korkunçlu bi anımı anlatçam gelin beyler vol2

@49 şukunu verdim

eeeeeeeeeee???

up up up

@49 hahahahah huur cocugu seninki daha korkunclu

hocayı bulduk. birşey konuşabilirmiyiz diyerek hocayı dışarı çağırdık. yanımıza geldi ve olayı anlattık. onun söyledikleri ve büyüklerimizin bu türbeyle alakalı anlattığı şeyler örtüşüyodu. işin basit kısmı şuydu: türbede bulunan “baba” her perşembe akşamı yani “cuma gecesi” orda abdest alıp namaz kılarmış. köylüler çarşamba günleri türbeye gidip hediye olarak tespih seccade falan bırakırlarmış ve dua okuyup giderlermiş.bu olmadığında bazen ufak tefek kazalar veya büyük kazalar olurmuş o yolda. en son hoca içimizi rahatlatıcak bir şey söyledi bize dedi ki “ siz oraya giderek onu rahatsız ettiniz fakat korkmayın. yarın bi büyüğünüzle gündüz vakti oraya gidin hediye zütürüp dua edin kendi dilinizin döndüğünce af dileyin. bunu yaparsanız hiçbirşey olmaz” dedi.

köye geldiğimizde rahat bi nefes aldık. arkadaşlar bizi bekliyodu. nooldu motorgibletler nerde falan diye çeşit çeşit sorular sormaya başladılar. biraz soluklandık oturduk ve anlatmaya başladık. herkes tırsmıştı ama bizim kadar korkamazlardı. köyün camisinde uzun yıllardır hocalık yapan adama gidip olayı sormaya karar verdik. olayı yaşayanlarla beraber hocanın evine gittik. evde yoktu karısı bize kahvede olduğunu söyledi hemen kahveye gittik.

harbiden bakalım nereye bağlanacak

biz o sesi duyar duymaz ne gücümüz varsa koşmaya başladık gördüğümüz şeyin şokunu yeni atmaya başlıyoduk. bağrıyoduk “kaçın amk”, “koşun lan” falan diye diye motorgibletlerin yanına geldik hemen tarladan yola çıkarttık. etrafımızada bakıyoruz acaba takip ettimi falan diye ama bir şey yok etrafta. motorgibletler bir türlü çalışmıyo 3-4 kez denedik tık yok. motorgibletleri tarlaya indirip bıraktık ve köye doğru koşmaya başladık.

amk hadi

o sırada diğer odanın ışığı yandı. belliydi namaz kılacaktı orda. birbirimizi dürttük kendimize gelmeye çalışıyoduk hadi gidelim artık kaçalım der gibi işaret yaptık birbirimize. sessizce ordan çıkarken tam kapıda binin birinin telefonu çaldı amk evladı arayanını gibtiğim.

panpa öteki hikaye gibi sonunda sıçma ama süper gidiyordun bir anda abarttın.. neyse okuyalım şuku

lan okuyup yatıcam 11 de iş var hadi

karşımızda çeşit çeşit renkte ışıklar hafifçe sönüp çoğalıyordu. yetişkin bir insanın kafasının hizasında sayılırdı.bı ışık huzmesi vardı ve ne kadar güzel olduğunu size anlatamam. bir futbol topundan biraz daha küçük bi ışık demetiydi. sadece izleyebiliyoduk. terlik ve tespih sesi duyduk o sırada.bu ışık huzmesiyle beraber bir çift terlik, bir tespih ve seccade resmen havada onunla gidiyordu. ışık huzmesi türbenin bulunduğu diğer odaya girdi biz ne olduğunu anlamaya çalışıyoduk.

allllaaahhhhhhhhhhhhh

altıma sıçıcam amk çabuk yaz

o sırada çeşme birden kapandı. bu kişi içeri doğru yönelmişti sesini duyabiliyorduk. i̇çeri girdi. i̇çeri girdiğinde gördüğümüz şey resmen kanımızı dondurmuştu resmen kilitlenmiştik. diğer arkadaşalarımın an ne yaşadığını bilmiyorum ama ben bağırmak çığlık atıp ordan nefesim yetene kadar koşup kaçmak istiyodum ama ne hareket edebildim ne de sesimi çıkarabildim

anlat panpa

çıtırtılar türbenin girişine doğru gelmeye başladı. içeri girecekti heralde gelen kişi. sıçmış durumdaydık. bizi hırsız sanıp jandarmaya şikayet edebilirlerdi. çıtırtı yaklaştı yaklaştı ve çeşmeyi açtı o kişi. bizi fark etmemişti anlaşılan. fark etse zaten içeri girip bakardı.ama ortada tuhaf olan o karanlıkta bu kişinin elinde etrafı aydınlatacak herhangi bişey yoktu. türbenin giriş kısmı saklandığımız yere yakındı bi ışık falan olsa fark ederdik rahatça.ama onu düşünmüyoduk o an.derdimiz nasıl kurtulacağımızdı.

anlat panpa ya dinliyoruz

anlat panap ben burdayım sukuladım