muhafazid kendi güvenirliliğini sarsan ya da kendisini en ufak bir şekilde bile eleştiren insanları öldürtmüştür.

muhafazid'in zamanında eğer bir kişi müslüman olmuşsa, o kişinin sonra islam'i terketmesi neredeyse imkansızdı. Buna rağmen islam'i terkeden bazı kişiler olmuştu. Bunlardan birisi ise Ebi Sarh'tir.

Kimdir Ebi Sarh?

Ebi Sarh, muhafazid'in vahiylerini kaleme almış, Ku'ran katipliği yapmış ve daha sonrasında (esrarengiz bir şekilde) islam'i terketmiştir. Ebi Sarh ayrıca Hz. Osman'in süt kardeşi ve halasının oğludur.

Ebi Sarh islam'i terkettikten sonra tıpkı diğerleri gibi öldürülmemek için kaçar ve halasının oğlu, süt kardeşi Hz. Osman'a sığınır.

Peki Ebi Sarh'in bir anda kaçmasına neden olan olay neydi?

Koskoca Allah'in sözlerini kaleme alma mevkisine sahip bir adam, peygamberin sözlerini Kuran'a aktarma şerefine ermiş bir insan deli mı bir anda tüm bunları reddedip neden kaçsın?

Nedeni ise şudur;

Ebi Sarh Kuran katipliği yaptığı için muhtemelen zamanın eğitimli kişilerinden biri idi. Ebi Sarh, muhafazid'ın en uzun süreli ve en tecrübeli katiplerinden biri olduğu için vahiy anlarında muhafazid'e indirilen ayetlerin yazılış şekli hakkında muhafazid'e tavsiyelerde bulunuyordu. muhafazid'de çoğu zaman Ebi sarh'in tavsiyelerini onaylıyor ve akabinde Kuran muhafazid'in değil, Ebi sarh'in dile getirdiği şekilde yazılıyordu..

işte kanıt;

“ibn-u Ebi Sarh diyor ki: “Eğer muhafazid’e vahyolunuyorsa bana da vahyolunuyor. Eğer Allah indiriyorsa ben de onun indirdiğinin mislini indiririm. (ibn Kesir, Tefsir, Sabuni muhtasarı, I/600)

Ebi Sarh, iste bu yüzden muhafazid'in uydurukçu olduğunu anlamış ve derhal islam'i terkederek Osman'in yanına sığınmıştır.

Olayı duyan muhafazid ateş püskürüyordu.. Ardından hemen bu olay hakkında ayetler inmeye başlamıştı;

“Allah’a karşı yalan uydurandan, ya da kendisine karşı bir şey vahy edilmemişken “bana da vahyolundu” diyenden ve “ben de Allah’ın indirdiği gibi indireceğim” diyenden daha zalim kim olabilir?” (El-En’am, 93)

muhafazid bu olaydan sonra yine her zaman olduğu gibi insanları cehennem azabı ile korkutmaya çalışmıştır.

"Gonlu imanla dolu oldugu halde, zor altinda olan kimse mustesna, inandiktan sonra Allah'i inkar edip, gonlunu kafirlige acanlara Allah katindan bir gazap vardir, buyuk azab da onlar icindir" (Nalh, 106)

Yani üstteki ayette muhafazid'in anlatmaya çalıştığı şudur;

Sakın ola ki Ebi sarh hakkında çıkan dedikodulara inanmayın. inananlar için "Allah katından bir gazap vardır, büyük azab da onlar içindir".

Bu olay hakkında dedikodular hızla yayılıyor ve muhafazid'in güvenirliliğini sarsılıyordu. muhafazid olayı örtbas edebilmek ve kendisi hakkında çıkan dedikodulara ve kişilerin kafalarındaki soru işaretlerine son verebilmek için şu ayeti indirmiştir;

"Rabbin, turlu eziyete ugratildiktan sonra hicret eden, Allah ugrunda savasan ve sabreden kimselerden yanadir. Rabbin suphesiz bundan sonra da bagislar ve merhamet eder." (Nahl, 110).

muhafazid böylelikle peygamberliği hakkında şüpheye düşen müslümanlarının gönüllerine su serpiyordu.

Tabi "şeytan ayetleri" olayında da olduğu gibi muhafazid'in her zaman imdadına yetişen şeytan, suçu üstleniyor ve Ebi Sarh'i yoldan çıkarttığını itiraf ediyordu;

Ibnu Abbas (radiyallahu anhuma) anlatiyor: " Sa'd Ibni Ebi s-Sarh Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam)'e katiplik yapiyordu. Seytan ayagini kaydirdi; adam irtidad ederek kafirlere sigindi. Resulullah (aleyhissalatu vesselam) Fetih gunu, onun oldurulmesini emretti. Ancak, Hz. Osman (radiyallahu anh) onu himayesi altina aldi. Resulullah da bu himayeyi tanidi."

Ebi Sarh Mekke'de muhafazid hakkında beyanatlarda bulunuyor kişilere Kuran ayetlerinin Allah tarafından değil, muhafazid tarafından uydurulduğunu söylüyordu. Artık Ebi Sarh ölmeden muhafazid'e rahat uyku yoktu.

Daha sonra Ebi Sarh, muhafazid'in eline düşmüştür. muhafazid Mekkelilere teslim oldukları halde kimseyi öldürmeyeceğine dair söz vermişti. Buna rağmen Ebi Sarh'in kellesi için buyrukta bulunmuştur.

Bunu duyan Ebi Sarh'in süt kardeşi Hz. Osman;

Ortalık durulunca Nebi’nin huzuruna getirdi, affedilmesini istedi, Biat’ının kabulü için yalvardı. Bu rica üç kez tekrarlandıktan sonra ancak Rasulullah(sav) ibn Ebi’s-Sarh’ın biatını kabul etti. Onlar gittikten sonra Ashabına dönerek: “Biat etmeden evvel içinizden bu adamı katledecek doğru biri çıkmadı mı? Diye sordu. Onlar da: “Biz işaretinizi bekliyorduk” cevabını verdiler. Bunun üzerine Rasulullah(sav): “Bir Peygamber ima ile adam öldürtmez, açık konuşur.” ( ibn-i Sa’d, E.Davut, Nesei, Hakim, ibn-i Hişam, ibn-i Hacer)

muhafazid yukarıdaki hadiste “Bir Peygamber ima ile adam öldürtmez, açık konuşur.” diyerek kendisinin ne derece tehlikeli narsisist mafya babası olduğunu gözler önüne sermektedir. muhafazid madem açık konuşmayı sever, o halde neden Osman'in önünde Ebi sarh'in öldürülmesini emretmedi? Neden Osman yanından çıkıp gittikten sonra çapulcularına konuştu?

Osman, süt kardeşi Sarh'in affedilmesi için muhafazid'e yalvarmıştır. muhafazid iki arada bir derede kalmıştır. istemeyerekte olsa Osman'in sefaatını kabul etmek zorunda kalmıştır. Fakat her ne kadarda zoraki kabul etse de, yüzündeki rahatsızlığını tetikçilerine fark ettirmeye çalışmış ve yanında bulunan müslümanların Ebi sarh'i oracıkta katletmelerini istemiştir. Bunuda başaramayan muhafazid daha sonra müridlerine şu şekilde sert çıkışmıştır;

“Benim o şahsı bağışlamaktan imtina ettiğimi gördüğünüz zaman neden onu öldürmediniz?” el-isabe, c. 2, s. 38.

Aynı olay, biraz farklı bir şekilde şu kaynakta da mevcut;

"Icinizde, elimi bey'at icin vermekten imtina ettigimi gorunce kalkip oldurecek akli basinda bir adam yok muydu?" Ebu Davud, Cihad 127, (2683); Nesai, Tahrimu'd-Dem 14, (7, 105, 106).