korkunçlu aksiyonlu ve gerçek bir hikaye

dinlemek isteyenler rezervelerinizi alın.
Ben Dr whiskey inci sözlüğü yaklaşık iki senedir takip ederdim ama burada hiç yazarlık yapmamıştım. Kısmet bugüneymiş ve ayağımın tozuyla geldim size güzel bir hikaye anlatacağım.
Bu hikayeyi dedem anlatır ve bizzat kendisi yaşadığını söyler. Ben hikayeyi anlatırken dedemi canlandıracağım. Hikaye sağlam cinli aksiyonlu güzel insanı sürükleyen bir hikayedir.
Eğer siz de hazırsanız baslıyorum ama lütfen dinleyecekler burada olduklarını belli etsinler...

yine sıradan bir gündü. tarladaki işlerimi hallettikten sonra akşama doğru köydeki tek dostumu ziyarete gittim. Kapıyı karısı açtı.
içeri buyur edildikten sonra özkanı gördüm. can dostumu. Her zamanki gibi büyük bir neşeyle karşıladı beni. Ayaküstü birbirimizin
hatırını sorduktan sonra balkona geçtik. Tarladaki işlerden, havadan sudan konuştuk. Bu esnada özkanın karısı çaylarımızı getirdi.
Çaylarımızı alıp sohbetimize devam ettik.
Şu yavuz abinin köpeğini bigün öldürecem. Hayvan beni ne zaman görse deliriyor. Zincirini koparsa oracıkta parçalayacak pekekent dedim
ozkan: boşver lan bi hayvan napabilir sana.
Ne bileyim simsiyah kocaman azman bir kopek. Napacağı belli olmaz.

Bir süre daha havadan sudan konuştuk ve sonra ozkan hiç beklemediğim şu anda bile tüylerimi diken diken yapan bir konu açtı.

ozkan: ne düşünüyosun?
ne hakkında diye sordum.
ozkan: hayatımızı hep böyle mi sürdüreceğiz?
başka napabiliriz ki diye cevap verdim. Biz çiftçiyiz işimiz bu amele gibi sabahtan akşama çalışmak.
ozkan: onu demiyorum. Şu inceyazıdaki gömüyü diyorum.
inceyeazıdaki gömü lafını duyunca hafiften irkildim. Sonra saçmalama yine mi taktan hayaller kuruyorsun diye cevap verdim.
Hem orası hakkında söylenenleri biliyosun. Cin hikayesini. oranın kırmızı gözlü cin tarafından korunduğunu herkes bilir.

arkadasım bu söylediklerimi zaten biliyodu. Ben herseyi düşündüm diye karsılık verdi. Bizim komşu köyün imamı bu durum için biçilmiş
kaftan. yani o gerekenleri biliyor. Bizim tek yapmamız gereken onunla konusup bu konuda bize katılmasını istemek dedi.

iyi diyorsun ama bu kadar kolay olsaydı herkes orayı kazmak için çabalardı diye cevap verdim.

Çabalamadıklarını nerden biliyosun. sadece korkuyorlar. Korku bu işi basarmanı engeller. Bence denemekten bi zarar çıkmaz. dedi bana

Ama çıkardı işte. Bal gibi çıkardı hem de ne zararlar çıkacaktı. Sadece o an bunun farkında değildik...

Beyler ben sizin için anlatıyorum. Eğer okuyacaksanız ses verin eğer kimse okumayacaksa benim buraya yazmam için bir sebep yok.

Evet ben devam ediyorum.

Nedir hoşuna gitmeyen diye sordu bana dostum ozkan. Bilemiyorum yani ya kazı yaparken çarpılırsak? Benim bakmam gereken bi ailem var
diye cevap verdim.
Ozkan: sanki bizim ailemiz yok.hem ne carpılması allah aşkına. Bu hoca işinin ehli diyorum sana. Sadece olayı anlatacağız ve yardımını
isteyeceğiz. O da bize bu işin olup olmayacağını söyleyecek.

Peki gittik diyelim kazıyı yaptık ama gömüyü bulamadık. O zaman ne olacak?

Ozkan: Ne mi olacak! içimiz rahatlayacak anladın mı? Bütün geceler boyu ümitlerimizi oraya bağlamaktan kurtulacağız.

Söylediklerinde haklıydı özkan. Gömüyü bulamazsam içim rahatlayacaktı. Ama bulursam kimseye boyun eğmeden yaşayabilecektim.

Tamam sen kazandın bu işte seninleyim ama şunu bil en ufak bi sorun olursa ben bu işten vazgeçerim ona göre dedim.
Tamam merak etme sen hiçbir sorun olmayacak dedi özkan.
10 dakika daha sohbet ettik ve yarın komşu köye gidip imamı bulmak üzere sözleştik.

Ozkanın eviyle benim evim arası uzaklık fazla yoktu ama aşmam gereken bir engel vardı. yavuz abinin hayvani boyutlardaki saldırgan köpeği.
Yavuz abinin evinin önünden geçerken hafiften durdum. Coni simsiyah gözlerini dikmiş bana bakıyodu. Hay amk yine avazı çıktığı kadar
havlayıp milleti uyandırcak demeye kalmadan hayvan kudurdu. O kadar çok havlıyodu ki çatlayacaktı nerdeyse. Hemen küfürler
ederek oradan toz oldum. Bi gün zehirli et atacam şu amk hayvanına diye aklımdan geçirdim. Evime vardım ve güzel bir uyku çektim.
Yarın yorucu bir gün olacaktı.

Ertesi sabah ozkanın evine gittim ve oradan beraber komşu köye gittik. Camiyi bulduk ama hoca yoktu içerde. Sora sora evini de bulduk.
Kapıyı çaldım ve hoca açtı. Başında takkesi hafiften bir göbeği olan masmavi gözlü bi adamdı bu hoca. Buyurun dedi soru sorar bir tonda.
Selam verdim ve sizinle bir konuyu konusmak istiyoruz hoca dedim. Selamımı aldı ve ne konusacakmışsınız bakalım dedi.
Kapıda olmaz müsadenizle içeri geçelim diyince ozkan, peki buyurun dedi hoca. içeride muazzam miktarda kitap vardı. Neredeyse ufak bir kütüphaneydi. Çaylarımız geldi, biraz havadan sudan konuştuk çünkü konuyu nasıl açacağımızı bilmiyorduk. Hoca ilk çaylarımız bitince
artık dayanamadı. Asıl amacımızın ne olduğunu sordu.

Sadece beş kişi mi okuyor? Bir part daha yazıp gidiyorum 12'de dönecem. O zamana kadar daha çok kişi olur. Bu hikayeyi birçok kişinin duymasını istiyorum.

Bizim aslında bir derdimiz var dedim. E onu anlayabiliyorum diye cevap verdi hoca. Benimle açık konusun beyler diyerek sürdürdü konuşmasını.
Peki, biz bir gömüyü çıkarmak istiyoruz dedi özkan. sadece siz yardım edebilirsiniz bize bu konuda dedi.
Hoca hiçbir tepki vermeden dinlemeye devam etti.
Ve bu gömüyü bir cinin koruduğu söylenir dedi özkan.
Derin bir sessizlik oldu. Sonra hoca konuştu: Ve ben o cini etkisiz hale getirecek kimseyim öyle değil mi? diye sordu.
Sadece kafa salladık.
Peki ama bana daha fazla bilgi lazım bu gömü için dedi hoca.
Bizim köyde inceyazıda bu gömü dedi özkan.
Hoca: tamam ama bana cinle ilgili bilgiler lazım dedi.

@20 panpa ben bu hikayeyi asla yarım bırakmayacam bunu basta bilin. Böyle diyip gibtirip giden bi o.ç vardı o da korku anlatıyodu ben onlardan değilim.

Bu hikaye yarım kalmayacak söz. Sizin hatrınıza bir part daha giriyorum ve yarım saat sonra görüşmek üzere çıkıyorum ufak bi işim var.
Ama sizler de uplayın çünkü bu hikayeyi daha çok kişinin bilmesini isterim.

Çocukluğumda birçok masal anlatılırdı bu cinle alakalı. Kırmızı gözlü derlerdi ona. ismi neruble'miş. Ve gömüyü çıkarmaya çalışan insanlar ne olduğunu anlamadan kendilerini başka yerde buluyorlarmış. Bunları söyledim hocaya.
Tamam bu oldu işte dedi hoca. Biraz araştırmam gerekiyor. Bu akşam benden haber bekleyin dedi.
Peki saolun diyerek ayrıldık hocanın evinden. Kendi köyümüzün yolunu tuttuk. Yol boyu pek konuşmadık özkanla. Hep iyi bir macera
geçireceğimizi düşünüyodum. Ama ne salakmısım. Bu işlerle şakaya gelmeyeceğini biraz geç anlayacaktım...

Evet beyler geri döndüm hikaye tüm hızıyla devam ediyor. Ama önce toplaşın yamacıma alın reserveleri kimler burada göreyim.

O günün akşamında kapım çalındı. Gelen hocaydı. Fazla vaktimiz yok gömü buradan ne kadar uzakta diye sordu. 40 bilemedin 50 dakika uzaktadır dedim. Tamam şimdi özkanın evine gidelim kazı malzemeleriniz hazır mı diye sordu. Evet özkanın evinin odunluğunda dedim. Peki hadi oyleyse yola çıkalım dedi. Birlikte özkanın evine vardık. Kazı malzemelerimizi de odunluktan aldık artık hazırdık ve yola çıkacaktık. Özkan ve ben birbirimize baktık. Hocam biz hazırız ama sen hazır mısın? yani cinle basa cıkabilecek misin? diye sordum. Hoca: gerekeni araştırdım. Gerisini size oraya varınca anlatırım hadi çıkalım artık yola dedi.
Sonra çok önemli birşey unutmuşçasına bize döndü:
Önce abdest alın.

Yaklaşık yarım saattir yoldaydık. Özkan kazı malzemelerinin bulunduğu çuvalı taşıyordu ben ise bir adet çifte. Hoca da durmadan dua
ediyordu sadece. Hoca o tüfeği neden getirdin diye sordu bana. Arazinin bu kısmında yabani hayvanlar olur onları korkutmak için dedim.
Hoca hafiften tebessüm etti. Umarım tek derdimiz yabani hayvanlar olur dedi. O ne demek lan demeye kalmadan tam bu esnada korkunç bir çığlık duyduk. Bu ses ne yabani bir hayvan sesiydi ne de insan sesi. Hepimiz olduğumuz yerde dona kaldık. Kanımın çekildiğini hissettim. Çığlık bir kez daha duyulmuştu ama bu kez daha azdı. Elimde tüfeğimin olduğunu hatırladım ve sesin geldiği yere doğru nişan alıp ateş ettim. Artık sesin geldiği taraftaki ormanın içinde korkunç bir vınlama vardı. Hoca yanıma geldi ve öfkeyle bana baktı. Asla ama asla o silahı bir daha kullanma dedi.

Sözlük kastı amk tam partı girecem bişey oldu. Neyse devam..

Ses kesilmişti ve yolumuza devam edecektik. Ormanın içinden gidecektik artık. Hoca sürekli dua ediyordu. Duası bitince ve bize bakınca
sordum.
Hoca, ya o dualar işe yaramazsa yani olay duayla kalsaydı herkes ezberlerdi bunları dedim.
Hoca cevap verdi:
Herkes o duaları ezberler ama kimse işin püf noktasını bilmez. Kırmızı gözlüyü etkisiz hale getirmenin yolunu biliyorum dedi.
Özkan merakla sordu: Nedir o yol?
Hoca: Konuşmamak. Hiç kimse birbiriyle konuşmayacak.
Ne! ne demek kimse birbiriyle konuşmayacak. Peki nasıl anlaşacağız dedi özkan.
Tam o esnada o tiz ve korkunç çığlık yeniden duyuldu. Ormanın içinden geliyordu. Özkan ve ben korkudan yere çömeldik ve öylece kitlenip kalmıştık.

Hoca bana bakın diye gürledi. Korkmayın ve ayağa kalkın dedi.
Söylediklerini yerine getirip ayağa kalktık.
Daha önce hiç bi cinin koruduğu gömüyü çıkarmaya çalışmadığınız belli. Açıkçası ben birkaç kez denemiştim ama korkup vazgeçtim.
şimdi vazgeçmeyeceğim. Çünkü bu konu hakkında çok fazla kitap okudum ve inanılmaz bilgiler öğrendim. O cini bu gece yeneceğim dedi.
Sizden istediğim tek şey konuşmamanız ve tamamen sessiz olmanız diyerek konuşmasını sürdürdü. Birazdan göreceğiniz şeyler sizi
ürkütebilir. Ama unutmayın dualarım sizi koruyacaktır. Tabi bu dualara da inanmanız lazım dedi.
Ne göreceğiz ki diye sordum hafiften tırsarak.
Açıkçası ben de bilmiyorum diye yanıtladı hoca ama hiç de alışık olmadığımız şeyler olacağı kesin dedi. Büyük ihtimalle kırmızı
gözlünün bize oynayacağı oyunlar. Demin de söylediğim gibi. Korkmanız normal ama sessiz olduktan sonra size bir zarar gelmeyeceğini
bilin...