Metafizik alem hakkında herkesin bilmediği şeyler...
Görünen dünyanın tam ortasında görünmeyen bir savaş...

ilahiyatçıpanpa'nın metafizik bilgisini konuşturacağı bir hikaye

pek yakında

Edit: Talep oldu, yazıyorum beyler

Öncelikle beyler ben küçüklüğümden bu yana metafizik şeylerle ilgilenirdim ama lisenin ortalarında bıraktım çünkü sanıldığından daha kötü bir yer... iki sene önce ailemin evden gitmesiyle 3 aylık evde tek kalma maceram başlamıştı. Tahmin edebileceğiniz üzere paso osbir abur cubur ile günümü gün ediyordum. Buraya kadar her şey tamam ama olayların asıl başlama zamanı evde tek kalışımın 1. ayına denk geliyor. 1. ayın hatırlamadığım bir gecesinde garip bir rüya gördüm. Rüya şöyle:

Arkadaşlarımla okuldan eve geliyorum bir yandan da şakalaşıyoruz ben evde tek kaldığımdan onlarda gelmek istiyor, tamam diyorum. Hava bulutlu ama her yer aydınlık. Kısa bir yolculuktan sonra eve yaklaştığımızda bakıyorum ki evin etrafını polis çevirmiş. Ne olduğunu sorduğumda içeride katil var diyor. Ben de meraklanıp evin arkasından dolanıyorum. Evin arkasında bir el arabası ve el arabasının içinde bir kafa var. Korkup geri döndüğümde ne arkadaşlarım ne polis kimseyi bulamıyorum. Çaresizce eve giriyorum. Korkuyla etrafa bakarken uyanıyorum.

Uyandığımda saat 5 buçuktu hava yeni aydınlanıyordu. Rüyanın etkisiyle hemen evi dolaşıp etrafa baktım, kimseyi bulamadım ama yine de tedirgindim. Sonradan hatırladım ki dış kapıyı zaten kilitlemiştim. Resmen zütüm ferahladı elimi kapıya attım ve kapı direk açıldı. Kilitli felan değildi. Korkudan evin her yerini tekrar arayıp odama girdim ve kapımı kilitleyip uyudum.

Uyandığımda gün iyice aydınlanmış ve güneş çıkmıştı bu yüzden rahatlamaya başlamıştım. Neyse ya akşam kilitlememişim demek ki diye kendimi avutuyordum. Kahvaltımı yapıp yürüyüşe sahile gittim biraz kız keserim felan diye. Yürüyüş dönüşü ice tea alıp eve girdim. Rüyam tekrar aklıma gelmişti ve ben yine korkmuştum. Metafizik işlerle uğraştığım zamandan arkadaşım olan Selime bu konuyu danışma kararı aldım. Telefonunu direk açtı. Selamlaşma fasılı felan sonra dedim ki kanka ben bir rüya gördüm ama bu garipti sana danışmak istedim. Hani bırakmıştın lan diye karşılık verip güldü. Neyse ben buna rüyamı anlattıktan sonra tekrar gülerek rüya işte olum nolcak dedi. Tamam dedim o zaman hadi görüşürüz kanka kendine iyi bak. Durdu sen tek kalıyordun değil mi dedi. ha evet kanka istersen gel dedim. tamam yarın müsaitsen sendeyim dedi. Telefonu kapattıktan sonra o gün boyunca film izledim. Akşam sahilde depoladığım görüntülerle osbir çekip uyudum.

o gece gördüğüm rüya aynen şöyleydi, eski tapınak gibi bir yerdeydim yine hafif puslu bir hava vardı. Tapınağın içine girdiğimde bomboş olduğunu gördüm sonra arkamdan şu filmlerde ki gibi bir cadı geldi siyah cübbesi ve başında siyah örtüsüyle. Ten rengi griydi yüzü görünmüyordu sadece ellerinden anladım gri olduğunu. Bana sevgi başkasının içinde kendi bütünlüğünü yaşatmandır. dedi. O anda uyandım. Bu rüya aslında korkunç bir rüyaydı ama zerre korkmamıştım hatta o cadı da gerçekten sevgiyi hissetmiştim. Günlük rutin şeyleri yaptıktan sonra selimi beklemeye koyuldum. Selim gelince ilk işimiz hasret gidermek oldu uzun zamandır görüşmemiştik. Sonra film izledik abur cubur yedik en son benim kütüphaneme bakmaya sıra gelmişti. Klagib felsefe kitapları roman mesnevi falan normal bir kütüphaneydi garip olan tek yanı içinde 1000 sayfalık bir havas (islami büyü gibi bir şey) bir de eskiden yaptığım bir asa vardı. Asamın içinde obsidyen taşı, tuz, yağmur suyu, toprak, ametist taşı vardı ve asam üzerine kan sürülüp dolunay ışığında bekletilmişti. Bu büyüsüz enerjisel bir asa. Müslüman olduğum için büyü felan yapmam ben. Kitaplarımı baktıktan sonra sıra havas kitabına geldiğinde selim kitabı istedi ama vermedim gidipte cin çağırıp başına bela alıcaktı çünkü biliyordum. Biraz daha takıldıktan sonra uyuduk.

Sabah kahvaltıda selimle konuşurken gece uyandırdın beni ikide bir dedi. Şaşırdım çünkü gece camış gibi uyumuştum ben. Kahvaltıdan sonra biraz daha oturup gitti. Bu kadar kısa durmasını garipsedim doğrusu daha yapacak çok şey vardı. Günün ilerleyen saatlerinde aklıma bu metafizik alemin ergen yuvası olan parapgiboloji geldi. Parapgibolojiyi bilmeyenler için şöyle açıklayayım paranormal pgiboloji. Yani doğaüstü olayları inceliyor mesela telepati, zihin kontrolü, pgitakinezi (zihin gücü ve enerjiyle cisimleri hareket ettirme), lunarkinezi (karanlık enerjiyi kullanma) vb.. çok var. Haliyle ergenlerin yuvası olmuş durumda internette kısa bir araştırma yapan anlar ne demek istediğimi. Özetle ben bu parapgibolojide üç şeyi iyi yapardım bir psişik savunma iki psişik şifa üç zihin kontrolü. Bu gibi şeyler için insanın büyü yapması gerekmiyordu sadece odaklanması ve enerjisini yönlerdirmesi yetiyordu bu yüzden bu konulara yoğunlaşmıştım. Tekrar bunları hatırlayınca keşke bırakmasaydım dedim sonuçta eğlenceliydi...

Parapgiboloji ile ilgilenmeye başladığımda bende ergendim hatta benim gibi ergenleri toplayıp beraber bir şeyler yapmaya çalıştık. Selimle beraber toplamıştık diğer ergenleri zaten selimi de bu işe ben başlatmıştım. ilk başta baya dalga geçmişti ama sonradan ona bir şeyler gösterince özellikle psişik şifa kullanarak onu iyi ettiğimde inanmaya başladı ve beraber geliştirdik kendimizi. O ve ben bu işte zıt gibiydik ben savunma yapardım o hep saldırıya yönelikti sanki gücünü ispatlamak istiyordu. Cinlerle de uğraşıyordu hatta ona hizmet eden (bizim öyle sandığımız) bir cin bile vardı. Selim asla benim kadar güçlü olamadı onun psişik saldırı yapacağı kişileri ben korurdum bu da onu deli ederdi. insanlara yardım etmeyi seviyorum. Sanırım bu da beni güçlü hissettiriyor.

BEYLER OKUYAN VARSA, OLURSA SES VERSiN ONA GÖRE DEVAM EDiP ETMiCEM ETME DERSENiZ ETMEM ÖYLE DE GURURLUYUMDUR :D

Bunları düşündükçe tekrar geri dönesim geliyordu. Bende karar verdim ufak bir giriş yapacaktım. Telefonla arayıp selime söyledim. Pek sevinmiş gibi değildi sanırım o da artık bu işlerin saçmalığını anlamıştı. Bana hemen birinin ismini söyledi Kader. Arkadaşıymış ve hastaymış yardımcı olur musun dedi. Tamam dedim. Sonra teli kapatıp whatsapp'tan numarasını attı. Beyler kız manyak güzeldi bunu psişik şifa değil psişik gibiş yapmak istedim :D Siyah saçlı, beyaz tenli şu sürekli karanlık, gecelerin kızı modlarında yani tadından yenmez. Merhaba kader dedim ben ilahiyatcıpanpa Selimin arkadaşı. Haa biliyorum seni Selim çok bahsetmişti sen bırakmıştın sanırım bu işleri diyip smile attı. Bırakmıştım ama ufaktan bir başladım sanırım hastaymışsın ben yardımcı olurum dedim. Teşekkür etti ve başladım. Psişik şifayı yapma yöntemim kendi enerjimden ona vererek olacaktı bu yüzden teknik doğrultusunda auramı (enerji alanı) ona bağlayı enerji aktarmaya başladım 5 dk sonra feci yorgun düşmüştüm. Sanki enerjimi ben göndermiyordum o emiyordu. Nasıl daha iyi misin dedim. Çok iyiyim teşekkürler diyip öpücük gönderdi. Normalde öpücüğe asılırdım ama yorgunluktan sadece gülücük atıp direk uykuya daldım

Beyler elektrik kesilebilir öyle hissediyorum ama yazmaya devam sıkıntı yok

Rüyamda bir otele giriyordum. Oda ayırtmışım yukarı doğru çıkıyorum yukarda tayvanlı bir kız havlu diziyor göz göze geliyoruz biraz hoşlanıyorum kızdan. Sonra odamda kalmaya başlıyorum. Bir kaç gün sonra yukarı katta olan sesler için yukarıya çıkıyorum ve odanın kapısını açmamla simsiyah örtülü insanların bana bakması bir oluyor. Beni alıp esir ediyorlar. Tam bu sırada otelin kapısına değişik şekillerde bir canavar ordusu dayanıyor siyahlı adamlarla canavarlar savaşmaya başlıyor. Siyahlı adamlar yenilirken benim cebimde bir şey parlıyor bir taş. Siyahlı adamlar birbirlerine bakıp beni çözüyorlar bende taşı elimde sıkıyorum ve bir anda geçmişe gidiyorum. Ne yapacağımı düşünürken beynimde şimşek çakıyor bu savaşı engellemek. Bir şekilde savaşı engelliyorum (nasıl yaptığımı tam hatırlamıyorum yıllar olmuş aq) sonra taşı bir kere daha sıkıp tekrar geçmişe geliyorum. Burası rüyanın başı. Otele yürüyüp giriyorum yukarı çıkıyorum tayvanlı kızla tekrar göz göze geliyoruz ama bu sefer ikimizde gülümsüyoruz ve ben uyanıyorum.
tam filmlik bir rüya görmüştüm. Korkunç felan da değildi ama son zamanlarda gördüğüm rüyalar bir garipti doğrusu ayrıca bu uzun rüyadan olsa gerek hala yorgundum. Telefona uzanıp saate baktım o sırada whatsapptan bildirim gelmiş olduğunu gördüm. Kader mesaj atmıştı çok hastayım diye

Bende hala yorgun olmama karşın bir amlının benden yardım istemesine dayanamadım ve bekle yardım edicem yazdım çok çok teşekkürler yazıp ağlayan surat koydu. Şifaya başladım ama bu sefer hayvan gibi enerji veriyordum kız iyileşsin diye 10 dk devam ettim ve gerçekten baya yorgunluk hissediyordum. Bu sırada yorgunluktan uyuya kaldım. Uyandığımda direk whatsapp'a baktım kader üst üste bir sürü mesaj atmıştı: ilahiyatcı? canım ben daha iyiyim bırakabilirsin artık. heeey. bir şey mi oldu? bak evine gelirim * . tamam sen kaşındın. Bu kadar az değildi elbette ama hepsini yazmadım mesajların sıkıcı olmasın diye. Evime mi gelecekti o kadarda olmaz diye düşünüyordum hem evimi bilmiyor amk derken aklıma selim geldi. Direk aradım. Ne var olum kız belki teşekkür etmek istiyor diyerek güldü. Ev adresimi vermişti. iyi amk diyip kapattım ve kadere mesaj attım gelme ya hastasın enerjini boşuna harcama. 10 dk sonra mesajıma cevap verdi aşağıdayım bak pencereden. Bende balkona çıktım aşağıya baktığımda bir kız el sallıyordu. Sanırım o dur diye düşündüm. içeri gitmeden de balkonda osurup kapıyı açmaya gittim. Kader asansorü çağırıp gelene kadar 3 dk vardı bende hemen naneli sakızı birkaç kere çiğneyip tükürdüm parfüm sıktım ve geri geldim. Asansörün kapısı açıldığında kalp krizi geçircektim çünkü bu afet gibiydi amk. Evime gelen 3. kız olduğu için içimde ne senaryolar dönüyordu. içeri buyur ettim geldi sarılıp her şey için teşekkürler dedi.

aylar sonra gelen EDiT: 31 şukuyu bozmayıp çugu veren arkadaşın duyarlılığını tebrik ediyorum

BEYLER OKUYORSUNUZ OKUYUNCA PART'I ŞUKULAYIN DA MOTiVASYONUMUZ OLSUN

Açıkçası kader bana sarıldığında bu hoşuma gitti gerçekçi olmak gerekirse gibimi zor tuttum :D Neyse içeri geçtik oturduk bana neden cevap vermediğimi sordu bende dünden beri yorgun olduğumu ona şifa yaparken de içimin geçtiğini söyledim. Yüzü değişti üzülmüş gibi bir ifadesi vardı. Daha yapma o zaman dedi. Olur mu öyle şey ben yardım etmekten asla kaçmadım dedim. Gülümsedi. Benimde aklıma geldi Kader de bu ortamın içindeydi yani o da biraz bilgili sayılırdı, bu olay neden oluyor sence bir fikrin var mı dedim. Yere baktı sonra bana dönüp maalesef dedi üzgün bir ifadeyle. Göz bebeklerinin küçüldüğünü gördüm. Yalan söylüyor olmalıydı. Hiç uzatmadan yalan söylüyorsun göz bebeklerin küçüldü dedim sanki bunu bekliyormuş gibi yaa ajan ilahiyatçı başka dedi ve güldü. Bende güldüm şirinliği aklımı başımdan alıyordu. Sonra evi gezmek istedi bende olur önden buyur dedim, yürürken zütüne bakmak için :D Sıra benim odama gelince kitaplığımı gördü ve vaay sende kültürlüsün bu kadar kitabı nasıl okudun dedi ve kitaplara bakmaya başladı. Havas kitabımı eline aldı ve duraksadı. O an garip hissettim. Bu kitap değişikmiş diyip yerine bıraktı. Sonra biraz daha oturup gitti bende düşünüp osbir çektim :D

Kaderin bu süprizi güzel olmuştu hafiften sevmiştim bu kızı tabi selimin de ev adresimi vermesi iyi olmuştu hemen selimi aradım. Kanka kader geldi takıldık biraz sonra gitti dedim Ne o pekekent sesin yeni doğmuş fil yavrusu gibi diyip güldü tamam amk uzatma iyi ki vermişsin adresi dedim. Durduk. Kanka o züt ne öyle laa dedim aynen olum sanat eseri resmen dedi gülüştük. Telefonu kapattıktan sonra biraz mistik şeylere geri döneyim dedim kitaplığımda ki havas kitabı dikkatimi çekti karıştırmaya başladım yok cin çağırma yok evliyalardan yardım hüddam felan bir yerde koruma kalkanı diye bir dua buldum sadece duaydı başka bir şeyi yoktu, bende okudum. Akşama doğru kadere mesaj attım bugün güzeldi dedim eveeet:)) dedi. O gece geç saatlere kadar konuşup uyuduk. Sabah uyandığımda yağmur yağıyordu. O gece rüya felan da görmemiştim, gayet dinç uyanmıştım. Kahvaltı fasıllarından sonra artık evde bu monotonluktan iyice sıkıldığımı farkettim değişik bir şeyler olmalıydı yoksa patlayabilirdim bende düşünmeye başladım

Sonunda eskiden parapgiboloji için kurduğumuz grubun toplandığı mekana (bildiğiniz mezarlık ama orda ağaçlık alanlar vardı) gitmeye karar verdim. Şemsiyemi alıp yola çıktım burası benim evimden yürüyerek gidilmeyecek kadar uzaktı ama otobüsle 30 dk ya gidiliyor. Durağa geldim 20 dk otobüs bekledikten sonra 30 dk için yola çıktım. Mezarlığa vardığımda otların uzaması dışında bir farklılık yoktu bende içeri girip bizim ağacın oraya doğru yürüdüm yaklaştığımda iki kişinin ağacın yanında ayakta durduklarını farkettim. iyice gidince bu iki kişinin kader ve selim olduğunu anladım. Sevinmiştim en azından tek başıma burada sıkılmayacağım diye. Tam seslenecektim ki kaderle selim öpüşmeye başladı, neye uğradığımı şaşırdım amk. Sevgili olduklarını bilmiyordum ve kaderden hoşlanmaya başladığım için bu fena koymuştu bana. Olduğum gibi geri gittim ve mezarlıktan çıktım şemsiyemi kapattım ve ıslana ıslana durağın yolunu tuttum. Durakta selimi aramak geldi aklıma kanka napıyorsun dedim ders çalışıyorum evdeyim sen napıyorsun dedi. Suratına kapattım. Sonra kaderi aradım napıyorsun dedim. Hiç canım kızlarla kafedeyiz dedi hangi kafe bende geleyim dedim biraz bekleyip yok gelme şimdi kız kıza takılıyoruz dedi bende direk kapattım ve otobüsü beklemeye devam ettim

Eve vardığımda aslında düşündüğümden daha kırgın olduğumu anladım. Ama bu kadar kırılacak ne vardı ki sonuçta kader kimsenin değildi... Sanırım onu seviyordum. Daha fazla beklememe kararı aldım. Akşam olunca direk mesaj atıp her şeyi anlatacaktım tabi ondan hoşlandığımı da. Bir süre müzik dinledim ( https://www.youtube.com/watch?v=EN9Mrm8AmPI ) akşam olduğunda Kadere direk mesajı şöyle attım: mezarlığa gittim selimle ikiniz öpüşüyordunuz sonra ikinizi de arayıp nerde olduğunuzu sordum ikinizde yalan söylediniz. Birkaç defa yazıyor ama silip baştan yazıyordu sonunda cevabını gönderdi. Özür dilerim... O an düşündüm kızın özür dileyecek bir şeyi yoktu ki istediğiyle öpüşür. 2 dk ne yazacağımı düşündüm. Sonunda kader ben seni seviyorum yazdım ama selim... dedim. Hiç beklemeden şunları dedi bak ben aslında selimi sevmiyorum ama ayrılamıyorum çünkü bilirsin selimi bana zarar verir dedi. O an tepemin tası attı selimi bulup gebertmek istiyordum. Bende seni seviyorum ama selimden ayrılamıyorum işte dedi. Bunu demesine sevinmiştim. Olsun beni sevdiğini bilmekte güzel dedim. Yarın sana gelicem, şimdi iyi geceler * dedi. Büyülenmiş gibi iyi geceler * dedim. Az önce ki sinirli halime nolmuştu lan benim. Kız sanki büyülüyordu. Selime ne yapacağımı sonra düşünmeye karar verdim zira uyumamı engelliyordu. Kaderi ve o güzel saçlarını düşünerek uyudum

Ertesi sabah hemen kalkıp güzel bir kahvaltı yaptım duşumu aldım. Kaderle ilk defa böyle bir karşılaşmamız olacaktı garipti. Öğlene doğru kapı çaldı bende büyük bir heyecanla kapıyı açtım ve asansörü beklemeye koyuldum. Kaderin o asansörden çıkış anı hala gözümün önünde kokusu oradan içime dolmuştu. Gülümsüyordu içeri geçip oturduk. Eee dedi bir şey demedim dün olan şeyler için özür dilerim ama anlattıklarımdan sonra bana kızmıyorsundur artık herhalde dedi buruk bir ifadeyle. Aklımı başımdan alıyordu. Ses tonu saçlarının parlaklığı beni esir ediyordu. Hayır diyebildim dün söylediklerinde ciddi miydin?. Hangisi diye cevap verdi. Beni sevdiğin kısım dedim utanarak. O an hafifçe kalktı yanıma geldi saçlarının kokusunu duyuyordum ve beni dudağımdan usulca öptü beyler yeminle elim ayağım boşaldı başka aleme geçtim o yumuşak dudaklar o sıcak nefes... Sence ciddi miyim dedi. Konuşamadım. Bana sarıldı. Baktığımda ağlıyordu. Bütün o zamanı birbirimize doyarak geçirdik. Gitmeye yakın kaderin telefonuna bildirim geldi. Selim mesaj atmış nerdesin diye dedi. Bende arkadaşlarınla kafede olduğunu söyle dedim. Selim hangi kafe diye cevap yazmıştı. Bende kız kıza takılıyoruz gelme sen yaz dedim bıyık altından gülerek. inceyi çakmış olmalı ki o da gülümsedi. Selimi atlattıktan sonra aklıma Kaderi korumak için bir şey gelmişti. Havas kitabında benim okuyup, okuduktan sonra dinç hissettiğim koruma kalkanı adlı dua. Hemen duayı açıp kadere okuttum. Beni tekrar öptü ve evden ayrıldı

BEYLER SAAT 12 LAN UYUYALIM YARIN DEVAM EDERiZ. SABAH ARŞiVLERiM. AKŞAM 10 GiBi ATARIM

Edit: Trende girmişiz hayırlı uğurlu olsun

Edit2: Yarın sabah bir iki part atarım ama asıl akşam 10 gibi

BU HiKAYEYi BEKLERKEN gibILANLAR iÇiN HEM KISA HEMDE BiTMiŞ DiĞER HiKAYEME GÖZ ATABiLiR KENDiSi BENCE BUNDAN DAHA GÜZEL AMA KÜFÜRLÜYE TAŞINMIŞTI BiR ARA O YÜZDEN iLGi GÖRMEDi. HEPiNiZE iYi GECELER

http://www.incisozluk.com...n-cikse-garip-bir-hikaye/

Artık günlerim sıradan geçmeye başlamıştı. Her gün havas kitabından duamı okuyordum. Kaderle konuşuyordum. Arada bize geliyordu. Selime çaktırmamaya çalışıyorduk. He osbirimi de çekiyordum elbet. Bu böyle 3 hafta gitti. Her şeyin ne kadar hızlı olduğunu o zaman anladım. Garip rüyalar görmem, selimi aramam, kaderle tanışmam ve hemen ondan hoşlanmam, kaderin de benden hoşlanması. Ama bu kadar olayın altında bir kurgu aramak yersizdi sonuçta kaderi seviyordum o da beni seviyordu. Resmen sevgili olmaya başlamamızın üzerinden 3 hafta geçmişti ki Selimin mesajıyla uykudan uyandım. Buluşalım diyordu açık ve net. Acaba anladı mı demekten kendimi alamadım ve selimi arasam daha iyi olacak diye düşünüp selimi aradım. Mesajda ki gibi sadece buluşalım dedi ve ekledi gelirken havas kitabını getir. Saat 5 de gel. Kapattı. Nereye gideceğimizi söylememişti çünkü ikimizde biliyorduk, mezarlık. Kaderle ilgili bir durum olsaydı kitabı istemezdi diye düşündüm. ikimizde diken üstündeydik eğer selim anladıysa bu ona yaptığım çok büyük bir ayıp olarak kalacaktı. Bu düşüncelerle gitme zamanına kadar oyalandım. Biraz sonra da havas kitabımı sırt çantama koyup yola çıktım.