korkunçlu aksiyonlu ve gerçek bir hikaye

panpa hikayede geçen sehri merak ettim arada onuda soylersen güze olur

reserved
bir dakika içinde başlıyorum, buraya kadar okurum

Korkudan aklımı kaçıracaktım. Özkana neler olmuştu. Daha da konuşmak istedim bağırmak istedim ama beynim buna izin vermiyordu yine
dilim tutuluvermişti.
Ne yapmanız gerektiğini biliyorsunuz dedi kırmızı gözlü. O gömüyü gün doğmadan yerine yerleştirin ve buradan toz olun dedi.
Sonra gömüye gözü takıldı ve hafiften irkildi.
Siz, siz onu açmışsınız. Hanginiz açtı diye gürledi...

rezerved

devam et panpa durmak yok merak ettim nolcak :D

Ben olduğum yerde put gibi dururken hoca geriye doğru bir adım attı ve kurumuş bir dal parçasının üzerine bastı. O anki ortamın
sessizliğinde oldukça yüksek bir ses çıkmıştı. Kadın yavaşça arkasını döndü ve kıpkırmızı gözlerini gördük. olduğumuz yerde öylece
dikiliyor ne konuşabiliyor ne de hareket edebiliyorduk. Kırmızı gözlü konuşmaya basladı:
Sonunda gömümü getirmişsiniz. Değdi mi gerçekten tüm bu olanlara, arkadasınıza?
Arkadasımız derken özkanı kastediyordu. Dilim çözülüverdi birden. O nerede diye sordum.
Kendisinden geriye pek birşey kalmadı. Hem inan bana kalanları da almak istemezsin dedi ve küçük bir kahkaha attı...

eeeeeeeeee

Diare nola vera thae
Esta ne rimanu pie
Marae istimu noire
Care Carero ictume
De 'Neruble'
(Dedem şarkının böyle bir şey olduğunu söyler normalde daha uzunmuş ama çok azını hatırlıyor tabi bir kısmını da ben
tamamladım uydurdum birşeyler. Hikayeyi ekgibsiz anlatmalıyım o yüzden bu şarkı kısmını da atlamadım.)

Sondaki neruble sesini duyunca korkudan olduğum yerde kaldım. Hocaya göz ucuyla baktım artık dili tutulmuş duasını da edemiyordu.

O gün gökte ay yoktu ve hava kapkaranlıktı. Yarım saat yürüdük ve ormanın girişine vardık. Hoca yine sessiz olmamı söyledi. Sadece
işaretlerle anlaşacaktık. Tamam anlamında kafa salladım ve ormanın içine girdik. Yaklaşık on dakika yürüdük ama varmamız gereken
yere varamamıştık. Sonra o bölgede olmaması gereken bir nehir gördük. Nehrin içinde bir kadın vardı ve arkası bize dönük yıkanıyordu.
Olağanüstü güzellikte bir fiziğe sahip uzun siyah saçlı çırılçıplak bir kadındı. Sonra o tatlı sesiyle şarkı söylemeye basladı...

Hizli yaz pic

rizörvıd

Artık bu kadarını da kalbim kaldıramaz heralde diye düşündüm. insan derisinden parşomenler, kıpkırmızı gözlü simsiyah iri köpek
ve tabiki o korkunç yere tekrar gidecek olmak. Kabus gidiydi. Ama yapacak bir şey yoktu. Oraya gidip gömüyü yerine bırakmalıydık.
Hazırlanıp yola çıktık. Kazı malzemelerini aldık. Nolur nolmaz yolda yabani hayvanlarla karşılaşırız diyerekten tüfeğimi de aldım.

Gömünün içine şöyle bir göz attım. Üzerine garip şekiller çizilmiş altınlar ve oldukça eski birkaç parşomen vardı. Hoca altının
bir tanesini eline almış inceliyordu. Sonra parşömene de göz atmak istedi biraz baktı ama korkuyla sıçradı bu kadar yeter diyerek gömünün ağzını kapattı.
Hadi artık yola çıkalım vakit geç olmasın dedi.
Gömüyü neden birden kapattığını sorduğumda parşomenin insan derisinden yapılmış olduğunu söyledi...

reserve

Akşam olmuştu yola çıkacaktık. Ama önce gömüye bakmalıydım. içinde ne var çok merak ediyordum. Bu düşüncemi hocaya söyledim.
Açmamamızın daha iyi olacağını söyledi ama sanırım o da merakına yenildi ve gömüyü açmak üzere salona getirdi.
Gömü toprak bir çömlekti ve ağzı sıkıca sarılmıştı. Hoca gömünün ağzını açmak için çok uğraştı ve sonunda başardı. Gömü daha
açılır açılmaz bunun kötü bir fikir olduğunu anlamıştım içimi acayip bir sıkıntı kapladı...

devam et meraktan ölücez burda

Yaklaşık 5 dakika hiçbir şey demeden öylece durdum.
Hoca ne düşünüyorsun diye sordu bana.
Peki yerine geri zütürelim gömüyü dedim.
Hoca tamam yine akşam yola çıkacağız. Ve gün doğmadan gömüyü eski yerine yerleştireceğiz.
Peki, anlaştık dedim. içimde özkanı bulma ümidi az da olsa vardı. Hiç değilse cesedini..

@157 özkan?

Mal gibi olduğum yerde kalakalmıştım. Kendimizi kurtarmak mı diyebildim en sonunda.
Sessizce evet anlamında kafasını salladı.
Kimden kendimizi kurtarmak dedim.
Artık hoca da sakin olamıyordu. Salak rolü oynama kimden olduğunu biliyorsun. Kırmızı gözlüden diye bağırdı.
Ben elbette biliyordum ama sadece inanmak istemiyordum.
Hoca hala yüksek sesle konuşmasına devam ediyordu:
Kırmızı gözlü gömüsünü geri istiyor. O kıpkırmızı gözlü siyah köpeği ben de gördüm. Ve ondan kaçış yok. Hayatımız boyunca kaçamayız.
Hem hiç birşeyden tat alamadığını hayatın artık bir yük gibi geldiğini sürekli dayanılmaz bir ızdırabın içinde olduğunu biliyorum.
Çünkü tüm bunlar bende de var. O gömüyü geri zütürmeliyiz dedi.
Ben oldukça şaşırmıştım. Peki diyebildim peki zütürdüğümüz zaman tüm bunlar sona erecek mi?
Hoca: Bizim için evet. Büyük ihtimalle bunlardan kurtulacaz. Ama özkanı bir daha asla bulamayabiliriz dedi.
O an yıkıldım. Özkanı belki de asla bulamayacaktım. Cesedini bile...

guzel guzel dewam..