Hemen kendimizi içeri atip Çağdaş i kanepeye yatırdık. Ilk isim nabzını yoklamak oldu. Yaşıyordu! Allahim a şükürler olsun yaşıyordu. Bir çırpıda kolonya getirdi Hasan dede. Yüzüne gözüne sürdük olanca kolonyayi. Bir süre sonra kendine gelmeye başladı. "Anne, geliyorum annecim beni bekle" şeklinde sayiklarken Tolganin bedenini sarsmasiyla ani bir titreme ile toparlandı. Yüzü sapsari idi. Neler olduğunu anlatmasıni söyledik. Tuvaletin kapısını açtığında karşısında annesini gördüğünü söyledi. -Kanım dondu. Demek hocanın bahsettiği olay buydu- ve söyle devam etti:

- Beni neden korumadin oglum, neden kurtarmadin beni demeye başladı. Özür diledim defalarca, yalvardim. Beni affettigini ve onunla gelmesine izin vereceğini söyledi. Dış kapıyı açtı ve çıkıp gitti. Hemen peşinden koştum ama onu göremiyordum. Sonra tekrar duydum sesini. Buradayım oglum hadi gel dedi. Hayattaydi o ölmemişti! Yaşıyordu abi öyle sanmıştım! (Bu sırada sarsila sarsila ağlıyordu. Tolga onu kollarıyla sardı ve umutsuzca teselli etmeye çalıştı. O sırada ellerini gördüm tırnakları kırılmış, sağlam olanları ise toprak dolmuştu. Yerdeki cirpinisi gözümün önüne geldi ve bir şey yapamadığım için canım çok fena yandı. O anda az buz sakinlesen Çağdaş devam etmeye başladı) Sesin geldiği yöne gittim ve göğsüme inanılmaz bir darbe aldım. Ayaklarımin yerden kesildi ve kafami sert bir yere vurdum. Tek hatırladığım bu. Hepinizden Özür dilerim nasıl inandım buna anlamıyorum!

Bu anda kafamda bir sıcaklık hissettim. yer aldığım darbe başımı yarmisti. Sonra bayilmisim.

Uyandığımda gün ışımıştı bu beni oldukça mutlu etmiştiri ancak başımda müthiş bir sızı vardı. Elimi başıma zütürdüğümde sarılı olduğunun farkına vardım. Doğrulmak içindavrandığım anda içeri dede girdi
-Aman diyim kalkma olum sağlam bir yara almışsın başına kalkman doğru olmaz. Bekle yiyecek bişeyler getiriyim deyip çıktı. Cidden doğru söylüyordu doğrulmaya çalışırken bile kafam allak bullak olmuş gözlerim kararmıştı. Biraz sonra elinde bir tepsi ile Tolga geldi içeri. Bana doğru gülümsüyordu. Odadaki ufak sandalyeyi önüme çekip tepsiyi koydu ve yanıma oturdu.Ona dün gece neler olduğunu sordum.
-Kardeşim sen bayıldıktan sonra sabaha kadar yanında halka oluşturup kuran okuduk. Şükürler olsun başka bir musibet gelmedi başımıza dedi. içim ferahlamıştı ancak bundan sonrası ne olacaktı. Bu kadar güçlü varlıklarla nasıl başa çıkacaktık. Şimdilik bize zarar veremiyorlardı belki ama ya ailemize giderlerse ne olacaktı. Onlar davranmadan biz bitirmenin bir yolunu bulmalıydık. Çağdaşın yardımıyla doğrulup birkaç lokma bişey yedim. Kendimi daha iyi hissediyordum. Tolgaya yardım etmesini hocanın yanına gitmek istediğimi söyledim. Koluma girip yavaşça içeri zütürdü. Onlarda içerde oturmuş kahvaltı ediyordu. Selam verip oturdum. Hoca:
+ ‘’Nasılsın geçtimi ağrın’’ dedi. Daha iyi olduğumu söyleyip asıl mevzuya giriş yaptım

Beyler bu gece bitirmeye çalışağım. O bitmezse gibayet ederim diyen arkadaşta istediği yere etsin kapattırsın. Şukularınız için yazmıyorum ben bunları.

-Hocam biz burada otururken ailelerimize zarar verebilirler. Bir an önce bu işi sonlandırmamız gerektiğini söyledim. Hoca çayından bir yudum alıp
+Dediğim gibi sayılarını bilmiyorum eğer çoklarsa yakmamız mümkün olmayacaktır. Bunu için yeterli sayıya sahip değiliz.
-Peki sayımız artarsa misal 5ken 10 olursak ve oların sayısı çok fazla değil ise bu mümkün olur mu ?
+ Olur elbet ancak sayılarını bilemeyiz. Hem 10 kişiyi nerden bulacaksın ?
-Ben değil hocam siz bulacaksınız. Bu işlerle uğraştığınıza göre elbet geniş bir çevreniz vardır. Davet ederseniz sizi kıracaklarını sanmam. Sayıya gelince öldürebileceğimiz kadar mum koyarız eğer koyduğumuzun hepsi yanmazsa ne ala yanarsa da yine konuşup gönderirsiniz.
+iyi hoş diyorsunda bu o kadar kolay değil. Dün ne zorluklarla geri gönderdim eğer bir daha çağırıp gönderemezsem o odada ki herkesin sonu olur bu.
-Hocam bu şerliler hepimizin başına göz koydu dün kendi ağzınızla söylediniz. Denemekten başka çaremiz mi var ?
+Tamam bakalım arayayım ahbapları böyle bir durumda gelmeyi kabul eden çıkar mı onu bilmiyorum işte ama deneyeceğim. Hoca bunu söylediği anda içimde bir umut ışığı yeşermişti. Artık ne olacak sonumuz diye düşünmeyecektim.

Bu gece herşeyi bitirme imkanımız vardı. Ben bunları düşünürken hoca da kenara çekilip telefonuna sarılmıştı bile. Yanılmıyorsam en az 2 saat birilerini aradı. Bizde o arada ailelerimizi arayıp herkesin iyi olup olmadığını teyit ettik. Babam çok endişelenmiş olmalı ki gelmek için çok diretti ancak pek önemli bişey olmadığını hocanın manevi açıdan tam olarak temizlenmemiz için bizi biraz daha burda misafir ediceğini söyledim. Telefonlar kapandığında herkesin yüzünde rahatlık vardı. Şükürler olsun korktuğumuz başımıza gelmemişti ama bu gelmeyeceği anldıbına gelmezdi. Elimizi çok çabuk tutmalıydık. O sırada hocada içeri geldi. Yüzü gülüyordu. Bana dönüp
+Dediklerini bu akşam yapmayı deneyebiliriz 8 kişi buldum. Zamanında doğru dostluklar edinmişim demek ki dedi. Bunu söylediği anda umudum daha da artmıştı. Odada ki herkesin yüzü gülüyordu. Herkesin gelmesinin en az 2 saati bulacağını akşama da daha 6 saat olduğunu söyledi. Bu süreçte gusül yenileyip namazlarımızı kılmamızı söyledi. Dediği gibide yaptık sırayla girip gusüllerimizi aldık vakti geçmeden öğlen namazını eda ettik. Ancak daha hayli vaktimiz vardı. Çayımızı demleyip bahçeye çıktık. Hoş sohbet muhaabbet eşliğinde vakit öldürüyorduk. O sırada misafirlerimiz teker teker geliyordu. Gelenlerden 3 tanesi çehre olarak hocaya yakın tiplerdi 1 i hariç geri kalanları da normal tiplerdi. O bir kişi de allah affetsin ağzı yüzü biraz yamuk değişik bir insandı. Daha sonra çay suyu koymak için içeri gittiğimde banyodan çıkan hocayla karşılaştığımda öğrendiğim ki hocanın ölümden kurtardıüı biriymiş. Ölümden kurtarmış belki ama şuan ki halinin olmasına engel olamamış. Ama yine de adam hocaya çok düşkünmüş bir dediğini iki etmezmiş. ilkte de onu aramış zaten.

Gelenlerle birlikte biraz daha muhabbet ettik. Hepsi sessiz sakin insanlardı. Böyle böyle akşam vaktini getirmiştik. Havanın kararmaya başlamasıyla birlikte içeriye geçtik vaktinin girdiğine emin olduktan sonra cemaat olarak namaza durduk. Hocanın imamlığında namazımızı kılıyorduk. Bu namaz adete az sonra vereceğimiz savaştan önce meditasyon gibi gelmişti. Hocanın o şahane sesiyle okuduklarından mı namazın doğasından mı bilmiyorum ama içim huzurla dolmuştu. Namazı bitirip tesbihatı yaptıktan sonra hoca çağırdıklarında birine mumları getirip getirmediğini söyledi. Adam çantasından çıkardı. O sırada Hasan dede hocanın önüne bir tomar kağıt ve mürekkepli bir kalem getirdi. Ardından hoca konuşmaya başladı:
+Arkadaşlar hepiniz burda oluş sebebinizi biliyorsunuzdur aradığımda tek tek izah ettim dedi o anda herkes hocayı tasdikler biçimde kafa sallıyordu. Devam etti. Bu arkadaşların ve bizim sorunumuzun çözümü musallat olan kabileyi çağırdığımızda en boş bulundukları anda yakmak. 13 kişiyiz 26 tanede mumumuz var. Ben sizler gelmeden bu eve bir kilit muska yaptım. Yani gelen cin iznimiz olmadan bu evden çıkamayacak. Eğer istediklerimizi yapamazsak bu hepimizin ölüm fermanıdır. Çıkmak için tek tek hepimizin canına kıyarlar. Şimdi gelelim nasıl yapacağımıza. Öncelikle dua edelim ki bu kabile 26 kişiden az çıksın. Eğer fazla ise onları tüm mumlar hareket eder. Ve bu durumda geri göndermeye çalışmaktan başka çaremiz yok. Ama eğer az ise şimdi yazacağım kağıtları size ezberleteceğim dua ile aynı anda hareket eden ateşe tutup yakmalıyız.

Dedi ve önüne dönüp kağıtları tek tek yazmaya başladı. O yazarken bizde bize verdiği duayı ezberlemeye çalıştık. O korkuyla olsa gerek normalde 15 dakikada ezberleyemeyeceğim duayı 1 dakiaka sürmeden ezberledim. Hala da ezberimdedir. Millet ezberlemeyi bitirdiği sırada hoacada yazdığı kağğıtların tümünü ikiye katlayıp her birimize ikişer tane olarak dağıttı. Daha sonra ortayı açmamızı söyleyip mumları ikişerli ikişerli çember oluşturacak şekilde sıraladı. Herkesi önüne iki mum düşecek şekilde oturttu. Herkes oturduktan sonra dönüp:
+ Ben ‘’……… ………………’’ dedikten sonra herkes iki elinde tuttuğu kağıtları hareket eden mumlara zütürüp yaksın. Ancak o zamana kadar kimse ses çıkarmasın. Eğer 26 mumun hepsi hareket ediyorsa kağıtları saklayın ve benim onları geri gönderebilmem için dua edin deyip ışığı kapattırdı. Önce tütsüleri bir müddet sonrada tüm mumları tek tek yaktı. Heyecandan elim kolum titriyordu. Mumların hepsinin hareket etmesi demek tüm dertlerin yeniden başlaması demekti. Hoca Hasan dedenin yanına oturup dünkü yaptığı ritüeli tekrarladı. Kafasını kaldırıp bugün ibranice olduğunu öğrendiğim bişeyler bağırmaya başladığında mumlar hareketlenmeye başlamıştı. Pür dikkat yükselen mumları izliyordum. O an içimden sevinç çığlığı atmak geçti kenndimi zor tuttum. Evet hepsi yükselmemişti toplam 23 tane mum hareket ediyordu. Hocada farketmiş olmalı ki sesini daha da arttırdı

Artan sese karşılık mumlarda daha da yükseliyordu. Hoca konuşup dinlemeye devam ediyordu anca bu sefer mumlar hiç alçalmıyor aksine hoca sakinleşse bile daha da yükseliyordu. O ara hocanın zar zor nefes aldığını farkettim. Daha fazla dayanamayacağını anlamış olmalı ki konuşmasını kesip olanca gücüyle bize bahsettiği kelimeyi söyledi. Söyler söylemez alevler neredeyse tavana değecek kadar yükselmişti. Gözlerimi kapatıp ezberlettiği kelimeleri bir çırpıda okuyup kâğıtları ateşle buluşturdum. Saman gibi birden alev alıp kül olmuştu. Yapmış olmanın mutluluğuyla gözümü diğerlerinde gezdirdim. Biri hariç hepsi yakmıştı kağıtları. Hoca!!!

Hocaya baktığımda yüzü mosmor kalmış nefes alamıyor bir eli ateşte diğerini ateşele buluşturmaya çalışıyordu ancak bir gücün kendisine karşı koyduğu ortadaydı. Hoca eli gitgide insanın doğasına aykırı bir biçimde dirseğinin arkasına gidiiyor önündeki alev yükseldikçe yükseliyordu. Herkes korkulu gözlerle hocayı izliyordu. Ben ise çoktan pes etmiştim. Bu son anlarımızıd. Ve kendimizle beraber 8 kişiyi daha yakmıştık diye düşünürken hoca bir anda son gücünü toplayıp yükses sesle bir şey söyledi ve tüm vücuduyla eğilip ateşe elini ateşe yaklaştırdı. Bunları yaparken yüzünün şeklinin değiştiğini farkediyor ancak hiçbirimiz o dehşetle bir şey yapamıyorduk. Tüm gücüyle bir anda kolunu indirip kağıdı ateşe değdirmesiyle ürkütücü bir ses geldi. Hocanın kolu olması gerekenin tam tersi yöne dönmüştü. O ise bunları umursamaz biçimde yere düşüp küle dönüşen kağıda bakıyordu gülen gözlerle. Kül tamamen yandığı anda da gözleri kapandı. Hasan dede ayağa fırlayıp hemen ambulansı arayın diye bağırdı. Ama ambulans gelene kadar çok geç olabilirdi. Hep beraber tutup sarmadan arabaya bindirdik.

Tolgada arabaya atlayıp tüm gücüyle gaza abandı. Hocaya baktığımda dönmüş bir sol kol yarısı kaymış, yamulmuş bir vücut görüyordum. Daha fazla tutamadım kendimi ağlamaya başladım. Dikiz aynasından hocanın görüntüsünü görmüş olamlı ki gaza daha da abandı Tolga. ilk defa bu kadar süratli bir arabayla seyir ediyorduk. Canımızı hiçe sayarak riskli sollamalar umursamaz makaslar eşliğinde hastaneye vardık. Hocayı derhal acil servise zütürdüler. Bizde dışarıda oturup beklemeye başladık. Sonrasında anlatılacak bir şey yok arkadaşlar. Hoca kısmı felç geçirmişti. Sol dirseği ise sayısız yerinden kırılmış artık eski işlevini sağlayamayacak hale gelmişti. O gece biz mumlarla uğraşırken dedenin evinin alt katında yangın çıkmış ve itfaiye gelene kadar üst kata sıçramış. Sonuç ev yaşanılamaz hale gelmişti. Şerlilere gelince belki o gece tüm kabileyi yakmıştık ama bu bize bir ev ve hocaya mal olmuştu. Yani bizim yediğimiz taklar yüzünden bir insan felç kalmış bir insanın evi yanmış kardeşim dediğim adamın annesi vefat bende ailemden birini kaybetmiştim. Evet bu olaydan asıl elebaşı olan biz 3 şerefsiz kurtulmuştuk ama sadece can olarak kurtulmuştuk. 3 ümüzünde maneviyatı tükenmişti. Bu olaylardan sonra Çağdaş ve babası annesini hatırlatan bu şehirde daha fazla durmayacakaları kanısına varmış ve otogaleriyi kapatıp yatay geçiş yapıp babasının memleketine dönmüşlerdi. Bizde Tolgayla başka bir daireye çıkıp yaşantımıza orada devam ettik ama o günden beri huzurlu bir uykumuz daha olmadı. Belki bu sefer şerliler yüzünden değildi ama gerek yaşadığımız pgibolojik travma gerekse vicdanımız buna izin vermedi.
DiNLEYEN HERKESE SONSUZ TEŞEKKÜRLERiMi BORÇ BiLiRiM. SAĞLICAKLA KALIN ARKADAŞLAR

Beyler güzel yorumlarınız için hepinize teşekkür ederim. Sorularınız varsa sorabilirsiniz elimden geldiğince cevaplayacağım.