ama genede elimden bırakamadım bu kağıtları dedi..

sami dayı söyleyince farketmiştim.. evet elinde kağıtlar vardı hala.. kahvehaneden çıkmıştık parkta oturuyorduk ama hala elinde bir deste kağıt vardı ve karıştırıyordu anlatırken..

- ben ölünce mezarımın başına bir deste kağıt gömer misin?

-gözlerim dolmuştu.. akrabam falan değildi ama öleceğine inanmış bir insanın vasiyetini ağzından birebir dinlemek etkilemişti..

-böyle konuşma sami da..

-söyle bunu yapar mısın?

gülümsedi..

hep duyduğum aynı şeyler dedi yeğen..

kör sami benim gözümde saklı bir hazineydi.. biliyordum bu kömür gibi kapkara suratın içinde "elmas" gizliydi..

ben artık gidiciyim yeğen dedi..

" öyle deme sami dayı " dedim..

ciğerlerimi aldı kumar , nefesimi aldı , sevdiğim kadını aldı.. çocuklarımı aldı benden dedi

şaşırmıştım.. yüzüm ekşimişti... kaşlarım çatılmış bir şekilde düşünüyordum söylediklerini..

biraz yürüyelim bu sigara dumanından çıkalım beynimize biraz oksijen gitsin dedi. kör sami..

beraber çıkmıştık kahvehaneden yakınlardaki bi parktaki banka oturduk..

uzaklara dalmıştı kör sami..

insanlar hain yeğenim dedi.. bencil yaratıklar.. hele yeniler hepten beter dedi.. kör sami

birşeyler anlatmak istiyordu sanki, ama güvenemiyordu..

ondan bana güvenmesini istedim

ne anlama geldiğini sordum ? neden gülümsüyorsun sami dayı ??

"şampiyonlar "as" ı her zaman bulur yeğen dedi..

-kumarı bırakacaksın dedi birden.. kör sami

nasıl yani? neden ?

- ben bu masada tek başına otururken arada seni takip ediyordum..bir mekanda önce insanları izlersin sonra oyuna oturursun yeğenim dedi.

sen çok hızlı gidiyorsun ve frene basman lazım artık dedi..

"ortadaki fren" dedi kör sami .. (sesini yükselterek

kör sami bu sefer kağıtları benim için dizmişti. anlamadığım bir şekilde sıralıyordu..

kağıtlarla öyle değişik hareketler yapıyordu ki çıt çıkarmadan izliyordum..

ve kendinden biraz bahsetmeye başladı kör sami...

bak yeğenim ben artık yaşlı , gözleri iyi görmeyen , böbrek hastası bir insanım.. anlıcağın bir ayağım çukurda.. sana bakınca bir anda kendimi gördüm , eskilere gittim.. senin yaşında olduğum yılları anımsadım..

yüzüme bakarak konuşmuyordu bütün dikkatini kağıtlara vermişti bir yandan da falı açıyordu..bir kağıt seçtirdi bana masanın üstüne kapalı olarak koyduğu desteden "maça as" çekmiştim..

ne anlama geldiğini bilmiyordum..

kör sami hafifçe gülümsedi.. ağlamaklı gibi olmuştu.. çünkü aynı sahneyi yaşamıştı

kör sami:falında ne çıksın istiyorsun evlat. boşa fal açılmaz bir niyet tutman lazım içinden..

ben çok heycanlanmış ve inanmıştım dışımdan söyleyiverdim istediğimi.. kumardan çok para kazanmak istiyorum sami dayı dedim birden..

kör sami şaşırmıştı.. şaşkın şaşkın suratıma bakıyordu..

yavaş bir nefes aldı ve gözlerinden ateş çıkıyor evlat bu ne hırs dedi..

sami dayı hakkında çok fazla söylentiler vardı ama kimse aslı astarı var mı bilmiyordu..ama herkes saygı gösteriyordu. mekana giren her orta yaşlı sami dayıya acaip hürmet ediyordu. dikkatimi çekmişti..

yani taku takuna emeklilik günlerini kahvede geçirmeye gelen yaşlı bir ihtiyar değildi kör sami..

hakkında duyduğum en büyük söylenti "kör sami kıbrısta üst üste rulette çift sıfır bilmiş" derlerdi

eski kahveye gittiğimde sürekli tek başına duran sigara dumanından kapkara olmuş bir suratı olan bir adam otururdu..

sürekli tek başına oturur önünde hastane evrakları durur.ve tek başına kağıtlarla fal açardı..o yaşlı adamın adı sami..

namı-ı diğer kör sami.. gözleri çok iyi görmüyordu artık..o yüzden lakabı buydu..

fal açıyordu kağıtlardan..ama kağıtları öyle düzgün sıralıyordu ki ellerinde öyle değişik karıştırıyordu ki.izledim sadece onu bir sihirbazı izler gibi. büyülenmiştim.bu kadar güzel mi kağıt tutulurdu arkadaş..

onu izlediğimi fark etmişti kör sami..

gelsene yanıma yeğenim dedi..

hemen çektim bi sandalye oturdum yanına..

sami dayı banada bir fal açsana ya nasıl olacak bu işler bir bak bakalım dedim

böyle gitmezdi kumardan soğutmuştu herkesi sanki.. herkes alıp verirdi o gelmeden önce..ama sonra herkes vermeye başladı..

bi çare aramaya gittim eski mahalleme aynı mekanda oynamak istemiyordum artık onunla resmen kaçmıştım ondan..

ne varsa eskilerde var demişlerdi.. oyunumun artık yetersiz olduğuna inanmıştım bana birisi öğretsin dedim içimden bu oyunu..

eski kahveye gittim yani osman dayının mekana.. bana bozulmuştu osman dayı ..

-nerelerdesin yeğen dedi?

-koşturuyoz dayıcım

-haberlerini alıyoruz yeğen bol şans dedi.

utanmıştım onu aldatıyordum resmen başka bir mekancıyla : )

herkesle samimi olduktan sonra kendi oyununu günyüzüne çıkarmıştı.

kayaya sapladığı kılıcını çekmişti sanki artık.. masada bir tek o konuşur hale gelmişti.

korkuyordum amk ... kağıtlarımızın çarpışmasından korkuyordum artık.. istemiyordum onunla vuruşmak.. herkes korkuyordu...

masanın dıbına koymaya başlamıştı. milletin son kuruşuna kadar alıyordu. inanılmaz kağıtlar geliyordu elemana..

köpek mi gibtin arkadaş diyorlardı kahvedekiler

bir hafta oyunlar böyle sürdü sürekli geldi masaya oyunlardan genelde ya payında yada çok az zararla kalkıyordu.. para kaybettiğide olmuştu büyük rakamlar.. bitti dediğimizde ertesi gün gene geliyordu..

ama artık sazı eline alma zamanı gelmişti garip herifin

sırtımı yasladım hemen sandalyeye derin bi nefes aldım bu herif amatör değildi. olamazdı amk..

ama o kadar temiz yüzlü ve düzgün biriydi. herkese sevdirmişti kendini. para kaybedince bile kazanana bol şans diyerek gülüyordu..

para kaybeden bir adam benim bildiğim ana avrat küfreder sigara yakar ve kağıtları fırlatırdı..bu öyle değildi. kaybettikçe gülüyordu karşısına..

çok değişik bir modeldi çözemiyordum.. garip bi oyunu vardı.. parayı kaybetmek için oynuyordu sanki..ama tamamen ortaya savurmuyordu parayı

evet beklenen gün gelmişti garip herif müsade var mı beyler diyerek bir sandalye çekti ve oyuna girdi..

korkaktı.. çekingendi.. bir gibimlik yavşak demiştim içimden.. bütün parasını alacaktım öyle hissetmiştim..

oyun başladı kontrollü ve sağlam oynuyordu..

el hareketleri falan oyunun ortalarına doğru değişmeye hızlanmaya vuruşları mimikleri hareketleri bambaşka biri olmuştu. sanki bir filmden çıkıp gelmişti

ertesi gün gene aynı saatler mekandan gene içeri giren kişi aynıdır..

gene oyuna oturmaz sadece izler uzaktan ...

bu tam bir hafta böyle sürmüştü..her gün aynı saatte gelir oyunu ve bizi izleyip giden birisi vardı. uyuz kapmıştık kimdi bu amk ya ne derdi vardı ..

polis miydi? acaba alacakmıydı kumar oynayanları..

çeto kıllanmıştı. herifi dışarı çekti..

dedi sen buraya geliyorsun ama kimsin necisin..abi bende oyuncuyum dedi çetoya..

çeto: geç oyna o zaman mekan senin ..

garip adam : durumum yok şu sıralar abi bi yerden para bekliyorum gelirse dahil olucam oyuna. mekana faydamız olsun

hafif bir ses arkadaşlar bol şans herkese..

masadakiler eyvallah der..

gözüme takılmıştı. kimdi bu adam ilk defa görüyordum. çetoya sordum oda tanımıyordu.

oyuna oturmamıştı.. sadece izliyordu uzaktan..

buyur ettik yok dedi

okulu tam sallamış değildim bitirmem şarttı amk kendi kendime yemin etmiştim.. özge sayesinde tutunabiliyordum okula..

ama okuldan önce gelen şey tabi ki kumardı.

her gün aynı geçiyordu.. arkadaşlarım şok oluyordu.her gün avanta alıyorsun her gün kazanıyorsun diyorlardı..

evet sistem oturtmuştum herkesi okuyordum yüzünden yeni oyuncu pek gelmediği için standart olarak kazanıyordum.ve limit koyuyordum kendime..

yeni oyuncu demişken hayatımı değiştirecek kişi girer kapıdan sessizce ve efendice

birden içimde birşeyler ekgib dedim..

güzel gözlü özgeydi ekgib olan. köpek gibi özlemiştim. bana attığı mesajlarıda sallamamıştım fazla.

aradım nerdesin dedim. önce ona ufak bi hediye aldım. okula gittim.. kıyafetler biraz dikkatini çekmişti. onada elim boş değildi.

benden notlarını esirgemedin sayende gene az buçuk dersleri geçtim bu senin dedim..

sadece güzel bir tişörttü.. çok beğendi ama alamam dedi.o tişörtü ben sana aldım ve hediyemi almaman herşeyi bitirir dedim.. sana karşı mahcubum dedim.

nerelerdesin sen dedi..

işlerim var biraz dedim arkadaşın yanında çalışıyorum ordan biraz para geçti elime dedim.

hergün bi telefon parası kadar kazanıp kalkıyordum.. haftada 1 gün falan kaybettiğim oluyordu..

arkadaşlarıda çetonun mekana davet ediyordum.

beyler gelin burasının çayı bile başka amk diyordum..

kıyafetleri falan bi ince düzmeye başlamıştım fazla abartmadan markalara geçiş yapıyordum artık ama çok göze batmamam lazımdı. annem öğrenirse kökten olayım biterdi.

zamanımın çoğunu kumar ele geçirmişti..

oyundan kalkmamak için fast foodtan bıkmıştım. döner kokoreç köfte sürekli...

çetonun mekana gitmeye karar verdim artık gündüzleri..

-selamun aleykum çeto abi..

-ooooo kardeşim hoşgeldin.. çok temiz ve kibar bi türkçesi vardı.. yani keko gibi değildi..

mekanı tanıttı insanları tanıttı tek tek..

çok ısınmıştım amk mekana pırıl pırıldı herşey belli yeni açmıştı ve adam topluyordu

evet beyler fasih daire insanı içine çekmek isterse çekiyor.siz ne yaparsanız yapın bilmiyorum kadercilik diyebilirsiniz.ama bu insanlarla tanışmam falan çok garip ve taktan bir olaydı. nerelere gelmiştim..

elinde kitaplarla dolaşan bir modelden değişik abilerin kumar mekanlarına davet ediliyordum artık..

mekancılar için çok paran olması önemli değildir. onlar sadece oyun kurmaya bakarlar ve onların gözünde sen kareyi kuracak elemanlardan birisindir..ne kadar çok eleman o kadar çok kare yani masa demekti.. oynatılan oyunlardan mekancılar komisyonlarını alıyorlardı.

yani dışarda görmüş olduğunuz kahvehaneler sadece çay satarak para kazanmıyorlar

Suku atın devam edelim beyler