korkunçlu anımı anlatıcam

beyler bu anlatacaklarımı okumadan önce söylemeliyim , hiç bir sorumluluğu kabul etmiyorum. okumak yada okumamak sizin elinizde. Bu güne kadar quanttum , ozanozzy falan bir çok hikaye yazıldı ve okundu , yada senaryo desek daha doğru olur. Herneyse , anlatmamak için aylardır zor tutuyordum kendimi ama dün gece gördüğüm rüya yazmama işaret etti. Rüya ne diye sormayın olayların sonunda öğreniceksiniz.

edit: Bu saatte anlatılmaz panpalar onu anladım rezervlerı alın , gece başlıyoruz.

edit2: beğenmeyene zorla okutma gibi bir kaygım yok beyler , dün gece yazamamamında bir sebebi var. dediğim gibi bu hikaye yarım kalırsa nick altım size emanet. bu gece devam ediyorum.

Bundan tam 8 ay önce , takriben haziranın ortalarında başladı herşey. Üniversite yeni bitmişti ve staj paramın kuruşuna dokunmamıştım. O parayla her zaman hayalim olan Anadolu gezimi başlatacaktım. Tek isteğim yaz boyunca tüm anadoluyu köy köy gezip , insanların evlerinde konaklamak onlara misafir olup , yaşamlarını tatmaktı. Hem kalacak yer ücretinden hemde karnımı doyurmak için harcayacağım paradan yırtmış olacaktım. Ailemde biliyordu böyle bir planımın olduğunu , haziranın sonuna doğru otobüs biletimi Konya'ya aldım. başlangıç noktam Konya olacaktı. Doaçlama olmuştu ama hoşumada gitmişti en merkezi bölgedeydi konya kısaca her yere yakındı işte amk.

muhabbet muhabbeti açtı türlü şakalar eski hikayeler anlatıldı , güven ortamı oluştu gibime geldiği an , amca bir kaç gün burda kalabilirmiyim izniniz olursa , etrafı dolaşıp , fotoğraflar çekip görmek istiyorum dedim. Adam 15 saniye kadar kapıya baktı. iç çekerek evladım kızımla pek iyi zamanlar geçirmiyoruz dedi ama çok ihtiyacın varsa. pekala kalabilirsin delikanlı ama akşam ezanından sonra herkes burada evde olacak , her nekadar kalacaksan farketmez bu dediğimi aklından çıkarmayasın dedi ve yavaşça sofradan kalktı.

Amca traktörü sürüyor bense onu süzüyordum. Kafasında şapkası , beyaz gömleğinin üstüne giydiği deri yeleğinin cebinden sarkan köstekli saati görünüyordu. Köyün içine nihayet girmiştik , her köyde olduğu gibi insanlar sabahın köründe uyanmış köy çoktan canlanmıştı. Köy meydanından geçerken çeşmenin orada bir karga traktörün peşine takıldı. taaki amcanın evinin ahırının yanında durana dek. Gözlerimi ayırmadan onu takip etmiştim ve bahçedeki bir ağaca kondu.

amca eee evlat anlat bakalım nedir hikayen ? diye sordu , anlattım herşeyi , anadoluyu gezmek istediğimi falan söyledim. ilginç buldu. Tam o sırada evin kapısından 2 kere ardı ardına paat diye ses geldi. Amca gayet alışık tavırlarla , hiç endişelenmeden kalktı , gardrobu açıp bir kağıt parçası aldı ama içine birşey sarılıydı. yanımdan geçerken bıyık altından gülümsedi ve kapıya doğru ılerledı. o sırada kızıda odasından çığlık atarak fırladı. 'Yine miiii yaa?'' diye bağrındı. Adam kapıyı açıp kağıdı dışarı fırlattı ve hemen kapıyı tekrar kapattı. Şaşkınlık içinde seyrettiğim bu olayın ne olduğunu sormama fırsat kalmadan ( kaldıki soramazsım okadar samimi değildim sonuçta ) önemli birşey değil evladım diyerek tekrar gülümsedi ve gelip sofraya tekrar oturdu.

Amca evine buyur etti , amcanın evi köydeki diğer evlere göre halliceydi. Evine geçtik , kızı sofrayı çoktan hazırlamıştı fakat biz eve girince kız birden irkildi ve yüzünü kapaymaya çalıştı. Amca: tamam kızım sen geç içeriye biz hele şu delikanlyla iki kelam edelim dedi kızı geri geri yürüyerek ve pörtlek gözlerini üstümüzden ayırmadan odasına gitti. Tüm bunlar olurken bense evin iç dizaynına göz atıyordum. Evin içi yeşile boyanmıştı ama camii yeşili , o yeşilin adını bilmiyorum , anlayın işte mk. Bir sürü küçük bebek oyuncakları kundaklanmış şekılde koltuk diplerine oturtulmuş , bir biblo gibi duruyordu.

"korkunç amım" diye okuyorum başlığı, her seferinde dıbına koyayım

beyler hikayenin büyük bir kısmı hazırda zaten seri kopyalıycam gece. Gececi tayfaya layık bir şekilde. Güvenin panpanıza. Rezerv alanlar ben gece yokum derse eğer yarın okur toptan.

Sessizce fısıldayarak kızına 3 harflilerin musallat olduğunu düşündüğünü söyledi , ben öyle şeylere pek inanmadığımdan bıyık altından güldüm , peki akşam ezanıyla ne alakası var akşam ezanında neden tüm köy evine kapanıyor diye sorduğumda, bak evladım buralar büyük şehirlere benzemez ,tenhadır. Akşam ezanından sonra şer dolaşır diye büyüklerimiz boşa söylememiş. Bu köyde daha önce 3 kişi kızımın başına gelen olaya benzer nitelikteki olaylardan dolayı öldü daha doğrusu öldürüldü. Aynısının kızıma olmasını istemiyorum onu bütün köyden soyutladım bu durumu ortaya çıkmasın diye. Sadece dinliyordum , kanım donmuştu , benim yüzüm kızın odasına dönüktü ve tuncay amcanında tam arka tarafında kalıyordu.

senaryoyu iyi devam ettir pnp yalan olduğu zaten bellide bakalım belki sözlükçe ferre ve korku film sektörüne akabiliriz

rizörvd

dinleyen yok anlatsam neye yarar. saçma sapan yarım hikayeleri okumaya müstahaksınız panpalar.

Aileyle helalleştim ve gece yola çıktım. Konya Taşkente vardığımda gün henüz yeni ağırmaya başlıyordu. Otobüsten indim hava serindi. sırtımda çantamla ıssız bir köy yoluna girdim , gördüğüm ilk insanla muhabbet etmeye başlayıp misafir olmayı kabul ettiricem diye düşünürken , sol taraftaki tarladan 60-65 yaşlarında bir amca elindeki tırmıkla yolda belirdi. merhaba amcacım dedim , uzun yoldan geliyorum biraz soluklanmam lazım , henüz lafım bitmemiştiki - evladım traktör şu ağacın arkasında atla hele bir kahvaltı edelim dedi. Acıkmıştımda düşünmeden kabul ettim. Anadolu insanının tanımadığı bir insana bile hiçbirşey sormadan yardım etmesi alışık olduğum ve beklediğim birşeydi zaten.

Adam başını iki elinin arasına alarak bir müddet dona kaldı , bu 3 harfli değil bu .. bu.. cümlesini tamamlamadan birden kalkıp eve doğru koşmaya başladı. Eve vardığımızda , odanın buzlu camında kan izleri vardı , tuncay amca aman Allah'ım bu olamaz diyerek kızının odasına koştu , elleri titriyordu , bende çok korkmuştum , yoka kızı kendini öldürmüşmüydü. dayanamayıp bende tuncay amcanın arkasına geçtim , artık bukadar çok olaya şahit olduğum için bende olaya dahil olmuş biriydim.

Sırtçantamdan fotoğraf makinamı çıkarttım , köyü gezip fotoğraf çekmek güzel bir fikir olabilir diye düşündüm. Tam fotoğraf makinamı aldım evden çıkıcam , amcanın kızının odasından mabeed diye bir bağrış yükseldi. hiç beklemediğim bir anıma geldiğinden fotoğraf makinasını yere düşürdüm. hay anasını gibiyim lan ne diyor bu kız falan derken makinayı kaldırdım yerden kapısına gidip tıklattım bir kaç kere iyimisiniz dedim. sadece hı hı diye bir cevap aldım. iyimiş lan oğlum abartma sende dedim evden çıktım.

gece 1.30'da görüşmek dileği ile panpalar , liselisiz bir gece umuduyla.

Telefonu kapattım evden henüz çıkmamıştım , kızın odasında bir kaç tıkırdama duydum , kapıya doğru yaklaştım , içerden kızın kapıya doğru koştuğunu buzlu camların arkasındada olsa akisinden farkettim tam kapının dibine geldi , dudaklarını buzlu cama dayadı ve kafasını sağ sola aşşağı yukarı oynatmaya başladı , biraz ürksemde , iyimisiniz? babanızı çağırmamı istermisiniz derken bir bağırış koptuki odadan , ben hayatımda öyle bir ses duymadım , mabeed-ül iblis diye haykırdı. tüylerim diken diken olmuştu , ilk önce dona kaldım fakat ardından evden koşarak çıktım. erkekliğin lüzumu yok diye düşünmüştüm haklıydımda. Hemen koşarak Tuncay amcanın tarlasına gittim. okadar soluk soluğa kalmıştımki iki kelimeyi bir araya zor getiriyordum. tenekeden yapma sandalyeyi verdi oturdum ve biraz su içtim. olanları sakin kalmaya çalışarak tuncay amcaya anlattım , bu sefer farklıydı tuncay amca , bu sefer çok şiddetli bir şekilde haykırdı , tuncay amca yüzüme ifadesiz bir şekilde baarak-ne haykırdı? diye sordu , bu sefer farklıydı dedim bu sefer mabeed-ül iblis diye bağırdı.

bir part daha paylaşıyım güven ortamı oluşsun mk. bizde yarı yolda kalmak yok panpalar.

o sırada aklımda bir kaç soru işareti oluştu , kapıya ne çarpmıştı , dışarı neyi fırlattı vee en mantıksız geleni ise akşam ezanından sonra neden evde olmamız gerekiyordu? kendimi tutamadım , tam evden çıkmak üzere olan Tuncay amcaya seslendim , neden? neden akşam ezanından sonra dışarı çıkmayı yasakladınız? Sadece suratıma baktı tövbe estağfrullah diyip evden çıktı. o çıktığı gibi kızının oda kapısındanda kilitlenme sesi geldi.

geldim beyler başlıyorum tam zamanında.

Bahçeden çıkarken tam kafamın tepesinde bağıran karganın sesini duydum , fotoğrafını çekmek için makinayı gözüme doğru zütürken karga uçup evin damında görünmeyecek bir yere kondu ,anasını gibtimin kargası sanki top model egoya bak diyip bu aptalca düşünceye gülerek meydana doğru yürüdüm. akşam üstüne kadar bir çok güzel fotoğraf çektim. Köylü çocuklarında ilgisini çekmiş olmalıyımki dizimin dibinden ayrılmadılar. Fakat ardı ardına çocuklar anneleri tarafından kollarından çekilerek evlerine zütürülmeye başlandılar. Ne oluyor yahu diye düşünürken , aklıma tuncay amcanın söyledikleri geldi. Eve doğru hızlıca yürürken akşam ezanı okunmaya başladı. Gereksiz bir gerginlikle eve doğru koştum ezanın bitmesine yakın kapıyı çaldım ve Tuncay amca kapıyı açıp çok şükür evladım diyip içeri aldı.

Akşam yemeği için yer sofrası hazırdı fakat amcanın kızı yıne ortalarda yoktu , odasnın ışığı yanıyordu fakat dışarı çıkmıyordu , biraz tutucu olabileceklerini düşünerek abartmıyor ve neden dışarı çıkmadığını sormuyordum. Yemeği yerken lafı bu gün kızının çığlık olayına getirdim. Birden bire amcanın gözleri açılmış , kaşığı ağzına doğru gelirken yarı yolda kalmıştı. Ne , ne dedi? nasıl çığlık attı , birşey duydunmu , birşey anladın mı diye heyecanla soruları yöneltmeye başladı. evet amca dedim sadece bir kere bağırdı ve yanlış anlamadıysam mabeed dedi. adam elindeki kaşığı tabağına bıraktı. Ne oldu amca dediğimde birden ve hiç beklemediğim şekilde sertçe çıkıştı , bak burda misafirsin ve misafirliğini bil evlat. susup kafamı önüme eğdim ve çorbamı yudumlamaya başladım. Tuncay amca masadan kalkmaya yeltenirken , kızın odasından bir çığlık daha yükseldi , çatallı bir sesle maağ dedi ve ardından birşeyin yere düşme sesi geldi.

kalbim yerinden çıkacaktı , tuncay amca odaya doğru koşarken , sabahki gibi kapıdan paat diye ses geldi , tuncay amca bir kızının odasına bir dış kapıya baktı , acayip bir sessizlik çökmüştü , gardrobu açıp yine eline bişeyler aldı , kapıya doğru koştu , kapıyı aralayıp dışarı fırlattı ardından dışarıdan biraz patırdama sesleri geldi ve duruldu. ciddi anlamda çok korkmuştum , Tuncay amca saakin ol! diye sessiz ama sert bir tavırla uyardı , oturduğumuz odanın ışığını kapattı kendi odasına geçti bir kitap aldı ve kızının odasına yöneldi , kapıyı araladı ve o aralıktan içeriye süzüldü tekrar kapıyı kapattı.