korkudan kahve falıma bakamadı olaylar gelişti

birazdan başlayacağım arkadaşlar.

hadi lan nerdesin

uuuuupppppppppp

ve başlıyoruz.

gözlerime süzülen ışık hüzmesiyle uyandım. Gözleri açtığımda hava aydınlanmıştı. Evin pis kokusu karanlığı hala oradaydı. Yavaş yavaş doğruldum dün gece olanları hatırlıyordum tek tük hemen vücudumu ellerimle kontrol ettim sapasağlamdım. etrafıma baktığımda oda da yalnızdım. benden başka kimse yoktu diğer bedenim de yok. vücudum da kırmızılıklar vardı ama herhangi bir yara izi, ateş izi yoktu. sanki uzun süredir uyuyor gibiydim çok acıkmışım, bitkin düşmüşüm. büyük bir korku ve düşünce ile neler olduğunu anlamaya çalışıyordum. önümde o dediğim kitap duruyordu. ilk yaptığım tüm odaları dolaşmaktı. bedenime ait bir iz bulabilir miydim düşüncesi ile.

Odaları dolaştıktan sonra evde bir şey olmadığına kanaat getirerek, kitabı da yanıma alarak dışarı çıktım. kitabı bulduğum eski bir gazete parçasına sardım. üstüm başım toz içindeydi. elim yüzüm sanki aylardır yıkanmıyor, temizlenmiyor gibiydim. yüzümü yıkayacak bir yer, temizlenecek bir yer arıyordum. köyü şöyle bir dolaştım sessiz sakindi kimseler yoktu. köy kahvesine yaklaştığımda köy kahvesini içi bomboştu. camları kırılmış... şaşkınlık ile yoluma devam ettim. ileride bulunan kuyudan gelen su ile yüzümü yıkadım. üstüme başıma su serptim, saçlarımı düzelttim. sakallarım da uzamıştı bu süre zarfında. iyice bir temizlendikten sonra farklı bir köy ya da merkez artık neresi olursa... yola koyuldum.

devam panpa buradayız

yol biraz uzun gibiydi, terlesem de buraya çöküp kalsamda kararlıydım devam ediyordum. ufak bir köye daha geldim. buradaki insanlar evlerindeydi. yalnız beni görünce pek insancıl olarak yaklaşmadılar. açıkcası o tiple ben de kendimi görsem yüzüme dahi bakmazdım. bitik bir haldeydim. köyde bir yaşlı amcayla karşılaştım. selam verdim öncelikle halini hatrını sordum. iyiyiz be evladım... biraz daha konuştuktan sonra sen kimsin kimlerdensin nereye böyle dedi. amcaya anlayacağı dilden işte kafamı dinlemeye temiz hava almaya geldim gibi cümleler kurdum. adam açmısın uzaktan gelmişsin bir şeyler ikram edeyim diyerekten evine davet etti. hazırladığı çorbadan içtik. benden bir şey dememi bekliyor gibiydi. amca dedim şu köyü bildin mi? Evet biliyorum evladım diye cevapladı. Ne işin var orayla? Amca ben orda kalıyordum. Köy halkı bana yardım etti, beni iyi ağırladılar filan. Evladım dedi orası 50 yıldır kullanılmıyor. hatta o köyün orada olduğunu bile çok kişi bilmez. şaşırmıştım acaba dalga mı geçiyor yoksa ben mi yanlış tarif ettim. tekrarladım evet orası diyordu. neden niye kullanılmıyor diye sordum şaşkınlıkla. tam hatırlamıyorum ama bir 100 seneye yakın... bir an sustu.

Ee dedim amca anlatsana... Oğlum boşver iyiye alamet değil orası sen de git başka yerde kal. belli meczupsun kalacak yerin yok ama orada kalma. ben bunlarla susturamazdı. biraz daha üsteledim hatta kızıyordum adama. gel oğlum şuraya otur biraz anlatayım dedi. Yaşlı amca: Orası 100 sene yakındır kullanılmıyor. çünkü orada üç harflilerin varlığından söz edilir. onlara ait diye düşünüyorlar, korkuyorlar kalmıyorlar. olur mu öyle şey kaçıncı yüzyıldayız. eski zamanda orada yaşayan bir çocuk onların saldırısına uğramış. Babası çare bulamamış. Yanlış kişilere sığınmış, oğluna yardım edeceğini sanarken tüm köyün sonu olmuş. Cayır cayır yanmışlar. Köy nasıl ayakta dayı... tahtadan evler yanıyorda nasıl ayakta. ya diyorum sana açma onların konusunu o köy tekin değil sakın gitme oraya. ben orda kalıyordum insanlar bana yardım etti. başıma bir hal geldi jandarmalar bile geldi dayı... benle dalga geçme!

artık sinirleniyordum kendime hakim olamıyordum. iyi insana dahi sert davranıyordum ama kim olsa bunu yapar. eskilerin anlattığına göre senin bu yaşadıkların olmuş. hatta o çocuğun onlara yardım ettiğinden bahsedilir. ama bir daha ne ses ne seda çıkmış o çocuktan. hastaneye kaldırılmış mı kaldırılmamış mı bilmiyorum. sen duyduğun hikayelere kendimi koyuyorsun evladım. bak iyice çığırından çıkıyor. bana burada jandarmanın olduğu bir yer söyle dayı gidip soruşturacağım. git peki merkeze doğru şu yoldan gidebilirsin. gün içinde bir minibüs kalkar saat 15 civarı merkeze gider al sana bozukluk vereyim merkeze git aklındakilerini sor soruştur. ama kimseye uyma sonra doğru yanıma gel. iyi dayı dedim çıktım bir kaç köy ahalisini gördüm ama kimsenin gözüne bakmadım. saat 14.50 gibiydi. köy minibüsü de kalkıyordu. içeriye bindiğimde bir kaç yaşlı köy kadını ve bir kaç daha amca minibüsteydim. merkeze diyerek yola koyuldum.

devam edelim mi? bir kişi dahi yazsa devam

liseliler uyumuş, gececi tayfa da yok. bugünlük o zaman yeter.

rezerved

devam panpa yaa

http://imgim.com/im36.jpg
http://imgim.com/9393incie7864547.jpg
http://imgim.com/1438218294_c1102180a3-300x180.jpg

rezerved

up up devam

devam panpa bekliyoruz

reserve

Gece yine devam edeceğiz yerinizi alın.