olsun gece kazmak zordur deyip gitti.

bir yıldan fazla zaman