aslında swiss murat bencilce oynayarak kendi düşmanını kendisi yaratmıştı..

onun oyun stili yüzünden ben çetonun mekana gitmeyi bırakmıştım.

eski mekanıma geri kaçmam ve sami dayıyla tanışmam onun eseriydi.

"kendi cellatını kendisi yaratmıştı "

farkında olmadan intikdıbını almıştım sami dayı nın..

kafamda garip sorular vardı? sami dayı beni kullanmışmıydı?

saçmalama dedim kendi kendime.

sami dayı benden hiçbirşey beklemiyordu. kazandığımız paralara elini bile sürmüyordu.

aradığı sadece bir yoldaş , bir arkadaş , belki de bir evlat..

artık korkmuyordum swiss murat tan..

başına gelenlerin tesadüf olmadığını anlamıştı. sami dayıya yaptığı ihanetin bedelini ödediğini biliyordu..

benimle uğraşmıyacaktı ; buna inanmaya başlamıştım artık..

dayının söylediklerini yapmamasının , herşeyi çok basite almasının , diyetini ödemişti..

silik bir resim gibi çıkıp gitti swiss murat hayatımızdan..

sami dayıya bahsetmeyecektim bütün bu olanları.

öyle bir karar almıştım.. zaten çok hastaydı.

uyurken izliyordum sami dayıyı..

bazen nefes alıp vermiyor gibiydi sanki.. hemen korkuyor telaşlanıyordum.

öz babamdan daha çok şey paylaşmıştım bu adamla..

evlatlarını anlatmıştı bana..bir oğlu ve bir kızı vardı..

ama evlatları görüşmüyordu babalarıyla..

haklı olabilirler eve gelmeyen , hovarda ve kumarbaz bir baba..

durumu çok ağırlaşmıştı.. ev ortamında yeterli bakılamıyordu.. hastaneye yatıracaktım onu artık..

ve çocuklarına haber verecektim.

bilmiyordum çocukları sahiplenir miydi? ilgilenir miydi onunla? ama başka çarem kalmamıştı

sami dayıya bahsetmeyecektim bütün bu olanları.

öyle bir karar almıştım.. zaten çok hastaydı.

uyurken izliyordum sami dayıyı..

bazen nefes alıp vermiyor gibiydi sanki.. hemen korkuyor telaşlanıyordum.

öz babamdan daha çok şey paylaşmıştım bu adamla..

evlatlarını anlatmıştı bana..bir oğlu ve bir kızı vardı..

ama evlatları görüşmüyordu babalarıyla..

haklı olabilirler eve gelmeyen , hovarda ve kumarbaz bir baba..

durumu çok ağırlaşmıştı.. ev ortamında yeterli bakılamıyordu.. hastaneye yatıracaktım onu artık..

ve çocuklarına haber verecektim.

bilmiyordum çocukları sahiplenir miydi? ilgilenir miydi onunla? ama başka çarem kalmamıştı..

ambulans çağırdım eve..

hastaneye gittik ; yatışını verecektik.

neyi oluyorsun diye sordu hasta kayıt..

ne söyleyeceğimi bilemedim..

hiçbirşeyi dedim.. aslında arkadaşıydım ,dostuydum ,evladıydım..

yakınlarından birisinin gelmesi gerektiğini söylediler..

oğlunu aradım.. haber verdim ona. komşusu olduğumu söyledim ..

durumu çok ağır gelin lütfen babanızın yanına diye yalvardım.

çıkıp geldi oğlu hastaneye. daha önce sami dayının evinde oğlunun resmini görmüştüm.. benziyordu babasına..

yanında , bir kadın ve yeni doğmuş bir bebek vardı kadının kucağında..

eşim diye tanıştırdı bizi..

gözüm bebeklerine gitti.. belli ki yeni doğmuştu ufacık bir erkekti.

sami dayıyı hiç tanıyamayacak ve hatırlamayacak olan torunuydu..

maşallah ismi ne diye sordum?

eren dedi..

yapayalnızdım ..

çetoyu aradım.tek arayacağım adam o kalmıştı çünkü..

yanına gittim.. neden ağladığımı sordu çeto..

iyi değilim biraz dedim..

tamam gel bi yere gidip oturup bişeyler içelim sakinleş diyordu..

taktan meyhanelerin kırık kadehlerine gömdüm kafamı..

çetoya herşeyi anlatmıştım.. yaşadığım herşeyi.. sami dayıyı..

eşyalarını alırız , benim eve yerleşirsin , beraber gidip geliriz mekana diyordu

sami dayıya bir sözüm vardı ve bu ona karşı son görevimdi..

benimde kağıtlara son dokunuşum olacaktı.

yemin etmiştim artık ; bir daha elime kağıt almayacaktım.

cenazesine gidememiştim ;

nereye defnedildiğini bilmiyordum.

oğlunu aradım öğrendim..

etrafı demir parmaklıklı, yeşil boyaları iyice gitmiş üzerini ot kaplamış bir mezardı,

belli ki ziyaret edeni yoktu sami dayı nın..

üzerindeki otları yoldum etraftan bulduğum tenekeye su doldurup , suladım mezarını önce..

mezarının başında ona son görevimi yapmak için duruyordum,

daha sonra başucunu kazıp benden istediği oyun kartlarını gömdüm ve üzerini belli olmayacak şekilde kapattım.

"ferahlamışsındır" umarım dayıcım dedim.

ve mezarının başından ayrılmadan sesli bir şekilde ona..

eğer bir oğlum olursa adı " sami " olacak dedim..

---the end---

okuyan herkese teşekkürler..

kapalıda papaz geldi bana ..üstüne direk papaz düştü.

"iki papaz öpücük" derler bu kağıtlara..

garip adam da ise görünüründe as parlıyordu..

kağıdı yaparken görmüştüm kurduğunu farketmiştim fakat belli etmedim...

son kağıtlara doğru inanılmaz vuruşlarla geliyordu.. amacı önümdeki bütün parayı tek oyunda indirmekti.ve masadan kalkıp gitmekti.. farketmiştim..

kağıdını biliyordum emindim.. tabanında kapalı kağıdında as vardı garip adamın..ama bilerek atıyordum parayı.. benim üzerine dönmem saçmalık olacaktı elbette kabul edecekti.. hatta bir vuruş hakkı daha doğacaktı.

"arının deliğine çöp sokmayacaktım"

Çalıntı aq

ertesi gün gene aynı saatler mekandan gene içeri giren kişi aynıdır..

gene oyuna oturmaz sadece izler uzaktan ...

bu tam bir hafta böyle sürmüştü..her gün aynı saatte gelir oyunu ve bizi izleyip giden birisi vardı. uyuz kapmıştık kimdi bu amk ya ne derdi vardı ..

polis miydi? acaba alacakmıydı kumar oynayanları..

çeto kıllanmıştı. herifi dışarı çekti..

dedi sen buraya geliyorsun ama kimsin necisin..abi bende oyuncuyum dedi çetoya..

çeto: geç oyna o zaman mekan senin ..

garip adam : durumum yok şu sıralar abi bi yerden para bekliyorum gelirse dahil olucam oyuna. mekana faydamız olsun

benim tamamen tesadüf sandığım şey aslında mükemmel bir kurguydu..ve maharet işiydi..

sami dayı kağıtları kurmuştu kime ne gelmesini istediği şekilde kurgulamıştı hemde saniyeler içinde..

o kadar hızlıydı ki anlamak imkansızdı.. gençliğini hayal bile edemiyordum,,

gördün mü yeğen? dedi..

hiçbirşey göremedim dayı dedim..

"göreceksin yeğen göreceksin"

bana kağıt kurmayı öğretecekti.. yani paraya giden yolu

sürekli çalışıyordum.. kağıtlar sanki bedenimden bir parçaydı..

hani kolunuzdaki saate vucüdunuz alışır, saati takmadığınız zaman birşeyin ekgib olduğunu hissedirsiniz.

kendimden geçmiştim devamlı antremandaydım.. öğrenmem lazımdı bu işi..bu bir kutsamaydı sanki.. diğerlerinden bir adım önde olacaktınız..

parmaklarım birbirine girmişti artık yorgunluktan kağıt karmaktan..

ama iyiye gidiyordum..

sami dayı sürekli "olacak evlat olacak" diyordu.

yeterli diyerek aldı kağıtları elimden..

birden heyecanlanmıştım... sınav zamanı gelmişti.. öğrendiklerimi banknotlara çevirme vakti gelip çatmıştı..

ufak oyunların döndüğü mekanlara zütürüyordu gene beni sami dayı..

sıkılıyordum.. o kadar emek vererek öğrenmiştim yerden çektiğim paralar çok komik geliyordu.. halbuki bu numarayla dünyaları kaldırabilirdim..

kör sami : ufak oyunların olduğu yerde kimse bilmez bu işleri yeğen dedi.. riskin yok buralarda sürekli kazanırsın diyordu..

ben yüzümü ekşiterek off puff çekiyordum..

masaya oturunca küçük lokmalara bakmazdım hiç. gözüm hep masanın ensesi kalın kalantoruna dikilirdi..

o ensesi kalın adamı 2-3 defa çarptığım zaman zaten o masadan alınabilecek herşeyi almış olursun.. ondan aldığım paranın bir kısmınıda masada oyunu en zayıf ve güçsüz elemanına kaybederdim..

çünkü "aptala yenilen daha aptaldır" imajı vererek milletin benden korkmamasını sadece şansım olduğunu görmesini istiyordum..

eğer şans harici birşeylerin döndüğünün farkına varılırsa olaylar hiç istemediğiniz gibi sonuçlanabilirdi

herşey yolunda gidiyordu.. arasıra ailemin yanına gidiyordum..

haftasonlarına denk getiriyordum..bi kaç saat uğruyordum sadece yanlarına..

kopmuştum sanki onlardan uzaklaşmıştım..

annem göğüs kafesimi kıracak kadar sımsıkı sarılıyordu bana ..o kadar özlüyordu yani beni..

ama belli etmemeye çalışıyordu.. çünkü okulu bitirmem için buna katlandığını sanıyordu..

peder bey : noldu bitiriyon mu amk okulunu?

ben : bitircem baba dersler çok iyi gidiyor.. annem için bitireceğim..

annem : hakkım helal olsun sana yavrum !

poker sanki zihnimi açmıştı...

herşeyi artık daha rahat anlayabiliyordum..

özgede şaşırmıştı bu duruma bana ders anlatırken ben başka bir çözüm yolu buluyordum..bu yoldan daha kısa çözeriz diyordum. şok geçiriyordu. sağlamasını falan yapıyordu. evet doğruydu daha kısa bir çözümdü..

artık baktığım herşeyin arkasında bir kolay yol arıyordum alışkanlık olmuştu..

Suku atın devam edelim beyler

kahvehane ağzını bilmeyenler için açıklayayım..

ganyeto: oynanan kumardan mekana çıkılan komisyondur.

partiyi ben çıktığım için yani oyunu ben kazandığım mekana komisyonunu vermiştim..

dedim eyvallah yeğen dedi osman dayı..

o gün güzel geçmişti bütün partileri çıkamasamda cebime ufak tefek ilk kumar parası girmişti..ve tabiki de tatlıydı bu para..

eve giderken markete uğradım cips çerez kola falan gömdüm avantayı markete.. yüzüm gülüyordu. sanki savaş kazanmış komutan edasıyla yürüyordum.. zütüm kalkmıştı anlıcağınız

bir sabah sami dayı erken kalktı..

"bugün kendimi çok iyi hissediyorum yeğen" dedi..

"bugün kumar yok stres yok " diyordu..

gülüyordum , onu böyle neşeli görmemiştim..

bak yeğen ben eskiden çok hovardaydım.. gençliğini anlatırken sanki o yıllara geri dönmüştü.. anlattıklarını yaşıyordu sanki o anda