neyin var yeğen" dedi?

kare kız dayıcım dedim.. gülümseyerek ve güvenle.. amk kare kız lan bu düşme ihtimali milyon elde bir..

"yetmez yeğen" dedi.

şok olmuştum nasıl yetmez amk kare lan bu kare !!

kapalı kağıdına davrandı ve yavaşca açtı... alttan papaz bana doğru bakıyordu.. kare papaz yapmıştı.. nasıl olurdu amk.. karşılıklı iki kişiye açık poker gibi oyunda kare gidiyor..

sahne çok etkilemişti beni.. şansa bak ya demiştim. böyle kağıtlarda masada kim birbirine vuruşuyorsa o an o kişilerden birisi için oyun artık bitmiştir

evde yemek yemiyorduk..ne yapacak vaktimiz vardı ne bulaşık yıkayacak..

bu vaktimizi kumarda değerlendirecektik.. artık saat kavramı benim için nakte dönüşmüştü ..bir saat hiçbirşey yapmadan otursam para kaybettiğime inanıyordum.. çünkü oyun oynasam para kazanıyordum..

sami dayıyı bir gün güzel bir restorana zütürdüm..en afillilerinden bir yemek yiyecektik.. benim için çok önemli bir olay değildi.

ama onun için farklıydı.. çok mutluydu kendisine sahip çıkan birisi vardı.. evladı gibiydim..

aslında bunları kendi aileme yapmamıştım ..durumumuz yoktu çok

durup düşündüm günler geçtikçe hatrı sayılır paralar kazanıyordum..

ama bazı mekanlarda paramparça ediyorlardı beni..

içimden hep kapalı olan kağıtlarını bir bilebilsem diyordum..

çünkü kağıdını bildiğiniz adamı ortadan ikiye bölebilirdiniz.. pokerde kapalı kağıt herşeydir.. herşey olabilir..

ama keşke bilebilseydim diyordum..bu duayı ediyordum hep yatmadan..

üstümüzü aradılar içeri girdik.. yaşlı bir garson geldi.. şefti sanırım..

sami dayıya sarıldı..en üst katta sahneyi en iyi gören bir loca vardı.. altında çalışanlardan genç bir garsona bizi oraya zütürmesini ve masayı kurmasını söyledi..

genç garsonla yukarı çıktık.. oturduk locamıza.. rahat 7-8 kişi sığardı oraya ama 2 kişi için ayrılmıştı artık..

sami dayı ve ben.

günler böyle akıp gidiyordu..

girişlerde herkes sami dayının yüzüne bu yanında ki kim? gibi bakıyordu..

o ise yavaşca elini kaldırarak , başını yana eğiyordu mekancıya bakarak..

bu " tamam problem yok" demekti..

normalde giremeyeceğim bu batakhanelerde tek temiz kıyafetli insandım.. karşımdakiler pislik içinde yaşayan ,burnunu karıştırıp masanın altına süren tiplerdi..

iğreniyordum onlardan ama köpek gibi paraları vardı..

masaya çıkardıkları dumanı üstünde darphaneden yeni basılmış banknotlar benim için tertemizdi ve gözüm onlardaydı.

metin abi çetonun suratına baktı.. çeto tamam olur der gibiydi.

rahatlamıştım..bir cinayete tanıklık etmeyecektim ve en büyük rakibim yerle birdi..

swiss muratı kaldırdı yerden metin abi..gel aşağıda yüzünü yıka dedi..

beraber indiler aşağıya

çeto hiç karışmıyordu olan bitene.. müdür koltuğunda oturuyor.. sigara içiyordu..

bende ona çaresizce bakıyordum bitir bu olayı artık yeter der gibi..

çeto ; birşey yapamam karışamam o benim ağabeyim der gibi açmıştı iki ellerini yanına..

metin abinin kolunu tuttum artık dayanamadım.. metin abi nolursun yapma ! ölecek dedim..

sende boş yere içeri girersin abi dedim.. hesabını sorarlar bu ciğeri beş para etmeyen herifin dedim.

metin abi ve swiss murat aşağıdan geldiler ..

hemen yüzüne baktım swiss muratın dikişlik falan bi durum yoktu.. öyle çok fazla hasar almamıştı.. ufak bir sıyrık vardı sadece..

tam darbe gelecekken kaçmıştı muhtemelen.. atmıştı hemen kendini yere.. cenin pozisyonuna geçmişti..

yoksa o sopayı tam olarak alsaydı yüzünün ortasına belkide oracıkta ölecekti..

garip gelecek ama sanki kendi yüzüme bakıyordum.. onun suratına bakınca..

çünkü olayın başından beri o kişi ben olabilirdim bir başka yerde bir başka mekanda daha acımasız tiplerin elinde..

ve ben swiss murat kadar şanslı olmayabilirdim ..

mesela beni kurtaracak birisi olmayabilirdi.

Saat 23:00 da devam edicrm beyler simdilik yeter

sami dayı tek yaşıyordu.. kumarı ailesine tercih etmişti.

yani oda benim gibi bir seçim yapmıştı durup düşününce..

aynı seçimi ben yaptım ve gözümde yaşlanıp böyle bir hayatım mı olacak ilerde dedim...

ama içimdeki bilinmeyeni merak etme duygusu o düşünceleri bile sert rüzgarın kayaları parçaladığı gibi parçaladı.

her gece eve gittiğimde öğrendiklerimi düşünüyordum..

tavana bakarak masaya oturacağım günün hayalini kuruyordum..

ama kör sami " daha tam pişmedin " yeğenim diyordu..

kağıtları karmayı öğretmişti. artık onun gibi karıştırıyordum..

başardığımı görünce bir çocuk gibi seviniyordu sami dayı.

sabah evden çıkarken annemden 20 tl yi alıyordum.. param vardı fakat harçlık almazsam uyuzlanacaktı. bende ısrarla istiyordum harçlığımı..

oyunlar sürekli sürdü aldık yeri geldi verdik.. arada okula gidiyordum.. içim rahat değildi. çalışkan kızlara çöküyordum notları falan istiyordum. nefret ederek bakıyorlardı yüzüme.. yalan söyleyip vermiyordu çoğu notlarını..

ama bir kişi vardı melek yüzlü özge...

bütün derslerin notlarını veriyordu yazısı süperdi.ben seni çalıştırırım diyordu eğer istersen. aramızda birşey yoktu.ama özgeye birisi yan baksa üzerine uçardım o derece sahiplenmiştim yani onu.

arkadaşlarım meraklanmıştı.. oyunlara gitmiyordum bir kaç gündür.. mekancı çeto arıyordu sürekli..

çeto : nerdesin gözükmüyorsun?

ben : abi derslerim var sınavlarım var bitince geleceğim merak etmeyin..

o günlerde tek arkadaşım ve yoldaşım vardı.. kör sami..

ertesi gün olsun diye sabırsızlanıyordum..

sabah kahveye gidince geç gelen elemanlar oraya gelmişti yani para kaybedenler ordaydı..

hadi dediler başlayalım ince ince...

oha dedim afyonumuz patlamadı amk ağzımıza bir iki lokma bişey girsin bi demli çay içelim memlekette nolmuş bi bakalım amk dedim..

beraber kahvaltı falan yaptık geyik sohbet derken. zütlerinde solucan vardı sanki. hadi başlayalım başlayalım kafamı gibtiler..

kurduk kareyi tabi herkes çıkardı canlıyı.. çaylar söylendi oyun başladı alışverişler hızlanmıştı.. yüklü gelmişlerdi bu sefer inceden tabi ..

akşamı yaptık ben gene avantayla dönüyordum eve..

eve gitmem lazımdı çünkü okula gitmediğimi anlarsa evdekiler zütümden kan çekerlerdi..

2 zara 100 bin verdik demesse anırta anırta gibin beni.

bana tüm bildiklerini anlatmaya başlamıştı..

insanlardan başladı.. önce insanları okuyacaksın.. zaaflarını iyi bulacaksın..en savunmasız olduğu yerden alacaksın nefeslerini..

şanslı hissediyordum kör sami'nin talebesiydim..her söylediğini mıh gibi aklıma çakıyordum.

evet beklenen gün gelmişti garip herif müsade var mı beyler diyerek bir sandalye çekti ve oyuna girdi..

korkaktı.. çekingendi.. bir gibimlik yavşak demiştim içimden.. bütün parasını alacaktım öyle hissetmiştim..

oyun başladı kontrollü ve sağlam oynuyordu..

el hareketleri falan oyunun ortalarına doğru değişmeye hızlanmaya vuruşları mimikleri hareketleri bambaşka biri olmuştu. sanki bir filmden çıkıp gelmişti

şaşırmıştım.. yüzüm ekşimişti... kaşlarım çatılmış bir şekilde düşünüyordum söylediklerini..

biraz yürüyelim bu sigara dumanından çıkalım beynimize biraz oksijen gitsin dedi. kör sami..

beraber çıkmıştık kahvehaneden yakınlardaki bi parktaki banka oturduk..

uzaklara dalmıştı kör sami..

insanlar hain yeğenim dedi.. bencil yaratıklar.. hele yeniler hepten beter dedi.. kör sami

birşeyler anlatmak istiyordu sanki, ama güvenemiyordu..

ondan bana güvenmesini istedim

sırtımı yasladım hemen sandalyeye derin bi nefes aldım bu herif amatör değildi. olamazdı amk..

ama o kadar temiz yüzlü ve düzgün biriydi. herkese sevdirmişti kendini. para kaybedince bile kazanana bol şans diyerek gülüyordu..

para kaybeden bir adam benim bildiğim ana avrat küfreder sigara yakar ve kağıtları fırlatırdı..bu öyle değildi. kaybettikçe gülüyordu karşısına..

çok değişik bir modeldi çözemiyordum.. garip bi oyunu vardı.. parayı kaybetmek için oynuyordu sanki..ama tamamen ortaya savurmuyordu parayı

herkes taşşağa başlamıştı vay amk dünkü tak kumar teklif ediyor he..

dedim boş muabbet yapmayın varsa taşşaa olan çıkarsın canlıyı...

sesler gelmeye başlamıştı ben varım! bende varım bacısını gibeyim !

evet artık paraya döndürmüştük oyunu.. damarlarımda akan kan değildi artık , vucudumu yakan birşeydi ; alev alev suratımı yakan birşeydi..