direk hayır dememişti çeto..

düşünmem lazım demesi bile umutlandırmıştı beni..

alacağımız paralardan haberi vardı çünkü..

mekan sadece komisyon alıyordu.. benim ona söylediğim paraların yanında devede tüydü..

"iştahlanmıştı" çeto

çetoya belli başlı , büyük oyun seven ,ensesi kalın ve sorun çıkarmayacak adamların ismini verdim..

hedefte bu isimler vardı..

petrolcü nauf : kendi parasının hesabını bilmez. oyundan kalkmamak için tuvalete bile gitmezdi. pisliğin tekiydi.bir telefonuyla
çanta içinde 30bin - 50bin arası para getirtirdi. akaryakıt istasyonu vardı.

pavyoncu yılmaz : tak gibi parası vardı.. deli gibi iş yapan bir pavyonu vardı.. yabancı karı ticaretide yapardı gizliden..
bildiğiniz "pekekent" ti..ama bizim için "yılmaz bey" di.36 saat kumardan kalkmadığını duymuştum.o kadar hastaydı yani..

kel tuncay:beton gibi birisiydi. kuruşun hesabını yapardı. acaip pintiydi.ben parayı 5 lira 10 lira topluyom haberiniz var mı?
derdi kendisine kızanlara. evet gerçekten de öyle topluyordu.."otopark mafyasıydı".

şarapçı necip:alkoliğin önde gideniydi. deli gibi alkol alırdı. kağıtları bile göremezdi. köylüydü üzüm bağları vardı. hasat zamanı paranın
dıbına koyar kumarhanelerin yolunu tutardı..

midyeci tefo :bildiğiniz midyeciydi ama toptancısı bütün lüks restoran ve marketlere sadece o veriyordu malı. başka kimse veremezdi.
türkçesi yok denecek kadar azdı. oyunu ise iğrençti. gözümü bağlasalar gene alırdım bütün parasını ..

"milli takım kadrosu belli olmuştu"

pardon unutmuşum o masada bir kişi daha olacaktı..ben yani "junior sami"

çeto çalışmalara başlamıştı bu isimleri aynı gün aynı masada toplayabilirse,

işlem tamamlanacaktı..

haber salmaya başladı.. mekana davet etmeye başladı.

çok başarılıydı.. herkesin zaafını biliyordu.

mekana çekmek için sürekli uğraşıyordu.

bende o sırada büyük güne hazırlık yapıyordum

---oyun "tezgah" başlar---

masa neşelidir.. millet birbirine laf sokar.. kaybedilen paralara ilk başta gülüşmeler..

sakin tutmak gerekli böyle masaları tansiyon yükselirse..

oyun biter,

oyun biterse benim hayallerim biterdi.

çeto herkesin nabzına göre hareket ediyordu,

içki sevene içki gelirdi;

ot içmek isteyene ot sarılırdı;

karı sevene mekanda çalışan bayan hizmetçiler masaj yapardı..

herşey sınırsızdı. yemek yemek isteyene en kral yerden söylenirdi..

tezgah mükemmel işliyordu..

sessiz ve derinden gidiyordum. yavaş yavaş acelem yoktu..

önce birbirlerine kaymalarını bekliyordum ki heveslerini alsınlar ..

sonra parayı alana ben kayıyordum haşırt diye alıyordum ne varsa önünde..

parası biten hemen telefonla getirtiyordu..

açık hesap yoktu çünkü öyle anlaşmıştı herkes..

para canlı dönecek , mekancı kimseye para çalıştırmayacaktı

sabah 4 olmuştu artık gözlerim işaretleri zor seçmeye başlamıştı..
"
yeter dedim kendi kendime.."ortadaki fren"

zaten almıştım çok güzel bir rakam..

şu ana kadar kazandıklarımın toplamıydı belki de.

hemde tertemiz kimse uyuzlanmamıştı.

"güle oynaya"

oyun aralıklı olarak 3 gün sürdü ..

hedeflediğim parayı kazanmıştım.

yarısı çetonun yarısı benimdi.

herkesi eşit çarpmıştım masadaki,

tek kişiyi söğüşlemek çokta iyi olmayacaktı.

çünkü parasını geri kazanmak için peşime düşecekti.

sürekli peşimde olacaktı.

hepsi sami dayının bana nasihatlarıydı. ve ben teker teker uyuyordum onun söylediklerine.

uzaktan izlediğini düşünüyordum beni..

eski günlerdeki gibi

çeto bana bir daha ne zaman yaparız ? dedi..

tatlı gelmişti para çünkü..

ama benim artık başka planlarım olduğunu ve bu işin çokta iyi birşey olmadığını söyledim.

çeto mecburdu.. babadan oğula kumarbazdı. başka meslek bilmezdi.

ama mekancılığı çok iyi becerirdi..

param çetonun mekanının kasasında duruyordu,

istediğin zaman alabilirsin diyordu.

kendi evime dönme vaktim gelmişti artık..

ailemin yanına geri döndüm,

her gün altılıya bakıyordum büyük rakam vermesini bekliyordum..

kendi paramı aileme karşı öyle aklayacaktım çünkü..

ben geldim deyip bi çuval parayla giremezdim içeri..

altılının güzel bi rakam verdiği gün,

arkadaşımla ortak kupon yaptığımızı ve tuttuğunu söyledim peder beye.

deli gibi sevinmişti, sarılmalar öpmeler falan..

parayı aklamıştım anlıcağınız.

ev parası olarak verdim bir miktarını..

bir ev almamız şarttı artık yıllarca kira ödemekten bıkmıştık..

özgeyle konuştum , ona karşı boş olmadığımı söyledim.

ama gerçekleri bilmesini istiyordum, neler yaşadığımı neler yaptığımı,,

yalan söyleyemezdim çünkü çok masumdu.

eğer kabul ederse beni bu şekilde , evlenme teklif edecektim ona.

ama olmadı..

istemedi .

tekrar yapmıyacağını bilemem dedi.

kumar oynayan bir insanla hayatımı birleştiremem dedi.

haklıydı.

bir devir kapanmıştı artık.. sığınacak bir limanım , akıl danışacağım bir yol gösterenim yoktu..

çeto bana sahip çıkmıştı.. artık beraberiz kardeşim diyordu.

bende onun mekanında takılıyordum..

izliyordum etrafı gelip gidenleri.. hayatlarını merak ediyordum ..

hikayelerini

sabah ilk işim oğlunu aradım..

"geceyi çıkaramadı" babam demişti.. baş sağlığı diledim ve kapattım..

son kez giriyordum artık sami dayının evine..

ama ilk defa sami dayı yoktu evde,

eşyalarımı alıp çıkacaktım sadece.. baktığım herşey ağlatıyordu beni..

kehribar bir tesbihi vardı , bileğine taktığı..

masanın üstünde duruyordu..onu aldım bileğime taktım ve ağlayarak arkama bakmadan çıktım eşikten.

daha önce kendi evimden çıktığım gibi..

benim işimi bitirmek için çevreye ihtiyacı yoktu zaten.

gittiğim mekanları öğrenmesi ve mekancılarına telefonda iş koyması bile yeterliydi.

yani tek güvende olduğum yer çetonun mekanıydı.

başka mekanlara gidersem kendimi asla güvende hissedemezdim..

sadece temiz oynadığım sürece özgürdüm..

peki ya öğrendiklerim , verdiğim emekler..

bazen keşke diyordum metin abi yi durdurmasaydım..

bana nefret ederek bakıyordu swiss murat.

gözlerinde ki nefreti çok rahat görebiliyordum bana karşı olan,

benden korkmuyordu , herşeyini elinden alan bendim..

herşeyi elinden alınmış bir kişi herşeyi yapabilirdi..

ve korkularım gün geçtikçe büyüyordu..

ensemde sürekli nefesini hissedecektim.

bu endişe sürekli beynimi kemiriyordu..

onunla konuşmak istiyordum aslında bana karşı fikirlerini ağzından duymak istiyordum..

doğruları söylemeyecekti elbette.. yüzüme karşı hakkımda ki planlarını ortaya sermeyecekti.

bende olsam "kaçak dövüşürdüm" çünkü..

swiss murat benden çok daha yetenekliydi , benden daha hızlıydı.

kaç yılda öğrenmişti acaba bu numaraları.. daha fazla neler biliyor..

en çok merak ettiğim şey ise " kimin talebesiydi" bu swiss murat ?

karar vermiştim soracaktım..

çetoya swiss murat ile tek başıma konuşmak istediğimi söyledim.

çeto ne konuşacaksınız diye sormuştu..

ikimizin arasında bir hesap olduğunu ve gitmeden konuşmamız gerektiğini söyledim.

çetonun mekanında yazıhaneye çıktım müdür koltuğuna oturdum..

ve swiss murat ın gelmesini beklemeye başladım..

asma kat sallanıyordu merdivenlere yük binince..

ben daha çok sallanıyordum aslında korkuyordum çünkü .

biz vuruşumuzu yapmıştık , hamle sırası ondaydı.

kapıdan içeri girdi swiss murat.

swiss murat : beni istemişsin?

ben : buyur otur şöyle..

swiss murat :dinliyorum seni..

ben: ikimizde aynı yolun yolcusuyuz , senin yerinde bende olabilirdim.

swiss murat : biliyorum seninde kurnaz olduğunu. adım gibi eminim bundan.ama ben seni harcamazdım bu şekilde.

ben : böyle olması gerekiyordu. çetonun mekanı yanlış bir seçimdi senin için.. hatırlıyorum seni bir hafta boyunca sadece
oyuncuları insanları izledin ve burasının doğru mekan olduğuna karar verdin. aslında doğru bir seçim yapmıştın bu mekanda
kurnaz yoktu ilk geldiğin sıralarda.ama çok bencildin herşeyi hemen almak istiyordun. herkes senden kaçtı ben dahil !

ve sormaya korktuğum soru dilimin ucundaydı !

ben : kimin talebesisin?

swiss murat: ne önemi var ? sen ustanı söyler miydin?

ben : aslında haklısın. ustalar gizli kalmalı.ama bizden olmayanlara karşı gizli kalmalı..bu bir sır olarak kalacak emin ol.
o yüzden seninle teke tek konuşuyorum..

swiss murat: sende söyleyeceksin bana ustanı o zaman.

ben : kabul.

swiss murat : sami.."kör sami"

buz kesmişti bedenim..

kafamda paramparça darmadağın olan yap boz parçaları birbiriyle birleşmeye ve resmi oluşturmaya başlamıştı..

sami dayının bahsettiği fakat kesinlikle ismini vermediği hayırsız "swiss murat" tı..

ben şaşkın şaşkın olanları düşünürken,

swiss murat , senin ustan kim ? diye soruvermişti.

ben : sami dayı !

swiss murat da aynı şoku yaşıyordu

dayanamadım hemen sordum..

neden terkettin ustanı, neden yüzüstü bırakıp gittin onu?

sana bildiğin herşeyi öğreten adamı?

swiss murat derin bir nefes çekti ve anlatmaya başladı.

yaşlıydı artık sami dayı ! sadece onun izin verdiği yerlerde oynuyordum , oysa daha çok kazanabilirdim.hep daha fazlasını istiyordum.

yetenekliydim hatta ondan daha iyi olmuştum. ayak bağı gibi gelmeye başlamıştı bana artık. zincirlerimi kırıp gitmek istedim yanından.

özgür olup kendim yaşayacaktım artık. kendi istediklerimi yapacaktım.. onun söylediklerini değil!!

kalktım sandalyeden ve yüzüne nefretle bakarak terkettim orayı.