korkulu hikaye dinleyin piçler artı 18

rezerved

reserved +başlık takip

devam panpa okuycam

o yannan kepsinden dolayı eksiledim. oç.

reserved canım sıkıldığında okurum panpa bu arada capsde olursa güzel olur

ağzım açık annemi dinliyordum. yalnızca büyü de değil. bizim alemimizden onların alemiyle iletişim kurmaya yarayacak her şey. dedi. onlar kim? yani şeyler mi?dedim.3harfli şeklinde tabir ettiğimiz cinler, demonlar, şeytanlar, karanlık ruhlar… dedi.biz cadı mıyız? dedim.hayır,biz cadı değiliz.bu kitabı yazan büyük büyük ninemiz pagan dinine mensup üst düzey bir din mütehassısı imiş.ve bu kitabı da yıllar boyunca edindiği deneyimleri bir araya toplamak için yazmış.bu deneyimlerin en büyüğünü ise şu şekilde kazanmış:bulgaristanda yaşıyormuş. pomağız, biliyorsun. ve bölgede bu demonların musallat oldukları gelinlik çağda bir kız varmış.bu kızcağız her gece sabaha kadar bu kötü ruhlarla mücadele ediyormuş. hristiyanlık ve müslümanlık dininin belirlemiş olduğu çerçevede kızı hocalara, papazlara göstermiş ailesi. fakat hiçbir şey kâr etmiyormuş. ninenin adını duymuşlar birinden.ve çatkapı gelmişler. kurtarabilir misin kızımı? demiş kadın. bakacaz.önce kızın etrafındaki enerjiyi ölçmem ve bu demonun gücünü tartmam, öğrenmem lazım demiş. bunu hava karardıktan sonra yapmalıyız.bu gece benim misafirimsiniz. diyip evini kıza ve anasına açmış.

“teyzenin daha önce ruh çağırdığını biliyorsun, değil mi?en son 9 yıl önce yaptı bunu. başı bikaç kez belaya girdi. geri gönderemedi vesaire. tövbe edip bırakmıştı artık bu olayı. peki sence bunu ailede yalnızca teyzenin yapmasının nedeni ne?” dedi. “bilmiyorum.” dedim.”özellikle bir nedeni mi olması gerekiyor?” diye sordum.”hiçbi şey nedensiz değildir kızım.her şeyin mutlaka bir nedeni vardır. nedensiz denilen şeyin nedeninin ne olduğu bilinmez yalnızca.” dedi. annemi daha önce hiç bu şekilde konuşurken görmemiştim.”sanırım artık bunu sana anlatma zamanımız geldi. 15 yaşındasın ve sen de görmeye başladın.” dedi. hiçbi şey anlamıyordum. annem kalktı ve kütüphaneye doğru yöneldi, ananem geldi salona ve annemin yerine oturdu.”başlıyor muyuz?” dedi.mal gibi bakıyodum ben. annem elinde eski görünümlü ama yıpranmamış kalın bir kitapla geldi yanımıza.”bu nedir?” dedim.”bu bundan yaklaşık 300 yıl evvel ananenin büyük büyük ninesinin yazmış olduğu el kitabı.” dedi.”ne ile ilgili?” dedim.”BÜYÜ” dedi.

upupuppupupupupuupp

amk beyinsizi hayal gücü katıcaksan masal olur o, bu arada h.g numan abi

ben de elimi gibime koymadan osbir çekebiliyorum pampa

üç harflimi ikti ???

ve o günden sonra ninenin (***) soyundan gelen her ailede seçilmiş bir kişi oldu. ananen, teyzen ve şimdi de SEN. dedi annem. ben mi? ben? evet, sen. yaşadığım garipliklerin cevabı buymuş demek dedim. bunu sana şimdi söylemeyecektim ama ısrar ettin. duyabileceğin her şeye hazırlıklı olduğunu söyledin. yanılmış mısın yoksa? dedi annem. evet. dedim. dün gece pencerenin önündeki ışık saçan varlığı gördüğümde bile bu kadar korkmamıştım. bu ne demekti? bana ne gibi sorumluluklar yüklüyordu? bilmiyordum. ama öğrenecektim.
ninenin dereye geri gönderdiği yaban domuzu var ya dedi. evet dedim. işte o *** demon idi ve o günden beri nineden alacağı intikamı bekliyordu, zamanında sahip olamadığı onun yerine alacağı bir bakire kız ve beraberinde ninenin hayatı.

yazsana artık oç ağaç olduk amk

kendi capsinide verirsen okuruz

hadi hadi rezerved

hadi yaz artık bin

okuyan?

1 saat içerisinde büyük büyük ninemin bir pagan olduğunu, olmakla kalmayıp bu dinin en becerikli uygulayıcısı olduğunu öğrenmiştim. üstüne bir de dün gece yaşadıklarım ve teyzemin garip halleri aklıma gelince bunların birbiriyle bağlantılı olduğu aşikâr dedim kendi kendime. artık duyacağım her şeye hazırım. dedim. ama yanılıyordum.

"madem çok heveslisin, otur da dinle." dedi ananem. nine senin yaşlarındayken henüz kendinde bulunan potansiyelin farkına varmamıştı.her normal genç kız gibi yaşıyordu o da.bir gün annesi tarlayı çapalamaya gittiğinde annesine yemek zütürmek için evden tarlaya doğru yola çıktı. ev ile tarla arası 400 metre civarı bir mesafeydi. arada bir dere vardı, üzerinde tahta bir köprü. bu dere ile ilgili biçok efsane dolaşıyordu köyde. bu köprüden yalnız geçen genç kızlara musallat olunduğu söyleniyordu. fakat ninen gençken de cesurdu ve bunların yalnızca söylenti olduğunu düşünüyordu. fakat o gün gerçek olduğunu öğrenecekti. köprüden geçerken 5-6 yaşlarında beyaz bir elbise içinde sapsarı saçları olan çok güzel bir kız çocuğunun suyun üstünde hareketsiz durduğunu gördü. seslendi, fakat kız tepki vermedi. etrafa baktı, kimse yoktu. beş dakika öncesi güneş gökyüzünde parlıyorken gökyüzü birden kapanmıştı. bulutlar güneşin önüne geçmişti. yine herhangi bir tuhaflık olduğunu düşünmeyen nine aşağıya, dereye inip kızı kurtarmak istedi. fakat dere kenarına geldiğinde suyun üstünde yüzenin bir yaban domuzu olduğunu gördü. şok olmuştu. birden domuz sudan çıktı ve saldırmaya başladı. o an annesinin ona öğrettiği tek dua olan *** okudu nine. bağırarak okuyordu. o anda domuz deli gibi ordan oraya koşuyordu. nine 3. kez duayı okuduğunda domuz dereye geri atlayarak gözden kayboldu. bu yaşadığına hala inanamıyordu. hemen annesinin yanına, tarlaya koştu. bu yaşadığını anlattı. ve domuzu nasıl dereye geri yolladığını anlayamadığını söyledi. annesi demek o sensin. dedi. kim benim? diye sordu. soyumuzdaki seçilmiş kişi. dedi annesi.

hangi roman lan bu veya film senaryo iyiymiş amk

hadi amk