korkudan altına sıçmak isteyen gelsin beyler

-selam beyler partlar hazır beklettiğim için özür dilerim ama elimden gelen bu kadar neyse daha fazla bekletmeden partları veriyorum -

bir ipucu bulmak için eve tekrar döndüm fakat salaklık yapıp kapıyı çekmiştim kendime söverek mahallenin yolunu tuttum. yaşadığım olayı düşünmek şaka gibi geliyordu hala aklımın yerinde olduğuna inanamıyordum. elime telefonu alıp ismaili aramak istediğim anda erkandan mesaj geldi. "nerlerdesin be olm biz duraktayız dersanede buluşalım" yazıyordu mesajda. günlerden pazardı ve ben dersaneye gideceğimi unutmuştum. aklımda o kadar sorunlar varken hatırlamam beklenemezdi zaten. olanları biraz olsun unutabilmek için durağa doğru yöneldim. yürürken ismaili aradım telefonu kapalıydı. durağa vardığımda erkan ve cemil çoktan otobüse binmişlerdi. yaşadıklarımı onlara anlatmalıyım diye düşünüyordum. ismailin gözümün önünde boğularak öldürüldüğünü söylesem bana inanırlarmıydı. bi sigara yaktım çok geçmeden otobüs geldi.

la yazmıcaksan söle boş yere bakmıyalım amk

RESEVED 34. SAYFA

ulen sen de amma sigara yaktın amk. köşeyi döndüm bi sigara yaktım, altıma sıçtım bi sigara yaktım onran soora desen daha az gıcık olurum amk.

bebe iyi sallıyor heee

hikaye iyi gidiyo panpa let's go

gece olduğunda erkana mjs atarak evden çıktım. cemili de alıp tekelin yolunu tuttuk. poşetlere biraları doldurup mezarlığa doğru yola koyulduğumuzda üçümüzün de sesi çıkmıyordu. hatırlamak istemediğimiz o geceye ait anılar gözümde canlanmıştı erkanında ürperdiğini hissediyordum ama yapacak bir şey yoktu olayları tatlıya bağlamak bir sonuca varmak gerekiyordu ve bunu bu gece yapacaktık. yerlerimizi alıp biralarımızı yudumlamaya başladık. söze nerden başlayacağımı bilmiyordum. uzunca bir süre konuşmadık. cemil eskiden çok muhabbet açardı ama şaşırtıcı biçimde o da konuşmuyordu bu da beni daha çok tedirgin etmişti. telefondan müzik açarak gergin ortamı yumuşatmak istedim. müzik tam çalmaya başladığı sırada cemil " sırası değil " dedi. neyin sırasıydı peki , böyle susarak oturacakmıydık ilk hamle kimden gelecekti sabırsızlanıyordum.

sigarayı yaktıktan sonra abisi hakkında düşünmeye başladım. soktuğumun am kevaşesi kimsin bana emir veriyon bin cemreyide giberim senide giberim derken cemre başını kaldırmış o güzelim gözlerini bana çevirmişti. gel dedi sadece gel. günler sonunda ilk defa sesini duymak bile boşalmama yetmişti. kafenin vip bölümüne gidiyorduk sanırım. giderken arkamdan bir öksürme sesi geldi baktım kimse yok. önüme döndüğüm anda abisi önümde duruyordu. aha geldi yırtık am diye düşündüm. o sırada adam saniyenin yüzde biri ile beni duvara fırlattı. demek yırtık am ha dedi. ney dedim içimden düşüncelerimi nasıl okudu diye düşünürken birden bodrum katta çıplak elim bağlı domalmış halde buldum kendimi. ortam yanmış am apış arası ve mc turko kokuyordu aniden zütümde basınç hissettim ve döndüğümde abisi 30cm daydmıştı bana sonradan öğrendim abisi edwarmış bellayı kaybetmiş seninde acın büyük diyip daha hızlı dedim muhteşem zevk alıyordum.

OHA AMK AT YALANI gibEYiM iNANI CEMiL BiLDiĞiN ÖLMÜŞ E AMK SEN NASIL BURDA HALA YAZIYOSUN NiYE KODESTE DEĞiLSiN gibTR GiT AMK

ya amk malı iki part paylaşıp gibtirip gidiyn ya bole şeymi olur yarram

hadi dıbını dengesini gibtim sürekli senimi beklicez bine bak bilerek yapıyo kevaşe

cemre yolun karşısına geçip bir durakta beklemeye başladı. bu canımı sıkmıştı cemrenin bindiği otobüse binemezdim diye düşünürken cemrenin önüne siyah bir jip yanaştı. uzak olduğum için seçemiyordum ama cemrenin jipe bindiğini görmüştüm. bu erifte neyin nesi düşünüyordum içimden. cemre bir işler çeviriyordu ve bu pek hayıra alamet değildi. iyice canım sıkılmıştı hoşlandığım kız başka bir lavuğun arabasındaydı bana evini yanlış tarfi etmişti ve araba çoktan gözden kaybolmuştu. artık bir şeyler öğrenmek için cemrenin akşam bana gelmesini beklemekten başka çarem yoktu. bir sigara daha yakıp evin yolunu tuttum. eve vardığımda akşam üstü olmuştu. biraz nette takılıp ne yapsam diye düşünürken anneme akşam için misafirimiz olduğunu söylemek için alt kata indim. tam söyleyeceğim sırada annem akşam için aile dostumuza yemeğe davetli olduklarını söyledi. günler öncesinden söz vemrişlerdi ve babamla birlikte hazırlanmaya başlamışlardı. daha yeni haberim olduğu için canım sıkılmıştı. cemre akşam annem ve babamla tanışmak için gelecekti ama onlar evde olmayacaktı. onu eve attığımı düşünmesini istemiyordum.

cemreyi akşam bizim eve yemeğe davet ettim. hem annem babamla da tanıştıracaktım onu. cemre biraz sıkılmıştı ama sonra kabul etti. parktan kalkıp cemreyi eve bırakmak için yola koyulduk. cemreyi evine bırakıp yola devam eder gibi yaptım yine. cemre parka doğru yokuşu inmeye başladı tekrar. acaba yine o eve mi gidiyor diye merak etmiştim. cemreyi tekrar takip etmeye başladım. hava aydınlık olduğu için cemre arkasını döndüğünde beni görebilir tüm planım bozulabilirdi. o yüzden oldukça uzaktan takip ediyordum. cemre zarfı aldığı evin önüne gelip tekrar bi telefon görüşmesi yaptı. yaşlı kadın kapıdan çıkıp cemreye bir zarf daha bıraktı. şimdi o zarfta ne olduğunu merak etmiyordum sadece o zarfın cemreye ait olup olmadığını ve cemrenin nereye gideceğini merak ediyordum. bunu öğrenmem için de cemreyi takip etmeye devam etmem yeterliydi. cemre tekrar yokuşu çıkmaya başladı bana doğru geliyordu. bende kendimi ara sokağa atıp bir apartmanın merdivenlerinde ayakkabımı bağlar gibi yapıyordum. cemre geçtiğinde biraz bekleyip peşine takıldım. gideceği yeri çok merak ediyordum.

çabuk yaz dıbına koyim. en heyecanlı yerde kestin attın.

be amcıklar adam 10 dakkadır ses gelmiyor diyorsun dokununca yere düşüyor diyorsun be leyla madem bu adam 10 dakikadır baygın neden sen dokunmadan yere düşmüyor hadi onu geçtim madem baygın nasıl hala lazere basıyor ... senin yalanını meazarlıktaki kulübede erkan acımasızlığında giberim

çünkü ben erkanın kırdığı bütün rekorları kıracam...

(verin arkadan müziği : all night long- Lionel Richie)

eve geçtiğimde saat gece yarısı olmuştu hemen odama çıkıp bi sigara yaktım ve düşünmeye başladım. zarfı açıp açmama konusunda kararsızdım tam o sırada cemreden msj geldi. nasıl olduğumu cemil meselesini halledip halletmediğimizi sordu. kavga ettik arkadaşlığımız da bitti yazdım. cemre üzülmüştü ama artık onu o kadar da giblemiyordum. bana yalanlar söylemişti güvenim sarsılmıştı. daha fazla düşünmeden zarfı açtım. zarfta bir mektup vardı ve bozuk el yazısıyla yazılmıştı. anneciğim diye başlıyordu mektup , onu ne kadar çok özlediğini görüşebilecekleri günü iple çektiğini yazmıştı , beraber yapacakları şeyleri gidecekleri yerleri anlatmış , annesine üzülmemesi gerektiğini söylüyordu. babaannesinin ona iyi baktığını söylemişti. böyle bir mektup hiç beklemediğim için şaşırmıştım. cemrenin bir çocuğu olabilir miydi. neden ona göstermiyorlardı peki. şimdi yaptığım şey yüzünden daha da pişman olmuştum. cemre bu mektubu okuyabilmek için belkide uzun zamandır bekliyordu.

ilk uyanan bendim. erkan ve cemilden ses gelmiyordu. şoku hala atlatamamıştım ne yapacağımı da kestiremiyordum. benim oturduğum taraftaki cam açıktı ordan dışarı attım kendimi. ambulansı aradım zar zor konuşarak yerimizi tarif etmeye çalıştım. sonra erkan ve cemilin yanına giderek onları çıkarmaya çalıştım ikiside sıkışmıştı put gibilerdi. kıpırdatmak çok zordu. benim de başım dönüyordu. gözlerimi tekrar açtığımda hastane odasındaydım. annem babam yanımdaydı erkan ve cemilin nerede olduklarını sordum iyiler dedi annem meraklanmamam gerektiğini söyledi. görmek istiyorum diyerek ayağa kalkmaya çalıştım ama gücüm yoktu daha fazla konuşamadım.

sabaha karşı tekrar uyandığımda annemin gözlerinin yaşardığını farkettim. gece boyunca ağlamış olmalıydı bu beni kuşkulandırdı. erkan ve cemili tekrar sordum, ben doktorun yanına gidiyorum dedi annem sesinde bir incelik vardı. bu her zamanki annemin sesi değildi. bana dün gece hayatımda asla unutamayacağım bir yalan mı söylemişti yoksa. meraklanmamam gerekiyordu hani. ne olmuştu şimdi neredeydi onlar. bağırmaya çalıştım nefesim boğazımda düğümlendi erkan veya cemilin başına kötü bir şey gelme olasılığı bile beni deli ediyordu. o sırada doktor geldi yanıma , ona da aynı soruyu sordum. umudunu yitirme evlat arkadaşların şuan yoğun bakımdalar dedi. anlıyacağınız üzere çökmüştüm. ne yapacağımı ne söyleceğimi bilmiyordum. ertesi gün ben taburcu olurken erkan ve cemil hala hastanedelerdi.

hadi bre huur çocuğu zaten korkunçlu hikaye diye başladın pembe diziye döndü bi de her part için 5 gün mü bekliyecez yarram

ccc yalanına sokuyumcular ccc
okumadım gece okurum.

ilk olarak zarfı açmadan ne bigibim yiyebilirsin ne de bi yere gidebilirsin onu bi geç.. inandırıcılığını kaybediyor hikayen.. ama güzel yazıyosun geç olmasına rağmen ve bunun için okumaya devam umarım yazan sensindir hikaye çalıntı fln çıkmaz..
not: hepsinin gerçek olma olasılığına %7 ihtimal veriyorum.