kurgusal hikayeler

eve giridğimizde odaya geçtim hemen. çantayı bıraktım masanın üzerine banyoya girdim. çıktığımda müjgan masanın yanına sandalye çekmiş oturuyordu. çok boş bakıyordu dalmıştı. çok boş oturuyordu işte. duş alıp uzan sen kendine gelirsin dedim. omuzlarını silkti sadece. canını sıkan bir şey mi var dedim. yine omuzlarını silkti. eilnden tutup kaldırdım bırakmıştı kendini yürüyecek takati yok gibiydi.

bu senin son sezonun bir daha çalışmayacaksın izin vermeyeceğim buna dedim. kafasını kaldırdı gülümsedi sadece. kucaklayıp yatağa zütürdüm. yanına uzandım. uyumuşum sonra.

uyandığım da müjgan yoktu yanımda. hava kararmamıştı daha. lilinin üzerimde bıraktığı etkiden di herhalde hemen sıçradım yataktan. etrafa göz attım odadan çıktım salona geçtim seslendim yok. oteli aradım resepsiyondaydı. dış kapıdan ses geldi o sırada diğer kızlardan biri eve giriyordu hızla salondan çıkıp odaya geçtim.

kimse varmı diye seslendiğini duydum nazlının. odanın kapısını açık bırakmıştım banyoya geçtim sessizce. odanın kapısına kadar geldiğini duydum elimi sifona zütürdüm seslenirse çekecektim hemen. kapıdan geri döndü herhalde. solana geçti. biri ile konuşuyordu. kapıya doğru yürüdüm telefonda konuşuyordu.

en son otel aranmış burda yok dedi.

tam arkamı döndüm ki getirdiği çanta burada odada duruyor ben çantanın içine bakmazsam deliririm ya dedi. kalakaldım öylece. aklımdan çıkmıştı çanta hemen masaya doğru döndüm. çanta duruyordu.

kapıya yaklaştım tekrar

ay bende merak ediyorum sen baktınmı muhasebeden kayıtlarına gerçek adı mı baba nasıl öğreniriz bunu ya... lan bunlar benim hakkımda konuşuyor dedim. salona doğru yürüdüm. salonun ortasına gelip durdum. koltukta elinde telefon arkası bana dönüktü.

evde kitap okumuyom amk seni mi okuycam

ne yapacağımı bilmiyordum ki bekledim biraz sonra geri odaya doğru yürüdüm. tam kapının önüne gelmiştimki... silahıda duruyormuş hala aynı yerde müjgandan öğrendim dedi. hasgibtir lan ne oluyor dedim hemen geri döndüm. siz neyden bahsediyorsunuz be dedim. sesimi duyar duymaz çığlık attık ahizeyi fırlatıp duvarın dibine geçip çömeldi. lan sakin ol dedim titriyordu resmen. ahizeyi alıp telefonu kapattım. yanına gidip çömeldim siz delirdinizmi neyden kimden bahsediyorsunuz dedim.

yeminlere başladı ben hiç bir şey bilmiyorum haberim yok anlamam vallahi billahi diye. elinden tutup kaldırdım tamam sakin ol bir gel otur şöyle dedim. korkmuş kadının ifadesi de hep komiğime gitmiştir. üzülüyorum lan kadınlara aslında. savunmasız ve güçsüzler işte.

konuşmamız lazım sizin oldukça fazla abarttığınız bir konu var galiba dedim. titriyordu hala. bir çay yaparsan hem içer hem konuşuruz bende bu arada üzerime birşeyler alayım dedim. odaya geçtim giyinip çıktım hala olduğu yerde oturuyordu. köşeye sıkışmış gibiydi. bak istersen dışarı çıkabilirsin dedim gülerek ne oluyor bu hain nedir rehin almışım gibisin dedim. ciddimisin çıkabilirmiyim dedi. artık iyice gülmeye başladım. yahu sen cidden iyi değilsin dedim yanına gidip elimi uzattım kalk hadi dedim. elimi tuttu birlikte kapıya gittik sakinleşirsin hem dedim.

alsında uzunca bir zaman hasretini çektiğim bir şeydi. gerçekten istediğim birşeydi bu. insanlar farkında olsun istiyordum. bir hiç olmadığımı bilsinler.

güzel pampa edevam et takipçiniz.

anlatmıştımya ezik bir hayat sürmüştüm ben. ait olmadığımı söyleyip durduğum hayat. çok küçük yaştan itibaren hep kaçmıştım zaten. incitiyordu lan bu eziklik beni. rahatsuz oluyordum.

evi ilk terkettiğimde 15 yaşındaydım. o zamanlar benim için imkansız olan hayallerimde kuramayacağım şeyler gördüm yaşadım. çok şey yaşadım gerçekten çok. kendimce çok işte. ama yanlız yaşadım kimse görmeden hep. sonra dönüp dolaşıp aynı yere geliyordum. evime dönüyordum. olanalrı paylaşma duygusunu öyle yoğun yaşıyordum ki delirecek gibi oluyordum. o hayata istediğim zaman giremiyordum. istediğim zaman da dönemiyordum. ama oraya ait olduğumu biliyordum.

aslında beni bilen herkes birşeylerin olduğunu biliyordu. herzaman bildiler çocukluğumdan itibaren. özellikle ailem. lise dönemleirmde bir öğretmenim elimde tomarla para çarşıda görmüştü beni. sonra gidip babama söylemişti oğlunda benim bu zamana kadar görmediğim miktarda para vardı. çarşıda ceplerine tıkıştırıyordu demişti. babam bunu hiç bir zaman bana söylemedi. yıllar sonra anlattı bunu. benimle tartıştığı bir gündü. karmaşık işlerdesin dediğinde ve ben hayır ben öyle işlerde değilim dediğinde bildiklerini tek tek sıralamıştı. sadece söylemişti. bin anlık sinir gibiydi. sonra gülmüştü ve aman boşver işine bak demişti benim şok olduğumu görünce. beni üzmek istemezlerdi be.

yıllar sonra sanırım dışarıda fazla kaldığımı gören ailem benim hakkımda konuşuyordu artık. bir yakınımız ben bunu adam ederim benim yanıma gelsin çalışsın demişti. iş konusunda hiç sıkıntım olmamıştır. elimden her iş gelir ve her işte çalışırım o zamanlar. çalışmaya başladım yanında. geceleri çıkmam gerekiyordu elbette. kimse de farkında olmuyordu. olsun istiyordum aslında. bütün gün kanı ciğeri beş para etmezlere hizmet ediyordum ağrıma gidiyordu ama umursamamaya çalışıyordum. bunların hepsi geçiciydi. bir gün olay oldu ve ayrıldım oradan. arkamdan bir çok şey söylenmiş. kaçmıştım ama söyleneneleri duyunca geri döndüm. beni karşılarında gördüklerinde şaşırmışlardı. benim olanlarla alakam yok dedim.

iş yeri sahibi almandı aslında pek sevmezdim ama kötüde değildi hani.. ilk o yanıma gelmişti. baba sen aslında iyi bir insansın ama bu işler nedense sana göre değil dedi. oradakilerde geceleri araçla ayrıldığımı görüşler bir kaç kez. olmadık yerlere gidip sabah erken saatlerde döndüğümü. beni adam etmek yanına alan kişi seninle uğraşılmaz dedi bıraktı beni. yıllarca pek muhabbet etmedi benimle. hoşuma gitmişti. gerçekten hoşuma gitmişti. bir hiç olmadığımı bilsinler istiyordum çünkü.

abim var benim bir tane. iyi insandır özünde lan ama biraz çıkarcıdır. bir süre sonra abim dandandı bana ben bunu adam ederim diye. bir kaç ay onunla kaldım. sorun çıkarmamaya çalışıyordum. getmem gereken zamanlar vardı ve gidip geliyordum. ruhu bile duymuyordu. kendi derdinde kendi işindeydi oda. bir gece tek bir gece işten çıktıktan sonra arkamdan gelse belki herşeyi öğrenecekti. ama hiç bir zaman gelmedi. adam edebildimi peki beni. elbette hayır.

bunlar gibi bir çok şey oldu işte. o zamanlar güç istiyorum ama. herkes bilsin istiyorum benim hakkımda bir şey bilsin az da olsa. ilginç olmak tuhaf olmak korkulan olmak inanılmaz bir haz veriyordu bana. devam edeyim ben. sürekli tekrarlıyorum bunu ama buralara da gelirim sonra. anlatırım yine.

ben tam kapıyı açtım kızı dışarı çıkaracam nazlı diğer arkadaşı ve müjganın olduğu araç kapıya geldi. el frenine bir asıldı bunlar araçtan bir indi akıllara zarar. yanımdaki saf bunları görünce hemen aracın yanına koştu yalın ayak. hiç kıpırdamadan duruyorlardı orada.

kafayımı yediniz siz ne dik dik bakıyorsunuz bana dedim gülerek. içeri gelmeyecekmisiniz dedim. öylece bekliyorlardı. ben içeri giriyorum dedim sizin ciddi sorunlarınız var. müjgan a baktım gözleri dolmuştu. onu öyle görünce delirdim. gözlerim kararmıştı. dışarıda tek gördüğüm ağlayan gözleriydi. ona doğru yürüdüm. yanına gidip sarıldım neyin var senin dünden bu yana bir tuhafsın. kim ne söyledi sana seni üzen nedir söylermisin dedim. sarıldım. sarılınca iyice koptu. hüngür hüngür ağlamaya başladı. içeri gel ağlama şurada dedm. hayır sakın gitme dedi biri. sesin geldiği tarafa baktım diğer kızlar yolun karşına kaçmıştı. sakın beni delirtmeyin pişman olursunuz dedim. tuttum elinden müjganın içeri doğru yürüdüm.

ben kapıya geldiğimde bir aracın sert bir frenle durduğunu duydum. arkamı döndüm jandarma aracı. içinden koşuşturarak bir kaç kişi indi. eve doğru bakıyorlardı. jandarmalardan biri önce kızların yanına gidip bir şeyler sordu. konuştuktan sonra jandarma bana bakıp bana doğru yürümeye başladı.

şimdi sıçtık işte dedim.

müjgana baktım hıçkırarak ağlıyrdu. jandarmayı görünce kafasını kaldırıp yüzüme baktı. ona bakıp gülümsedim. delisin sen biliyormusun dedi. hala gülebiliyorsan gerçekten delisin dedi ve sıkıca sarıldı bana.

merhaba kimliğinizi görebilirmiyim dedi. hayırdır bir sorun mu var dedim. bir şikayet telefonu aldık kontrol sadece dedi. içerde getireyim dedim bir dakika deyip yolda bekleyen jandarmalardan birini çağırdı. birlikte gidin dedi. odama girip cüzdanımı aldım çıktım. telsizle konuşuyordu. karakola kadar gidicez dedi bayan arkadaşlar içinde araç gelecek. iyi dedim içimden aramayacaklar evi en azından. tabi gidelim dedim. bu iki kişi gelsin dedi iki jandarma koşturarak gelip kollarıma geçtiler. kötü olmuştum birden. kollarımdan tutup araca bindirdiler.

karakola girdik bir odaya geçtik takır takır daktilo sesleri geliyor. içeri girince ilk gördüğüm bizim şef oldu. masanın arkasında daktilo başında oturan askere hararetle bir şey anlatıyordu.

kızları başka bir odaya almışlardı.

bazı hal ve hareketleriniz iş arkadaşlarınızda şüphe uyandırmış durumu bize bildirdiler bu konuda bilginize ihtiyaç duyduk filan dedi masa başındaki askerlerden biri.
ne diyebilirimki abi konu nedir onu söylerseniz anlatırım elbette dedim. eline aldı bir kağıt bittimi ifadeniz dedi bizim şefe. şef bitti komutanım deyince okumaya başladı.

şu tarihte gelip başlamışsın işe ama hiç bir zaman geceleri nerede kaldığını kimse bilmemiş. kimse seni aramıyor ailenden sende kimseyi aramıyorsun bazen izin alıp kayboluyorsun sonra geri çıkıyorsun ortaya diye bir dünya şey okudu.

evde kalıyorum dedim şef atladı hemen öncesinde bir kaç boyunca ev yoktu dedi. sahilde şezlonga yatıyordum barda uyuyakalıyordum ne bileyim dedim. izin günlerimde de sahilde takılıyorum balık avına çıkıyorum yukarı taraflarda geziyorum bunda yanlış olan nedir dedim. konutanım olmadık insanlarla münasebeti var biz son bir kaç gündür takip ediyoruz bunu mercesedler adamlar filan var yanında gezdiği adamlarda öyle sağlam ayak değil. tam cevap verecekken odaya bir asker girdi. komutanım silahı varmış birde çanta almış dün çantada silah ve kimlikler filan varmış dedi.

adam bunu duyunca kelepçe neden takılmadı buna lan diye bağırıp ayaklandı. bir asker arkadan ellerime yapışıp kelepçe taktı kollarımdan da sıkı sıkı tutuyordu.

yannanı yedin baba diyorum içimden. bir araç alıp evi arayın dedi komutan. yok harbiden yannanı yedim dedim. ifadesini alın şunun bende evine gidiyorum dedi ve çıktı. oturttular sandalyeye. adam anlat diyor. güldüm amk. ne anlatayım masal mı dedim gülerek. adam gibi konuş lan şerefsiz dedi. dişlerimi kıracak kadar sıkıyordum artık. yanına başka bir asker gitti kulağına fısıldıyor sözde adam sakat devre sakin ol dedi. düzgün konuşsun lan benimle alaymı ediyorsun birader dedi. yok dedim ama anlatacak birşeyim yok. ben uğraşamam bununla karakol komutanı gelsin sonra alırız ifadeyi dedi.

pencereden dışarı baktım nazlı ve müjgan da araca biniyorladı. yannanı yedik dedim. yannanı yedik.

aslında o duruma ilk düşüşüm değildi. daha önce de bir kaç yaşamıştım bu durumu ama bu defa cidden işler rayından çıkmıştı. aklımda sadece evdeki çanta vardı. daha içinde ne olduğunu görmediğim çanta. sonra zig. aslında zig i iyi saklamıştım. kim ne zaman nasıl görmüştü anlamıyordum da. korku evet korkuyordum ama içimdeki öfke korkumu bastırıyordu. şef denen şerefsize bakıyordum.o amk kızları geliyordu gözümün önüne. hepsini zütte gibecektin hata ettin oğlum hata diyordum kendi kendime.

askerlere çay geldi çay içiyorlar konuşuyorlar bende sessizce oturuyordum. 1 saat filan sürdü herhalde bekleyiş. bir asker gelip komutanım geliyorlar telsizden bilgi veridler dedi. benden ifade alan asker bana bakıp bunu nezaretemi atsak acaba dedi. askere işaret etti. iki asker tutular kollarımdan nezarete zütürdüler. kapıyı kapatıp asma kilidi vurdular.