korkunçlu bi anımı anlatçam gelin beyler vol2

harbiden bakalım nereye bağlanacak

devam et,sıçmaya başladın

ama biz rahat değildik. hocayla konuştuktan sonra evlerimize dağıldık. olayı büyüklerimize anlatmamız şarttı ama "ya bişey olursa" korkusu heryerimi sarmıştı. babam bi tuhaflık olduğunu anladı bende. "hayırdır oğlum ne bu hareketlerin" diye sordu

köye geldiğimizde rahat bi nefes aldık. arkadaşlar bizi bekliyodu. nooldu motorgibletler nerde falan diye çeşit çeşit sorular sormaya başladılar. biraz soluklandık oturduk ve anlatmaya başladık. herkes tırsmıştı ama bizim kadar korkamazlardı. köyün camisinde uzun yıllardır hocalık yapan adama gidip olayı sormaya karar verdik. olayı yaşayanlarla beraber hocanın evine gittik. evde yoktu karısı bize kahvede olduğunu söyledi hemen kahveye gittik.

hocayı bulduk. birşey konuşabilirmiyiz diyerek hocayı dışarı çağırdık. yanımıza geldi ve olayı anlattık. onun söyledikleri ve büyüklerimizin bu türbeyle alakalı anlattığı şeyler örtüşüyodu. işin basit kısmı şuydu: türbede bulunan “baba” her perşembe akşamı yani “cuma gecesi” orda abdest alıp namaz kılarmış. köylüler çarşamba günleri türbeye gidip hediye olarak tespih seccade falan bırakırlarmış ve dua okuyup giderlermiş.bu olmadığında bazen ufak tefek kazalar veya büyük kazalar olurmuş o yolda. en son hoca içimizi rahatlatıcak bir şey söyledi bize dedi ki “ siz oraya giderek onu rahatsız ettiniz fakat korkmayın. yarın bi büyüğünüzle gündüz vakti oraya gidin hediye zütürüp dua edin kendi dilinizin döndüğünce af dileyin. bunu yaparsanız hiçbirşey olmaz” dedi.

@49 hahahahah huur cocugu seninki daha korkunclu

up up up

@49 şukunu verdim

panpa güzel yazıyorsun ama bir anda işi harry potter'a dönderiyorsun amk...

bu saatte iyi gelir okuyun panpalar

reserved

dedem şunları söyledi " bizim gençliğimizden beri o türbe orda var.biz çok şeye şahit olduk. bazısını anlatmışımdır zaten. bundan bi 15 yıl evvel falan burdan birisine aynı yaşadığın şey olmuştu. fakat o başka bi gün af dilemeye giderim diye düşünmüş aynı gece yatağında çarpılmış olarak bulunmuştu ben o yüzden direk sizi toplayıp zütürdüm oraya. seccade ve tespih hediyemizdi saygımızın göstergesiydi. sende bidaha bu tarz şeylerle uğraşma." dedi.
yaşadığım bu olay bende bi fobi oluşturdu. artık bulunduğum şehirde zorunlu olmadığı müddetçe türbelerin yanından geçmiyorum. köye gittiğimde o türbenin bulunduğu tarafa adımımı bile atmıyorum. hala şunu yazarken bile bi korku hissediyorum.

bu mu lan ?

biz dizlerimizin üstünde dedemin söylediklerini tekrar ederken o gördüğümüz ışık demeti tekrar belrdi.ben kalkıp kaçmaya niyetlendim dedem kolumdan tuttu o sırada. ışık demeti karşımıza geldi ve durdu hiçbir hareket yoktu. daha sonra benim bıraktığım seccade ve tespihin olduğu yere yöneldi. yine aynı güzellikteydi. sanki havada onunla gelirmiş gibi tespih ve seccade tekrar bulunduğumuz yere geldi. seccade önümüze serildi. tıpkı camide namazlarda hoca önde cemaat arkada misali namaza durduk. fazla uzun sürmedi.ben bildiğim kadar dua okuyabildim. namazı bitirip kalktık ve dedem hadi der gibi başını salladı. sakince ordan çıktık. babamda şoktaydı olanlardan sonra. "yav bu nedir" dedi. "o nurdu sadece o kadarını görebiliriz biz" diye cvp verdi dedem. arabaya bindik ve eve geldik

devam et bin uyucam

içimde çok büyük bi korku vardı. dedem sürekli dualar okuyodu. babam şaşkındı. içeri girdik ışıkları yaktık. dedem türbedeki "baba"ya yalvarmaya başladı "onlar çocuk ehil insanlar değil bilmeden bi densizlikleri olmuş" tarzında şeyler söyleyip arada dualar okuyordu. seccade ve tespih benim elimdeydi. diğer orda bulunanların yanına bıraktım onları. dedem "oturun ve söylediklerimi tekrar edin" dedi. arapça birşeyler söyledi biz tekrar ettik o sırada arkadaşlarla türbenin etrafında duyduğumuz o sesleri tekrar duymaya başlaımştım. resmen titriyodum artık

hiçkimsenin bişey demesine fırsat vermedi dedem. direk söze başladı "çocuğa kızmayın, anlamadığı işlere karışmış bilmeden etmeden.onu bu sıkıntıdan kurtarmak lazım" dedi. bana döndü ve "hazırlan abdest al babanda gelicek bizimle" babama döndü "sende abdest al hadi hızlı olun" dedi. babam kızgın kızgın beni süzüyodu.ben sesimi çıkarmadım. hazırlandık babam dedeme "nereye gidicez" dedi."türbeye gidicez" diye cvp verdi dedem. yanımıza tespih seccade falan da almıştık. sabaha karşı falandı saati tam olarak hatırlamıyorum. arabaya binip türbeye gittik

la hadi seri anlat up

"nooldu" dedi. "tuhaf sesler duydum bi çıkıp baksana baba" dedim.yat uyu o kadar korkmuşun sana öyle geliyodur dedi. giblemedi beni. dedemin yanına gitmem lazımdı ama kapıdan dışarı çıkmaya züt yoktu. tekrar yatağıma geçtim uyumaya çalışırken yine aynı sesler gelmeye başladı.en sonunda yataktan fırlayıp bağıra bağıra dedeme seslenmeye başlamştım. evdeki herkes bi telaşla odaya girdi o sırada

neyse bir şeyler olacak gibi