korkunçlu bi anımı anlatçam gelin beyler vol2

bu saatte iyi gelir okuyun panpalar

reserved

dedem şunları söyledi " bizim gençliğimizden beri o türbe orda var.biz çok şeye şahit olduk. bazısını anlatmışımdır zaten. bundan bi 15 yıl evvel falan burdan birisine aynı yaşadığın şey olmuştu. fakat o başka bi gün af dilemeye giderim diye düşünmüş aynı gece yatağında çarpılmış olarak bulunmuştu ben o yüzden direk sizi toplayıp zütürdüm oraya. seccade ve tespih hediyemizdi saygımızın göstergesiydi. sende bidaha bu tarz şeylerle uğraşma." dedi.
yaşadığım bu olay bende bi fobi oluşturdu. artık bulunduğum şehirde zorunlu olmadığı müddetçe türbelerin yanından geçmiyorum. köye gittiğimde o türbenin bulunduğu tarafa adımımı bile atmıyorum. hala şunu yazarken bile bi korku hissediyorum.

bu mu lan ?

biz dizlerimizin üstünde dedemin söylediklerini tekrar ederken o gördüğümüz ışık demeti tekrar belrdi.ben kalkıp kaçmaya niyetlendim dedem kolumdan tuttu o sırada. ışık demeti karşımıza geldi ve durdu hiçbir hareket yoktu. daha sonra benim bıraktığım seccade ve tespihin olduğu yere yöneldi. yine aynı güzellikteydi. sanki havada onunla gelirmiş gibi tespih ve seccade tekrar bulunduğumuz yere geldi. seccade önümüze serildi. tıpkı camide namazlarda hoca önde cemaat arkada misali namaza durduk. fazla uzun sürmedi.ben bildiğim kadar dua okuyabildim. namazı bitirip kalktık ve dedem hadi der gibi başını salladı. sakince ordan çıktık. babamda şoktaydı olanlardan sonra. "yav bu nedir" dedi. "o nurdu sadece o kadarını görebiliriz biz" diye cvp verdi dedem. arabaya bindik ve eve geldik

devam et bin uyucam

içimde çok büyük bi korku vardı. dedem sürekli dualar okuyodu. babam şaşkındı. içeri girdik ışıkları yaktık. dedem türbedeki "baba"ya yalvarmaya başladı "onlar çocuk ehil insanlar değil bilmeden bi densizlikleri olmuş" tarzında şeyler söyleyip arada dualar okuyordu. seccade ve tespih benim elimdeydi. diğer orda bulunanların yanına bıraktım onları. dedem "oturun ve söylediklerimi tekrar edin" dedi. arapça birşeyler söyledi biz tekrar ettik o sırada arkadaşlarla türbenin etrafında duyduğumuz o sesleri tekrar duymaya başlaımştım. resmen titriyodum artık

hiçkimsenin bişey demesine fırsat vermedi dedem. direk söze başladı "çocuğa kızmayın, anlamadığı işlere karışmış bilmeden etmeden.onu bu sıkıntıdan kurtarmak lazım" dedi. bana döndü ve "hazırlan abdest al babanda gelicek bizimle" babama döndü "sende abdest al hadi hızlı olun" dedi. babam kızgın kızgın beni süzüyodu.ben sesimi çıkarmadım. hazırlandık babam dedeme "nereye gidicez" dedi."türbeye gidicez" diye cvp verdi dedem. yanımıza tespih seccade falan da almıştık. sabaha karşı falandı saati tam olarak hatırlamıyorum. arabaya binip türbeye gittik

la hadi seri anlat up

"nooldu" dedi. "tuhaf sesler duydum bi çıkıp baksana baba" dedim.yat uyu o kadar korkmuşun sana öyle geliyodur dedi. giblemedi beni. dedemin yanına gitmem lazımdı ama kapıdan dışarı çıkmaya züt yoktu. tekrar yatağıma geçtim uyumaya çalışırken yine aynı sesler gelmeye başladı.en sonunda yataktan fırlayıp bağıra bağıra dedeme seslenmeye başlamştım. evdeki herkes bi telaşla odaya girdi o sırada

neyse bir şeyler olacak gibi

"geç otur yanıma" dedi. bazı dualar okudu bana da okuttu. herkesin uykusu gelmişti artık yatalım falan dediler. fakat dedem "bu gece bize uyku haram ama bi yatalım bakalım" dedi. ben sıçmış vaziyette yatağıma uzandım. yorgundum uyumuşum o sırada. odada babamla beraber yatıyoduk neyse ben tuhaf rüyalarla uyandım gecenin bi vakti. kapının dışından tuhaf sesler geliyodu. babama seslendim duymadı. yanına gidip var gücümle dürttüm babamı en sonunda uyandı.

rizörvıd

sonra babam dua kitabı yerine ferre dergi getirmişti sonra türbeyi falan gibtir edip sülalece asılmaya başladık orgazmın doruklarındaydık.

@58 haklı amk

panpa güzel yazıyorsun ama bir anda işi harry potter'a dönderiyorsun amk...

baştan kem küm ettim ama anlatmak zorundaydım. en sonunda olayı anlattım "iyi tak yemişsiniz" dedi. dedemde olayı dinlemişti. babam kızgın dedem düşünceli bi haldeyken bi süre sessizlik oldu sonra dedem "yok bu kadar kolay olmaz bu iş hoca, siz daha fazla korkmayasınız diye öyle demiş belli ben bi abdest tazeleyip gelicem" dedi. odaya döndüğünde elinde bi dua kitabı vardı. sayfaları karıştırıyodu.

devam et,sıçmaya başladın

ama biz rahat değildik. hocayla konuştuktan sonra evlerimize dağıldık. olayı büyüklerimize anlatmamız şarttı ama "ya bişey olursa" korkusu heryerimi sarmıştı. babam bi tuhaflık olduğunu anladı bende. "hayırdır oğlum ne bu hareketlerin" diye sordu