Bir rezde benden

Brehiamina

Ne zamana bitirirsin hikayeyi panpa bu arada güzel yaziyosun akıcı baya eline sağlık

Hadi amk

Rezervetullahi birahmani rahim bölgesinde oluşan kasıklardan rez

rezervasyon

yazsana olm

rez alıyımda sonra okurum

Rezerved

Panpa aksamı zor ettik hadiiiiiiiii

gönder panpa

Saat 20'00 oldu hadi be panpa

Bir süre sıradan şeylerden konuştuktan sonra Tolga hemen Hasan dedenin tavsiyesini uygulamak için izin istedi. Yolculuğa çıktığımızdan beri tebessüm bile etmemişti ama şimdi umut doluydu çocuk. Ben de Hasan dede ile yalnız kalmıştım. Çiçeklerini sularken bir yandan da benimle konuşmaya devam ediyordu. Gerçekten de sıska bedeninin altında güven ve umut veren bir yüreği vardı. Hikayeyi anlattığımız sırada müebbet kararı veren hakim gibi soğuk kanlıydi. Sanki her gün bu işi yapıyormuş gibi bir izlenim veriyordu bana. Ve ben de içimin umutla dolmasina izin veriyordum. Çünkü kuvvetsiz bir kabile ise bu gece onlardan kurtuluyorduk. En azından ben öyle sanmıştım...

Rez panpa devam

Amk entry giremiyorum

20 dakika kadar daha okuldan tatilden falan konuşup 3. caylarimizin da dibi görünmek üzereyken Tolga içeriden çıkıp yanımıza geldi. Hep istediği o oyuncağa sonunda sahip olan bir çocuk gibi masum bir sevinci vardı. Hep birlikte ağlayana kadae güldügumuz zamanlar geldi aklıma. Hele Çağdaş var ya ota taka gulerdi. O gülünce biz de tutamazdık kendimizi ve her halta basardik kahkahayi. Yoldan geçenler deli gözüyle bakar ama hiç umrumuzda olmazdı. Hayat böyle yasanmaliydi kim ne der diye düşünmeden...

O sırada Çağdaş in sabah telefonu açmamasi geldi aklıma. Hasan dede ve Tolga dan müsade isteyip yan tarafta tekrar aradım Çağdaş i. Telesekterin o lanet sesiyle aradığım kişiye ulasamadigimi söylemesi ister istemez huzurumu kaçırmıştı. Hasan dedeye saygısızlık olmaması için yan taraftayken sigarami da içip yanlarına döndüm. Onlara bir şey belli edip morallerini bozmamak için soru sormalarina fırsat vermeden direk banyonun yolunu tuttum.

Acaba bu tür hikayelerden etkilenenler oluyor mu

rezerved altımıza sıççeğiz bu gece

Güneş enerjisini ayarlamak tam bir işkenceydi. Belli bir miktar açınca kaynıyor, milim kapatınca buz gibi oluyordu. Ama buna da sukrediyordum o sıra çünkü bizim koyde bu bile yoktu henüz. Ya 5 litrelik şişeleri güneşin bağrına bırakıp ısınmasıni beklerdik ya da yaklagib 70 santim boyundaki çaydanlik gibi bir şeye - şu yaşıma geldim hala bilmem ismini- su doldurur ocağa koyardik. Biraz soğuk biraz sıcak derken kova ağzına kadar doldu. Hasan dedenin söylediği gibi bardakta kalan suyu boşalttım. Suyu Elimle bir süre karıştırıp bizim suyun her diğer su ile bütünleşmesini bekledim. Niyet ettim ve ellerimi sulayarak başladım abdest almaya. Su buz gibiydi amk. Aklımdan kovadaki suyu boşaltıp sıcaklığını yeniden ayarlamaya çalışmak geçti ama bardaktaki suyu dokmustum bile. Ulan insan suyu dökmeden önce bir bakar değil mi amk sıcak mi soğuk mu diye. O anki aptalligima yana yana zütümde Antarktika buzullarinin narin dokunuşlariyla gusül abdestimi alıp banyodan çıktım. Üzerimi değiştirip -akşamki yemek için güzel bir şeyler giymistim sonuçta normal hayata dönecektik bugün ve kızlar da normal bir hayatın en önemli parçasıydı.- bizimkilerin yanına gittim.

reserved