Rezz 63

Devam ediyorum beyler taşıyın beni trende

evet dedi sami dayı beklenen gün geldi...

gözlerim açılmıştı.. artık masalara geri dönecektim hemde tam zırhlı bir şövalye gibi..

aynada baktığım kişiliksiz biri değildi artık..

kartal bakışlı sert biri ,az konuşan , ne söylediğini bilen

sami dayı beni hiç bilmediğim yerlerde , batar katları olan ,pis kıyafetli adamların kumar oynadığı bir yere zütürmeye başlamıştı..

geç saatlere kadar orada kumar oynuyordum.. sami dayı beni izliyordu..

evle aram bozulmuştu..

peder bey geç geldiğim için gibtirli konuşmaya başlamıştı..

böyle gitmezdi..

en tatlı kumar gece oluyordu çünkü.. sabahlara kadar süren ..saatin nasıl geçtiğini bilmediğin oyunlar..

tam bir arenaydı bu batakhaneler.. pislik içinde.. sigara yanıkları olan rengi solmuş açık yeşile dönmüş çuhalar.. kenarı kırık çay bardakları

tek çarem annemle konuşmaktı..

anneme durumu anlatamazdım.. tabi ki her zaman yaptığımı yaptım.. onun saf yüreğini alçak yalanlarımla kandıracaktım. oradan babamın beynine giden yola ulaşacaktım..

babama direk ben eve gelmiyorum artık diyemezdim.. belamı giberdi.. hiç vurmamıştı bana ... ama söylediği sözler mermi kadar etkiliydi benim için.. kafama bir 7.65 mm mermi girmiş gibi hissediyordum. yediğim kalaylı laflardan sonra..

anneme sınavlarımın olduğunu fakat evde tek başıma çalışamadığımı , birisinin öğretmesi gerektiğini söyledim..

kadıncağız şok olmuştu nasıl söyleyecekti bunları babama..

atarlı giderli dediğim dedik.. lafının üstüne laf konuşamayacak birisine...

amacım evle ilgili saat sorununu ortadan kaldırmaktı.. rahatça kumarlara gidebilirdim..ve oyunlara daha iyi konsantre olabilirdim

sami dayı beni izlerken çoğu sefer oyundan düştüğümü ... yani oradan koptuğumu söylüyordu..

bende aklım evde sami dayı diyordum..

senin tercihin yeğen dedi..

ama o masaya tek vücut oturmazsan eğer ; paramparça kalkarsın dedi..

haklıydı.. en ufak bir kopmada adamlar aç çakallar gibi üzerine atlıyordu..

bu pis batakhanelere neden geldiğimize anlam vermeye başlamıştım..

sami dayının amacı benim "çakallarla dansımı" izlemekti

anneme çalışkan arkadaşlarımın evde kaldığını ve benimde onların yanına yerleşmem gerektiğini söyledim..

artık haber bekliyordum.. aile meclisinden karar çıkabilecek miydi?

babam en başından beri gibmişim üniversitesini diyordu..

ama anneler her zaman kazanır beyler.. annem babama kabul ettirmişti.. sadece bir kaç aylığına sınavları bitene kadar arkadaşlarıyla kalacağına inandırmıştı pederi.

eşyalarımı topladım annemin hafif nemli bakışları arasında.. kitaplarımı, bilgisayarımı ,giyisilerimi aldım.

bavul hazırdı.. veda vakti gelmişti..

yutkunamamak ..konuşamamak.. kapıdan çıkıp gitmek.. arkana bakmamak..

nereye gidiyordum?? ne yapmaya gidiyordum?? geri dönebilecek miydim?

herşey eskisi gibi duracakmıydı ? **gidipte dönmemek gelipte görmemek** sadece deyim miydi..

bunların hepsini düşündüm.. eşikten çıkıp giderken arkama bile bakmadım..

taksiyi çevirdim ve bindim

sami dayı tek yaşıyordu.. kumarı ailesine tercih etmişti.

yani oda benim gibi bir seçim yapmıştı durup düşününce..

aynı seçimi ben yaptım ve gözümde yaşlanıp böyle bir hayatım mı olacak ilerde dedim...

ama içimdeki bilinmeyeni merak etme duygusu o düşünceleri bile sert rüzgarın kayaları parçaladığı gibi parçaladı.

beraber yaşıyorduk kör sami ile...

haftada bir kez kontrole zütürüyordum onu hastaneye.. kazandıklarımla evine çeki düzen verdim..

temizlikçi kadın tuttum ve evi baştan aşağı güzel bi temizlettim bende yaşayacaktım çünkü o evde artık..

ve sami dayı hasta olduğu için temiz bir yerde yaşaması gerekiyordu..

temiz bir yatak aldım sami dayıya.. gördüğünde ağlıyordu gizlice..

günler böyle akıp gidiyordu..

girişlerde herkes sami dayının yüzüne bu yanında ki kim? gibi bakıyordu..

o ise yavaşca elini kaldırarak , başını yana eğiyordu mekancıya bakarak..

bu " tamam problem yok" demekti..

normalde giremeyeceğim bu batakhanelerde tek temiz kıyafetli insandım.. karşımdakiler pislik içinde yaşayan ,burnunu karıştırıp masanın altına süren tiplerdi..

iğreniyordum onlardan ama köpek gibi paraları vardı..

masaya çıkardıkları dumanı üstünde darphaneden yeni basılmış banknotlar benim için tertemizdi ve gözüm onlardaydı.

durup düşündüm günler geçtikçe hatrı sayılır paralar kazanıyordum..

ama bazı mekanlarda paramparça ediyorlardı beni..

içimden hep kapalı olan kağıtlarını bir bilebilsem diyordum..

çünkü kağıdını bildiğiniz adamı ortadan ikiye bölebilirdiniz.. pokerde kapalı kağıt herşeydir.. herşey olabilir..

ama keşke bilebilseydim diyordum..bu duayı ediyordum hep yatmadan..

evde yemek yemiyorduk..ne yapacak vaktimiz vardı ne bulaşık yıkayacak..

bu vaktimizi kumarda değerlendirecektik.. artık saat kavramı benim için nakte dönüşmüştü ..bir saat hiçbirşey yapmadan otursam para kaybettiğime inanıyordum.. çünkü oyun oynasam para kazanıyordum..

sami dayıyı bir gün güzel bir restorana zütürdüm..en afillilerinden bir yemek yiyecektik.. benim için çok önemli bir olay değildi.

ama onun için farklıydı.. çok mutluydu kendisine sahip çıkan birisi vardı.. evladı gibiydim..

aslında bunları kendi aileme yapmamıştım ..durumumuz yoktu çok

sami dayı söze girdi..

-evladım gibisin yeğen dedi...

-ekgib olma dayıcım dedim..

-sana emek verdim ama emeğimi boşa çıkarmadın dedi.

-boşa çıkaranlar mı oldu? dayı dedim..

dertliydi.. yere bakıyordu.. birşeyler saklıyordu.. evet öyle birisi vardı emeğine saygısızlık yapan. yediği kaba sıçan birisi vardı..

derin bir nefes aldı sami dayı arkasına yaslandı..bir sigara istedi benden..

vermek istemedim.. hastaydı çünkü..ve gün geçtikçe dahada kötüye gidiyordu.. korkuyordum her an birşey olacak gibi tetikteydim..

ver yeğen ver dedi..

buyur sami dayı dedim uzattım sigarayı.. yaktı bir nefes çekti..

"kumar her zaman şans ile oynanmaz yeğen".."şansını kendin yaratırsın " !!!

dikkat kesilmiştim. gözlerimi açtım , kalbim yerinden çıkacaktı

bundan sonra sana "şansını kendin yaratmayı" öğreteceğim dedi kör sami...

hani o hayal ettiğin paralar var ya ! sana doğru bir nehir gibi akacak !

gözlerim fal taşı gibi açılmıştı.. sabırsızlanıyordum.. ardarda sigara içiyordum..

bugünü bir kenara yaz yeğen ..bugünden sonra " ne sen eski sen , ne de hayat eski hayatın" olacak dedi.

evet temiz kumar disiplini o gün itibariyle sona ermişti...

sami dayı artık kilitlediği sandığı açacaktı..

eve gittik sandıktan bir yüzük çıkarttı ve bana verdi..bu yüzüğü tak yeğen dedi.. taktım elimle parmağıma göre ayarlarken , elime birşey battı ve hemen çıkardım yüzüğü,, parmağım kanıyordu..

iğneli bir yüzüktü bu..

sonra anlatacağım ne işe yaradığını dedi

bir deste kağıt aldı eline kör sami..

geç karşıma yeğenim dedi..

karşısına geçtim ..merakla bekliyordum ne yapacağını.. oynamaya başladık karşılıklı açık poker oynuyorduk.. kağıdı o yaptığı zaman inanılmaz kağıtlar geliyordu..

benim elimde 3 tane kız vardı ve daha son kağıtlar düşmemişti. pokerde 3 kız oldukça güçlü bir kağıttır.. onun önünde ise 2 papaz sırıtıyordu suratıma..

son kağıtlar düştüğünde ise bana 4. kız geldi ama öğrenmiştim elimi belli etmemeyi. kötü bir kağıt düştü izlenimi verdim bana kağıt oynamayı öğreten adama.

rest demesini bekliyordum vuruş hakkı ondaydı çünkü görünürde büyük olan oydu..

"rest yeğen" dedi .

hiç düşünmeden " var " dedim

neyin var yeğen" dedi?

kare kız dayıcım dedim.. gülümseyerek ve güvenle.. amk kare kız lan bu düşme ihtimali milyon elde bir..

"yetmez yeğen" dedi.

şok olmuştum nasıl yetmez amk kare lan bu kare !!

kapalı kağıdına davrandı ve yavaşca açtı... alttan papaz bana doğru bakıyordu.. kare papaz yapmıştı.. nasıl olurdu amk.. karşılıklı iki kişiye açık poker gibi oyunda kare gidiyor..

sahne çok etkilemişti beni.. şansa bak ya demiştim. böyle kağıtlarda masada kim birbirine vuruşuyorsa o an o kişilerden birisi için oyun artık bitmiştir