Hızlı yaz panpa

Üst üste gelen bu olaylar yüzünden kafam allak bullak olmuştu şansıma o gün nöbet yazılmamıştı bana erkenden uyudum. Gece 1.30'da değiştirici onbaşı beni uyandırdı kalk uyan hadi kadir rahatsızmış onun yerine sana paraf attı komutan nöbete gidiyorsun dedi. içinden saydırıyorum benden başka adam mı yok diye ama dışından bişey diyemiyorsun tabi sadece tek bişey sordum nöbet yerim neresi? Garaj dedi söve söve giyindim gittim nöbet yerine ama bu sefer hava hem karanlık hem de sisli. bir metre uzağımı göremiyorum. Kaç dakika geçtiğini ne kadar ayakta durduğumu inanın bilmiyorum ama sanki sislerin içinde bir koridor oluştu herşeyin net olarak görüldüğü ve garajın diğer ucundaki bir şeyi net olarak görebildim...

Akşam yemeğinden sonra annemi aradım biraz dertleşmeye ihtiyacım vardı. Dedim anne nasılsın iyi misin evde durumlar nasıl, iyiyim oğlum sen nasılsın dedi ama sesi bir garipti. Noldu sesin bir garip geliyor sanki ağlamış gibi dedim annem de oğlum dün gece kız kardeşim durduk yere bayıldı ağzından köpükler falan geldi dedi hastaneye zütürmediniz mi dedim hemen endişeyle zütürdük oğlum ama hiçbir rahatsızlığını bulamadılar dedi nasıl yani dedim öyle oğlum işte büyün tahlilleri yaptılar hiçbir sorun çıkmadı teyzen de bi hocaya gösterelim isterseniz sebepsiz yere bayılma olmaz dedi boşverin hocayı demek istedim ama demedim. Bu olayın üstüne bir de kendi yaşadığım olayı anlatmak istemedim. Tamam zütürün madem hocaya ama fazla kaptırmayın kendinizi dedim biraz daha konuştuktan sonra telefonu kapattık.

O gün değiştirici onbaşıyla konuştum durum böyle böyle diye ama sadece sesler duyduğumdan bahsettim yok öyle şey mi olur ya dedi. Ben ısrar edince nöbetçi astsubaya söylerim tamam dedi. Ben nöbetçi astsubayla yalnız kalınca söyler diye düşünüyordum ama adam içtimada herkesin içinde söyledi komutanda dalga geçer gibi burası asker ocağı korkmaya yer yok burada dedi. Mecbur bu nöbetleri tutacaktım

Neyin gerçek neyin hayal olduğunu ayırt edemiyordum. Neyse boşver ya diyip yürüdüm arkamdan bişeyler dedi ama anlamıyordum bile kafamda milyon tane düşünce vardı, silahlıkçıya silahımı teslim ederken düşünüyorum acaba karşımdaki gerçek mi diye o yüzden hiç konuşmadan silahımı teslim ettim koğuşa gelip yattım. O gece hiç uyuyamadım sıkıntıdan, sigara içesin vardı korkudan yatağımdan çıkamıyordum.

züt herif kalk kalk ! bütün nöbet boyunca ayakta durdun son 10 dakika mı yattın manyak dedim. Uyku sersemliğiyle gözlerini zar zor açarak ne ayakta durması oğlum ben nöbete geldiğim gibi arabanın içine oturdum uyuya kalmışım komutan falan gelmedi değil mi dedi. Nasıl ayakta değildim oğlum hatta seninle beraber bizim garajı kontrol etmedik mi koşa koşa geldim de buraya apo bak dalga geçmenin sırası değil değil dedim ne şakası kardeşim ben arabanın içinden çıkmadım asıl sen dalga mı geçiyorsun dedi.

Nöbetçi değişimine bizim bölüğün nöbetçisi 10 dakika erken gelmişti. Hayatımda 10 dakika için bu kadar sevineceğim aklıma gelmezdi neyse dedim aponun nöbeti daha bitmemiştir yanına uğrayıp niye zütlük yaptın diye sorayım. Karşıya baktığım da apo bir saattir dikildiği yerde yoktu herhalde o da gitmiş diye düşündüm yine ee onların garajının içinden geçtim ne olur ne olmaz diye. Geçerken land'ın içinde uyuyan birisini gördüm. Apoyu

Bunada rez aq

Garaja doğru yürürken apo yolun ortasına işemek için durdu dedim apo napıyosun bilader zaten ortalık tekin değil bir de orta yere işeyip iyice toplayacaksın cinleri tepemize dedim. Aponun bana bir bakışı vardı sanki anasına küfür etmişim halbuki sadece orta yere işeme dedim ama o an kafamda duyduğum sesler olduğu için üstünde fazla durmadım. Beraber garajı dolaştık zpt'lerin arkasına bile baktık ama kimse yok apo dedi ben gidiyorum hadi gördün bak kimse yok dedim apo nereye gidiyosun gel iki garajın ortasında beraber tutalım nöbeti yok dedi ben gidip kendi nöbet yerimde tutacağım nöbeti başka bişey demeden çekip gitti. Uzaktan bunun silüeti görünüyordu çapraz tutuşta yerinden hiç kıpırdamadan duruyor ben de bir yandan sövüyorum ona bir yandan da en azından uzaktan da olsa görüp yakınlarda bir insan olduğu için rahatlıyorum

Yok le oğlum korkutmuşlardır seni dedi. la oğlum fenerle her yeri taradım her yöne baktım kimse yok dedim ama sesi duydum bundan eminim, hadi gel bizim garajı bi kontrol edelim beraber dedim bir iki mırın kırın etti birşey yoktur sen öyle duymuşsundur diye ama zorla tutup kolundan zütürdüm garaja doğru.

Reserved panpa

Öyle bir koştum ki diğer bölüğün garajına doğru yoldaki çamura battım yine de durmadım yeter ki bir insan göreyim diye sonunda garajın ön tararafında nöbetçiyi gördüm çapraz tutuşta dikiliyordu. Ben yaklaşınca dur kimdir o dedi 5. Bölük nöbetçisi dedim. Len ali sen misin dedi içim rahatlamıştı birden çünkü tanıyodum bu sesin sahibini apoydu. Tabur karargahta çaycıydı bende orada yazıcıydım iyi anlaştığım birisiydi. Noldu la niye koştun geldin dedi biraz yavaş bir şekilde konuşurdu dedim apo garip sesler duydum garajda koşan birinin ayak sesleri ama kimseyi göremedim

Size yemin ederim panpalar tüylerimi geçtim sakallarım bile diken diken oldu yüzüm acıdı üşüyen vücudumu ter bastı. Hemen el fenerini sesin geldiği yöne doğru doğrulttum kimdir o dedim ses seda yok fenerle de sağı solu aydınlatıyorum ama hiçbirşey görünmüyor. O sırada ayak sesi bana doğru gelmeye başladı. Pat pat pat sesler üstüme doğru geliyor üstüme gelen şeyi de göremiyorum daha doğrusu görünürde birşey yok zaten. sadece ses daha şiddetli şekilde geliyor üstüme

rez hızlı

yalansada güzel sallıyon panpa devam et dinliyoruz

Rezerved çabuk yaz.

he amk he fenersiz nöbete yolladılar karanlıgın ortasına biri gelirse de ateş yakar öyle vurursun

devam edersen amk hayatın yalan ergen bin

anlatmazsan zütünü keserim

rez