korkuyorum panpalar yarım

en başından anlatıcam dinlemek isteyen gelsin yardımcı olabilecek varsa bi el atsın

herşey hafta haftasonu eğleniriz içer sıçarız diyerekten balığa çıkma fikrimizle başladı

sabahın 4 ünde kalkıp antalya yatlimanına gittim. 4 kişi bide kaptan 5 kişi vira bismillah deyip açıldık tekne sahibide tanıdığımız bi abimiz olduğundan kafamıza göre takılıp dönecektik
herşey güzel gidiyodu aslında balıkda fena değildi bi yandan alkol bi yandan balık tutmanın keyfi kulak memesi kıvdıbına getirmişti bizi...

aramızdaki türker olacak arkadaş laranın ilerisine kayalıklara gidelim dedi. kafalarda güzel olunca hadi gidelim dedik kaptanda bana uyar diyince yöneldik lara tarafına... gitmez olaydık

havada kararmaya başlıyodu
laradada balık fena değildi hava kararınca bu defa mercan barbun gitmiş mırmırlar saldırmaya başlamıştı deli gibi mırmır avlıyoduk kimsenin aklına dönmek gelmiyodu. gece 12-1 olmuş biz hala bi yandan içip bi yandan balık çekiyoduk o olay olmasa hayatımın en zevkli balık avı olacaktı..

saat ikibuçuk civarı 30-40 metre ileride bi karartı gördüm ilk bakışta poşet veya odun olacağını düşünsemde daha farklıydı kimseye söylemeden bi yandan balık tutup bi yandanda karartıyı kesiyodum akıntıyla birlikte bize doğru yanaşıyordu

5-10 metre kadar yaklaştıkdan sonra başta gördüğüme inanamadım arkadaşları çağırdım hemen onlarda baktıklarında denizde yüzen şeyin boğulan biri olduğunu anladık
uzun saçlı bi kıza benziyodu
kaptan direk sahil güvenliğe haber verdi. onlarda bölgeden ayrılmamamızı 10dakikaya kadar yanımıza geleceklerini söylediler

5 aydır nerdeyse hiç evden çıkmamıştım var gibi kalkıp balığa gitmiştim başımıza gelene bak a.q şansımı bahtımı gibiym

neyse aramızda kusanlar olsada olay bizi çokda etkilememişti alkolün verdiği kafayla nerdeyse hiç değildi boğulan kız.. iğrençleşmeye başlamıştık tabi. olayın ciddiyetini kavramayarak ölenin insan olduğunu düşünmeyerek nerdeyse salaklık yarışına girmiştik ceset üzerine espriler yapanmı dersin oltayı cesede doğru atanmı dersin tekneye çıkarıp diyenler dersin hayvanlaşmıştık tam anlamıyla.
normal bi zaman olsa ölmüş birini gördüğümde bakmamak için özen gösteren biriyimdir o gün nası böyle şeyler yaptık hala anlamış değilim..

antalyayı bilenler için söylüyorum yerimiz tam şelalenin döküldüğü falezlerden 30-40 metre açıkdaydık
neyse olaya dönelim sahil güvenlik dediği gibi on dakika sonra ilerden göründü işaretimizle rotasını bize doğru kırdı
1 kişi bizim tekneye geçerek gerekli evrakları bilgilerimizi aldı biz olayı anlatırken kızıda sahil güvenlik botuna alıyolardı o an kızla göz göze geldik canlı gibi bakıyo sanki bişey anlatmaya çalışıyordu..
16*17 yaşlarında uzun saçlı güzel olduğu o karanlıkda bile anlaşılan bi kızdı.
sizlere anlatırken bile tüylerim diken diken oluo. o andada garip bi his vücudumu kaplamıştı ortamdaki herşey donmuştu ay ışığı kızın masum gözlerine odaklanmıştı sanki bi anda ağlamaya başladım
arkadaşlar ne olduğunu anlayamamışlardı. sadece onlar değil bende o an ne olduğunu anlayamadım sadece ağlamak istiyordum az önceki hayvan gitmiş hıçkıra hıçkıra ağlayan ben kalmıştım

midem bulanmaya başım dönmeye başladı bi anda sonrasında gözümü açtığımda tekne dönüş yoluna koyulmuş kamarada uyuyarak buldum kendimi.. herşeyin bi rüya olduğunu ddüşündüm bi an. midemdeki ağrı ve o gözler rüya olmadığını anlatır gibiydi
sağa sola tutunarak kamaradan çıktım. kaptanın yanına giderek ne olduğunu sordum. olayın hala rüya olmasını umarcasına yalvarır gözlerle kaptana bakıyordum.
nolacak dedi 17-18 yaşlarında bi kızmış üstündede kimlik falan çıkmamış başka bişe demediler dedi gibtiğimin kaptanı
benim kadar etkilenen olmamıştı arkadaşlar nası olduğumu sordular hiçbiriyle konuşmak istemiyrdum sadece bu gibtiğimin teknesinden bi an önce kurtulmak istiyordum
1 saatlik sürenin ardından yatlimanına ulaştık olayı duyan bi iki habercide bizi bekliyolarmış
ayılmaya başlamıştık artık saat sabahın 5ine geliyodu 24 saattir denizdeydik karaya çıktığımda yürümekte zorluk çektim medya maymunu arkadaşlar röportaj işine girişmişken kendimi arabaya atıp hızla gazladım arkamdan bağırsalarda durmadım
herşeyden kaçmak istiyordum..

telefonumu kapatıp son hız eve vardım
o bakışlar hala gözümün önünden gitmiyordu delirmiş gibiydim noolduğunu anlayamıyordum kendi kendime ya olabilir sonuçta hergün yüzlerce insan ölüyor niye bukadar etkilendim diye sorsamda cevabını bulamıyordum

bi an uyumanın en iyi çözüm olacağını düşündüm 2 saat yatakta sağa sola dönsemde sonunda uyumayı başarmıştım
rüyamda o kızı gördüm bilmediğim bi dilde benle konuşuyordu ailesini hayatını kim olduğuunu anlatıyordu sanki bana..
bana kendini anlatıyordu yaşadığı şehri arkadaşlarını okulunu erkek arkadaşını hepsiyle tanışıyordum kim olduğunu bilmesemde artık kim olduğunu çok iyi biliyordum

rüyanın son kısımlarında bi anda herşey değişti o masum bakan gözleri bana nefret edercesine bakmaya başlamıştı hızla benden uzaklaşıyordu ne kadar koşsamda yetişemiyordum çevredeki insanlarda bana nefret eder gibi bakmaya başlamıştı
nefes nefese kalmıştım dar karanlık sokaklarda koşmaya başladım peşinden kşmayı bırakarak tanıdık bi yol iz bulmaya çalıştım heryerde daha önce hiç görmediğim insanların kötü bakışları arasında koşuyordum. sadece koşup kurtulmak istiyorddum bağırsamda sesim çıkmıyordu

şimdiye kadar çok kabus görsemde bu şekilde uyandığımı hatırlamıyorum boğazım kupkuru olmuştu mide ağrım hala devam ediyordu
mantıklı düşünmeye çalışıyordum olayın sadece neden bukadar beni etkilediği anlayamıyordum
uyandığımda saat gece 11 civarı olmuştu bi an önce bişeyler yiyip kendimi toplamam gerekiyordu
olanların sadece başlangıç olduğunu bilsem o rüyadan hiç uyanmak istemezdim...

yataktan çıkıp salona geçtiğimde bi an eve hırsız girdiğini düşündüm herşey dağılmıştı zemin ıslaktı nolduğunu anlayamadım bilgisayar cüzdan telefon koyduğum yerdeydi peki kim neden dağıtmıştı evi ve ben nası bi uykuya yatmıştımki bu olanları duymamıştım telefonumu açmamla 17 aramanın 3 mesajın olduğunu gördüm
mesajın birinde özgür çabuk beni ara demişti evi o şekilde bırakarak bişeyler yemek için dışarı çıktım

asansörü çağırırken özgürü aradım
sesi çok kötü geliyordu dünkü olayın etkilediğini düşünmüştüm
olanlardan haberin varmı diye sordu daha ne olabilirki diye düşünürken türker öldü dedi bi anda
15 senelik arkadaşım ölmüştü düne kadar birlikte olduğumuz sabah balığa çıktığımız adam bugün ölmüştü sebebini soramadım bi an önce yanına gitmem gerektiğini düşündüm özgüre nerde olduğunu sorarak yola çıktım

panpalar dinlemiyosanız anlatmiym varmı dinleyen

kafayı yemek üzereydim sadece balık tutacaktık 2 günde başımıza gelenlere inanamıyordum
direk özgürün yanına gittim rengi benzi atmıştı oda beni görünce aynı şekilde şaşırdığına eminim iki günün yordunluğu başımıza gelenler hepimizin dıbına koymştu.
noldu diyerek yapıştım yakasına olayların sorumlusu oymuş gibi hissettim bi an ağlamaya başladı öldü dedi sadece öldü...
nası olmuş diyerek sarsmaya devam ettim
ben limandan ayrıldıktan sonra taksi tutup evlere dağılmışlar. ailesinin söylediğine göre bi anda yataktan fırlayarak 10 kattan kendini boşluğa bırakmış başkada bişey bilmiyorum dedi ikimizde ağlıyorduk kendimiz sadece soruyorduk neden neden neden...

cenazeye gitmek istememiştim kendimi sanki takip ediliyomuşum gibi hissediyordum. en güvende olduğum yere döndüm
kapıyı açtığımda evde ilginç bi koku vardı ne olduğunu anlayamamıştım
salona girdiğimde yer ıslaktı eşyalar aynı şekil duruyordu salonu toplamaya başladım
başımıza gelen olayı kimseyede anlatamıyordum anlatırsam sanki daha kötü olacak gibi hissediyordum özgüre bile ne olduğunu anlatmamıştım. oda yaşadıklarını anlatacak cesareti bulamamıştı

alkolün iyi bi çözüm olacağını düşündüm. vitrindeki küçük süs içkilerine kadar ne bulduysam içtim.
uyumaktan korkuyordum yine aynı rüyayı görmekten aynı şeyleri yaşamaktan korkuyordum..
yıllarca korku filmlerinde izlediğim sahneler gerçek olamaya başlamıştı
evde tek başıma tv bilgisayarı açmadan sadece oturup seslere odaklanmıştım
salonda battaniyeyi üstüme çkmiş battaniyenin beni korumasını umarak sıkı sıkıya sarılarak düşünüyordum
ne yapabilirim... nasıl kurtulabilirim...