Part:2
Odamın kapısını açarken de içimde az da olsa tedirginlik vardı. Açtığımda karşımda duran şeye bakakaldım. Yatağımın üzerinde tavana bağlı 17-18 yaşlarında bir kız asılıydı. Konuşamıyordum. Çığlık atamıyordum. Sadece gözlerimden yaş akıyordu. Kızın üzerinde bir not daha gördüm. Notu okumak için yaklaştım. Notta "Şimdi pişman mısın odana çıktığına aptal." yazıyordu.

Gözlerimi kağıttan çekmeyi akıl edince hemen kapıya koştum. Tam çıkacağım sırada bir el saçımı kavramıştı. Acı içinde çığlık atarken beni yatağa attı. Ve kapıyı kitledi. Tam kızın bacaklarının altındaydım. Bana doğru yaklaştığını görünce yatakta doğruldum. Kulağıma doğru eğildi ve şunları söyledi. "Seni de bu şekilde başka bir evin tavanına asacağım Cassie." Ağzımı açıp bir şey söyleyecekken yanağıma sert bir tokat attı. Ben yatağa tekrar düşerken o da benim dolabımdan bir torba çıkardı. Elimi o torbaya soktu. içinde değişik bir şey vardı. Tam elimi çekicektim ki tavanda asılı duran kıza baktım.

korktum

Rezervasyon

Zıçtım

Part:3 SON
Kızın parmakları yoktu. Kızın parmaklarını kesmişti ve torbanın içindekilerde o kızın parmaklarıydı. Tam elimi torbadan çıkaracakken elimi sıkıca tuttu ve "Sıra sende Cassie." dedi. Anlamayan gözlerle adama bakarken bana torbanın içinden bir parmak çekmemi söyledi. Zorda olsa bir tanesini çektim. Ve üzerinde "Amy Miller" yazıyordu. Bu bir tesadüf olmalıydı değil mi? Çünkü Amy benim okuldaki en yakın arkadaşımdı. Beni öldürdükte sonra onun odasının tavanına mı asılacaktım. Kalbim yerinden çıkacaktı. Sessizliği o bozdu. "Aferin Cassie o parmaklara sakın acıma çünkü bu kız senin ismini bu parmaklarla torbadan çekti.

SON

Yeni hikayeyi yazmaya başlıyorum. Bu arada bu hikayeler internetten alıntıdır.

Rezbekliyorum

2-Fotoğraftaki Kız

Bir okul gününde Tom adındaki çocuk sınıfta matematik dersi dinliyordu. Dersin bitmesine az bir süre kalmıştı. Tom pencerden dışarı bakarken çimenlikte bir şey gözüne takıldı. Okul biter bitmez hemen o şeyin yanına gitti. Kimse onu almasın diye hızlı hareket ediyordu. Tom çimenliğe vardığında onun bir fotoğraf olduğunu gördü. Fotoğrafı eline aldığında, Tom belki de hayatındaki en güzel kızı görmüştü. Kızın üzerinde dar bir elbise ve kırmızı ayakkabılar vardı. Ve eliyle barış işareti yapıyordu.(iki parmağı havadaydı.) O kadar güzeldi ki kız Tom onunla tanışmam istedi. Bu yüzden okulu dolaşıp herkese teker teker bu kızı görüp görmediklerini sordu. Herkesten "hayır" cevabını alan Tom üzgün bir biçimde eve döndü.

Part:2 SON

Ertesi gün komşulara kızı sorduğunda onlardanda hayır cevabını alan Tom akşam olduğunda odasına gitti ve fotoğrafı komidinin üstüne koydu. Yine tıklama sesine uyandı. Fotoğrafı alıp gülme sesini takip etti. Karşıda karşıya geçerken araba çarptı ve fotoğraf elinde oracıkta öldü. Sürücü ona yardım etmek için arabada indi. Ancak çok geçti. Tom'un yanında bir fotoğraf buldu. Fotoğrafta çok tatlı bir kız vardı. Ve 3 parmağı havada...

SON

şu 3 parmak havada kısmını anlamadım 2 tane havadaydı 3 oldu korkunç yanı ne

3-Ürkütücü Palyaço

Korku filmlerini seven 3 arkadaş vardı.(isimleri A,B,C olsun) Bir gün arkadaşlardan birine postadan bir paket geldi. Paketi açtığında bir DVD bulmuştu. DVD'nin üzerinde hiçbir şey yazmıyordu. Arkadaşlarının oyun oynadığını sanan A DVD'yi de yanına alarak arkadaşlarıyla buluşmaya gitti. Buluşma yerine gittiklerinde bu gizemli DVD'yi soran A, B ve C'den bu işle alakaları olmadığını söyleyince, A tedirgin olmuştu.

3 kafadar eve gidip DVD'yi DVD Player'e koydu ve izlemeye başladılar. Videoda ürkütücü bir palyaço, bir odanın ortasında iki kırmızı balon tutarak kameraya bakıyordu. Bir anda garip bir müzik çalmaya başladı ve palyaço dans etmeye başladı. Yüzünde ise hep ürkütücü bir sırıtış vardı. Bunu komik bulan B ve C gülmeye başladılar. Daha sonra DVD'yi alan A'nın yüzünün bembeyaz kesildiğini farkeden B ve C "Sorun ne?" diye sordular.

A zayıf bir sesle cevap verdi: "Orası benim odam."

Devam etsene aga sardı

Devam ediyorum arkadaşlar daha yeni kalktım.

4-Yatılı Okul
Part:1

iki yıldır yatılı okulda kalıyordu Blue. Odasında Blue dışında 4 kız vardı. Onlara hala alışamamıştı. Onları havalı ve sinir bozucu olduğunu düşünüyordu. Ama bunları görmezden gelmek zorundaydı.
Çünkü bu yatılı okuldan kalmaktan başka çaresi yoktu. Ailesinin durumu iyi olmasına rağmen Blue'yu yatılı okula verip başlarından defetmek istemişlerdi. Blue buna karşı çıkmamıştı. Eğitimini tamamlamayı çok istiyordu.

(Bundan sonraki kısımlar Blue'nun ağzından devam edicek.) Gece 2'de duyduğum seslerle uyanmıştım. Diğer kızların hepsi uyuyorlardı. Ses gittikçe daha da yaklaşıyorken korkmaya başlamıştım. Bu bir şeyin sürüklenme sesi gibiydi. Yatağında uyuyan Fiona'yı uyandırmaya karar verdim. Yanına gidip seslendim. Gözlerini açtı. Sinirlendiği her halinden belli oluyordu.

Part:2

"Ne var Blue? Görmüyor musun uyuyorum." Bu kız niye bu kadar agresif olmak zorunda... "Fiona bir ses duydum. Bu saatte kim dışarıda olabilir?" diye sordum. Uyandırdığıma çoktan pişman olmuştum. Ne diye örtüyü başıma çekip uyumadıysam.

"Saçmalama Blue ben ses falan duymadım. Yat uyu artık." Bunları söyledikten sonra siyah saçlarını geriye atıp sırtını bana döndü ve uyumaya başladı.

Sesler kesilmişti. Diğer kızları da uyandırıp onlardanda azar işitmek istemiyordum. Yatağıma girip uykuya daldım.

Part:3

Ertesi sabah 6'da uyandığımda kızlar daha uyanmamıştı. Ben dişlerimi fırçalayıp üstümü değiştirdikten sonra kahvaltı yapmak için yemekhaneye indim. Kahvaltıya daha 1 saat olduğu için kimse gelmemişti. Bende bahçeye çıkmak için koridorda ilerledim. Koridorda yürürken revirden yatakhane müdürünün sesi geliyordu. Pek umursamadım ama söyledikleri dikkatimi çekmişti.

Part:4

"Bu kızı hemen buradan çıkarmamız gerekiyor. Gece burada her ne olmuşsa beni ilgilendirmiyor." Bunları birine ya da birilerine sessizce söylüyordu.

Revire girdiğimde gözlerime inanamadım. Yüzü... Elleri... Ayakları... Tırnakları... Hepsi mosmor olmuştu. Bir elimle yüzümü kapatıp diğer elimle tutunacak yer arıyordum. Bu gördüğüm şey anlatılamazdı. Ayakta zor duruyordum. Gözlerimi müdüre çevirdiğimde benim burada ne aradığımı merak eder gibi endişeli bir şekilde bana bakıyordu. Odada birkaç hizmetli daha vardı. Ağzından tek bir kelime çıkmıyordu.

Beni kolumdan tutup dışarı çıkardı. Bir şeyle söylüyordu ama benim aklım hala yerde hareketsiz, kanlar içinde yatan kızdaydı. Sonunda onu dinlediğimde bana "Blue Evans bu gördüklerini bir kişiye daha anlatırsan bu okulda bir dakika bile kalamazsın. Duyuyor musun beni. Blue cevap ver bana. Ben bir şekilde halledicem." dedi. Söylediği şeylere inanamıyordum. Nasıl saklayabilirdim böyle bir şeyi. Onun ise tek düşündüğü şey okulunun adının korkunç şeylerle anılmaması...

Edit:Panpalar sizden bir ricam var. Ben internetten hikayeyi buluyorum ama siteden dolayı kopyala yapıştır yapamıyorum. Hepsini not defterine yazıp paylaşıyorum. Lütfen emeğe saygı bu arada şukulayacaksanız ilk entryi şukulayın

Part:5

Beni omuzlarımdan tutarak odama ittirdi. Geldiğimizde gözlerimin içine sert bir şekilde bakarak bana ne yapacağımı sordu. Ben ise hala olayın şokunda idim. Benim bu okuldan başka şansım yoktu. Ailem beni o eve asla almazlardı. Kafamı sallayıp kimseye bir şey söylemiyeceğimi söyledim. Omzumdan elini çektiği an göz yaşlarımı tutamadım. Korkuyordum... Kendimden nefret ediyordum...

Odaya girdiğimde tüm kızlar bana dik dik bakıyorlardı. Gece olanlardan dolayı bana kızmış olmalılar. Ama her zaman olduğu gibi hiçbiri beni umursamamıştı. ilk defa benimle ilgilenmediklerine sevinmiştim. Çünkü neden ağlıyorsun diye sordukları an her şeyi berbat edebilirdim.

Part:6 SON

Hiç durmadan ağlıyordum. Hiç bir şey yememiştim. Sadece derslere bir ruh gibi girip odama geri gelmiştim. Bu sabah olanlardan kimsenin haberi yoktu. Müdür dediğini yapıp bu işin duyulmamasını sağlamıştı.

Olanlar aklımdan çıkmıyordu. Saat daha akşam 8'di. Kızlar eminim bu saatte bahçede oturup birbirlerine sevgililerini anlatıyorlardır. Iımm ya da yarın ne giyeceklerini... Bende bundan yararlanıp yüzümü yıkadım, bir an önce uyumak için yatmaya karar verdim. Dolaptan kıyafetlerimi almadan önce dolabın aynasından kendime baktım. Ağlamaktan artık gözlerim şişmişti. Dolabı açtığımda bir şey dikkatimi çekmişti. Kıyafetlerimin bazıları dolapta yoktu. Kızların aldığını düşündüm.

Daha dikkatli baktığımda siyah gömleğim... siyah eteğim... siyah deri ceketim... siyah ayakkabılarım... Ama bir saniye! Bunlar bana bir şeyi anımsatmıştı. Hayatım boyunca asla gözlerimden silinmeyecek bir şeyi... Sabah gördüğüm kızın üstündede sadece siyah elbiseler vardı. Bu tuhaf değilmiydi? Kapağı kapattığımda dolabın aynasında gördüğüm tek şey arkamdaki siyah eldivenli ellerdi...

SON

Panpalar birkaç saat hikaye gelmiyecek ellerim gibildi.