eski kahveye gittiğimde sürekli tek başına duran sigara dumanından kapkara olmuş bir suratı olan bir adam otururdu..

sürekli tek başına oturur önünde hastane evrakları durur.ve tek başına kağıtlarla fal açardı..o yaşlı adamın adı sami..

namı-ı diğer kör sami.. gözleri çok iyi görmüyordu artık..o yüzden lakabı buydu..

fal açıyordu kağıtlardan..ama kağıtları öyle düzgün sıralıyordu ki ellerinde öyle değişik karıştırıyordu ki.izledim sadece onu bir sihirbazı izler gibi. büyülenmiştim.bu kadar güzel mi kağıt tutulurdu arkadaş..

onu izlediğimi fark etmişti kör sami..

gelsene yanıma yeğenim dedi..

hemen çektim bi sandalye oturdum yanına..

sami dayı banada bir fal açsana ya nasıl olacak bu işler bir bak bakalım dedim

bi aralar komple kaybetmeye başlamıştım.. harçlık bile gidiyordu. son paramı bırakıp gibtir olup yana geçiyordum eve gitme saatim gelene kadar.. kırığa bağlamıştım. uğursuzluk peşimdeydi.. dersler kötü hayat kötü bomtak bi adamdım..

annemden kitap alcam diye para istedim ithal kitap olduğu için pahalı dedim.. ne kadar dedi?

1000 tl dedim.. gözlerini görmeniz lazımdı.. yerinden çıkıcaktı sanki.ama ses etmedi..

annem: babana sakın söyleme fotokopi çektir falan der dedi ama ben vercem sana dedi o parayı..

kendimden utanıyordum aynada kendi suratıma tükürdüm bu hareketi yaptığım için.. aynadaki yansımamdan akıyordu tükürüğüm.. iğreniyordum baktığım şeyden..adi şerefsiz diye söylendim kendime.

çeto kasayı açıyordu.. kasadan senet çıkardığını gördüm..

ortamı hazırlıyordu.. boş senet imzalatacaklardı swiss murat a..kaçmasın diye..

çetoyla gözgöze gelmiştik..ne yapacaksın der gibi bakmıştım suratına..

çeto: eşşeği sağlam kazığa bağlayacaksın kardeşim..

hergün bi telefon parası kadar kazanıp kalkıyordum.. haftada 1 gün falan kaybettiğim oluyordu..

arkadaşlarıda çetonun mekana davet ediyordum.

beyler gelin burasının çayı bile başka amk diyordum..

kıyafetleri falan bi ince düzmeye başlamıştım fazla abartmadan markalara geçiş yapıyordum artık ama çok göze batmamam lazımdı. annem öğrenirse kökten olayım biterdi.

Gecesi Tayfası saat 4:58 Şukular şelale

okulu tam sallamış değildim bitirmem şarttı amk kendi kendime yemin etmiştim.. özge sayesinde tutunabiliyordum okula..

ama okuldan önce gelen şey tabi ki kumardı.

her gün aynı geçiyordu.. arkadaşlarım şok oluyordu.her gün avanta alıyorsun her gün kazanıyorsun diyorlardı..

evet sistem oturtmuştum herkesi okuyordum yüzünden yeni oyuncu pek gelmediği için standart olarak kazanıyordum.ve limit koyuyordum kendime..

yeni oyuncu demişken hayatımı değiştirecek kişi girer kapıdan sessizce ve efendice

ilk oyunlar başlamıştı karede partiyi çıkan 15 tl avantaya geçiyordu .. ilk partiyi ben çıkmıştım 15 tl canlıyı cebime indirince daha bir güven gelmişti.. yeni bir karakter geliyor eski kulağı kegiblerden...

ve oradan usulca atladı masaya osman dayı nam-ı diğer " dedim osman "

söze girdi osman dayı : evet gençler dedim para alışverişi varsa mekana ganyetoyu çıkartın dedim..

her lafın arasına dedim kelimesini koyuyordu osman dayı.. lakabı oradan geliyordu.. ince ak saçlı bir dayıydı. ramiz dayı gibi bi tip yani kafanızda canlandırın..

çok severdim dedim osman'ı babacan bir adamdı.. para alışverişini görünce akbaba gibi çökmüştü masaya.

bana elini uzattı ve şöyle ekledi.. kör sami..

-bu el sana tokalaşmak için uzatılmıyor yeğen dedi..

-bu el sana kaderini belirlemen için uzatılıyor dedi..

heyecanlanmıştım.. sami dayı bana el uzatmıştı.. eski kumarbazlardan kör sami

Rezervasyon

edit: resim yok tutmaz.

edit2: +18 yaş WhatsApp grubumuza gelmek isteyenler özelden mesaj atabilir. 7 aydır aktiftir

azad etme şartları konuşulacaktı. bende dahil olmuştum bu şartları belirleyen konseye..

ilk kural bu şehirde sana ekmek yok !! gibtir olup gideceksin buradan..

başka yerde ne yapıyorsan yap.. bizi hiç ilgilendirmez demiştik..

ikinci kural bu yaşananlar aslında yaşanmadı sen bizi hiç görmedin tanımıyorsun bizde seni tanımıyoruz bu şehir haricinde.
fakat bu şehirde oyun oynadığını duyarsak bu sefer bu kadar kolay kurtulamazsın diye uyarmıştık.

ancak swiss murat ın birden ortadan kaybolup gitmesi herkesi kıllandırabilirdi.. arabasınıda kesinlikle kullanamazdık.bir kişinin
bile görmemesi lazımdı arabayı bizde..

bi kaç gün daha swiss murat arabaya binecekti..

arabasını satıp parayı bize getirecekti swiss murat..bu daha mantıklıydı..

swiss murat bir kaç defa mekana gelecek ; oyunlarda sürekli bilerek kaybedecekti..

arabasını sattığını söylecek oyun oynadığı kişilere ve son parası olduğunu belirtecekti..

"duraklama gerileme çöküş"

metin abi dolabın arkasından tahta bir sopa çıkarmıştı ve gelişine vurmuştu swiss murat ın suratına..

anında yere yapışmıştı swiss murat 35-40 yaşlarında bir adam ağlıyordu yerde..

olaylar taka sarıyordu ..infaz izleyecektim birazdan..

metin abinin ağzından tükürükler fışkırıyordu etrafa sinirden ve küfür etmekten ..

sırtına indiriyordu sopa darbelerini swiss murat ın..

yaparım dedim yüreklice.. eğer istediğin buysa yaparım sami dayı..

-derin bir oh çekti.. yüzüne hafif bir gülümseme geldi..

sonra söze girdi..bak yeğenim dedi.ben farklı bir yoldan geldim ve öğrendiklerimin benimle birlikte mezara gitmesini istemiyorum dedi..

bizde yenilere "el vermek" diye bir deyim vardır dedi..

ben birisine bunu yaptım fakat yanlış birisiymiş ve kendimi hiç affetmicem dedi

çeto aradı; masa hazır yarın hepsi gelecek "gün" ayarladım diyordu.

heyecan basmıştı.

hazırlıklara başladım..

çetoya ne yapacağımızı anlatıyordum tek tek.. onun hata yapmaması lazımdı..

benim açımdan bir sorun yoktu.

ama onun tek hatası bitirecekti bütün umutlarımızı.

renk vermemesi lazımdı gördükleri karşısında..

çünkü bana herkesten farklı bakacaktı ne yaptığımı çözmeye çalışacaktı.

eğer renk verirse bu masanın elemanları ağzımıza el bombası koyardı,

sami dayının ölmeden önce bana öğrettiği son numarayı hazırlamıştım..

çarşıda ufak bi dükkan vardı sami dayıyla beraber gittiğimiz oranın elemanıyla beni tanıştırmıştı sami dayı..

neden olduğunu o anda anlamamıştım ama elemana beni tanıtmıştı..

ve o dükkanın yolunu tuttum eleman beni tanıdı buyur etti,

işlediğim kartlara jelatin kaplatmaya gitmiştim herşey hazırdı

çetoyu çağırdım yanıma bu adam kim tanıyabildin mi ?

adı "murat" genelde avantayla kalkıyor.. üstüne başına bakan birisi.. telefonda sürekli hatunlarla konuşuyor.. geceleri pavyona gidiyor sürekli..

noldu niye sordun dedi?

mekanın asma katı vardı camları renkli.. çeto orda takılırdı.. bazen mekana manitalarından birisini getirir orda yiyişirlerdi.

kafasına göre döşemişti..

oraya çıkalım konuşmamız lazım burda olmaz dedim..

ama şu murat denen herifte gelsin.

derslere başlamıştık.. çok zor gibi görünsede yapılabilirdi...

ama tamamen beceremeden yapmak çok tehlikeliydi..ve bunun bilincindeydi..

bana tüm korkularımı sildirdi.. her zaman inkar et yeğen diyordu..

eğer kabul edersen o anda işini bitirirler diyordu..

evet o zaman anlamıştım..bu hile işi bambaşka iki kapıya çıkıyordu..

birincisi mezarlık ,belkide olmayan bir mezar. ağaç dibi, deniz dibi,,

ikincisi ise lüks bir hayatın kapısı.

Restine rest ulan

çeto dedim..

sadece bir kaç oyun başka yok !

anlamamıştı ne demek istediğimi ..

çeto mekanına gelen bu adamlarda deve yüküyle para var..

bugün senin mekana geliyorlarsa yarın başka bir yere gider bunlar..

ee ne demek istiyorsun sen dedi?

bildiğim bişeyler var , öğrendiğim şeyler var..

ne alırsak yarı yarıya bizim dedim.

sakince aldım yüzüğü elime ..swiss muratın gömleğiyle temizledim onun kanlı yüzüğünü..

çetoya ve metin abi ye yüzükteki iğneyi gösterdim önce.. daha sonra kağıtlardaki ufak işaretleri..

başka sorum yok ; sanık sizin abiler dedim.

o masadakiler kare papazla kaçan ilk insanı görmüşlerdi belki de..

kağıtları hemen karıştırdı garip adam heyecanla kimseye tabanını göstermedi..

karşı taraf para atmazsa taban kağıdını göstermek zorunda değilsin bu bir kuraldır..

herkes merak içindeydi. acaba neden kaçmıştım..o kadar para atıp son el neden ufak bir rakamı atmamıştım..

garip gözlerle bana bakıyorlardı..

ben orda sadece garip adamın gözlerinin içine bakıyordum

"işin bitti kovboy"

garip adam çaptan düşmüştü..

kafasının içinde beynini kemiren bir fare vardı..o ana kadar kılıç savuran bir şövalyeydi devlere karşı..

fakat o elden sonra elindeki tahta kılıçla karga kovalayan bir çiftiden farksızdı..

devam edemezdi.. masadan kalktı..

herkese bol şans dedi..ama bir mekandan bu kadar hızlı çıkamazdı.. hemde birisi tarafından farkedilmişken..

beni bekleyecekti..

oyun dağılmıştı. bi kaç elden sonra bitirelim teklifi geldi..

kalktım masadan..