bana nefret ederek bakıyordu swiss murat.

gözlerinde ki nefreti çok rahat görebiliyordum bana karşı olan,

benden korkmuyordu , herşeyini elinden alan bendim..

herşeyi elinden alınmış bir kişi herşeyi yapabilirdi..

ve korkularım gün geçtikçe büyüyordu..

ensemde sürekli nefesini hissedecektim.

bu endişe sürekli beynimi kemiriyordu..

onunla konuşmak istiyordum aslında bana karşı fikirlerini ağzından duymak istiyordum..

doğruları söylemeyecekti elbette.. yüzüme karşı hakkımda ki planlarını ortaya sermeyecekti.

bende olsam "kaçak dövüşürdüm" çünkü..

swiss murat benden çok daha yetenekliydi , benden daha hızlıydı.

kaç yılda öğrenmişti acaba bu numaraları.. daha fazla neler biliyor..

en çok merak ettiğim şey ise " kimin talebesiydi" bu swiss murat ?

karar vermiştim soracaktım..

çetoya swiss murat ile tek başıma konuşmak istediğimi söyledim.

çeto ne konuşacaksınız diye sormuştu..

ikimizin arasında bir hesap olduğunu ve gitmeden konuşmamız gerektiğini söyledim.

çetonun mekanında yazıhaneye çıktım müdür koltuğuna oturdum..

ve swiss murat ın gelmesini beklemeye başladım..

asma kat sallanıyordu merdivenlere yük binince..

ben daha çok sallanıyordum aslında korkuyordum çünkü .

biz vuruşumuzu yapmıştık , hamle sırası ondaydı.

kapıdan içeri girdi swiss murat.

swiss murat : beni istemişsin?

ben : buyur otur şöyle..

swiss murat :dinliyorum seni..

ben: ikimizde aynı yolun yolcusuyuz , senin yerinde bende olabilirdim.

swiss murat : biliyorum seninde kurnaz olduğunu. adım gibi eminim bundan.ama ben seni harcamazdım bu şekilde.

ben : böyle olması gerekiyordu. çetonun mekanı yanlış bir seçimdi senin için.. hatırlıyorum seni bir hafta boyunca sadece
oyuncuları insanları izledin ve burasının doğru mekan olduğuna karar verdin. aslında doğru bir seçim yapmıştın bu mekanda
kurnaz yoktu ilk geldiğin sıralarda.ama çok bencildin herşeyi hemen almak istiyordun. herkes senden kaçtı ben dahil !

ve sormaya korktuğum soru dilimin ucundaydı !

ben : kimin talebesisin?

swiss murat: ne önemi var ? sen ustanı söyler miydin?

ben : aslında haklısın. ustalar gizli kalmalı.ama bizden olmayanlara karşı gizli kalmalı..bu bir sır olarak kalacak emin ol.
o yüzden seninle teke tek konuşuyorum..

swiss murat: sende söyleyeceksin bana ustanı o zaman.

ben : kabul.

swiss murat : sami.."kör sami"

buz kesmişti bedenim..

kafamda paramparça darmadağın olan yap boz parçaları birbiriyle birleşmeye ve resmi oluşturmaya başlamıştı..

sami dayının bahsettiği fakat kesinlikle ismini vermediği hayırsız "swiss murat" tı..

ben şaşkın şaşkın olanları düşünürken,

swiss murat , senin ustan kim ? diye soruvermişti.

ben : sami dayı !

swiss murat da aynı şoku yaşıyordu

dayanamadım hemen sordum..

neden terkettin ustanı, neden yüzüstü bırakıp gittin onu?

sana bildiğin herşeyi öğreten adamı?

swiss murat derin bir nefes çekti ve anlatmaya başladı.

yaşlıydı artık sami dayı ! sadece onun izin verdiği yerlerde oynuyordum , oysa daha çok kazanabilirdim.hep daha fazlasını istiyordum.

yetenekliydim hatta ondan daha iyi olmuştum. ayak bağı gibi gelmeye başlamıştı bana artık. zincirlerimi kırıp gitmek istedim yanından.

özgür olup kendim yaşayacaktım artık. kendi istediklerimi yapacaktım.. onun söylediklerini değil!!

kalktım sandalyeden ve yüzüne nefretle bakarak terkettim orayı.

aslında swiss murat bencilce oynayarak kendi düşmanını kendisi yaratmıştı..

onun oyun stili yüzünden ben çetonun mekana gitmeyi bırakmıştım.

eski mekanıma geri kaçmam ve sami dayıyla tanışmam onun eseriydi.

"kendi cellatını kendisi yaratmıştı "

farkında olmadan intikdıbını almıştım sami dayı nın..

kafamda garip sorular vardı? sami dayı beni kullanmışmıydı?

saçmalama dedim kendi kendime.

sami dayı benden hiçbirşey beklemiyordu. kazandığımız paralara elini bile sürmüyordu.

aradığı sadece bir yoldaş , bir arkadaş , belki de bir evlat..

artık korkmuyordum swiss murat tan..

başına gelenlerin tesadüf olmadığını anlamıştı. sami dayıya yaptığı ihanetin bedelini ödediğini biliyordu..

benimle uğraşmıyacaktı ; buna inanmaya başlamıştım artık..

dayının söylediklerini yapmamasının , herşeyi çok basite almasının , diyetini ödemişti..

silik bir resim gibi çıkıp gitti swiss murat hayatımızdan..

sami dayıya bahsetmeyecektim bütün bu olanları.

öyle bir karar almıştım.. zaten çok hastaydı.

uyurken izliyordum sami dayıyı..

bazen nefes alıp vermiyor gibiydi sanki.. hemen korkuyor telaşlanıyordum.

öz babamdan daha çok şey paylaşmıştım bu adamla..

evlatlarını anlatmıştı bana..bir oğlu ve bir kızı vardı..

ama evlatları görüşmüyordu babalarıyla..

haklı olabilirler eve gelmeyen , hovarda ve kumarbaz bir baba..

durumu çok ağırlaşmıştı.. ev ortamında yeterli bakılamıyordu.. hastaneye yatıracaktım onu artık..

ve çocuklarına haber verecektim.

bilmiyordum çocukları sahiplenir miydi? ilgilenir miydi onunla? ama başka çarem kalmamıştı

sami dayıya bahsetmeyecektim bütün bu olanları.

öyle bir karar almıştım.. zaten çok hastaydı.

uyurken izliyordum sami dayıyı..

bazen nefes alıp vermiyor gibiydi sanki.. hemen korkuyor telaşlanıyordum.

öz babamdan daha çok şey paylaşmıştım bu adamla..

evlatlarını anlatmıştı bana..bir oğlu ve bir kızı vardı..

ama evlatları görüşmüyordu babalarıyla..

haklı olabilirler eve gelmeyen , hovarda ve kumarbaz bir baba..

durumu çok ağırlaşmıştı.. ev ortamında yeterli bakılamıyordu.. hastaneye yatıracaktım onu artık..

ve çocuklarına haber verecektim.

bilmiyordum çocukları sahiplenir miydi? ilgilenir miydi onunla? ama başka çarem kalmamıştı..

ambulans çağırdım eve..

hastaneye gittik ; yatışını verecektik.

neyi oluyorsun diye sordu hasta kayıt..

ne söyleyeceğimi bilemedim..

hiçbirşeyi dedim.. aslında arkadaşıydım ,dostuydum ,evladıydım..

yakınlarından birisinin gelmesi gerektiğini söylediler..

oğlunu aradım.. haber verdim ona. komşusu olduğumu söyledim ..

durumu çok ağır gelin lütfen babanızın yanına diye yalvardım.

çıkıp geldi oğlu hastaneye. daha önce sami dayının evinde oğlunun resmini görmüştüm.. benziyordu babasına..

yanında , bir kadın ve yeni doğmuş bir bebek vardı kadının kucağında..

eşim diye tanıştırdı bizi..

gözüm bebeklerine gitti.. belli ki yeni doğmuştu ufacık bir erkekti.

sami dayıyı hiç tanıyamayacak ve hatırlamayacak olan torunuydu..

maşallah ismi ne diye sordum?

eren dedi..

yapayalnızdım ..

çetoyu aradım.tek arayacağım adam o kalmıştı çünkü..

yanına gittim.. neden ağladığımı sordu çeto..

iyi değilim biraz dedim..

tamam gel bi yere gidip oturup bişeyler içelim sakinleş diyordu..

taktan meyhanelerin kırık kadehlerine gömdüm kafamı..

çetoya herşeyi anlatmıştım.. yaşadığım herşeyi.. sami dayıyı..

eşyalarını alırız , benim eve yerleşirsin , beraber gidip geliriz mekana diyordu

sabah ilk işim oğlunu aradım..

"geceyi çıkaramadı" babam demişti.. baş sağlığı diledim ve kapattım..

son kez giriyordum artık sami dayının evine..

ama ilk defa sami dayı yoktu evde,

eşyalarımı alıp çıkacaktım sadece.. baktığım herşey ağlatıyordu beni..

kehribar bir tesbihi vardı , bileğine taktığı..

masanın üstünde duruyordu..onu aldım bileğime taktım ve ağlayarak arkama bakmadan çıktım eşikten.

daha önce kendi evimden çıktığım gibi..

bir devir kapanmıştı artık.. sığınacak bir limanım , akıl danışacağım bir yol gösterenim yoktu..

çeto bana sahip çıkmıştı.. artık beraberiz kardeşim diyordu.

bende onun mekanında takılıyordum..

izliyordum etrafı gelip gidenleri.. hayatlarını merak ediyordum ..

hikayelerini

çetonun evinde kalıyordum artık..

geceleri mekandan sonra evde gün içinde olanları konuşuyorduk..

çetonun mekanı altın dönemlerini yaşıyordu.. oyun oynamak isteyenler sıra bekliyordu..

emniyetle arasını iyi tutuyordu.. diyeti neyse veriyordu.

mekanın sağlığı için..

ara sıra polislerden gelip kumar oynayanlar dahi vardı. nede olsa insandı sonuçta onlarda..

büyük oyunlar dönmeye başlamıştı arka bahçede..

çevre illerden hatta köylerden gelenler oluyordu..

köylü deyip geçemezdik çünkü hasat parasını cebine koyan kumara iniyordu..

adamlar ilkokul mezunu bile değildiler..ama zütlerinde kumar kaşıntısı vardı.

çarpım tablosunu bile bildiklerinden şüphe ettiğim köylü moruklar iş poker ve para hesabına gelince, gayet güzel beceriyorlardı

kafamda bir plan vardı ama nasıl söyleyebilirdim bunu çetoya..

her gün bu gece kesin söyleyeceğim diyordum ama başaramıyordum..

kendime çizdiğim yol için bunu söylemem lazımdı.

yoksa kahve köşelerinde geçecekti ömrüm

çeto dedim..

sadece bir kaç oyun başka yok !

anlamamıştı ne demek istediğimi ..

çeto mekanına gelen bu adamlarda deve yüküyle para var..

bugün senin mekana geliyorlarsa yarın başka bir yere gider bunlar..

ee ne demek istiyorsun sen dedi?

bildiğim bişeyler var , öğrendiğim şeyler var..

ne alırsak yarı yarıya bizim dedim.