korkulu hikaye dinleyin piçler artı 18

@44 yannan var. yen mi?

o capstaki yarak zütüne girsin sanki benimkini kesmişler gibi kötü oldum oç

anlat hadi

at yalanını panpa

dedemin ölümünün üzerinden 2 haftadan fazla geçmişti. annemle ben 2. katta kalıyorduk. gece 3 gibi birden gözümü açtım. sanki biri dürtmüştü ve uyanmıştım. bazen oluyordu bu bana. hatırlayamadığım bir rüya yüzünden uyandığımı düşünürdüm. komodinin üzerinde duran su şişesine baktım, boştu. aşağıya inip mutfaktan su alacaktım. ama biraz tırsıyordum. bikaç gün önce duyduklarım nedeniyle inmesem mi diye düşünüyordum. o zamanlar hiçbi şeye inanmıyorum modunda takıldığım için bi an cesaret geldi. yoktur lan bişey dedim. çıktım odadan. merdivenlerden ağır ağır iniyorum. bi ses duydum. anans*iiim oldum. merdiven gıcırdıyormuş. altıma yaptım o an yemin ediyorum. sonra dedim lan bişey yok işte ne moda giriyosun? indim aşağıya. 1. kata indiğinde evin kapısının yanındaki camdan bahçeyi de görebiliyorsun. karanlık dışarısı, zifiri hem de. bakmamaya çalışıyorum ben o tarafa. mutfağın ışığının yandığını gördüm. kapı kapalıydı ama. şimdi o karanlık holden kendimi mutfağa atmak istiyorum bi an evvel. ama bi yandan da yapıyorum altıma.

binler.

okuyo musunuz dıbına koyim?

okuyamadım ya la . acilen asılmam lazım dikkatim incin

@8 tıklayanı gibsinler.

@1 sen şunu bi izle http://goo.gl/ALh7j

2005 yılında dedemi akciğer kanserinden kaybettik. 40'ı çıkana kadar bu evde yaşadık annem, teyzem ve ben. teyzem dedemin ölümünden çok etkilenmişti. mutfaktaki divanda uyuyordu geceleri. bir gün annemle konuşurlarken duydum. annem "neden gelip yatakta yatmıyosun?" diye sorduğunda "ben geceleri babamla konuşuyorum abla" dedi. o an şok olmuştum. teyzemin ben doğmadan önce birçok kez ve ben 7 yaşındayken bir kez ruh çağırdığını biliyordum. sınıf arkadaşımın kalp krizinden ölen babasını çağırmışlardı. beni çocukla dışarda bırakmışlar, içeri almamışlardı. teyzemin bu yaptıkları ile ilgili biçok şey anlatılmıştı. psişik güçlerimin bana teyzemden geçtiğini düşünürdüm hep. neyse annem "nasıl?" diye sordu. teyzem de "***,***,*** dualarını okuyorum, ardından bir kez arka bahçeye doğru bakan mutfak cdıbına tıklıyorum. bikaç dakika sonra 3 kez cama ve duvara vuruyor geldiğini belli etmek için. ben de sabaha kadar ağlıyorum onunla konuşarak. elini yüzümde hissediyorum." falan dedi. bu söylediği mantıklı gelmişti, çünkü teyzem gündüz ruh gibi uykusuz oluyordu ve bikaç saat uyuyordu öğleden sonra. ben bunu duyduktan sonra o mutfaktan feci derecede tırsmaya başladım. çünkü bu olaya şahit oldum bir kez.

bu geçtiğimiz ramazan bayrdıbının ilk günü köye, ananemi ziyarete gitmiştik. hava hafif kararmaya başlamıştı. annemler arka bahçede gelenekselleşmiş olan mangalı yapıyorlardı. ananemlerin evi köyün girişinde bulunan ve merkezden uzakta 3 katlı bir villadır. ön tarafta bahçe kapısından eve doğru ilerleyen patikada yolun iki yanında sıra sıra çam ağaçları vardır. rahmetli dedem bu ağaçların tohumlarını almanya’dan gelirken getirmiş, gözü gibi bakıp büyütmüştü onları. çam ağaçlarının yanı sıra elma, incir, ceviz ve söğüt ağaçları da vardı bahçede. ben de o akşamüzeri ağaçların arasında geziniyordum. şehrin beton yığınlarından bir süreliğine kurtulabildiğim için kendimi şanslı sayıyordum.

yarım saat geçmişti farketmeden. sonra birden ensemde bir nefes hissettim. bi anlık bi şeydi. refleks olarak anında arkamı döndüğümde bana en yakın duran soldaki çam ağacından bir hışırtı sesi geldi. Ya da ben öyle sandım. tırsmıştım.
durup dururken anlamsız nefes alıp verme seslerine, karanlıktaki gölgelere alışkındım aslında. ama etrafımın ağaçlarla çevrili olması beni oldukça rahatsız etmişti. hava da iyice kararmıştı. arka tarafa, annemlerin yanına geçtim. mangalı yaptık, akşam yemeğini varendada yedik. az önceki olayı unutmuştum. daha sonra ben kahveleri yapmak için mutfağa girdim. küçüklüğümden beri bu evde tek başıma mutfağa girmekten korkardım. bu korkumun da şöyle bir hikayesi var.

amı olanın dini olmaz inanmıyorum amk

ananı sıkıyım o ne ya

anlat illaki tutar

edit: panpa anlat ben dinlicem söz pizişick güçler neymiş merak ediyom

edit2: o değilde hala okumadım lan yarın dershanem var bu geceye kadar lol smurf hesap kascam affet panpam ilk ben söz vermiştim :(.

lan muallakler!!!

hiç mi okuyan yok ? zütünüze koyim.

o ne amk cin yannanı mı ?

dinleyen var mı lan?

ertesi sabah oldu. ama ben o gece sabaha kadar uyuyamadım. sanki üzerimde 4 5 çift göz vardı. tavana gözlerimi dikmiş yatıyordum. karanlık odanın içinden bana bakan gözler görüyor gibiydim. sağıma soluma bakıyordum, görünürde bişey yoktu. sabah ezanı okuyana, hava hafif ışıyana kadar uyuyamadım. dün gece noldu öyle? diye soruyorum kendime. neyse kalktık, kahvaltı hazırlıyoruz. teyzem bana çok kötü bakıyordu. annem de teyzemle göz teması kuruyordu sanki bişey anlatmak ister gibi. ben konuyu açmak için uygun zamanı kolluyordum. kahvaltıdan sonra dışarda oturuyorduk. tam zamanıdır, daha ne kadar bekleyecem lan? diyerek dün gece olanlar neyin nesiydi? diye sordum teyzeme. "her şeyi mahvettin." diye bağırdı bana. anlamadım neden bahsettiğini. sonra annem beni aldı, salona geçtik. "n'oluyo? bişey anlamadım. dün gece ölüyodum korkudan. şimdi de suçlu oldum. biri anlatsın. burada neler dönüyor?" diye bağrınıyorum. "tamam, sus. geç şöyle. anlatıcam" dedi annem.