1. 1.
    0
    şunu belirteyip bu başımdan geçmiş bir olay değil bazı sahnelerine tanık olduğum bir olaydır.kişilerin isimlerini vermiyeceğim baş harfleri kullanabilirim son olarak bu korku cinli minli değil tamamen pgibolojik bir paranoyadır liselilerin anlama ve kavrama ihtimali azdır bi 2-3 kişiyle başlasak iyi olur ama açık söyleyeyim hikaye biraz ağır

    edit: ayrıca olayın sonundaki odanın capslerini hikayenin sonunda vericem
    edit2:okoumayan arkadaşlar ilk okusun sonra resimlere baksınlar bence
    söz verdiğim gibi capsleri koyuyorum isteyen inanır istemeyen inanmaz beyler size sevgim saygım sonsuz
    caps 1: http://imgim.com/6888incif9202580.jpg
    caps 2: http://imgim.com/705incih4151023.jpg
    yanlış capsler düzeltilcek bekleyin
    panpalar bi düzine daha fotoğraf var isterseniz ilerleyen günlerde onlarıda paylaşırım
    ···
  2. 2.
    0
    eksileyen arkadaş niye eksiledi anlamadımda da hele gelin huurlar 1 2 kişiyle başlayayım
    ···
  3. 3.
    0
    panpalar ben başlıyorum isteyen gelir hadi bismillah
    ···
  4. 4.
    0
    K, geç konuştu. K, insanlarla ilişki kuramıyor. K kendine arkadaş bulamıyor. K’nın babası yok!

    Annesi K’nın bu halini, babasız büyümesine bağladı. En çok ihtiyacı olduğu dönemde (K, artık 15 yaşındaydı) kocasının yanlarında olmamasına o kadar kızıyordu ki. O sürtükle düşüp kalkacağına evinde oğluna sahip çıkabilirdi. Halbuki kendisi, kadın başına her şeyi üstlenmiş, kocasının gönderdiği üç beş kuruşla evini geçindirmeye çalışmıştı. Kocası o şırfıntıya para yağdırıyordu kuşkusuz. Ah zavallı perişan kendisi, vah zavallı kadın başı…

    gibleyin bak güzel kaleme aldım
    ···
  5. 5.
    0
    K’nın bakış açısında durum farklıydı. Annesinden hep nefret etmişti. Babasını evden kaçıran bu domuz suratlı kadınla aynı evi paylaşmak o kadar boğucuydu ki. Evet insanlarla konuşmuyordu ama bunun nedeni buna ihtiyaç duymamasıydı. Annesinden birşey istemiyordu ki, kendi küçük dünyasında rahatsız edilmemek dışında. Daha küçük bir çocukken edindiği özel bir düşkünlüğü vardı: elektronik eşyaları söküp tekrar birleştirmek.
    ···
  6. 6.
    +1 -1
    @6 neden panpa :(
    ···
  7. 7.
    0
    Ona anlatıldığına göre (kendisi hatırlamıyordu) babasıyla en son telefonla konuştuğunda (3 yaşındaydı) büyük bir dehşetle sesin geldiği alete baka kalmışmış. Ertesi gün yerde telefonu, en ince parçasına kadar sökülmüş halde bulmuşlar. Fakat her bir parça kendine göre bir düzenle dağılmış haldeymiş. Kablolar bir tarafa, vidalar (küçük olanlar dışında) bir tarafa, yeşil renkli (ne olduğunu bilmediği) küçük metal levhalar diğer tarafa… K, düzensizliği sevmezdi
    ···
  8. 8.
    0
    @12 saol panpacım
    ···
  9. 9.
    0
    O zamandan beri tekniğini genişleten K’nın sıradaki deneyiminin kurbanı radyo oldu. Bir sürü adam bu küçük kutunun içine nasıl sığıyordu? Adamlar cüce miydi? Neticede radyo, elle tutulamayacak parçalarına kadar parçalandı. Ama iş televizyona gelince (ki bu vakada daha da haklıydı. Kutunun içindeki insanları gözüyle görüyordu zira) durumun tehlikeli boyuta ulaştığı geç de olsa farkedildi. Zaten zar zor para yetiştirmeye çalışan annesi eve geldiğinde televizyonu paramparça görünce iyice tepesi attı. “Neden?” diye soruyordu aradığı küçük insanları bu garip kutunun içinde bulamadığı için hayal kırıklığı yaşayan oğlunu tokatlarken. Sadece “içinde ne var?” diyordu K ağlayarak; “içinde ne var? içinde ne var?”…
    ···
  10. 10.
    0
    Allah var, kadın K’yı çok dövdü. Kolları ağrıyana kadar ve geceleri yatağında kahrolup kaderine küfredene kadar. Ama enerjisi geçen yıllara dayanamadı. Bu dikkafalı, ziyandan başka bir işe yaramayan dilsiz cücenin inadı yordu onu. işte böyle geçen yılların ardından kadın “sorunlu çocuk annesi” pgibolojisine sahip oldu. Halının üzerinde, eline geçen yeni bir elektronik aleti sökmeye çalışan K’yı kayıtsız gözlerle izliyordu. Oğlunu okula zütürüp getiriyor, veli toplantılarında öğretmenlerin kafa ütüleyen şikayetlerini işitmiyordu. Diğer annelerin acıyan bakışları da rahatsız etmez olmuştu. Oh be! Bu da bir çeşit özgürlüktü işte. Durumu kabullenmek, hiçbir şey yapamayacağını bilmek, diğerlerine oğlunu (ve aslında kendisini) kanıtlamak zorunda kalmamak…
    ···
  11. 11.
    0
    biri ses versin mk herkes enkaz altındamı kaldınız
    ···
  12. 12.
    0
    Fakat bu süreçte oğlunu daha da kaybettiğini fark etmedi. K, içine kapandıkça işinde daha da ustalaşıyordu; artık bozduğu eşyaları yeniden birleştirebiliyordu. Üstelik eskisinden bile daha iyi çalışabiliyordu bu eşyalar! Buzdolabı geceleri tangırdayarak mı çalışıyordu? Ertesi sabah K onu düzeltmiş oluyordu. Fırından çıkan keklerin dışı kızardığı halde içi hamur mu kalıyordu? K’nın ellerinden öperdi… Sonunda oğlunun bir becerisinin ortaya çıkmasından neredeyse memnun olan kadın onun ileride elektronik mühendisi gibi bir şey olacağı hayalleri kuruyordu. Oğlunun okuldaki başarısı oldukça düşük olduğu halde… Çünkü en ufak bir umuda çılgınca sarılacak durumdaydı.
    ···
  13. 13.
    0
    K, gerçeklikle bağlarını gevşetti. Bir aletin üzerine çöküp, onu kurcalamadan mutlu olamıyordu. Aradığını bulamamaktan kaynaklanan şaşkınlığın neticesinde, büyük bir özenle parçaları geri birleştiriyordu. Ama yeni bir cihazı görünce içinde uyanan “içinde ne var” hissiyle yeni bir başlangıça yelken açıyordu. işini bitirip hüsrana uğrayana kadar. Aklı hep başka yerde olduğu için kendi vücuduna yeterince kulak vermedi; bir erkek olduğunu anlayamadı. Kendisine bakacak yetisi yoktu, bazen haftalarca yıkanmadığı oluyordu. Bu yüzden banyosunu annesi yaptırıyordu; ta ki koltuk altında ve cinsel organının etrafında kılların çıkmaya başladığını görüp, oğluyla bu denli yakınlaşmasının uygun olmadığını hissedene kadar
    ···
  14. 14.
    0
    panpalar olayın sonunda hikaye tarzı değilde yorum tarzı size olayı daha net anlatıcağım
    ···
  15. 15.
    0
    K, gerçeklikle bağlarını gevşetti. Bir aletin üzerine çöküp, onu kurcalamadan mutlu olamıyordu. Aradığını bulamamaktan kaynaklanan şaşkınlığın neticesinde, büyük bir özenle parçaları geri birleştiriyordu. Ama yeni bir cihazı görünce içinde uyanan “içinde ne var” hissiyle yeni bir başlangıça yelken açıyordu. işini bitirip hüsrana uğrayana kadar. Aklı hep başka yerde olduğu için kendi vücuduna yeterince kulak vermedi; bir erkek olduğunu anlayamadı. Kendisine bakacak yetisi yoktu, bazen haftalarca yıkanmadığı oluyordu. Bu yüzden banyosunu annesi yaptırıyordu; ta ki koltuk altında ve cinsel organının etrafında kılların çıkmaya başladığını görüp, oğluyla bu denli yakınlaşmasının uygun olmadığını hissedene kadar
    ···
  16. 16.
    0
    up up up up up up
    ···
  17. 17.
    0
    @29 kısmen uzun panpa
    ···
  18. 18.
    0
    upupupupupuppupu
    ···
  19. 19.
    0
    upla upla uplamayan ekşi
    ···
  20. 20.
    0
    upla upla uplamayan ekşi
    ···