Ben geldim ...

Merhaba demek isterdim ancak ; benden sana gücümün yettiği kadar , kanımı son damlasını tüketene kadar zarar geleceğini temin ederim gibtimin dünyası ...

O gece meleğim umutsuzca kocası olacak köpeğin eve gelmesini bekliyordu . Saat 02:45 gibi salonun ortasındaki tek kişilik koltukta , sokak lambasının tahta pencelerden sızan ışığı eşliğinde televizyona bakarken huzursuz bir şekilde uykuya daldı .

Saat 05:00'de kapı yumruklanmaya başladı , apartmanın en üst katında oturdukları için komşular bu durumdan pek de rahatsız olmuyorlardı . Annem usulca koltuktan kalkıp korkar adımlarla kapıya doğru yürümeye başladı , önce delikten baktı ve içindeki korku had safhaya çıktı . Anladığı kadarıyla oldukça sarhoştu , önce tereddüt etti gidip yatağa yatmayı düşündü , sonra daha fazla dayanamayıp kapıyı açtı .

Okumayı ilk ben öğrendiğim için öğretmenim Müşfika hanım bana bir masal kitabı hediye etmişti . Evde yalnız olduğum için , televizyon seyretmek yerine kitabı okumak daha cazip gelmişti . iki günün sonunda kitabı bitirdim ve öğretmenime bu kitabı beğenmediğimi ve daha güzel bir kitabı hakettiğimi söyleyip başka bir kitap istedim . Bu tavrım ne kadar ukalaca olsa da öğretmenim beni kırmayıp başka bir kitap hediye etti . Ödevlerimi yapmadan kitabı okumaya başladım , çok keyifliydi masal kitapları , kendi hayal dünyamda masalın kahramanını oynuyordum . Böylelikle kitaplara olan ilgim başladı ve babama bana kitaplar almasını söyledim . Öyle de yaptı pek ilgilenmezdi benimle ama iki akşamda bir yeni bir kitapla gelirdi .

Kapıyı açtığı gibi geri salona koştu ancak fazla bekletildiği için yiyeceği dayak kaçınılmazdı . Üstüne yürümeye başladı , annem korkuyordu . "Lütfen yapma Kerim" dedi . Ancak korkması onu daha da ateşliyordu ve ilk tokadı attı . Annem o anda yere düştü ve kafasını kollarının arasına aldı . Yerde tekmelemeye başladı birkaç tekme attıktan sonra birden kolundan tutup sürüklemeye başladı , yatak odasına getiriyordu . Annem ne kadar dirense de onun gücü karşısında çok zayıftı . Annemin üstünü soymaya başladı , annem çığlık atıyordu fakat bunun hiçbir faydası yoktu , bu durum kaçınılmazdı . Ve tahmin ettiğiniz gibi , hayvanca bir şekilde tecavüz ettikten sonra uykuya daldı . Domuz gibi horluyordu , annem kafasını yastığın altına sokup , hem yaşadığı travmayı atlatmaya hem de uyumaya çalışıyordu.

Hamilelik dönemi çok acılı geçiyordu , oldukça bitkin düşmüştü . Doktor böyle giderse doğumdan sağ çıkamayacağını ve iyi beslenmesi gerektiğini söyledi . Annem kontrolden eve komşusu Firdevs hanım ile dönerken yolda babamı gördü ve hiçbirşey söylemeden yürümeye devam etti , apartmanın girişine geldiklerinde Firdevs hanım "istersen bize gel acıkmışsındır , birşeyler hazırlarım da yeriz" dedi .
Yemeği yedikten sonra çay demleyip içtiler , biraz daha oturduktan sonra annem " geç oldu artık ben kalkayım" deyip eve gitti . Babam televizyon karşısında oturmuş haberleri izliyordu , "hiç gelmeseydin Figen " dedi sinirli bir şekilde , annem de "Firdevs hanım davet etti kıramadım" dedi korkarak "tamam tamam ben de biraz kafamı dinledim , çay koy da içelim beraber " annem çay yaptı içtiler ve o gece sorunsuz bir şekilde yatıp uyudular .

Hamilelik döneminde baba olacağı için çok da kötü davranmıyordu anneme . Fakat alkolü kestiği de söylenemez , yine bazı geceler eve sarhoş gelip bağırıp çağırıp uyuyordu . Annemin pgibolojisi hamileliğin getirdiği hassasiyet ile iyice sarsılmıştı .
9 haziran pazar günü sancıyla uyandı babamı uyandırdı ve hastaneye gittiler . Doktorun tahmin ettiği gibi çocuk sağlıklı bir şekilde dünyaya geldi , ancak meleğim bu dünyaya kanatlarını kuşanıp saat 09:30'da veda etti .

Doğum günüm ölüm günümdü , doğduğum gün annem bana daha yüzünü göremeden , sesini duyamadan , sarılamadan veda etmişti .
Doğduğumda babanem bana üç yaşıma kadar baktı , kemik erimesi yüzünden tekerlekli sandalyeye mahkum olduğunda , artık babamın bir bakıcı tutup bana kendi bakması gerekiyordu . Koca üç yıl boyunca toplasan on kere ya gelmiştir ya gelmemiştir . Artık yürüyebiliyordum ve konuşabiliyordum . Babam hala altımın bezlenmesi gerektiği dışında çok da zorlanmıyordu bana bakmakta . Hafta sonları bakıcı olmadığı için babamla başbaşa kalıyorduk ve o yine içiyordu . Yedi yaşıma geldiğimde annemin olmayışının aslında ne kadar üzücü olduğunu okulda öğrendim . Sınıf arkadaşlarım anneleri ile oyun oynayıp , ödev yaptıklarını anlattıklarında ne kadar keyifli olabileceğini tahmin bile edemiyordum. Beş yaşımdan beri bir bakıcım yoktu . Açıktığımda alt komşumuz Firdevs teyzelere gidip yemek yerdim , annemin yokluğunu aratmamıştı bana ama ne de olsa bir annenin yerini tutmuyordu .

Bir hikaye daha bidaha okunmamak üzere kayıplara karışıyor