Günlerden bir gün pers kralı ülkesinde ki bütün bilgiç, derviş kişileri huzuruna çağırmış. Uzun zamandır aklını meşgul eden, kalbini sıkıştıran derdine derman bulmakmış amacı. Hepsine güzel bir ziyafet verdikten sonra kalkmış ayağa ve anlatmaya başlamış

+ ağalar, dervişler. Günlerdir beni rahatsız eden, yaşamaktan soğutan bir sıkıntım var, demiş. Ne için yaşadığımı arıyorum ama bulamıyorum diye eklemiş.

Masadan uzunca sakallı bi ihtiyar atılıvermiş

- Devletin bekası için hünkarım demiş.
Yok, kral kabul etmemiş. Bir başkası

- Zerduşluk için diye devam etmiş

kral yine kabul etmemiş

- çocuklarını için demiş bir başkası

yok, hiç bir cevap tatmin etmemiş kralı. Boynu bükük ayrılmış sofradan ve iç çekerek tahtına oturmuş.

Günler günleri kovalamış ve kral artık dayanamayacak noktaya gelmiş. Biraz açık havanın iyi geleceğini düşünerek ormanda zaman geçirmeye karar vermiş ve hazırlıklar yapılmış.

Yola koyulduğunda ormanlığın yanı başında, sırtını ağaca yaslamış umarsızca türkü söyleyen bir gence rast gelmiş kral. Hemen yanına yaklaşmış. Gencin yanına geldiğinde içki şişlerini görmüş, ama yine de sormaya karar vermiş.

Genç ise hiç giblemeden yatışına devam etmiş

kral
+ ey sarhoş delikanlı, nasıl oluyorda bu kadar rahat ve kaygısız oluyorsun, yoksa içtiğin mey mi seni böyle mutlu ediyor demiş

sarhoş genç bu kendini beğenmiş ihtiyara fena ayar olmuş. hemen olduğu yerde doğrulup, bilgiç bir insan kıvdıbına gelmiş
- içtiğim meyde huzur olsaydı şişesinden ayrılmazdı, ağzımdan girip gibimden fırlamazdı . ama illa ki mutluluğu arıyorsan, otur şu şişeye de şimdiki halinin kıymetini anla demiş.

hmm
inci sözlük hatası: entry metni girilmelidir.

Mey ney lan