aslında swiss murat bencilce oynayarak kendi düşmanını kendisi yaratmıştı..

onun oyun stili yüzünden ben çetonun mekana gitmeyi bırakmıştım.

eski mekanıma geri kaçmam ve sami dayıyla tanışmam onun eseriydi.

"kendi cellatını kendisi yaratmıştı "

farkında olmadan intikdıbını almıştım sami dayı nın..

kafamda garip sorular vardı? sami dayı beni kullanmışmıydı?

saçmalama dedim kendi kendime.

sami dayı benden hiçbirşey beklemiyordu. kazandığımız paralara elini bile sürmüyordu.

aradığı sadece bir yoldaş , bir arkadaş , belki de bir evlat..

artık korkmuyordum swiss murat tan..

başına gelenlerin tesadüf olmadığını anlamıştı. sami dayıya yaptığı ihanetin bedelini ödediğini biliyordu..

benimle uğraşmıyacaktı ; buna inanmaya başlamıştım artık..

dayının söylediklerini yapmamasının , herşeyi çok basite almasının , diyetini ödemişti..

silik bir resim gibi çıkıp gitti swiss murat hayatımızdan..

sami dayıya bahsetmeyecektim bütün bu olanları.

öyle bir karar almıştım.. zaten çok hastaydı.

uyurken izliyordum sami dayıyı..

bazen nefes alıp vermiyor gibiydi sanki.. hemen korkuyor telaşlanıyordum.

öz babamdan daha çok şey paylaşmıştım bu adamla..

evlatlarını anlatmıştı bana..bir oğlu ve bir kızı vardı..

ama evlatları görüşmüyordu babalarıyla..

haklı olabilirler eve gelmeyen , hovarda ve kumarbaz bir baba..

durumu çok ağırlaşmıştı.. ev ortamında yeterli bakılamıyordu.. hastaneye yatıracaktım onu artık..

ve çocuklarına haber verecektim.

bilmiyordum çocukları sahiplenir miydi? ilgilenir miydi onunla? ama başka çarem kalmamıştı

sami dayıya bahsetmeyecektim bütün bu olanları.

öyle bir karar almıştım.. zaten çok hastaydı.

uyurken izliyordum sami dayıyı..

bazen nefes alıp vermiyor gibiydi sanki.. hemen korkuyor telaşlanıyordum.

öz babamdan daha çok şey paylaşmıştım bu adamla..

evlatlarını anlatmıştı bana..bir oğlu ve bir kızı vardı..

ama evlatları görüşmüyordu babalarıyla..

haklı olabilirler eve gelmeyen , hovarda ve kumarbaz bir baba..

durumu çok ağırlaşmıştı.. ev ortamında yeterli bakılamıyordu.. hastaneye yatıracaktım onu artık..

ve çocuklarına haber verecektim.

bilmiyordum çocukları sahiplenir miydi? ilgilenir miydi onunla? ama başka çarem kalmamıştı..

ambulans çağırdım eve..

hastaneye gittik ; yatışını verecektik.

neyi oluyorsun diye sordu hasta kayıt..

ne söyleyeceğimi bilemedim..

hiçbirşeyi dedim.. aslında arkadaşıydım ,dostuydum ,evladıydım..

yakınlarından birisinin gelmesi gerektiğini söylediler..

oğlunu aradım.. haber verdim ona. komşusu olduğumu söyledim ..

durumu çok ağır gelin lütfen babanızın yanına diye yalvardım.

çıkıp geldi oğlu hastaneye. daha önce sami dayının evinde oğlunun resmini görmüştüm.. benziyordu babasına..

yanında , bir kadın ve yeni doğmuş bir bebek vardı kadının kucağında..

eşim diye tanıştırdı bizi..

gözüm bebeklerine gitti.. belli ki yeni doğmuştu ufacık bir erkekti.

sami dayıyı hiç tanıyamayacak ve hatırlamayacak olan torunuydu..

maşallah ismi ne diye sordum?

eren dedi..

yapayalnızdım ..

çetoyu aradım.tek arayacağım adam o kalmıştı çünkü..

yanına gittim.. neden ağladığımı sordu çeto..

iyi değilim biraz dedim..

tamam gel bi yere gidip oturup bişeyler içelim sakinleş diyordu..

taktan meyhanelerin kırık kadehlerine gömdüm kafamı..

çetoya herşeyi anlatmıştım.. yaşadığım herşeyi.. sami dayıyı..

eşyalarını alırız , benim eve yerleşirsin , beraber gidip geliriz mekana diyordu

sabah ilk işim oğlunu aradım..

"geceyi çıkaramadı" babam demişti.. baş sağlığı diledim ve kapattım..

son kez giriyordum artık sami dayının evine..

ama ilk defa sami dayı yoktu evde,

eşyalarımı alıp çıkacaktım sadece.. baktığım herşey ağlatıyordu beni..

kehribar bir tesbihi vardı , bileğine taktığı..

masanın üstünde duruyordu..onu aldım bileğime taktım ve ağlayarak arkama bakmadan çıktım eşikten.

daha önce kendi evimden çıktığım gibi..

bir devir kapanmıştı artık.. sığınacak bir limanım , akıl danışacağım bir yol gösterenim yoktu..

çeto bana sahip çıkmıştı.. artık beraberiz kardeşim diyordu.

bende onun mekanında takılıyordum..

izliyordum etrafı gelip gidenleri.. hayatlarını merak ediyordum ..

hikayelerini

çetonun evinde kalıyordum artık..

geceleri mekandan sonra evde gün içinde olanları konuşuyorduk..

çetonun mekanı altın dönemlerini yaşıyordu.. oyun oynamak isteyenler sıra bekliyordu..

emniyetle arasını iyi tutuyordu.. diyeti neyse veriyordu.

mekanın sağlığı için..

ara sıra polislerden gelip kumar oynayanlar dahi vardı. nede olsa insandı sonuçta onlarda..

büyük oyunlar dönmeye başlamıştı arka bahçede..

çevre illerden hatta köylerden gelenler oluyordu..

köylü deyip geçemezdik çünkü hasat parasını cebine koyan kumara iniyordu..

adamlar ilkokul mezunu bile değildiler..ama zütlerinde kumar kaşıntısı vardı.

çarpım tablosunu bile bildiklerinden şüphe ettiğim köylü moruklar iş poker ve para hesabına gelince, gayet güzel beceriyorlardı

kafamda bir plan vardı ama nasıl söyleyebilirdim bunu çetoya..

her gün bu gece kesin söyleyeceğim diyordum ama başaramıyordum..

kendime çizdiğim yol için bunu söylemem lazımdı.

yoksa kahve köşelerinde geçecekti ömrüm

çeto dedim..

sadece bir kaç oyun başka yok !

anlamamıştı ne demek istediğimi ..

çeto mekanına gelen bu adamlarda deve yüküyle para var..

bugün senin mekana geliyorlarsa yarın başka bir yere gider bunlar..

ee ne demek istiyorsun sen dedi?

bildiğim bişeyler var , öğrendiğim şeyler var..

ne alırsak yarı yarıya bizim dedim.

peki ya mekan nolucak dedi?

ya bilen birileri olursa kurtulabileceğimizi sanıyorsun bu işten..

merak etme adamları sürekli izliyorum hiç kimse birşey bilmeyecek,

tek oyunda almayacağım nefeslerini,

yüzlerine gülerek alacağım paralarını bana güven sadece güven demiştim.

çeto :seni kardeşim gibi severim ama bilmiyorum düşünmem lazım bu teklifini.

direk hayır dememişti çeto..

düşünmem lazım demesi bile umutlandırmıştı beni..

alacağımız paralardan haberi vardı çünkü..

mekan sadece komisyon alıyordu.. benim ona söylediğim paraların yanında devede tüydü..

"iştahlanmıştı" çeto

çetoya belli başlı , büyük oyun seven ,ensesi kalın ve sorun çıkarmayacak adamların ismini verdim..

hedefte bu isimler vardı..

petrolcü nauf : kendi parasının hesabını bilmez. oyundan kalkmamak için tuvalete bile gitmezdi. pisliğin tekiydi.bir telefonuyla
çanta içinde 30bin - 50bin arası para getirtirdi. akaryakıt istasyonu vardı.

pavyoncu yılmaz : tak gibi parası vardı.. deli gibi iş yapan bir pavyonu vardı.. yabancı karı ticaretide yapardı gizliden..
bildiğiniz "pekekent" ti..ama bizim için "yılmaz bey" di.36 saat kumardan kalkmadığını duymuştum.o kadar hastaydı yani..

kel tuncay:beton gibi birisiydi. kuruşun hesabını yapardı. acaip pintiydi.ben parayı 5 lira 10 lira topluyom haberiniz var mı?
derdi kendisine kızanlara. evet gerçekten de öyle topluyordu.."otopark mafyasıydı".

şarapçı necip:alkoliğin önde gideniydi. deli gibi alkol alırdı. kağıtları bile göremezdi. köylüydü üzüm bağları vardı. hasat zamanı paranın
dıbına koyar kumarhanelerin yolunu tutardı..

midyeci tefo :bildiğiniz midyeciydi ama toptancısı bütün lüks restoran ve marketlere sadece o veriyordu malı. başka kimse veremezdi.
türkçesi yok denecek kadar azdı. oyunu ise iğrençti. gözümü bağlasalar gene alırdım bütün parasını ..

"milli takım kadrosu belli olmuştu"

pardon unutmuşum o masada bir kişi daha olacaktı..ben yani "junior sami"

çeto çalışmalara başlamıştı bu isimleri aynı gün aynı masada toplayabilirse,

işlem tamamlanacaktı..

haber salmaya başladı.. mekana davet etmeye başladı.

çok başarılıydı.. herkesin zaafını biliyordu.

mekana çekmek için sürekli uğraşıyordu.

bende o sırada büyük güne hazırlık yapıyordum

büyük güne az kala ailemin yanına uğruyordum gündüzleri..

kendi kaçış planım için bunu yapmalıydım.

benim peder altılı ganyan severdi. öyle çok büyük oynamazdı ,

emekliydi işte. gününü öyle geçirirdi.. annemde karışmazdı onun altılı ganyanına..

ben pek anlamazdım ama tek konuştuğumuz , muabbet açtığım şey altılıydı babama.

başka birşey dikkatini çekemezdi. altılı konuşunca dünyalar onun olurdu..

beraber uyduruk kuponlar falan yapıyorduk pederle birlikte eve gittiğimde ..

"şans ya diyordum" tamamen şans olur belki tutar diyordum..

ganyancı bir arkadaşımın olduğunu ara sıra büyük tutturduğunu söylüyordum babama..

tüyo versin bize diyordu.

bunu yapmamın amacı başkaydı aslında.

çeto aradı; masa hazır yarın hepsi gelecek "gün" ayarladım diyordu.

heyecan basmıştı.

hazırlıklara başladım..

çetoya ne yapacağımızı anlatıyordum tek tek.. onun hata yapmaması lazımdı..

benim açımdan bir sorun yoktu.

ama onun tek hatası bitirecekti bütün umutlarımızı.

renk vermemesi lazımdı gördükleri karşısında..

çünkü bana herkesten farklı bakacaktı ne yaptığımı çözmeye çalışacaktı.

eğer renk verirse bu masanın elemanları ağzımıza el bombası koyardı,

sami dayının ölmeden önce bana öğrettiği son numarayı hazırlamıştım..

çarşıda ufak bi dükkan vardı sami dayıyla beraber gittiğimiz oranın elemanıyla beni tanıştırmıştı sami dayı..

neden olduğunu o anda anlamamıştım ama elemana beni tanıtmıştı..

ve o dükkanın yolunu tuttum eleman beni tanıdı buyur etti,

işlediğim kartlara jelatin kaplatmaya gitmiştim herşey hazırdı

masa kurulmuştu..

masadaki suratlar beni azda olsa tanıyorlardı..

mekana geldiklerinde görüyorlardı. kumarcı olarak biliyorlardı beni.

yani kumardan alıp kumara veren..

çeto bana destek çıkmıştı. fakat kimse bilmiyordu.

para paraya oyun olacaktı..

ve sağlam bir param vardı beni o masada tutacak..

çantayla gelmiştim parayı sayar gibi yapıp önüme oynayacağım rakamı alıyordum..

amacım bende para olduğunu görmeleriydi..

aslında ben çokta önemli değildim.. asıl amaçları birbirlerini parçalamaktı.

farketmedikleri önemsemedikleri elemanda aslında onları tenekeye çevirecekti.